Definitions by iron (1265)
Showing 411-420 from 1265

Είθισται να λέμε ότι κάποιος ή κάτι είναι αμφιβόλου ποιότητας, χαρακτήρα, προέλευσης κλπ. Για συντομία και από μαγκιά όμως, λέμε «αμφιβόλου» σκέτο, πράγμα που καθιστά την έκφραση ειρωνικότερη.

Ντελικατέσεν έδεσμα ή κατάστημα. Συντόμευση κατά το μπίο.

Το μικρο-έδεσμα, αλμυρό ή γλυκό.

Συνώνυμο: ψιψιψόνια

1. κυριολεκτικά: κατεβαίνω από τη μηχανή μου (νταξ, το άλογο πια δεμπαίζει)

2. στεγνά: ξεγαμάω

3. ξεκαβαλάω το καλάμι, παύω να είμαι τόσο επηρμένος

4. ειρωνικά και περιπαιχτικά: ξεκουβαλάω, αφήνω κάποιον ήσυχο, παραιτούμαι από τσαμπουκά

5. αλλάζω θέμα ή αφήνω τις πολυλογίες και μπαίνω στο θέμα μου

6. κλείνω το τηλέφωνο

Το μότο του κομπλεξάρα. Η συνταγή ζωής του.

Σκοπός του είναι να αιφνιδιάσει τον πλησίον, πατώντας συνήθως εκεί όπου μαντεύει -ή γνωρίζει καλά!- ότι ο άλλος πονάει ή χωλαίνει ή ψαρώνει ή είναι απροετοίμαστος ή έχει ενοχούλες ή είναι άβγαλτος. Κι έτσι του κόβει τα φτερά και του βουλώνει το στόμα προτού καλά-καλά μιλήσει.

Προϋποθέτει ιδιαίτερη τεχνική αυτό, καθώς και χρόνια αυτομαθητείας. Η κομπλεξάρα (που, οκ, δεν φταίει, γιατί κανείς δεν φταίει, αλλά και μεις δεν φταίμε που είναι κομπλεξάρα), η κομπλεξάρα λοιπόν, έχει ζήσει, ως παιδί ή/και στην εφηβεία, ταλαιπωρημένη και λουφαγμένη, παρατηρώντας το τι και το πώς των άλλων, και εστιάζοντας στις αδυναμίες τους.

Με την πάροδο του χρόνου έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη οξυδέρκεια (ο κομπλεξικός είναι συχνά-πυκνά πανέξυπνος, έχει καλό IQ, απλώς το EQ του είναι γαμημένο) και είναι σαν το υπό διωγμόν αγρίμι, πάνοπλος να αμυνθεί. Του λείπει όμως εντελώς τελείως η ικανότητα επίθεσης. Δεν μπορεί να μπει μπροστά. Χρησιμοποιεί λοιπόν, ασυνείδητα ως επί το πλείστον, την παραλλαγή: καθιστά την άμυνα επίθεση, και ξεμυτά με τα νύχια έξω, δίνοντας, εκ πρώτης όψεως, την εντύπωση του γκραν γαμάω. Έτσι αιφνιδιάζει τον άλλον, ο οποίος βρίσκεται προ δικανικών επιχειρημάτων, αποστομωτικών, ξεμπροστιαστικών (καθότι είναι διάφανος στα μάτια του κομπλεξικού).

Η συνταγή αυτή μάλλον έχει προέλευση από την εποχή των σπηλαίων και ως έκφραση πρωτοβγήκε από φάση ποδόσφαιρο ή πεδίο μάχης, αλλά έχει εφαρμογή σε διάφορους τομείς της ζωής: κυνήγι, δικηγορία, ντιμπέιτ, σχέσεις, πολιτική κλπ και προσωποποιείται ωραιότατα στον τύπο του ινστρούχτορα (κυρ. και μετ.), του μέντορα, του πυγμαλίωνα, του ξερόλα και και και.

Η έκφραση είναι αντρική, όμως την λένε πια και οι γυναίκες. Όσο για την εφαρμογή της, ισχύει μια χαρά και για τα δύο φύλα. Από την γυναίκα έχει στόχο συνήθως το παιδί της ή τη φιλενάδα, όχι τόσο τον γκομενοσύζυγο.

Σημ.: το σύνηθες είναι να λέμε τη φράση ανάποδα: «η άμυνα είναι η καλύτερη επίθεση». Έτσι εντοπίζεται πιο πολλές φορές στο γούγλε. Είναι όμως λάθος. Τώρα, στο αυτί ταιριάζει καλύτερα, στον ρυθμό, δεν ξέρω. Μπορεί απλώς να είναι γλώσσα λανθάνουσα που την αλήθεια λέγει, δηλ. εμείς οι κομπλεξικοί που ξέρουμε ότι, στην ουσία, αμυνόμαστε και δεν επιτιθέμεθα, λέμε κατά λάθος το σωστό.

Γαμώ, ουάου, γαμάουα, ούμπερ, σούπερ, τοπ. Που παίρνει δέκα άριστα στη βαθμολογία. Όχι βέβαια ο σπασίκλας ή το φυτό στο σχολείο, αλλά αυτός που το αξίζει πραγματικά.

Αφορά τα πάντα, κάθε φύλο και γένος, άψυχα και έμψυχα, οποιαδήποτε ικανότητα, ιδιότητα, αλλά κυρίως χρησιμοποιείται όταν πρόκειται να αξιολογήσουμε -και κατόπιν να χαρακτηρίσουμε- το άλλο φύλο ως προς την εμφάνιση.

Έτσι αποκαλείται σήμερα όχι μόνο το πραγματικό σώβρακο μιας πραγματικής γιαγιάς (λευκό, φαρδύ, βαμβακερό, βλ. μήδι 1, 2), αλλά αυτό το σούπερ αναπαυτικό εσώρουχο που δεν είναι κουραδοκόφτης, που δεν σου μπαίνει στον κώλο σε κάθε βήμα, που εξυπηρετεί τα μάλα τις μέρες τις περιόδου (πιάνει και καλύτερα η σερβιέτα γιατί είναι φαρδύ στο κάτω μέρος), αλλά που δεν το φοράς καλά-καλά ούτε τότε, ακόμα κι αν (ή μάλλον ίσα-ίσα όταν) είσαι ξεμειναμένη και δεν σε βλέπει γκόμενου μάτι, τόσο πολύ έχεις πειστεί ότι είναι ντεκαβλέ και αντισέξ και αντικούκου και ότι θυμίζει τις βράκες που φορούσε η γιαγιά σου ή και η μάνα σου ακόμα, ή και εσύ, όταν ήσουν μικρή και αθώα ύπαρξιςςςς... Υπάρχουν όμως ορισμένοι σερνικοί που φετιχίζονται με δαύτα -επίσης κάθε αρσενικός στη σεξουαλική του καριέρα μπορεί να περάσει φάση με τις βράκες, οπότε ιτς οκέικ.

Εκτός όμως από τα περιοδόβρακα (μήδι 3), ευτυχώς η μόδα έχει και την πρακτική της συναίσθηση και επανέφερε τα σώβρακα της γιαγιάς σε μονδέρνα βερσιόν που τα πάει πιο προς το λολιτέ, άρα τα καθιστά διπλά σέξι, δεν διαγράφονται μέσα από το παντελόνι, ΔΕΝ έχουν λάστιχα που πιέζουν και κάνουν πλαφ τα πλαϊνά μας, ομορφαίνουν τις άσχημες και κάνουν ακόμα πιο ωραίες τις ωραίες, είναι πολύχρωμα, ριγέ, λουλουδάτα, με πουά, με ό,τι και, μάλιστα, εννοείται ότι δεν λέγονται «της γιαγιάς», λέγονται «με ανδρικό κόψιμο», βλ. μήδι 4.

Ο Ακατανόμαστος ο Γνωστός.

Λέγεται και «ακατονόμαστος».

Νουνός: Τζ. Πανούσης.

1. Ο πανέξυπνος, ο τζίνιους κυριολεκτικά.

2. Ο πανύβλαξ, ο τζίνιους ειρωνικά, το τούβλο, το βούρλο, η ξανθιά, ο αστερίας, το αστέρι.

3. Το οινόπνευμα (spirito).

Μου κάνει ιδιαίτερα, μου αρέσει πολύ, συμφωνώ κι επαυξάνω, (απο)δέχομαι, καρα-εγκρίνω, ακριβώς όπως εκδηλώνονται όλ' αυτά όταν πάω σε ένα κατάστημα και τελικά αγοράζω κάτι.