Definitions by slangprof (80)
Showing 1-10 from 80

1. Η τουαλέτα, εκ του Αλβανικού hale. Προφέρεται με βαρύ σαλονικιώτικο λ για να είναι πιο χορταστικό. Παρότι η λέξη δεν είναι χυδαία, το άκουσμά της προκαλεί αποτροπιασμό στους «καθωσπρέπει» γύρω μας. Είναι αυτό που λεν οι Άγγλοι «crude expression». Ιδανική η χρήση του όταν θέλουμε να συγχύσουμε καμιά θείτσα.

2. Το χαμένο κορμί, ο τίποτας, το ρεμάλι, το κατακάθι, ο τελευταίος. Συνήθως άεργος, παράσιτο της κενωνίας, πότης, τζογαδόρος και ό,τι άλλο κουσούρι μπορεί να φανταστεί κανείς. Μία λέξη τα καλύπτει όλα.

Άτομο τόσο απαίσιο σε χαρακτήρα, προσωπικότητα, συμπεριφορά μυρωδιά και εμφάνιση, που μόνο η παρομοίωση του με ένα κάρο σάπια λεμόνια μπορεί να τον περιγράψει επαρκώς.

Έκφραση που χρησιμοποιείται όταν σπάει ένα κατεστημένο για πρώτη φορά, και μία παγιωμένη κατάσταση αλλάζει άρδην. Χρησιμοποιείται πολύ στο στρατό, αλλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει παρόμοιες καταστάσεις και σε άλλους χώρος π.χ. εργασία, σχολείο κτλ.

Ερώτηση για άτομα με άι κιού ραδικιού, που η βλακεία τους ξεπερνάει κάθε όριο, σε βαθμό που να δημιουργούνται υποψίες ότι το άτομο είναι προϊόν αιμομιξίας. Νωχελικότητα, αργοστροφία και το «σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας» συνθέτουν τη γενική εικόνα. Συνήθως λέγεται μετά από μαργαριτάρι που θα πετάξει ο «Αϊνσταϊν».

Γνωστά και ώς κάκαλα, καλαμπαλίκια, παπάρια. Τα αργαλεία του άντρα. Παρ'ότι τη φράση την άκουσα απο μπαρμπόιλ περιοπής, έχει καλό ήχο. Δοκιμασμένο σε διάλογο ιτ γκόουζ ντάουν σμούθ.

Βλέπε καραλέσβιο, το.

Όταν στρώνεται στο ποτό ο νεροχύτης με την παρέα του. Ακαταλόγιστο ποτό. Προφέρεται με το ρ παρατεταμένο για να δώσουμε έμφαση (φαρρρμακώσαμε).

Δικαιολογία του κώλου, όταν θέλουμε να αποφύγουμε τις εξηγήσεις, η απλά θέλουμε να βγάλουμε γέλιο. Κάτι σαν το Άντε γαμηθείτε μαντάμ!. Η ατάκα από γνωστή διαφήμιση κάποιου 118-ογδόντατόσο, όπου ένας τύπος σε στύλ Γιακουμής, σαν άλλος Νίκος Ξανθόπουλος, μιλάει με Γιακουμίστικο ύφος και πάντα βρίσκει τρόπο να πετάξει την ατάκα για τη φουκαριάρα τη μάνα του. Τρελό γέλιο.

Κάτι σαν τον Γιακουμή, ο οποίος δέν κλαίγεται επειδή ψάχνεται για δανεικά, απλά πιστεύει ότι όλος ο κόσμος, ο θεός και η κοινωνία συνωμοτούν για να τον αδικήσουν.

Είναι επαγγελματίας κλαψομούνης, και εχεί κουράσει τόσο τον περίγυρο του με τις κλάψες του που όλοι τον φωνάζουν «πίκρα». Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο τον κόβει στο μάθημα γιατί δεν τον συμπαθεί, το αφεντικό του τον χώνει στα χειρότερα γιατί τον μισεί, είναι βέβαιος οτι θα τον κερατώσει η κοπέλα του γιατί είναι γραμμένο στη μοίρα του, το ΑΤΜ του ρούφηξε την κάρτα γιατί δεν τον πάει η τράπεζα, το PC του κόλλησε ιούς γιατί είναι γκαντέμης κ.τ.λ.

Αυτός όμως είναι καλό και τίμιο παιδί και ποτέ δεν φταίει ο ίδιος για τις αναποδιές που του κάθονται. Ενίοτε λέγεται περιπαιχτικά και πικραμύγδαλος.

Χωρίς να είναι ιδιαίτερα χυδαία λέξη, βρίσκω ότι είναι ικανοποιητικά προσβλητική. Υποθέτω ότι είχε μεγάλη φαντασία αυτός που την εμπνεύστηκε, το μυαλό πάει στο τελικό προϊόν που προκύπτει αν περάσουμε 2-3 μεγάλες κουράδες από μια μηχανή του κιμά, και voila έτοιμος ο σκατοκιμάς.