Definitions by Hank (386)
Showing 1-10 from 386

Οι Νεοέλληνες συνηθίζουμε να διαχωρίζουμε τις επιμέρους ιδιότητές μας, λ.χ. επαγγελματικές, από την βασική ιδιότητα του ανθρώπου, της ανθρωπιάς.

Το ορίτζιναλ είναι φάσεις με γιατρό, όπου λ.χ. ο ασθενής ρωτάει:
- Γιατρέ μου, να την κάνω την εγχείριση;
- Κοιτάξτε, ως γιατρός, θεωρώ ότι αυτές οι εγχειρίσεις έχουν ποσοστό επιτυχίας...
- Ασ' τα αυτά γιατρέ μου. Ως άνθρωπος, πες μου, να την κάνω την εγχείριση;

Γενικά, θεωρούμε πιθανόν παραλόγως πιο ασφαλές να ακούσουμε μια προσωπική άποψη του γιατρού επηρεασμένη από τα αισθήματά του, παρά την αμερόληπτη επαγγελματική του τοποθέτηση. Το γιατρέ μου δείχνει την εξωανθρώπινη αυθεντία που διαχωρίζει τον γιατρό από εμάς, ενώ με το «ως άνθρωπος» τον βάζουμε στην ίδια μοίρα με εμάς, και ζητούμε μια γνώμη που να βγαίνει από συμπάθεια και συμπόνια.

Από τέτοιους διαλόγους, βγαίνουν αντίστοιχες διαβεβαιώσεις γιατρών του στυλ: «Ως γιατρός και ως άνθρωπος πιστεύω ότι θα πάτε πολύ καλά» κ.ο.κ. Και λόγω της αυθεντίας του γιατρού, η έκφραση γενικεύεται με ένα είδος (αυτο-)ειρωνικού χαβαλέ. Η έκφραση χρησιμοποιείται σε δύο κυρίως περιπτώσεις. Όταν θέλουμε να δώσουμε υπερβολική αυτοειρωνική έμφαση σε κατηγορηματική δήλωσή μας. Και όταν κάποιος μας φέρεται αλαζονικά, κραδαίνοντας μιαν ιδιότητα αυθεντίας, οπότε θέλουμε να τον εξισώσουμε μαζί μας. Ή να του δώσουμε την ευκαιρία να πει off the record την πραγματική του άποψη, βγάζοντας το προσωπείο της επαγγελματικής σοβαροφάνειας.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες παραλλαγές αναλόγως του επαγγέλματος- λειτουργήματος. Η έκφραση έχει κακοποιηθεί πολύ από πολιτικούς που συνηθίζουν να λένε με στόμφο «ως πολιτικός και ως άνθρωπος μπλα μπλα μπλα», ώστε με το δεύτερο να πλησιάσουν τεχνητά το εκλογικό σώμα, απ' το οποίο απομακρύνονται με το πρώτο. Επίσης, ανάλογα με τις ιδιοτροπίες του κάθε επαγγέλματος, βλ. παραδείγματα. Τελικά, η έκφραση μάλλον δείχνει ότι, για να το θέσω χαϊντεγγεριανά, ο Έλληνας δεν περιορίζεται στην οντική προσέγγιση των επιμέρους όντων, αλλά προχωρά στην οντολογική προσέγγιση του Είναι των όντων.

Απόπειρα μετακένωσης στην ελληνική σλανγκ του αγγλικού gay pride. Δηλώνει τον ομοφυλόφιλο, που είναι gay and proud of it, έχει βγει απ' τη ντουλάπα προ πολλού, είναι συμφιλιωμένος με τον εαυτό του και το πανηγυρίζει. Η διαφορά από τον πουσταλαζόνα είναι ότι ο όρος «ψωλοπερήφανος» έχει μια έντονη μειωτική χροιά και την χρησιμοποιούν οι ομοφοβικοί για να χλευάσουν την gay pride, ενώ ο όρος «πουσταλαζών» διαθέτει μια μεγαλύτερη ανατρεπτική δυναμική. Η λεξιπλασία σχηματίζεται προφάνουσλυ κατά το «ψωροπερήφανος». Άλλωστε το λάμδα είναι, όπως και το ρο, υγρό σύμφωνο pun intended).

Ιδιάζων χαρρυκλυννικός όρος για να πεις «ψυχοπάθεια» ή «ψυχοπαθολογία», αλλά αφορά κυρίως σε ελαφρές νευρωσούλες. Υποθέτω ότι πριν τσιμπήσει τον όρο ο Χάρρυ Κλυνν ήταν σύνηθες μαργαριτάρι λαϊκών τύπων. Είναι ένας slangically correct τρόπος να απαντάς σε Γιαλόμα. Συνήθως λέγεται «μην πάθουμε καμιά ψυχολογία» και εννοούμε ότι δεν πρέπει να καταπιεζόμαστε, για να μη μας μείνει κανένα απωθημένο κ.ο.κ.

1. Η κλασική έκφραση του ταξιτζή, του ταρίφη της ασφάλτου, που θέλει να κάνει «δικάβαλο», ή τρι-τετρα-πεντα-εξακάβαλο δρομολόγιο, κατά το «οι καλοί παντού χωράνε». Η κλασική δικαιολογία είναι «να πάρουμε και το παλλουκάρι που πάει στου ... [διαόλου τη μάνα]; Ψυχικό θα κάνουμε!». Εννοείται ότι ο Ομάρ Ταρίφ θα το κάνει για τη φουκαριάρα τη μάνα του... (Βλ. παράδειγμα)

2. Το γαμήσι του ελέους, που το κάνουμε από σεξουαλικό αλτρουισμό. (Βλ. λήμματα βολεύω και εξυπηρέτηση)

3. Λέγεται γενικώς από οποιοδήποτε Νεοέλληνα θέλει να βολέψει μια κατάσταση, αντίθετα προς τους κανονισμούς-νόρμες, αλλά με μια οικονόμηση που υποτίθεται ότι είναι ψυχικό για τους άλλους, αλλά κατ' ουσίαν βολεύει περισσότερο τον ίδιο.

Έκφραση παραπλήσια του χτίζω κοιλιακούς. Σημαίνει τρώω τον αγλέορα, αλλά με τον τίμιο σκοπό να χτίσω τους μύες των σαγονιών. Δεν θέλει κόπο, θέλει μάσα!

Κατά το «χριστιανόφατσα», η φούστα που φτάνει ως τον αστράγαλο, και μπορεί να την φοράει μόνο θεούσα. Συνεκδοχικά, η θεούσα. Οι updated χριστανόφουστες είναι έθνικ στυλ.

Μεταφορά στην ελληνική του αγγλικού hand-job.

Θαρρώ πως λείπει από την γλώσσα μας ένας όρος που να περιγράφει το σεξ με τα χέρια, όπως το «πρωκτικό» περιγράφει το σεξ στον πρωκτό, είτε άντρα είτε γυναίκας, και το στοματικό το σεξ με το στόμα και τη γλώσσα, είτε το κάνει άντρας σε γυναίκα, είτε γυναίκα σε άντρα, είτε γκέι ή λεσβία. Έτσι, νομίζω ότι η σλανγκ μεταφορά καλύπτει αυτήν την σημασία του σεξ με τα χέρια. Χωρίς να έχει την μειωτική σημασία της μαλακίας ή του αυνανισμού. Χωρίς να καταφύγουμε σε ένα οξύμωρο σχήμα, όπως «συντροφικός αυνανισμός». Και χωρίς να καταφύγουμε στην φορτισμένη έννοια του φραπέ, που το κάνει μόνο η γυναίκα προς τον άντρα, και μάλιστα έχει συνδεθεί με ιδιαίτερες καταστάσεις. Για τους λόγους αυτούς κρίνω την σλανγκική αυτή μεταφορά ως πρόσφορη για να δηλώσει γενικά το σεξ με τα χέρια.

Εξάλλου, χειρώναξ ετυμολογείται από το άναξ, ήτοι βασιλιάς. Οπότε είναι εν προκειμένω ο βασιλιάς ή βασίλισσα της μαλακίας!

Δηλώνει μια μαλακία, ένα εργόχειρο ή γενικότερα μια χειρωνακτική εργασία που διακρίνεται για την γνησιότητα, αυθεντικότητα και ποιότητά της, και για το ότι γίνεται με παλιές καλές παραδοσιακές μεθόδους, δίχως να έχει πέσει θύμα της εκβιομηχάνισης.

Αγγλιστί: hand-made.

Η κουράδα κυριολεκτικά και μεταφορικά. Απλώς λέγεται με μια μεγαλύτερη λυρική σλανγκική διάθεση, από κάποιον που έχει την όρεξη να γίνει ποιητής στο υβρεολόγιό του. Σημαίνει τον πολύ σκατά άνθρωπο, τον σκατά, τον σκατίπουστα.

Με μία λέξη χίλιες εικόνες για την ατέλειωτη κατάντια, την ασταμάτητη κατρακύλα της ελληνικής τηλεόρασης. Όπου κυριαρχούν δημοσιογράφοι, όπως ο Νίκος Χαρδαβέλας, και διασκεδαστές, όπως η Ανίτα Πάνια-Καρβέλα.