Definitions by euripidisk (21)
Showing 1-10 from 21

Το Γερμανικό είναι μια παραλλαγή ποδοσφαίρου που παίζαμε τσιμπιρίκοι, ειδικά όταν δεν μαζευόμασταν πολλά άτομα, μιας και αντίθετα με το κανονικό ποδόσφαιρο το Γερμανικό είναι καλύτερα να το παίζουν το πολύ πέντε άτομα (γιατί αλλιώς γίνεται ψιλομπάχαλο). Το έχω ακούσει από κάποιους και ως «ψηλό».

Τρόπος παιχνιδιού:
Στο Γερμανικό δεν υπάρχουν δύο ομάδες, όπως στο κανονικό ποδόσφαιρο, αλλά παίζουν όλοι εναντίον του εκάστοτε τερματοφύλακα. Πρέπει να του βάλουν γκολ αλλάζοντας πάσες, χωρίς όμως να πέσει η μπάλα κάτω. Πριν γίνει κάποιο σουτ πρέπει πρώτα να προηγηθούν τρεις πάσες (στον αέρα εννοείται) και μετά να μπει το γκολ. Εννοείται βέβαια πως η μπάλα δεν πρέπει να σκάσει κάτω προτού περάσει την γραμμή του τέρματος. Αν το σουτ είναι άστοχο (είτε βγει έξω, είτε μπει γκολ ενώ έχει σκάσει κάτω η μπάλα) αυτός που το έκανε γίνεται τερματοφύλακας και ο πρώην τερματοφύλακας μπαίνει μέσα.

Βαθμολογίες:
Όλοι οι παίχτες έχουν από 21 βαθμούς, εκτός από αυτόν που μπαίνει πρώτος τερματοφύλακας που έχει συν 2 για αβάντζο. Για να μειωθούν οι βαθμοί σου πρέπει να γίνεις τερματοφύλακας και να φας γκολ. Ανάλογα με τον τρόπο που τρως το γκολ έρχεται και η μείωση που έχεις (όταν βάζεις γκολ δεν κερδίζεις πόντους, απλά χάνει αυτός που το τρώει.).

Αν δεχθείς γκολ:

• Από απλό σουτ -1 πόντος
• Από κεφαλιά -2 πόντοι
• Από γυριστό σουτ -3 πόντοι
• Από τακουνάκι -4 πόντοι
• Από ψαλιδάκι -5 πόντοι

Όταν μείνουν μόνο δύο παίκτες παίζουν πεναλντάκια για να βγει ο νικητής.

Συνηθίζαμε να βγάζουμε ένα παρατσούκλι σε όποιον παίκτη έφτανε τους 10 πόντους και σε όποιον μηδενιζόταν πρώτος να του κρύβουμε κάτι (π.χ. το παπούτσι του). Δεν έφτανε που έχανε δηλαδή του κάναμε και την ζωή μαρτύριο μέχρι να το βρει. Τι τσογλάνια…

Ασίστ: σχόλιο από jimakos στον άλλο ορισμό

Πετρέλαιο το [petréleo]: ορυκτός υδρογονάνθρακας σε υγρή μορφή που αποτελεί μια από τις κυριότερες πηγές ενέργειας. Όπως μας πληροφορεί εδώ (λες και δεν το ξέραμε, θα μου πείτε και με το δίκιο σας) ο Τριανταφυλλίδης.

Στα δικά μας τώρα, ποιος είναι αυτός που δεν έχει επισκεφτεί μπομπάδικο και δεν τον έχουν ποτίσει από λιωσέ κουέρβο μέχρι Θήβας Ρήγκαλ; Μάλλον κανένας.

Μπόμπα από μπόμπα όμως διαφέρει. Υπάρχουν μπόμπες που (αν κάποιος δεν το 'χει το άθλημα) δεν τις παίρνει πρέφα, παρά μόνο το επόμενο πρωί που ξυπνά με τις γνωστές παρενέργειες.

Την μπόμπα όμως που χαρακτηρίζουμε «πετρέλαιο» δεν γίνεται να μην την καταλάβεις, αφού η μυρωδιά της είναι τόσο χαρακτηριστική (σαν πετρέλαιο ένα πράμα), που κάλλιστα μπορεί να σου κάψει τα μυτοτρίχια. Το τι γεύση μπορεί να έχει δεν το ξέρω μιας και δεν ήμουν ποτέ τόσο γενναίος ώστε να δοκιμάσω.

«Υποκοριστικό» της λέξεως πρετζόνι, που προφανώς σχηματίζεται από την λέξη πρεζόνι μαζί με το «τζ» από την αγγλικάνικη ομόλογη της λέξη junkie.

Συνώνυμη με τις: πρέζονας, ζακιπρέ, ζέο, ζάκι.

Σε αντίθεση με τις προαναφερθείσες λέξεις που χρησιμοποιούνται, ως επί το πλείστον, για άτομα που κάνουν χρήση πρέζας (βλέπε και ζαμπόν, ζουζού, κ.τ.λ.) η συγκεκριμένη χρησιμοποιείται κυρίως για να κοροϊδέψει ή να ειρωνευτεί κάποιον (πως αυτά που λέει δλδ είναι αποτέλεσμα χρήσης ουσιών) όταν αυτός είτε είναι μπουρδολόγος- παπαρολόγος με την καλή έννοια, είτε το μυαλό του (λέμε τώρα) έχει πνεύσει τα λοίσθια, με αποτέλεσμα αυτά που λέει να σε κάνουν να μην την παλεύεις, να βαράς ενέσεις.

Ψηλόφτερες ονομάζονται οι μοτοσυκλέτες οι οποίες είτε προορίζονται για καθαρή χρήση στο χώμα (εντούρο – μοτοκρός), είτε έχουν χωματερό χαρακτήρα (ψευδοεντούρο και κάποια on-off), ενώ ψηλόφτεροι οι αναβάτες τους.

Σε αυτές τις μοτοσυκλέτες, το εμπρός φτερό (λασπωτήρας) δεν βρίσκεται, όπως σε όλες τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες, 3-4 εκατοστά πάνω από τον τροχό, αλλά αισθητά ψηλότερα. Λόγος; Ο εξής: επειδή προορίζονται για χρήση στο χώμα-βουνό (και κυρίως κατά την χειμερινή περίοδο που λόγω των βροχών το χώμα είναι πιο μαλακό), πράγμα που πολλές φορές συνεπάγεται αρκετή, έως και πάρα πολύ λάσπη, εάν το φτερό ήταν «χαμηλά» η λάσπη θα «χτιζόταν» από κάτω και, μόλις θα ξεραινόταν, είτε απλά θα έτριβε το ελαστικό ή και στην χειρότερη θα μπορούσε να μπλοκάρει τον τροχό.

Γου ταγκ κλαν / [W] tag clan είναι το όνομα μίας φατρίας (clan) της οποίας η δράση λαμβάνει χώρα στο ευαγές ετούτο σίτιο, σλανγκτζιάρ.

Το όνομά της προέρχεται από το πάντρεμα του ονόματος του συγκροτήματος Wu-Tang Clan με το εικονίδιο στα πεδία ορισμών / λημμάτων για εισαγωγή συνδέσμου σε άλλο λήμμα, [W] tag.

Οι Wu-Tang Clan είναι ένα μουσικό συγκρότημα της «σκληροπυρηνικής» χιπ χοπ σκηνής, που πρωτοεμφανίστηκε στην Νέα Υόρκη της Αμερικής το 1992 και πήρε το όνομα του από το όρος Wudang Shan της κεντρικής Κίνας. Περισσότερες πληροφορίες στη βικούλαή στο μαμά σίτιοτης μπάντας…

Περαιτέρω συστάσεις με το εικονίδιο [W] tag, μάλλον είναι περιττές.

Η κύρια δραστηριότητα (και πάνω από όλα λειτούργημα βεβαίως βεβαίως) αυτής της φατρίας (που κατά πάσα πιθανότητα οι περισσότεροι αγνοούν την ύπαρξη της, ίσως και κάποια μέλη της που δουλεύουν για λογαριασμό της εν αγνοία τους) είναι μέσω της (υπέρ του μέσου όρου) χρησιμοποίησης του γού τάγκ εικονιδίου, να συσσωρεύουν άπλετο σλανγκικό πλούτο σε ένα και μόνο λήμμα (είτε αυτός είναι στον ορισμό είτε στο παράδειγμα).

Τα μέλη της αποτελούνται κυρίως από:

• Μόδιστρους-μοδίστρες που είτε προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα όπως π.χ. στην γαμοσλανγκοτέτοια (= σλανγκογραμματική), είτε συμπληρώνουν σχετικά λήμματα υπογράφοντας ως συντακτική ομάδα π.χ. στα λήματα άξιος άξιος και μπουρντούχας.
• Από καβουροσλανγκόσαυρους που έχουν εντρυφήσει μέχρι και στα άδυτα του σλανγκικού πλούτου και προσπαθούν να δώσουν τα πάντα όλα στους νεότερους του σάιτος πχ στα εξής λημματομεία: μουνί , -άτος και πρωκτο-.

Ταπεινή υπόθεση (δεν είμαι και σίγουρος) ότι ο αρχηγός της κρύβεται πίσω από αυτό το λήμμα (δηλαδή το γου ταγκ σε όλο του το μεγαλείο). Για τον ιδρυτή δεν αποτολμώ υπόθεση...

Σ.ς. πιθανόν να υπάρχουν πιο αντιπροσωπευτικά λήμματα για τα παραδείγματα μου, αλλά αυτά μόνο μπόρεσα να βρω.

Καλλιτεχνική πάσα από krisfryd.

Ενίοτε εργοταξιακός ή και ναυτικός-βαπορίσιος (ανάλογα με το πού βρίσκεσαι).

Δεν διαφέρει σε τίποτα με τον κανονικό στιγμιαίο καφέ, νες ή φραπέ (δεν ισχύει για άλλου είδους καφέδες), παρά μόνο στον τρόπο ανακατέματος-χτυπήματος. Κοινώς, είσαι στην οικοδομή, δεν παίζει να κουβαλήσεις μαζί σου μιξεράκι και η γυναίκα σου ξέχασε να σου βάλει το σέικερ. Δεν πίνεις καφέ; Όχι βεβαίως. Παίρνεις δυο πλαστικά ποτηράκια, ε του πούστη, κάπου θα βρεις, και ρίχνεις τον καφέ με το νερό από το ένα ποτήρι στο άλλο (αρκετές φορές) καταφέρνοντας έτσι την τέλεια, λέμε τώρα, ανάμιξη. Βέβαια να μην περιμένουμε να κάνει και ΤΟΝ αφρό, μην το χέσουμε κιόλας, αλλά από τον αχτύπητο είναι καλύτερος.

Η ετυμολογία θαρρώ είναι αυτονόητη.

Ατάκα που ακούστηκε στην ελληνική ταινία του 1969 «Το θύμα» από τον ηθοποιό Νίκο Τσούκα. Υποδυόταν, για όσους δεν το ενθυμούνται, έναν ανθυποτεράστιο στιχουργό (λέμε τώρα) σκυλοσουξεδίων και απαριθμούσε τον αριθμό των δίσκων που πουλούσε η κάθε σουξεδάρα του, για να ψήσει τον Βουτσά να ρίξει γκαφρά για τον καινούργιο δίσκο που ετοίμαζαν.

Ενδεικτικά τα άσματα:

• «Κατηραμένη κενωνία» - 80 χιλιάδες δίσκοι
• «Χάρος» - 100 χιλιάδες δίσκοι
• «Γιαλελέλι γιαλελέλι θα το κάψω το αμπέλι» - 60 χιλιάδες δίσκοι

• και το γνωστό και μη εξαιρετέο του μηδιού παρακάτω - 300 χιλιάδες δίσκοι και περιπλέον

  Από τους σλάνγκους χρησιμοποιείται ουχί βεβαίως για να απαριθμήσει τα πόσα τσεντέ πούλησε ΟΣάκηςΟΡουβάς, ο Πάριος ή ο κάθε νταλάρας, αλλά για να δώσει σπέκια στα λεγόμενα ή πράξεις κάποιου, απαριθμώντας έτσι σε δίσκους την επιτυχία αυτού που έκανε / είπε, ή για να δηλώσει πως κάτι δεν υπάρχει, τα σπάει, δηλαδής γαμάει και δέρνει ένα πράμα (Παρ. 1).

Ενίοτε λέγεται και με ειρωνικό τρόπο (Παρ. 2).

Η χρησιμοποίηση αριθμού μπροστά από τους «δίσκους» δεν είναι υποχρεωτική, μπορεί να ειπωθεί απλά «είναι για πολλές χιλιάδες δίσκους».

Εναλλακτικά λέμε και το «είναι πολλά χρόνια μπροστά» και το «για πόσα λεφτά είναι τούτος ρε;»

Στη βυζαντινή εποχή, αυτός που κρατούσε τα κλειδιά του παλατιού -ο κλειδοκράτορας δηλαδή- ονομαζόταν παπίας. Είχε το δικαίωμα να παρακάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον αυτοκράτορα και να διασκεδάζει στα συμπόσιά του.

Όταν αυτοκράτορας ήταν ο Βασίλειος Β', παπίας του παλατιού έγινε ο Ιωάννης Χανδρινός, άνθρωπος με σκληρά αισθήματα, ύπουλος και ψεύτης. Από τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα, άρχισε να διαβάλει τους πάντες ακόμη και τον αδελφό του Συμεώνα. Έτσι, κατάντησε να γίνει το φόβητρο όλων.

Όταν κάνεις του παραπονιόταν πως τον αδίκησε, ο Χανδρινός προσποιούνταν τον έκπληκτο και τα μάτια του βούρκωναν υποκριτικά. «Είσαι ο καλύτερος μου φίλος» του έλεγε. «Πώς μπορούσα να πω εναντίον σου;». Η διπροσωπία του αυτή έμεινε κλασική.

Γι' αυτό, από τότε, όταν κάνεις πιανόταν να λέει ψέματα ή να προσποιείται τον ανήξερο, οι φίλοι του του έλεγαν ειρωνικά : «Ποιείς τον παπίαν». Φράση που έμεινε ως τα χρόνια μας με μια μικρή παραλλαγή.

Σσ: Το παρόν μπαίνει ως συμπληρωματικό για τους δύο υπάρχοντες ορισμούς, όχι για προσθέσει κάποια καινούργια έννοια της φράσεως αλλά για την καταχώρηση της (κατ’ εμέ) άκρως ενδιαφέρουσας ετυμολογίας της.

Πηγή: εδώ

Μανάβικα λέμε τα «καταστήματα» στα οποία έχει τα γνωστά και μη εξαιρετέα φρουτάκια (slot machines). Για να μην γίνει το λήμμα σεντόνι, η ιστορία τους εδώ.

Ο λόγος μάλλον προφανής αλλά για την ιστορία ας πω πως τα περισσότερα σύμβολα που υπάρχουν στους κουλοχέρηδες είναι συνήθως κεράσια, λεμόνια κτλ. Ο ιδιοκτήτης του ευαγούς ιδρύματος ονομάζεται πώς αλλιώς; Μανάβης.

Χρησιμοποιείται επίσης και όρος μαναβική αλλά δεν είμαι σίγουρος για το τι ακριβώς χαρακτηρίζει.

Παράγωγο της λέξεως «χάος». Κυρίως το συναντάμε στο α’ ενικό του αορίστου - χαώθηκα - και περιγράφει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το μυαλό κάποιου όταν βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση, όταν τα έχει παντελώς χαμένα.

Είναι σαν ένα βαριάς μορφής βλακ άουτ και δεν πρέπει να συγχέεται με πιο«λάιτ» εκφράσεις όπως: βάρεσα τιλτ, βάρεσα μπιέλα ή χτύπησα στρόφαλο.

Ενίοτε ως παρεμφερές του έμεινα μαλάκας ή του έμεινα κάγκελο.