Definitions by ΠΡΩΤΕΥΣ (70)
Showing 1-10 from 70

Κλεφταρματωλο-σλάνγκ του ’21 που έμελλε να επιβιώσει ως τις μέρες μας, σημαίνοντας την άνετη νίκη έως ολοκληρωτικής εξόντωσης και εξευτελισμού του αντιπάλου, σε πάσης φύσεως μάχες και αγώνες.
Έλκει την καταγωγή του από την αρχαία «φάλαγγα», που σημαίνει στρατιωτικός σχηματισμός – παράταξη ομάδος οπλιτών. Δεδομένης και της καθολικής υπεροχής που είχε η γνωστή «μακεδονική φάλαγξ» έναντι των αντιπάλων, επιβίωσε στις μέρες μας επισημαίνοντας την «μεγάλη νίκη».

Χρησιμοποιείται σε ευρεία έκταση σε πάσης φύσεως καθημερινές δραστηριότητες του Έλληνα, όπως:

1. στον αθλητισμό και ιδίως στα ομαδικά σπορ, όπου το αθλητικό πνεύμα και η ευγενής άμιλλα, ένεκα φανατισμού που ο στόχος της νίκης δημιουργεί, μπορούν να μεταλλαχθούν σε επιθετικά ένστικτα ολοκληρωτικής καταρράκωσης του ηθικού του αντιπάλου ακόμη και δια της έντεχνης χρήσης σωματικής βίας,

2. στα επιτραπέζια παίγνια και δη στο ζατρίκιον και στα χαρτιά, όπου στο μεν πρώτον η λεκτική βία και οι ασχημονούσες χειρονομίες, μέχρι επιδείξεως γεννητικών οργάνων, μπορούν να τεθούν επί τραπέζης προκειμένου να εξευτελιστεί η αξιοπρέπεια του αντιπάλου και να επιδειχθεί η ανωτερότητα του νικητή, στο δε δεύτερον οι υπό την τράπεζαν, ύπουλες και παράτυπες ενέργειες χαρτοκλεψίας και η γαϊδουρινή υπομονή είναι απαραίτητα συστατικά της ιδιοσυγκρασίας του παίκτου, ο οποίος πάντοτε τα μαζεύει όλα στο τέλος και οι αντίπαλοι παραδέχονται την ταπεινωτική ήττα,

3. στην προεκλογική περίοδο, όπου δίνονται μάχες των κομμάτων μέχρι πτωμάτων «μετά ανοιγμένων στομάτων», ως λέγει Ψαριανός δια στόματος Τζιμάκου,

4. σε δικαστικές διαμάχες όπου διακυβεύονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, όπου η έντασης της αδυσώπητης δικανικής διαδικασίας επεκτείνεται στο προαύλιο του δικαστηρίου, δι’ ανταλλαγής λογυδρίων μεταξύ των αντιδίκων

και αλλαχού.

Επειδής ο Έλλην άπαξ και εμπλέκεται σε διαμάχη μεθ’ άλλου Έλληνος, ακόμα κι αν εν τω μεταξύ τα βρούνε, υποχωρήσουνε, εκ νέου παρεξηγηθούνε, μισηθούνε, κ.ο.κ., πάντοτε at the end there can be only one, που θα μας πάρει φαλάγγι όλους.

«Έχεις δίκιο βουνό», λέει ο πολύπαθος λαουτζίκος μας για να εξάρει την προσωπικότητα του συνομιλητή και να τον υποστηρίξει στα βάσανα που έχει περιπέσει. Σημαίνει ότι κάποιος έχει «πολύ δίκιο», «υψηλό δίκιο», «μεγάλο δίκιο», τα οποία όλα δεν είναι και πολύ σωστά Ελληνικά αφού το ΔΙΚΑΙΟΝ δεν μετράται σε ποσότητες, αλλά είναι μία απόλυτη έννοια - οντότητα, στην φιλοσοφία. Αι μήν, δεν είναι «countable» («ελληνιστί»).

Ως «αδόκιμη» φράση «παίρνει ελαφρυντικά» καθώς χρησιμοποιείται κατά κόρον ως σχήμα υπερβατό.

Σημασιολογικά, το «δίκαιον» αποκτά ποσοτικές ιδιότητες όταν υπάρχει αναφορά στην καθημερινή πρακτική ενός συστήματος Νόμων - Δικαίου μίας πολιτείας ή συλλογικότητας, τουτέστιν, στη νομή δικαιοσύνης ενός αρμόδιου οργάνου. Τότε «κολλάει» ο συμβολισμός της τυφλής κυράς (που δεν διακρίνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προκειμένου να αποδώσει με μεγαλύτερη βαρύτητα προς τη μία πλευρά έναντι της άλλης) με τη σπάθα (που αναδεικνύει το «από καταβολών» απόλυτο στην εφαρμογή της οντολογικής έννοιας του ΔΙΚΑΙΟΥ), αλλά και τη ζυγαριά (όπου μπαίνει η έννοια της «ποσόστωσης» του δικαίου για την εύρυθμη λειτουργία του συνόλου – ήτοι το πολύ ή λίγο δίκιο).

Τα παλιά τα χρόνια, όπου θεωρείτο εντροπή και αίσχος η προγαμιαία τεκνοποίηση, πολλά ερωτευμένα ζευγάρια που «κακοπάθαιναν», ηναγκάζοντο αίφνης να υπανδρευτούν, δηλαδή, μόλις στο δίμηνο η εγκυμονούσα σιγουρευόταν για την κατάστασή της ενώ εξωτερικά δεν έδειχνε γκαστρωμένη, ακόμα. Επομένως, η σύλληψη ανηγάγετο στην 1η νύχτα του γάμου και μετά επτά μηνών, η γυνή εισήρχετο στην κλινική για να γεννήσει.

Σε συνδυασμό με το υποτιμητικό σχήμα του χαρακτηρισμού «7μηνίτικος», τη στιγμή όταν η μητέρα ή ο πατέρας ένιωθαν ότι ο φίλος-συγγενής-γείτονας, κλπ., σχολιαστής της κατάστασης, ακριβώς, προσπαθούσε να υποτιμήσει το τέκνο, ανταπαντούσαν με την συγκεκριμένη, «δυσερμήνευτη» για την κοινωνία, φράση.

Το ίδιο απαντούσαν και σε περιπτώσεις όπου το τέκνο είχε ταχεία ανάπτυξη και από τα δέκα του είχε ήδη μπόι 1.60, επομένως, οι τρίτοι εξέφραζαν την απορία, πώς γίνεται ένα 7μηνίτικο να ψηλώνει τόσο. Ήξεραν, όμως, οι γονείς... ;-)

Και αυτό από την Κρήτη.

*Σε καμία περίπτωση δεν ανακυκλώνουμε παλαιούς μύθους, γενετιστικούς. Φυσικά η επιστήμη έχει προοδεύσει και οι παλαιές αντιλήψεις που οδηγούν σε τέτοιου είδους διακρίσεις «από τη γέννα» δεν υφίστανται πλέον. Ούτως η άλλως, ο όρος «7μηνίτικος» είναι αδόκιμος, «δεν υπάρχει, μαλάκω».

Κίσεζ.

Σύγχρονη διασκευή της φράσης λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι, ατάκτως ερριμένοι, όπως αποδόθηκε από διάσημο μηχανουργό, εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, (περί των οποίων πολύς ο ντόρος τελευταίως) και η οποία έχει ευρέως εξαπλωθεί στο σινάφι εκεί κάτω, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται από πολλούς που αγνοούν την «αυθεντική» της μορφή.

Η έκφραση περιγράφει μία γενική κατάσταση μπουρδέλο, με πεταμένα αντικείμενα δεξιά και αριστερά, γενικώς μία κατάσταση σπατάλης ή ζημιάς που φέρει καταστροφικές συνέπειες. Η εν λόγω φράση απενδεδυμένη πλήρως της πρωταρχικής αρχαϊκής εκφοράς της, προσαρμόζεται στα σημερινά δεδομένα χρησιμοποιώντας ιδιώματα «της πιάτσας» (πούτσες)...

Επειδή είναι εξαιρετικά σπάνιο να τελειώσει το γκάζι στον αναπτήρα του αρειμάνιου καπνιστού, εάν δεν τον χάσει ή κάποιος συνδαιτυμόνας του τον καβαντζώσει κατά λάθος (λέμε τώρα), η συγκεκριμένη έκφραση χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει συνήθειες από κάτι τύπους ξεζουμίστρες, που καταναλίσκουν όλα τα ενδεχόμενα, τα εναλλακτικά σενάρια, την υπομονή των συνεργατών τους κ.α., μέχρι τελικής πτώσεως.

Ως εκ τούτου, με κάπως ελεύθερη προσέγγιση θα μπορούσε να αντικαθιστά το «διυλίζω τον κώνωπα» ή το «κάνω την τρίχα τριχιά». Επιπλέον, θα μπορούσε να αναρτηθεί και στη μακρά λίστα των αιτιατικών του γκέουλα (τον ξυρίζει τον σκίουρο, τον φυσάει τον κουραμπιέ), ένεκα που δεν σημαίνουν τίποτις ιδιαίτερο, όπερ και χάριν διακριτικότητος εκφέρονται.

Έκφραση παρηγοριάς για τους αμετανόητους λάτρεις της ντόλτσε βίτα, που δεν το κουνάνε ρούπι από τους καναπέδες, τις καφετέριες, τις ψησταριές και τις μπυραρίες. Κι αφού έχασαν το τρένο του γυμναστηρίου και της καλής φυσικής κατάστασης γενικότερα, κατασκευάζουν, πλέον, διαφορετικά έργα υποδομών στο ίδιο τους το κορμί - έργα προστασίας από τη βροχή, τη διάβρωση από τις εξωτερικές συνθήκες κ.α. - των υπαρχουσών υποδομών των γεννητικών τους οργάνων.

Αν, παρ' όλ' αυτά, οι σεξουαλικές τους επιδόσεις είναι υψηλές, τότε, το εν λόγω λήμμα φεύγει από τη σφαίρα των παρηγορητικών εκφράσεων και μετατρέπεται σε αξιωματική επιβράβευση!

Σημαίνει «το λήγουμε», «το σταματάμε εδώ», «το διαλύουμε», δηλαδή λήψη άμεσης απόφασης για τερματισμό, διακοπή, αποχωρισμό, αναφορικά με κάποια συνεύρεση, διαδικασία, συνάντηση, εργασία.

Προέρχεται από το τελευταίο σφύριγμα της σφυρίχτρας του διαιτητή στον αθλητικό αγώνα και χρησιμοποιείται κατά κόρον. Απορώ που δεν το ηύρα πουθενά, χέλια μου...

Έκφραση υβριστική, νεοεισηχθήσα από του Κρητομακεδόνα καθηγητού Ζουράρις (πώς λέμε Sotis;) ο οποίος, προφανώς, την ανέσυρε από τα Αρχεία των Μεγάλων Παλαιών που ευρίσκονται σε διασύνδεση με την πανεπιστημιακή του γκλάβα.

Προσδιορίζει τον «βρωμιάρη», τον «κλανιάρη», κ.α. τέτχοια.
Ομόηχο του «πορτολάνος», δηλαδή πλοηγός.
Όνομα διάσημου χρήστη της Φρηκιπέδειας (καθότι το γκουγκλάραμε και λίγο, η αλήθεια είναι).

Στο πρόσωπό της ενσαρκώνονται οι χιλιάδες εξιστορούμενες ανύπαρκτες γκόμενες των μοναχικών ανδρικών πληθυσμών, του καφενείου, της στρατώνας, του γηπέδου, του πρακτορείου προ-πο κ.α., των αερογάμηδων.

Το επώνυμο Κόντα προστίθεται από τον συνομιλητή στο «μία πρώην μου, η Άννα... δεν θυμάμαι το επώνυμό της ακριβώς», ως γείωση και αυτό.

Το είδος συμπαθέστατου απόδου (=φίδι) εδώ χρησιμοποιείται μεταφορικά ως «ψέμμα» ή «ψευδαίσθηση». (άκου και «Δούρειο ήχο» Τζίμης Πανούσης: «φιδάκια!.....», copyright)

Σλανγκ της μηχανοκίνησης και αυτοκίνησης το οποίο απαντάται σε απότομη ενέργεια του οδηγού, χαρακτηριστική της κακής οδηγητικής του συμπεριφοράς και χαμηλής συνείδησης του κινδύνου. Συνήθως αφορά σε απότομη κάθετη προς το αντίθετο ρεύμα στροφή ή σε επί τόπου στροφή σε αυτοκινητόδρομο ή λεωφόρο, ή και σε επικίνδυνα σλάλομ, σφήνες ανάμεσα στα υπόλοιπα κινούμενα οχήματα κλπ.
Επιπλέον, υπάρχουν περιπτώσεις πέραν από τον χαρακτηρισμό της ενέργειας του οδηγού που ο όρος εστιάζει στην ίδια τη δυναμική συμπεριφορά του οχήματος, όπως τη ροπή κάποιου pimp-αρισμένου οχήματος στις στροφές, τα drifts, τα πετοκωλίδια και λοιπά, μηχανικά χαρακτηριστικά που αυξάνουν την αδρεναλίνη του επιβάτη...