Ο κοντόκωλος γεροδεμένος άντρας. Βλ. και πόνι.

Ένας χαρακτηρησμός του πέους, κοινώς πούτσος.

Το ορθό πέος, η ψωλή (που βέβαια πάει καμαρωτό - καμαρωτό κι άκαμπτο όπως ένας τσολιάς).

Επίσης, όπως μας θύμισε ο Electron, τσολιάς είναι το «προπορευόμενο πούλι στο πλακωτό (τάβλι), το οποίο πάει ή ταν ή επί τας (ή πλακώνει και ηγείται της επιθέσεως, ή πλακώνεται και δίνει πάτημα στον αντίπαλο, οπότε πάει χαμένο). Η αυταπάρνηση του συγκεκριμένου πουλιού, θυμίζει τους «ηρωικούς τσολιάδες, του 40». Θα προσέθετα: και η λεβέντικη περπατησιά του και το καμάρι του. Πολλάκις ο τσολιάς είναι και σώγαμπρος, αλλά όχι απαραίτητα.

Τσολιάς αποκαλείται και το πρότυπο του υγιούς, ρωμαλέου, εύρωστου, εύσωμου, καλοβαλμένου, καλοαναθρεμμένου ομορφάνδρα, που κάθε μητέρα ονειρεύεται ν' αποκτήσει και αναθρέψει, εξ ου και η ευχή προς κάθε άρρεν νεογέννητο πολύ συχνή κάποτε στην ύπαιθρο χώρα «Άντε και τσολιάς στα ανάκτορα».

Είναι επίσης φιλική προσφώνηση (μερικές φορές και ειρωνική) προς άνδρες.

Δεδομένου του ύψους και λεβέντικης κορμοστασιάς των μελών της προεδρικής φρουράς, η προσφώνηση «τσολιάς» ή για να ακριβολογούμε «τσολιά μου εσύ!» χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα ιδιαίτερα καλλίγραμμο δείγμα θηλυκού που ατενίζει τον κόσμο από το διόλου ευκαταφρόνητο ύψος του 1.80 (τουλάχιστον), αν και καταχρηστικώς χρησιμοποιείται και σε χαμηλότερα ύψη.