Tagged definitions (17)
Showing 1-10 from 17

Έρχομαι σε συμφωνία με κάποιον μετά από διεργασίες που περιλαμβάνουν υποχωρήσεις και άλλα μυστήρια. Συχνά έχει προηγηθεί κρίση, καβγάς ή ρήξη, οπότε, χάσαμε αυτά που μας ένωναν και τώρα τα βρίσκουμε πάλι.

Αντώνυμο: τα σπάω

Επιφώνημα που χρησιμοποιείται για να επιτείνει την έννοια της προσοχής, να δηλώσει ικανοποίηση, συγκατάνευση, αγανάκτηση, απορία, καθώς και για να παρακινηθεί ένα ζώο να προχωρήσει. (Από δώ)

Το δόντι στα καλιαρντά.

Επίσης, εκ του deal (=συμφωνία στα αγγλικά), το νταλαβέρι για ναρκωτικές ουσίες, ή άλλο νταραβέρι, βλ. ντίλια.

Χρησιμοποιείται ως «ρε μαζί σου, αλλά...», και συνήθως λέγεται την ώρα που μιλάει ο συνομιλητής μας, με σκοπό να τον διακόψουμε, ώστε να πούμε τη δική μας γνώμη.

Συνήθως χρησιμοποιείται με υποτιμητική διάθεση όταν ο άλλος λέει αυτονόητα πράγματα για τα οποία κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει, ή όταν προσεγγίζει μόνο τη μια πτυχή του προβλήματος. Έτσι, τον διακόπτουμε λέγοντας τη φράση αυτή, και αναπτύσσουμε τον δικό μας συλλογισμό που κρύβει την μεγάλη αλήθεια (έτσι νομίζουμε και καλά).

Από τις ατάκες που καθιέρωσε ο αθλητικογράφος Γιώργος Γεωργίου.

Χρησιμοποιείται ως απάντηση σε ατάκα προλαλήσαντος συνομιλητή. Μερικές περιπτώσεις που την χρησιμοποιούμε:

- Όταν ο συνομιλητής ξεστομίζει παπαριά καμαρωτή, δηλαδή μια άνευ νοήματος φράση, η οποία όμως ακούγεται ως ψαγμενιά, οπότε τον καυτηριάζουμε ως δοκησίσοφο. Με αυτήν την σημασία την χρησιμοποιεί και ο Γεωργίου.

- Όταν ο συνομιλητής λέει κάτι που θεωρούμε ότι είναι βασικά λάθος, όμως στην πορεία της έκθεσης της σκέψης του κάνει ένα πόιντ. Δηλαδή σε περιπτώσεις που θέλουμε να πούμε «διαφωνώ, αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι» (που λέει και το ανέκδοτο). Ή πιο απλά που αναγνωρίζουμε στον συνομιλητή ότι έχει πει κάτι witty στην προσπάθειά του για να αποδείξει μια μαλακία. Έχω την εντύπωση ότι και με αυτήν την σημασία το χρησιμοποιεί ο Γεωργίου.

Γενικότερα, η έμφαση είναι άλλοτε στο μαλακία (συνηθέστερα), και άλλοτε στο σοφή (πιο σπάνια). Στην πρώτη περίπτωση ασκούμε κριτική στο ότι κάποιος λέει μια μαλακία με περιτύλιγμα σοφίας. Στην δεύτερη αναγνωρίζουμε ότι ό,τι και να πει κανείς για ένα θέμα, ή έστω η πλειοψηφία αυτών που λέγονται, είναι μαλακίες, αλλά as far as μαλακίες go , η συγκεκριμένη έχει ψήγματα σοφίας.

Ως προς την τελευταία αυτή σημασία, μπορούμε να κάνουμε μια προέκταση. Στον προγραμματικό πλουραλισμό του μηντιακού πολιτισμού μας, συχνά πανηγυρίζουμε εκ των προτέρων ότι τίποτα από όσα θα ειπωθούν δεν θα είναι η αλήθεια, αλλά θέλουμε να τα πούμε για να νιώσουμε ότι έχουμε δημοκρατία των πολλών απόψεων. Οπότε αποφασίζουμε α πριόρι ότι θα πούμε μαλακίες, ή και ότι όλα θα είναι μαλακίες, ως άσχετα με την αλήθεια, αλλά επιβραβεύουμε αν ορισμένες από αυτές τις μαλακίες έχουν ένα πόιντ. Όλοι έχουν από μια κωλοτρυπίδα, αλλά κάποιων είναι καλύτερη.

Συναφώς, σε ερμηνευτικές «επιστήμες», όπως λ.χ. η ψυχανάλυση ή και η ιστοριογραφία (με την πιο αφηρημένη έννοια του όρου), όπου δεν ισχύει αυστηρά η αρχή της διαψευσιμότητας, ο κάθε επίδοξος ερμηνευτής μπορεί να καταθέσει την δική του πρόταση, και εντέλει δεν έχει πάντα σημασία ποιος είναι πιο κοντά στην ούτως ή άλλως δυσθήρατη αλήθεια, αλλά ποιανού η μαλακία δείχνει πιο σοφή, ήτοι ποιανού το ερμηνευτικό σχήμα φαίνεται πιο ψαγμένο και μας ικανοποιεί περισσότερο.

Για να το γειώσουμε κάπως, η φράση μπορεί να ειπωθεί και σε μια παρέα, που συζητούν με γιαλομική διάθεση λ.χ. τις αντιδράσεις γυναικών ή αντρών σε ερωτικά παιχνίδια. Ο καθένας θα πει και μια μαλακία, καθώς σε αυτά τα θέματα είναι αδύνατο να κατέχεις την αλήθεια, λ.χ. να καταλάβεις τι έχουν στο μυαλό τους οι γυναίκες, αλλά ορισμένων οι μαλακίες θα είναι πιο εμπειρικά φορτισμένες, πραγματιστικά επιτυχείς, αισθηματικά συντονίσιμες, εν ολίγοις πιο σοφές.

Τέλος, να επισημάνουμε ότι η έκφραση είναι πρόσφορη ως διαδικτυακό σχόλιο, λ.χ. στο Facebook ή σε blogs, ή σε φόρα, κυρίως αθλητικά, για να καυτηριάσει καμαρωτές παπαριές πολιτικών, δημοσιογράφων ή απλά αντίπαλων συνομιλητών (λ.χ. από άλλες αθλητικές ομάδες).

Στις λέσχες (clubs) δεν μπαίνεις εύκολα και το να το καταφέρεις έχει ιδιαίτερη αξία. Από κει μας έμεινε ο χαιρετισμός αυτός, όταν χαριτολογούμε -αντί να πούμε «καλώς ήρθες» σε κάποιον που μπήκε στην παρέα μας, στον κύκλο μας, στο σινάφι, στο σάιτ κλπ.

Ο όρος δεν μεταφράστηκε ποτέ και παρέμεινε στα αγγλικάνικα, προφ γιατί ακούγεται πιο επίσημος έτσι.

Παμπάλαια έκφραση, όμως δεν ξεχάστηκε καθόλου Ιδίως με την πρώτη σημασία υπάρχει σε άπειρα αποτελέσματα στο γούγλε.

Εκτός όμως από την σημασία «καλώς ήρθες (στην παρέα μας)», χρησιμοποιείται και ειρωνικά, με την έννοια «κάτι μας είπες τώρα», «μια από τα ίδια», «τό 'χουμε ξαναδεί το έργο», «κομίζεις γλαύκας εν Αθήναις», «σοβαρά;» κττ.

πάσα: Nick

Ό,τι και τα μπορέλι και Μπορμπόκης, δηλαδή ένας μαγκίζων τρόπος να πεις μπορεί χρησιμοποιώντας το όνομα γνωστού ποδοσφαιριστή, εν προκειμένω του Βίκτορ Μπόρμπα Φερέιρα Ριβάλντο.

Ό,τι και το μπορέλι, δηλαδή ένας μαγκίζων τρόπος να πεις μπορεί χρησιμοποιώντας το όνομα γνωστού ποδοσφαιριστή, ήτοι του Βασίλη Μπορμπόκη. Ή του Στέφανου Μπορμπόκη για τους παλαιότερους.

Στον γραπτό διαδικτυακό λόγο είναι ένδειξη συμφωνίας με κάτι που ειπώθηκε, όπως θα έλεγε κανείς «σωστά», «σωραίος», «συμφωνώ».

Προέρχεται από την δυνατότητα να ψηφίσεις θετικά, με ένα ποντάκι, καταχωρήσεις σε fora, blogs και άλλα sites. Η καταχώρηση που ψήφισες, η οποία μπορεί να είναι σχόλιο, λήμμα σε ανοικτό λεξικό, βιντεάκι, οτιδήποτε, έχει μια ένδειξη του αθροίσματος αυτών των πόντων, ώστε να εμφαίνεται η αποδοχή τους στο κοινό. Συνήθως υπάρχει και κουμπάκι «-1» που αφαιρεί πόντους ή καταμετράται σε ξεχωριστό άθροισμα (σε φάση «θετικές ψήφοι 1.413, αρνητικές ψήφοι 82»).

Η wikipedia εδώ υποστηρίζει ακόμα πιο συγκεκριμένη προέλευση.

Το λήμμα αφορά τις περιπτώσεις που δεν προβλέπεται αυτή η τεχνική δυνατότητα και θέλουμε να δηλώσουμε την συμφωνία μας στα σχόλια. Δεν ξέρω αν και πώς διαβάζεται, διότι στον προφορικό λόγο δεν το έχω ακούσει μέχρι τώρα.

Ο μάλιστα κύριε είναι ό,τι για τους Αγγλοσάξονες ο yes-man, δηλαδή ο υποτακτικός και δουλοπρεπής υφιστάμενος. Έχω την εντύπωση ότι όταν χρησιμοποιείται στα ελληνικά ως ουσιαστικοποιημένο, (πιο συχνά πρόσφατα) γίνεται κατά αναλογία προς την αγγλική έκφραση.