Definitions by jesus (315)
Showing 1-10 from 315

Ουσία άχρωμος, πλην, όμως, έχουσα χαρακτηριστική οσμή.

Ανακαλύφθηκε ταυτόχρονα από τέσσερα (4) άτομα το 1987, λίγο πριν ο Αργύρης (καλά, ντε, δε σε είπαμε και καμπούρη) βαρέσει τις βολές που έστειλαν άπειρους πιτσιρικάδες να σπάνε ταμπλό και να κακοποιούν στεφάνια στις μπασκέτες των σχολείων.

Εκλύεται όταν επίκειται σημαντικό γεγονός, καλό ή κακό, και συνήθως γίνεται αντιληπτή κοντά στο θέατρο του γεγονότος και μόνο από τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Πληροφορίες θέλουν την ομάδα BAN να διαθέτει ανιχνευτές τιρινίνης που διασκορπίζει ανά την επικράτεια.

Η αταβιστική πρώτη λέξη προέρχεται από το φάγωμα του δεν είναι. Για να προφερθεί σωστά η φράση πρέπει να έχουμε όλη την καλή διάθεση να αρθρώσουμε, αλλά να το καταπνίγουμε ακριβώς πριν το σύμπλεγμα του δέλτα με τα τόσο ρωμαλέα φωνήεντα δει φως της μέρας. Το όλον συμπράγκαλον με τα παραφερνάλια τονίζεται στο πρώτο νυ.

Η απόστροφος θέλει να αποδώσει αυτό ακριβώς το μπαστάρδεμα του νυ με αυτά που υπό κανονικές συνθήκες θα προηγούνταν και θα έπονταν. Λογικά θα είναι και η πρώτη καταγεγραμμένη λέξη παγκοσμίως με δύο σύμφωνα και με τρεις αποστρόφους, οπότε καβλώνουμε και με την πάρτη μας.

Νοηματικά διαχωρίζεται από το πλήρες δεν είναι κακό, καθώς τείνει να σημαίνει ότι πρόκειται περί μάλλον καλού πράγματος, ιδίως όταν συμπληρωθεί σε δεύτερο χρόνο από το 'ν'ν' καθόλου κακό..., όπου το καθόλου προφέρεται έως και καμπανιστά.

Χρησιμοποιείται και στα πάτρια εδάφη για να προσδιορίσει κάποιον ο οποίος ξέρει καλά την πόλη του, τα σωστά μέρη, ξέρει, εν γένει, να κυκλοφορήσει.

Σημαίνει πού και πού, σπανίως αλλά επαναλαμβανόμενα. Αρκετά παγιοποιημένη χρήση (νομίζω δλδ γιατί δεν κατάφερα να βρω παράδειγμα στο νέτι καθότι η αναζήτησις δύσκολος), αλλά ο Τριαντά που κοίταξα δεν την έχει. Περισσότερο λήμμα της καθομιλουμένης, παρά αργκό.

Εις μνήμην του απελθόντος νεοναζή (εσωτερικό αστείο του σάιτ αυτό, όσοι δεν το καταλάβουν δε χάνουν και τίποτα), ας ανεβάσουμε και τον χαρακτηρισμό που αποδίδουν οι χρυσαυγίτες σε όσους τοποθετούνται πολιτικά αριστερότερα της νέας δημοκρατίας.
Κάνει αστείο συνδυασμό με τον χαρακτηρισμό βρωμοποδαράς, που πάει γάντι στους φαντάρους που φοράνε όλη μέρα τα άρβυλα, και συνεπώς δεν βρίσκεται μακρυά και από τους στρατόκαβλους χρυσαυγίτες.
Για το βρωμοποδαράς, βλέπε τα σχόλια εδώ και το άσμα του άσιμου.

Μπαίνει υποχρεωτικά στο τέλος της πρότασης και αντικαθιστά το γιατί όχι. Είναι γνωστό ότι η απουσία λόγου για να μην κάνεις κάτι συνιστά πολλές φορές λόγο τέλεσης πράξεως σπουδαίας και τελείας. Ε, αφού τσάμπα είναι γιατί όχι δηλαδής;

Δέον όπως έπεται άλλων εκφράσεων ωχαδερφισμού, τύπου έλα μωρ' τώρα, νταξ μωρέ και άλλα τέτοια όμορφα.

Επίσης, απαντάται και ως απόκριση σε ευχαριστίες, δηλούσα σε αυτήν την περίπτωση ότι νταξ, δεν έκανα και τίποτα το σοβαρό.

Έχω την εντύπωση ότι οι άλλες μορφές της λέξης, δηλαδή το τζαμπέ-τσαμπέ δεν απαντούν σε αυτήν την περίπτωση.

Ασσίστ ο χάρης πάτσης και υιός, από παράδειγμα εδώ.

(νομίζω το προτιμάς από το πάτσης-γουρούνι-δολοφόνος, ε;:Ρ)

Αυτός που αδιαφορεί για τις συνέπειες των πράξεών του, και δη για αυτές που γυρίζουν στον ίδιο. Προέρχεται προφανώς από τους βομβιστές αυτοκτονίας.

Κατ' επέκτασιν, ο ασυλλόγιστος, ο σταρχίδιατου, αυτός που κάνει κάτι επειδή εντάξει, και όχι γιατί το ευνοούν οι συνθήκες.

Χρησιμοποιείται αντί επιφωνήματος προς έγκριση πράξεως ανδρείας. Συνοδεύεται από γκριμάτσα σκληρού τύπου, βλέπε εξώφυλλα μπλακ μέταλ δίσκων, και το αντίστοιχο νεύμα -ελαφρά και κοφτή κίνηση της κεφαλής προς τα κάτω.

Στο ουδέτερο, πάλι εν είδει επιφωνήματος, με προφορά ένρινη και παρατεταμένο το -ο-, εξαπολύεται όταν ανακοινώνεται γεγονός το οποίο δεν έχει, και θα θέλαμε να έχει, σχέση με εμάς, παρ' όλ' αυτά έχουμε το θράσος να αντιδρούμε χαιρέκακα καθώς «μακριά απ'τον κώλο μας, κι όπου θέλει ας είναι».

Είχα τάξει σε μια φίλη μου ιταλίδα με γνώσεις αρχαιοελληνικής και παράλογη διάθεση εκμάθησης της νεοελληνικής να της δώσω πλήρη κατάλογο με τις λέξεις που σημαίνουν πέος και χρησιμοποιούνται στην νεοελληνική, επειδή σχεδόν κάθε φορά που με ρώταγε τι σήμαινε η λέξη που μόλις είπα, η απάντηση ήταν «bite», που σημαίνει πούτσα στα γαλλικά.
Είναι πράγματι άξιον περιέργειας πόσες λέξεις υπάρχουν και το γεγονός ότι κάποιες φορές μπαίνει μία στην πρόταση, ενώ δεν μπορεί να μπει κάποια άλλη:
Πήραμε την πούτσα, ας πούμε δεν λέγεται, ενώ πήραμε το πουλί ή το μπούλο λέγεται, ενώ πάλι δεν λέγεται πήραμε το πουλάκι. Προσπάθησα εις μάτην να την πείσω ότι το πουλί και ο πούλος είναι ριζικά διαφορετικές λέξεις. Παίρνω το πουλί σημαίνει τρώω ήττα, ενώ παίρνω τον πούλο ή το μπούλο σημαίνει τρώω ήττα ή φεύγω από κάπου. Δεν μπορώ να σε γράψω στο πουλί μου, αλλά στην πούτσα ή το μπούτσο μου, παρ'όλ'αυτά, ο τύπος είναι ένα μπούτσο αρχιτέκτονας και όχι μια πούτσα αρχιτέκτονας.

Για την πληρότητα του σάιτ, πιστεύω, λοιπόν, ότι ένας συγκεντρωτικός κατάλογος επιβάλλεται και κάνω την αρχή καταθέτοντας μια συλλογή λέξεων και λημμάτων.
Ας συμπληρώσει με σχόλια όποιος βρει έλλειψη, αλλά για λόγους αναζήτησης στο σάιτ και ματαιοδοξίας θα ιδιοποιηθώ στο λήμμα τις προσθήκες, άντε να βάλω και μια ευχαριστία από κάτω.

Απάντηση φορσέ σε σεξιστικό παραλήρημα ερωτικώς απογοητευθέντος αρσενικού που καταλήγει σε λέξεις τύπου καργιόλες, ψώλες, χανιώλες και άλλα ομοιοκαταληκτούντα.

Η απόκριση πρέπει να είναι άμεσος και στακάτη, ειδεμή διακυβεύεται η ανδρική φιλία, ίσως δε και το μέλλον του σεξουαλικού προσανατολισμού του κλαψομουνιάζοντος.

Έχει γίνει επαρκής, νομίζω, ανάλυση στο σάιτ για το μουνί και τις επιπτώσεις του στην παγκόσμια οικονομία, τις επιστήμες και τη μαγειρική, οπότε θα επικεντρωθώ στην φυσική υψηλών ενεργειών.

Η αντίληψη ότι όλες οι γυναίκες είναι καργιόλες/ψώλες ή ό,τι αποδίδεται στον Θωμά τον Ακινάτη, νά τη πετιέται, και έκτοτε έχει ριζώσει στην λαϊκή τέχνη, στα εκκοκκιστήρια, στα θερινά τα σινεμά, με αποτέλεσμα την τυποποίηση του ως άνω διαλόγου.