Definitions by Galadriel (185)
Showing 31-40 from 185

Κλίμα: οι μετεωρολογικές συνθήκες μιας περιοχής ή / και οι επικρατούσες ψυχολογικές και ηθικές συνθήκες στις σχέσεις των ανθρώπων, η ατμόσφαιρα που λέμετε. Ωραία και λεξικογραφημένα ως εδώ.

Το κλίμα δεν σηκώνει τα ξινά: Σαν να λέμε, το κλίμα στα βόρια δεν ευνοεί τις λεμονιές, είναι εχθρικό γι' αυτές. Μια λεμονιά στη Μακεδονία θα ζορίζεται από το κρύο, θα είναι αντιπαραγωγική, θα παραμείνει κοντή και μίζερη, παίζει να ξεραθεί και τελείως δηλαδή, γιατί δεν την σηκώνει το κλίμα.

Άντε λεμονιά μου στην Πελοπόννησο να γίνεις ευτυχισμένη, γιατί ότι αν περιμένεις να αλλάξει το κλίμα θα περάσουν μερικές δεκαετίες, δε λέει.

Το κλίμα δε σηκώνει τους ανθρώπους: Ένας άνθρωπος σε περιβάλλον ψυχολογικής παγωμάρας ζορίζεται δυσανασχετώντας, μένει κλεισμένος στον εαυτό του μέσα στη μιζέρια του, αντιπαραγωγικός, παίζει να πέσει και στο κρεβάτι να πεθάνει και τελείως δηλαδή, γιατί δεν τονε σηκώνει το κλίμα.

Άντε άθρωπά μου στην άλλη εταιρία / στο άλλο γραφείο / στο άλλο μαγαζί / στο άλλο φόρουμ να γίνεις ευτυχισμένος. Ή...(και εδώ η διαφορά με τη λεμονιά) περίμενε πότε κάποια παράμετρος θα αλλάξει, π.χ. παίζει να μεταναστεύσει ο μίζερος μαλάκας της παρέας / να αλλάξει ο διευθυντής μπλα μπλα και να στρώσει το κλίμα για τους λοιπούς και για την πάρτη σου.

Δε νομίζω Τάκη: Είμαι στο δικό μου προσωπικό σύμπαν και θα κάνω ό,τι με φωτίσει ο θεός αλλά πάντως όχι ό,τι φαίνεται λογικό στα μάτια του μέσου συνανθρώπου μου. Θα κάνω αυτό που θέλω και δεν θα επηρεαστώ από αδιάφορες παραμέτρους (π.χ. ο κόσμος καίγεται) που δυσκολεύουν την πορεία προς το στόχο μου (π.χ. να λιώνω στο προ πίνοντας μπάφους). Παράδειγμα 2.

Η σχετική διαφήμιση που έχει κολλήσει το σοφό Τάκη στα στόματα και στα κεφάλια πολλών επισυνάπτεται ως μήδι και το επικό κείμενο στο Παράδειγμα 1.

Ευρύτερη χρήση της φράσης περιλαμβάνει κάθε περίπτωση όπου κάποιος διαφωνεί. Δε νομίζω ότι έχεις δίκιο, δεν θεωρώ ότι συμβαίνει αυτό που λες σε φάση, πιστεύω ότι λες μαλακίες. Παράδειγμα 3 και στο 4 ως χαριτωμενιά - λολοπαίγνιο.

Δεν αντιδρά. Δεν έχει την προσδοκώμενη μεταβολή συμπεριφοράς παρά τις σχετικές ενέργειες.

Αναποτελεσματική παρέμβαση μεταβολής ιδιοτήτων της ύλης μέσω σταδιακής προσθήκης βελτιωτικών: όσο και να βάλεις η κατάσταση παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη.

Το φαγητό, μολονότι κουταλάκι - κουταλάκι, έχεις προσθέσει μισό πακέτο αλάτι, μοιάζει ακόμα ανάλατο, ανάθεμα την ώρα που 'βαλες τη λίγη σόδα που σου 'πε η θεία. Η λεμονάδα είναι ακόμα ξινή, καίτοι έχεις ρίξει σταδιακά τρεις κουταλιές της σούπας ζάχαρη και της έχεις πετάξει τα μάτια στο ανακάτεμα Δεν α-κού-ει.

Απαντά μόνο σε αυτή τη μορφή. Το "ακούει", καταφατικά, δε χρησιμοποιείται, εφόσον είναι αναμενόμενο να ακούσει, θα ήταν γελοίο ως δήλωση. Επίσης το "δεν ακούω", α' ενικό πχ, δε χρησιμοποιείται, άμα το ξέρεις ότι δεν ακούς να κοιτάξεις να ακούσεις και να αφήσεις τις μαλακίες, περιμένει κόσμος από σένα, υπάρχουν προσδοκίες από το σύμπαν, άιντε.

Ακουστικά δρώμενα με άλλες παραπλήσιες ή άσχετες έννοιες: μ' ακούει / δε μ' ακούει, ακούω, ακούγομαι, ακούγεται, ακούς εκεί!, δεν ακούει ούτε τη σκέψη του, τα ακούω, την ακούω, την ακούω...

«Δεν θα μείνει τίποτα», δεν θα μείνει όρθιο τίποτα, θα καταστραφούν τα πάντα, η καταστροφή θα είναι ολοκληρωτική, θα μείνει ένα τίποτα που θα ‘ναι λιγότερο κι από τίποτα. Less than zero.

Προσπάθεια εντοπισμού προέλευσης:
Που υπάρχει το κολυμπηθρόξυλο, αφού όλες οι κολυμπήθρες είναι μεταλλικές; Οι κολυμπήθρες που βαφτίζουν τα μωρά είναι μεταλλικές – σο, ξύλο δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτα.

Ακόμα και η διάσημη «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», όπου έπλυνε τα μάτια του ο τυφλός και ξαναβρήκε το φως του, λίμνη ήταν επί της ουσίας, ξύλο μια φορά δεν είχε λέμε, δεν είχε τίποτα.

Η εκδοχή ότι, κολυμπηθρόξυλο είναι το ξύλο που χώνει το μωρό στον παπά κατά την διάρκεια της βάφτισης στην προσπάθειά του να αποφύγει το χώσιμο στην κολυμπήθρα, δεν υποστηρίζεται από επιστημονικά στοιχεία (σ.ς. ενδέχεται, αυτή η εκδοχή να οδήγησε μεταγενέστερα στην έννοια του κολυμπηθρόξυλου). Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, δεν θα μείνει κολυμπηθρόξυλο σημαίνει ότι δεν θα μείνει ούτε παπάς, ούτε μωρό για να δείρει τον παπά, ούτε βάφτιση. Τίποτα. Τέλος.

Συνεπώς, κολυμπηθρόξυλο = τίποτα, δεν θα μείνει κολυμπηθρόξυλο = δεν θα μείνει τίποτα. Όπερ έδει δείξαι.

Το «κολυμπηθρόξυλο» παίζει και ως «κολυμβηθρόξυλο» στην πιο λόγια μορφή του, αλλά στην καθομιλουμένη το -μπ- επικρατεί, γιατί δίνει και μια πιο καταστροφική χροιά στην λέξη όσο και να 'ναι, παραπέμποντας σε μπαμ-μπουμ.

*Asist: GATZMAN από το ΔΠ*

Κολυμπηθρόξυλο: ξύλο που απομένει από κατεστραμμένο ναυάγιο και μπορεί να αποτελέσει σανίδα σωτηρίας για τον καημένο ταλαίπωρο ναυαγό - το ξύλο που θα τον βοηθήσει να κολυμπήσει.

Δε θα μείνει κολυμπηθρόξυλο: θα διαλυθούν τα πάντα όλα, θα γίνει της πουτάνας, θα επέλθει ολική καταστροφή, δε θα ξέρουμε πούθε να κάνουμε, θα τρέχουμε γύρω γύρω (ή θα κολυμπάμε γύρω γύρω στα σκατά ως πιο συναφές) χωρίς ελπίδα να σωθούμε από την κοσμοχαλασιά γιατί δε θα 'χουμε πού να πιαστούμε, από την πρότερη κατάσταση δε θα χει μείνει ούτε κομμάτι, όλα θα έχουν διαλυθεί.

Χρήση συνήθως ως απειλή ή ως Κασσάνδρεια προφητεία.

Δεν πρόλαβα να βγάλω λέξη από το στόμα μου, ή να κάνω οτιδήποτε, επειδή κάποιος άλλος μονοπωλούσε την συζήτηση ή, γενικώς, τα 'κανε όλα μόνος του.

Παίζαμε στο ίδιο γήπεδο, σφύριξε η λήξη και την μπάλα στα πόδια μου δεν την είδα, την είχε ο άλλος, ο παράλλος, κάποιος, εγώ μια φορά δεν την είδα. Η μπάλα σε αυτό τον βαθύ στοχασμό είναι η μεταφορική έννοια που εκφράζει την σειρά στην συζήτηση, ή σε μια συνέχεια ενεργειών.

Αφορά συνήθως διαλόγους, συνομιλίες κ.λπ. μεταξύ δύο ή περισσότερων προσώπων. Παίζει ιδιαίτερα άμα σου κάτσει συζήτηση με άτομα που διακόπτουν τον εαυτό τους, μπουρμπούραγες και γλωσσοκοπάνες.

Και καλά άμα τον ξέρεις τον άλλο, κολλητός κιέτσ', είσαι προετοιμασμένος αρμοδίως κι όταν τον πιάνει η μαλακία, του παίρνεις την μπάλα από τα πόδια θρασύτατα τ. «πάλι μονότερμα θα με πας ρε, κάτσε να σου πω εγώ και μου λες». Αν δεν τον ξέρεις και σου βρεθεί σε παρέα απρόοπτα την έκατσες, αφενός γιατί σε πιάνει απροετοίμαστο, αφεδύο γιατί τί να του πεις τώρα ξένου ανθρώπα, τόνε ντρέπεσαι και την τρως...

Όταν αφορά ενέργειες, συχνά δεν είναι και χάλια να μην παίρνεις πάσα, μπορείς να ξαπλώσεις κάτω από το πεύκο παίζοντας την φλογέρα σου, όσο ο άλλος κάνει τα πάντα για πάρτη σου κι όταν ολοκληρώσει, να σηκωθείς, να τινάξεις τις πευκοβελόνες και να τον ευχαριστήσεις που σε βοήθησε.

Πάσα: acg από το ΔΠ.

Χαρακτηρισμός για βρώμικο αντικείμενο που βρίσκεται ή γεγονός που εξελίσσεται στο δρόμο.

Ο μη εξαντλητικός κατάλογος παραδειγμάτων χρήσης περιλαμβάνει λιπαρά σάντουιτς από καντίνες του δρόμου, χιπχοπικές σκληρότητες, αλητείες (παρ. 1) και καρτέρια (παρ. 2), σεχ ή / και phone σεχ κατά τη διάρκεια οδήγησης (δεν υπάρχει αυτό; τι λες, αλήθεια; και κανονικά και τηλεφωνικά λέμε...). Δηλαδή βρώμικα πράγματα επί του δρόμου. Δρόμικα. Καλό, ε;

Βασικές σπαζοκεφαλιές που προκαλεί ένα δρόμικο: πώς θα τη σκαπουλάρω χωρίς να με πάει αίμα / χωρίς να χύσω στην άσφαλτο αίμα / χωρίς να γαμήσω την εγγύηση του iphone όταν χύσω.

Πάσα: patsis (είχες δίκιο είναι υπαρκτό!)

«Εγώ είμαι εργατόπαιδο κι εσύ της Νομικής»: στίχος από παλιό λαλά. Σε αυτό και καλούα ο τζες είναι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου ένας ταπεινός και καταφρονεμένος, που τόλμησε και σήκωσε το βλέμμα του στην διανοούμενη δικηγόρα-του-μπι, που το μόνο που την νοιάζει είναι τα μαθήματά της. Έχει ελπίδες μαζί της ο Βαγγέλης από την Ελευσίνα (λέμε τώρα) με τα χέρια λερωμένα από τα φτωχά πλην τίμια γράσα; Ούτε καν.

Σε μια κουβέντα ή κατάσταση όπου ο ένας στριμώχνεται, η επίκληση της ασυμβατότητας των συνομιλητών (υπαρκτή ή φανταστική) έχει ως στόχο να περάσει στο ντούκου το ότι ουσιαστικά βγήκε μαλάκας. Αυτό βέβαια επιτυγχάνεται με την απαξίωση του θέματος, αλλά και του άλλου που, μέχρι εκείνη την ώρα, έχει το πάνω χέρι στη συζήτηση ή γενικώς.

Η υφέρπουσα κλάψα σε φάση «τι να κάνουμε κύριε, ασφαλώς και έχεις δίκιο πράγμα που ήταν αναμενόμενο γιατί εσύ είσαι ανώτερος μορφωτικά ενώ εγώ δεν ξέρω από επιστήμες συνεπώς η τάξη των πραγμάτων διατηρείται», είναι απλά για ξεκάρφωμα. Στην πραγματικότητα υπερισχύει η έννοια του «δεν μας νοιάζει που έχεις δίκιο, δεν είσαι ένας από μας, είσαι από τους άλλους, τους μορφωμένους, να πα να κάνεις παρέα με το σινάφι σου, εδώ δε σε θέλουμε, χχχκ φτου, και που πιάσαμε κουβέντα μαζί σου χατήρι σου κάναμε, που θα μας βγάλεις και ψεύτες».

Λέγεται και σε μη δικηγόρους. Προφ :P

Ολοκληρώθηκε μία διαδικασία. Έκλεισε η τελική εκκρεμότητα. Είμεθα κομπλέ με την κακή την έννοια (καλή χώνεψη σε φάση). Η ήττα υπήρξε ολοκληρωτική, μετά από αυτό - όποιο - η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και μένει μόνο να απολαύσουμε το γλυκό. Που βεβαίως, θα το καταλάβατε ήδη, δεν είναι πραγματικά γλυκό, είναι κάπως ξινό.

Μορφωθείτε: Συνταγή, υλικά, κατσαρόλα, βράζεις ζάχαρες με νερά και φρουτάκια και περιμένεις να δέσει σιρόπι. Το «δέσιμο» του σιροπιού στη ζαχαροπλαστική είναι μεγάλη χημεία, απαραίτητο γιατί αν δεν γίνει, είτε μένει το σιρόπι υδαρές, που πα να πει άμα μείνει εκτός ψυγείου πιάνει μούχλα, είτε κρυσταλλώνει που πα να πει τρως το σικαλάκι και κάνει κράτσα κρούτσα η ζάχαρη ανάμεσα στα δόντια. Δεν το θέλουμε αυτό, δεν το θέλουμε, α-α. Σο το σημαντικότερο βήμα κατά την παρασκευή του γλυκού είναι να δέσει το σιρόπι, συνεπώς να δέσει το γλυκό και τα μέρη να αποτελέσουν σύνολο.

Σε μία ενοχλητική κατάσταση όπου έχουν γίνει διάφορα ανεπιθύμητα και που να μη γινόσαντε, σκάει και η τελική μαλακία και η φάση γίνεται απόσκατα. Κατ' αντιστοιχία τα είχαμε χύμα μας ήρθαν και τσουβαλάτα, τα πιάσαμε τα λεφτά μας, πήραμε τ' αρχίδια μας κι αυτά με καθυστέρηση. Γλυκιά και λάιτ μαμαδίστικη σλανγκ, άμα δε θες να γίνεις εντελώς γουγούνι.

Να αναφερθεί παρόλα αυτά ότι τυχαίνει να χρησιμοποιηθεί και ως θετική έκφραση, ανεβαίνοντας σε άλλη σφαίρα από το θετικό στο αρνητικό κι από κει στο θετικό ξανά - παράδειγμα.

Αντίστοιχος ζαχαροπλαστικός όρος: το κερασάκι στην τούρτα. Αντίστοιχος όρος που λένε και στο χωριό μου: δε λαστ στρο.

«Είμαι λάθος;»: Έχω δίκιο με τα χίλια, στανταράκι, όποιον και να ρωτήσεις με στηρίζει, η άποψή μου είναι γαμάτη ασφαλώς, έτσι δεν είναι;

Η απάντηση που αναμένεται σε αυτήν τη ρητορική ερώτηση είναι «όχι ρε φίλο, τι λες τώρα, είσαι σωστός, είσαι μεγαλειώδης, είσαι τιτανοτεράστιος και στην τελική αφού εσύ δεν κάνεις λάθος ποτέ κι έχεις και εκφραστικά πόδια».

Συναφές με το «κάνω λάθος;» περικλείει μεγαλύτερη δραματικότητα: Όταν κάνω λάθος σημαίνει ότι αναγνωρίζω στον εαυτό μου τη δυνατότητα να κάνει και τίποτα σωστό, μια αυτοπεποίθηση μου 'χει μείνει και παίζει τελικά να 'ναι και στραβός ο γιαλός. Αντιθέτως αν είμαι λάθος θα πει πως σίγουρα είμαι εγώ που αρμενίζω στραβά, ο δρόμος που 'χω πάρει γενικώς στη σκέψη και στην ύπαρξη είναι αγύριστος. Ενδελεχής ανάπτυξη εδώ.

Σχετικό το πιο μέινστριμ «έχω λάθος» (υπονοείται το «άποψη»). Είμαι λάθος; Όχι δεν είμαι. Και αυτό σωστό.