Definitions by electron (201)
Showing 91-100 from 201

Σχήμα οξύμωρο, το οποίο σηκώνει σεντόνια. Απλά ένας όρος ξύλινης γλώσσας που χρησιμοποιείται από τους «προοδευτικούς». Σε εισαγωγικά, γιατί πράσινη ανάπτυξη δεν υπάρχει! Είναι ένα τρικ. Ανάπτυξη σημαίνει οικονομική ανάπτυξη, που προϋποθέτει σπατάλη φυσικών πόρων. ΤΕΛΕΙΑ (τον τόνο τον βάζετε όπου σας αρέσει διότι έχομεν δημοκρατία).

Για να μην μακρηγορώ, θα δώσω ένα παράδειγμα, και ο νοών νοείτο. Ανά 3-4 χρόνια παρουσιάζονται καινούριες «πράσινες» τεχνολογίες, εκφράσεις της πράσινης ανάπτυξης (για καταναλωτικά προϊόντα). Αναρωτιέται κάποιος που πάνε οι παλιές συσκευές; Ήταν μήπως καλύτερα παλιότερα που αγοράζαμε ένα αυτοκίνητο για τριάντα χρόνια, ή είναι καλύτερα τώρα που αλλάζεις αυτοκίνητο κάθε 5 χρόνια, και μάλιστα σχεδόν απαγορεύονται τα αυτοκίνητα δεκαετίας; Όταν κάτι είναι τσάμπα και οικολογικό (π.χ. ηλιακή ενέργεια, ίσως η μόνη οικολογική μορφή ενέργειας), δεν περπατάει, διότι δεν δημιουργεί ανάπτυξη, δηλαδή θέσεις εργασίας, σχέσεις αλληλεξάρτησης και λοιπά κομμουνιστικά.

Οπότε η έκφραση «πράσινη ανάπτυξη» ουσιαστικά είναι πλήρως αδόκιμος όρος και συνώνυμος του πράσινα άλογα, ή των μπλε μπούτσων. Στα παραδείγματα είναι εμφανές το συνώνυμο του πράγματος.

Η όλη ανάλυση, γίνεται συνειδητά από έναν μικρομεσαίο, που από μέσα του θεωρεί εαυτόν τυχερό, που γεννήθηκε στα όρια του δυτικού κόσμου και όχι στην ζούγκλα της πανέμορφης Αφρικής. Απλά ενοχλείται από μπουρδολογίες και εφησυχασμούς ολκής.

disclaimer: ο όρος ανέβηκε σαν αδόκιμος, και όχι σαν σλανγκ. Επίσης γιατί παρουσιάζεται από όλους τους πολιτικούς χώρους ως το φάρμακο δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.

Η έκφραση αυτή συνοψίζει την ιστορία της ελληνικής αριστεράς. Στην Ελλάδα τα αριστερά κόμματα είναι τόσα όσοι είναι και οι θεωρητικοί της αριστεράς. Και όσες φορές πήγε να γίνει κάποιο είδος ένωσης, το εγχείρημα δεν κράταγε πάνω από δύο χρόνια, και πάντα με μια διάσπαση συνοδευόμενη από χοντρές αλληλοκατηγορίες. Έτσι ώστε, η έκφραση «ενιαία αριστερά» να αποτελεί ανέκδοτο για τον ελλαδικό πολιτικό χώρο.

Η παραπάνω ανάλυση έχει να κάνει με την αριστερά σαν πολιτική ιδεολογία, και όχι σαν ιδέα. Διότι υπάρχει η ευρύτερη έννοια της αριστεράς (σαν πρωτοπορία, προοδευτικότητα, ανοιχτό πνεύμα κλπ), η οποία καμία σχέση δεν έχει με τα αναχρονιστικά κομμουνιστικά κόμματα, τα οποία τα τελευταία πενήντα χρόνια είναι μαριονέτες του πολιτικού συστήματος, και ακολουθούν τις εξελίξεις, αντί τουλάχιστον κάποιες φορές να τις προκαλούν.

Κλασική φράση νεανιών, που γενικά λόγω ηλικίας τρώνε κολλήματα. Και οι φίλοι με αυτή τη φράση τους λένε «καλά είναι». Είναι το ξεκόλλα με τις θεωρίες, αλλά για τους κάτω από 20.

Ολίγη ανάπτυξη δεν βλάπτει. Όλοι μας, γύρω στα 20 ή και πιο πριν τρώγαμε κολλήματα με πράγματα. Συγκροτήματα, γκόμενες, ιδεολογίες κλπ. Αυτά βέβαια όσο περνάει ο χρόνος αμβλύνονται και η απολυτότητα της νιότης, δίνει θέση στη νοσταλγία της εμπειρίας και την κριτική σκέψη που ακολουθεί τα πρώτα άντα. Πολλές φορές, σου 'ρχεται να σφαλιαρίσεις (με την καλή έννοια) κάποιον που με στόμφο υποστηρίζει πράγματα, που τον κάνουν να φαίνεται σοφότερος (χωρίς είτε να τα ξέρει καλά, ή να είναι «μεταφορές»), ή να θεοποιεί διάφορα, αλλά από την άλλη θυμάσαι τον εαυτό σου στην ηλικία του και απλά χαμογελάς, ή τον τσιγκλίζεις.

Παράδειγμα της φράσης. Πάρτυ με frondάκια καμιά δεκαριά χρόνια πριν. Κατά τις 3 η ώρα, όλοι πιωμένοι, και είναι ένας που φωνασκεί, ενώ αυτοχαστουκίζεται. Ξαφνικά, την κάνει, κραυγάζει «ξεκόλλα με το μυαλό σου» στον εαυτό του, και ρίχνει μια βουτιά από έναν βατήρα πεντάμετρο στην πισίνα, που μέσα βρίσκονταν οι υπόλοιποι!! Η φράση πριν δέκα χρόνια ακουγόταν πολύ.

Το τσατσόνι, η ουρά κάποιου, ο υπηρέτης, ο αυλικός (για διάσημες αδελφές).

Ο όρος προέρχεται από τα ιταλικά. Ordinanza ήταν (έχει καταργηθεί σαν πρακτική) ο στρατιώτης που εκτελούσε χρέη υπηρέτη και ακόλουθου ενός υψηλόβαθμου στρατιωτικού. Συνήθως κατοικούσε στο σπίτι του στρατιωτικού, αποσπασμένος, και τον βοηθούσε σε οτιδήποτε, από το άνοιγμα της αλληλογραφίας, μέχρι και το ντύσιμο. Ενίοτε, ήταν και αυτός που βόλευε την γυναίκα ή την κόρη του αφέντη, ή και τον ίδιο τον αφέντη, πήγαινε για ψώνια, κράταγε το λαμπατέρ κ.λ.π.

Σλανγκιστί, έτσι αποκαλούνται αντικείμενα που διευκολύνουν την ζωή (κάνουν κάποιον «ακαμάτη»).

Τα τρία πιο γνωστά είναι:

• Tο μπιλάκι που προσαρμόζεται στο τιμόνι, κυρίως των φορτηγών, και βοηθάει να στρίβεις πιο εύκολα το τιμόνι,
• Tο αντικείμενο (ένα ξύλο που στην άκρη έχει ένα χέρι) που σε βοηθάει να ξύσεις την πλάτη σου,
• O μικρός αυτοσχέδιος ανυψωτήρας (τροχαλία και σκοινί) που χρησιμοποιείται για να ανεβάζεις μικροπράγματα στη σκαλωσιά ή ψηλά σε όροφο. Καμιά φορά και η τροχαλία αποκαλείται ακαμάτης.

Φράση κλισέ, που την χρησιμοποιούν δημοσιογράφοι και πανελίστες, με την οποία προετοιμάζουν το ακροατήριο για κάποια υπερβολή, ή για – απλά - μία μαλακία ακόμα. Από την άποψη προειδοποίησης, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες, γιατί συνήθως τις παπαριές που λένε τις τρώμε απροειδοποίητα.

Αλλά τέσπα, η φράση αυτή, πιο πολύ σημαίνει, «παρακαλώ προσέξτε τι λέω», παρά οτιδήποτε άλλο.

Η φράση ανήκει στην κατηγορία εκφράσεων, που ανά καιρούς γίνονται της μόδας στον προφορικό λόγο, χωρίς λόγο και αιτία. Όπως ένα καιρό, όλοι οι πολιτικοί χρησιμοποιούσαν το «θέλω να πιστεύω» (νόημα ουδέν!!! Ή πιστεύεις ή ελπίζεις ρε μπάμια).

Οι λέξεις που ακολουθούν την φράση και η σημειολογία τους είναι:

• H υπερβολή, που σημαίνει αυτά που λέω είναι τόσο ανούσια, ώστε αν δεν υπερβάλω, δεν θα μου δώσει κανείς σημασία.
• H αγένεια, που σημαίνει ότι μόλις διέκοψα έναν μαλάκα συνομιλητή που έλεγε μαλακίες, αλλά εγώ θα τις πω καλύτερα.
• Tο αδόκιμο της έκφρασης, (μιλάω τέλεια ελληνικά, αλλά...).
• O ενικός (ή η οικειότητα), που σημαίνει ότι όλοι οι επώνυμοι είμαστε κολλητοί.
• O πληθυντικός, που σημαίνει είμαι πολύ πιο νέος από εσάς.
• Μπορείτε βέβαια να βάλετε και οτιδήποτε θέλετε μετά, αφού ουσιαστικά η έκφραση δεν σημαίνει τίποτα. Είναι μία προειδοποίηση!

Ας μας συγχωρεθεί αν δεν είναι σλανγκ, αλλά... μπορεί και να είναι!

Γιαγιαδισμός, που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάποιο άτομο ως περιορισμένης ευθύνης, αλλιώς βουδόκαρο.

Διότι μες την απλή λογική, όταν έχουμε πέντε βούδια, είναι δύσκολο να κάνεις δύο ζευγάρια, κάποιος περισσεύει.

Απαραίτητο εργαλείο, για κάθε μάστορα που σέβεται τον εαυτό του. Για τους μικρότερους, να πούμε ότι το αλφάδι είναι ένα απλό όργανο που σου δείχνει αν κάτι είναι ίσιο, ή ευθυγραμμισμένο, με την βοήθεια υγρού. Βέβαια τα καινούρια τρέντι αλφάδια χρησιμοποιούν λέϊζερ.

Αλφάδι ονομάστηκε, μάλλον από το αρχαίο αιγυπτιακό αλφάδι, το οποίο ήταν ένα ξύλινο ισοσκελές «Α», που από την κορυφή του κρέμονταν μία κλωστή με ένα βαρίδι. Το οριζόντιο ξυλαράκι, είχε ένα σημάδι στη μέση ακριβώς, όπου ήταν και το σημείο αλφαδιάσματος. Με αυτόν τον τρόπο λέγεται ότι οι Αιγύπτιοι αλφάδιαζαν κάθε πέτρα που έβαζαν στις πυραμίδες.

Η λέξη πέραν συμβολισμών (αναρχία, μασονία) και μαστορικής ευθυγράμμισης, περιγράφει και καταστάσεις που είναι αρμονικές, που μας κάθονται καλά, που είναι ευθυγραμμισμένες με τα γούστα μας, ή καταστάσεις μεγάλου πιώματος.

Χώνω, σφηνώνω. Ανωτάτη μαστοροεμπορική σλανγκ.

Η έκφραση χρησιμοποιείται κυρίως από υδραυλικούς και μαραγκούς, αλλά και από εμπόρους που γεμίζουν ράφια, ή γεμίζουν αποθήκες.

Από που προέρχεται η έκφραση, νομίζω ότι μπορείτε να το καταλάβετε! Μην περιαυτολογούμε τώρα...

Λάθος προφορικού λόγου, που τείνει να περάσει στην μοντέρνα ελληνική, όπως η αττική σύνταξη για τους αρχαίους ένα πράμα.

Αυτή η γραμματική μορφή νιντζοδιαλέκτου, λόγω τηλεόρασης και συνεντεύξεων αγανακτισμένων νίντζα στις λαϊκές, πέρασε ξανά στο πανελλήνιο. Και το λέω αυτό (το ξανά) διότι αυτού του είδους το λάθος, σαν παραφορά του λόγου ακούγονταν εξ' από ανέκαθεν από κόσμο, που λόγω της ανέχειας δεν είχε την ευκαιρία να τελειώνει το δημοτικό.

Οι νίντζα λοιπόν, δυσκολεύονται να κατανοήσουν την θηλυκή κατάληξη στο α' πληθυντικό αρσενικών, και με μία περίτεχνη νιντζοκίνηση βάζουν την «σωστή» κατάληξη. Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο τύπος είναι αρκετά εύηχος, και εύθυμος (π.χ. το πούστηδοι χρησιμοποιείται από πολύ κόσμο και σαν αστεϊσμός, αλλά και γενικότερα ο λανθάνων αυτός τύπος χρησιμοποιείται κατά κόρον και από τους νέους, όπως φαίνεται στα παραδείγματα).

Άλλο αγαπημένο νιντζολάθος (παρόμοιο με του λήμματος), είναι η ακόλουθη σύνταξη: στους τσιγγάνοι, στους γύφτοι, στους μαύροι, στους Αλβανοί. Σύνταξη που κρύβει και λίγη απέχθεια και ξενοφοβία, χρησιμοποιώντας ονομαστική πληθυντικού, αντί για αιτιατική.