Definitions by Galadriel (185)
Showing 151-160 from 185

Χαρακτηρισμός για τον ξεχασιάρη άθρωπα, αυτόν που δεν θυμάται τί έφαγε χτες και γενικώς δεν θυμάται τίποτα.

Η φράση «μνήμη χρυσόψαρου» υποδεικνύει ότι ο χαρακτηριζόμενος πάσχει από μερική αμνησία, η οποία μπορεί να είναι η (πολύ συμφέρουσα συνήθως) επιλεκτική (παρ. 2), ή γενικής μορφής. Παίζει σκέτη ή ως παρενέργεια καψίματος RAM από διάφορες αιτίες ή καταστάσεων Έμενταλ, Αϊζεν(χ)άουερ, D.A.D.A. κ.λπ.

Τώρα πώς προέκυψε, τί να σας πω, ένας διεθνώς διαδεδομένος αστικός μύθος (όπως επιβεβαιώνει η Βικούλα), θέλει τα χρυσόψαρα να έχουν μνήμη 3-8 δευτερολέπτων. Εξ ου και ακούς κάτι συμβουλές για τον νέο κάτοικο της γυάλας σου σε φάση «μην το ταΐζεις πολύ, η μνήμη τους κρατάει μόνο μερικά δευτερόλεπτα, ξεχνάνε ότι έχουν φάει και τρώνε συνέχεια και σκάνε». Μια μάλλον μη επιστημονική θεωρία που δεν είναι και απίθανη, λέει ότι η παρανόηση μπορεί να οφείλεται σε μικρή δυνατότητα συγκέντρωσης του ψαριού, αφού «βαριέται πολύ εύκολα με οτιδήποτε δεν χωράει στο στόμα του» (εχμ, εγώ τώρα δεν σχολιάζω), εξ ου και με κάποιο περίεργο τρόπο η έλλειψη προσοχής έγινε αντιληπτή ως έλλειψη μνήμης.

Η άχρηστη γιαλομιά της ημέρας: Το να 'ναι κανείς χρυσόψαρο παίζει να είναι και κακό και καλό.

• Δεν θυμάται τα λάθη που έκανε ή ποιος τον πλήγωσε, σο καταλήγει να ζει μια θλιβερή μέρα της μαρμότας. Κακό.
• Δεν θυμάται τίποτα δυσάρεστο, σο ποιος χέζει, σαν να μην έγιναν, ποτέ κανείς δεν τον στενοχώρησε ποτέ δεν αισθάνθηκε άσχημα, η ζωή του υπήρξε μια απόλυτη ευτυχία και του 'ρχεται και τσάμπα, εν αντιθέσει με τις αμφεταμίνες. Καλό.
• Τέλος, όταν δεν θυμάται κανείς, μπορεί να ρωτά συνέχεια τα ίδια και τα ίδια πράγματα και να παίρνει τις ίδιες και τις ίδιες απαντήσεις κι αν κάνει προσεκτική επιλογή ερωτήσεων, χαίρεται συνέχεια με τα ίδια χαρούμενα πράγματα (βλ. Παράδειγμα 1). Επίσης καλό.

Σο, χρυσόψαρο καλό - κακό: 2-1, χρυσόψαρο 'ν'ν' κακό..., χρυσόψαρο ρουλζ. Ετς.

Ασίστ: patsis - ειδική μνεία στον Vrastaman για το τελευταίο μπούλετ.

Εργασίες καλλωπισμού, εξωραϊσμού έως και αναστήλωσης της γυναικείας εμφάνισης. Γυναικεία κουβέντα. Από το γαλλικό beauté: ομορφιά, ωραιότητα. Συναντάται συχνά στην έκφραση κάνω τα μποτέ μου, λιώνω στα μποτέ ή σε αντίστοιχες (βλ. παραδείγματα).

Η λέξη έχει απόλυτα θετική αύρα, περικλείει γαλήνη, ηρεμία, ευεξία, χαλάρωση, κανάκεμα και χαϊδολόγημα εαυτού (με την άυλη έννοια), αφύπνιση της θηλυκότητας και, πολύ σημαντικό, το γράψιμο όλων όσων την ενοχλούσαν πριν πάει για τα μποτέ της. Το μποτέ είναι κάτι που το κάνουμε για πάρτη μας και γουστάρουμε. Έκανα τα μποτέ μου παναπεί, είμαι ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική αναγέννηση. Τειπατώρα.

Τί [I]είναι μποτέ[/i]: Μακιγιάζ, περιποίηση μαλλιών, περιποίηση προσώπου, περιποίηση σώματος, spa-χαλάρωση, αυτά, μεταξύ άλλων, είναι «μποτέ». Καθένα από αυτά, περιλαμβάνει τόσες διαφορετικές εκδοχές, όσες... (μούμπλε μούμπλε καμια πενηνταριά διαφορετικές θεραπείες σε κάθε σαλόν, άπειρα σαλόνς), ας πούμε όσοι οι κόκκοι άμμου μιας εξωτικής παραλίας - στο περίπου.

Υπηρεσίες μποτέ παρέχονται από κομμωτήρια, κέντρα αισθητικής, μανικιουρίστες - πεντικιουρίστες, μασέρ και λοιπούς ανθρώπους με μαγικά χέρια. Για να γίνουν όλα αυτά χρησιμοποιούνται από λακ τεχνολογίας αιχμής, ως θαυματουργές μάσκες, αρωματικές κρέμες, πολυτελή αιθέρια έλαια, ροδοπέταλα, σαμπάνια, εξωτικά βότανα, ένζυμα, οξέα φρούτων, άλατα νεκράς ή ζώσας θάλασσας, ιαματικά φύκια, εκχυλίσματα χαβιαριού και μαργαριταριών, πούδρα χρυσού και άλλων ευγενών μετάλλων (χωρίς πλάκα).

Τί [I]δεν είναι μποτέ[/i]: οποιαδήποτε εργασία γίνεται αναγκαστικά (πχ μασάζ φυσικοθεραπείας) ή παραπέμπει διανοητικά σε θυσία, σε διασπάθιση χρημάτων, σε εικόνες πόνου και κόπου. Γενικώς οι εργασίες που γίνονται για να αρέσουμε στους άλλους δεν είναι μποτέ. Δώστε βάση στο νόημα, η διαφορά είναι λεπτή: μπορεί να πρόκειται για τις ίδιες ακριβώς ενέργειες, αλλά το κίνητρο είναι άλλο - το κάνεις για να γουστάρεις εσύ (αυτό είναι μποτέ), το κάνεις για να γουστάρει ο Θανάσης (αυτό είναι άχθος). Επίσης πατόκορφες φρικιαστικές αποτριχώσεις, νυστέρια, ενέσεις κιέτσ' δεν είναι μποτέ, είναι βασανιστήρια.

Βεβαίως όλα αυτά που όπως προαναφέρθηκε ΔΕΝ είναι μποτέ, μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν κατ' ευφημισμόν έτσι, σαν να λέμε, οποία χαλάρωση να βγάζεις το φρύδι κουτουλώντας στον καθρέφτη επειδή δεν έχεις προλάβει να φορέσεις φακούς, αλλά με τα γυαλιά δεν γίνεται, ταυτόχρονα με την αίσθηση του αφρού ξυρίσματος στην δεξιά γάμπα που στεγνώνει αναποτελεσματικός και αυτήν της μάσκας στο μαλλί, που δεν έχεις προλάβει να ξεβγάλεις και σ' το 'χει κάνει σαν ουρά λαδωμένου ποντικιού (Παράδειγμα 3, ευγενική χορηγία της σλαγκοφιλενάδας μου).

Τί μπορεί και να είναι μποτέ, ή μπορεί και όχι: Botox, υαλουρονικά, λίφτινγκ, φύτεμα βυζιών και γενικές αισθητικές χειρουργικές κ.λπ. μπορεί να παίζουν επίσης ως μποτέ, ανάλογα με το κίνητρο όπως είπαμε, αλλά δεν λέει εύκολα η άλλη «ουφ με σκάσατε, φεύγω, πα να κάνω τα μποτέ μου να χαλαρώσω» και να πάει μια βόλτα από τον πλαστικό για λίφτινγκ και να κάτσει μια βδομάδα στην κλινική για ανάνηψη, αν με εννοείτε.

Ένας ορισμός ειδικά για το slang.edu και τον φίλο μου τον Γιώργο που, όταν του είπα «πα να κάνω τα μποτέ μου», αυτός κατάλαβε ότι πήγαινα κάπου στα γραφεία του περιοδικού Votre Beauté που το ξερε από τις διαφημίσεις :)

«Χωρίς κέρδος κέρατα»: Κάνεις μια αβαρία, παθαίνεις μια ζημιά, υφίστασαι μια ταλαιπωρία, κάνεις μια υποχώρηση (αυτά είναι τα κέρατα) - παρόλα αυτά, δεν έχεις κάποιο όφελος ή τέλος πάντων κάποιες απολαβές που να διατηρήσουν την ψυχική ισορροπία σου και να πεις τουλάστιχον το «χαλάλι». Συνεπώς, τελικά νιώθεις ότι είσαι o μαλάκας της παρέας, ας πρόσεχες. Πίκρα, θυμός, απώλεια, πένθος, τύψεις, άρνηση (προφ πρόκειται για φράση υψηλής συναισθηματικής βαρύτητας).

Μεγαλύτερο το κέρατο, μεγαλύτερη η ζημία, μεγαλύτερη η πίκρα είναι όταν κάνεις κάτι εθελοντικά, εν γνώση σου ότι δεν πρόκειται να βγάλεις κάτι απ' αυτό, αλλά έτσι, για την καύλα και, τελικά, βρίσκεις και τον μπελά σου (χμμμ...).

Η απόλυτη σχετική πίκρα βέβαια είναι όταν τρως τα κέρατα, όχι μόνο χωρίς κέρδος, αλλά επιπλέον τρως και ξύλο, αλλά αυτή την περίπτωση την πρόλαβε άλλος: κερατάς και δαρμένος

Την τρίχα πολλοί εμίσησαν και κυρίως οι άντρες (για τις γυναίκες).

Όποιος έχει καΐλα να μάθει α-πευ-θεί-ας τι θα πει το λήμμα, να πάει εκεί που λέει ΟΡΙΣΜΟΣ - ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ άμεσα. Εκτιμάται ότι είναι απαραίτητη μια εισαγωγή, γιατί οι κύριοι αν δεν τα ακούσουν εδώ, ποτέ δεν θα δείξουν κατανόηση στις μπαγαποντοξούρες των γυναικών και αυτό επιβάλλεται.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Η τρίχα στους άντρες και για τους άντρες:
Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανδρών: 1. Οι νορμαλότριχοι, 2. Αυτοί που διαθέτουν δασύτριχο στέρνο ή / και πλάτη κουβέρτα ή / και γεννητικά όργανα τόσο φουντωτά που καθιστούν τον στοματικό έρωτα μια τραυματική εμπειρία, που μπορεί και να αποβεί (εκτός από γελοία, δεδομένου του άθλιου γκούχου γκούχου που χαλάει την μαγεία), ακόμα και μοιραία, αν η τρίχα καθίσει στον φάρυγγα. Επίσης κάποιοι διαθέτουν και τρίχες στα ρουθούνια και στα αυτιά οι οποίες ξεφεύγουν αυθάδικα και είναι μια αηδία και μισή γενικώς.

Το κοινό που έχουν και οι δύο κατηγορίες είναι ότι τους απωθούν (σε γενικές γραμμές) οι τρίχες στις γυναίκες.

Η τρίχα στις γυναίκες και για τις γυναίκες:
Τρίχα οι γυναίκες διαθέτουν σε γενικές γραμμές σε γάμπα, μασχάλη και αιδοίο. Σε ειδικές γραμμές παίζουν και μουστάκι, στήθος, κοιλιά. Σε ακόμα πιο ειδικές γραμμές παίζει και μούσι. Το φρύδι δεν το κατηγοριοποιώ, έχουν όλες και δεν τίθεται θέμα τριχοφυΐας εκεί, είναι περισσότερο θέμα αρμονίας σχήματος, θέμα μόδας κ.λπ.

Το κοινό που έχουν όλες αυτές οι γυναίκες είναι ότι θέλουν να αρέσουν στους άντρες.

Τι δεν θέλουν οι άντρες:
*Γάμπα: Δεν θέλουν να τους αγγίζει γάμπα κάτω από το τραπέζι, καλοκαίρι και να κάνουν ξουτ για να φύγει η γάτα (που νομίζουν ότι πέρασε)
*Μασχάλη: Δεν θέλουν μασχάλη φούντα, με ασημένιες σταγόνες ιδρώτα να κρέμονται από τη κολλημένη τρίχα έξω από το σέξι, κολλητό, τιραντέ μπλουζάκι. Καλά αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός - που είναι άντρας βεβαίως.
*Αιδοίο: Εδώ παίζεται. Είναι κάποιοι που γουστάρουν τις μαλλιαρές, το χω δει στο νετ αυτό - περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Πάντως σε γενικές γραμμές οι άντρες δεν θέλουν να αντιμετωπίζουν ρέιν φόρεστς, ενώ μεγάλο ποσοστό επιθυμεί έως και την πλήρη καραφλότητα.

Τι κάνουν οι γυναίκες - και πώς το κάνουν:
Βάσει των ανωτέρω και μέσω συνεπαγωγής, έχει κηρυχθεί ένας αμείλικτος πόλεμος στην τρίχα. Ψάχνουν απελπισμένα το καλύτερο τρόπο αποτρίχωσης, δοκιμάζουν να πετύχουν το πιο λείο και βελούδινο, άτριχο δέρμα για να χαρεί ο κύρης τους και να τις επιθυμήσει.

Μια συνήθης πορεία στην αναζήτηση του τέλειου όπλου οδηγεί στα εξής συμπεράσματα:

**Αποτριχωτικό κερί - χαλάουα - ηλεκτρική συσκευή ξεριζώματος*: ξεριζώνουν. Παίρνει πολύ χρόνο, κόπο και πόνο, αλλά τα αποτελέσματα κρατάνε κανα δεκαπενθήμερο. Κι άντε να ξεριζώσεις την γάμπα. Ο απίστευτος πόνος κλιμακούται επικίνδυνα όταν πλησιάζεις σε εδάφη όπως η μασχάλη και ακόμα περισσότερο το αιδοίο, όπου το δέρμα είναι ιδιαίτερα λεπτό και ευαίσθητο. Πονάει. Αρκετές μένουν εδώ γιατί η τρίχα κάνει κανα δεκαπενθήμερο να βγει. Αυτές λένε ότι ο πόνος συνηθίζεται (όντως μέχρι ένα σημείο). Τι τραβάμε ρε πούστη μου, ήθελα να δω μερικούς απ' αυτούς να ξεριζώνουν την τρίχα στα μούτρα τους...

**Αποτριχωτικοί αφροί, κρέμες, ζελέ*: καίνε την τρίχα μέχρι λίγο κάτω από το δέρμα. Γρήγορος τρόπος, κρατάει ελάχιστα (καμιά - δυο μέρες), ενώ μετά την εφαρμογή το δέρμα μυρίζει σαν καψαλισμένο κοτόπουλο, δεν πα να χουν βάλει οι επιστήμονες μέσα εσάνς τριαντάφυλλου και εξωτικών ανθέων.

**Λέιζερ*: αλλάζει τα φώτα στις τρίχες πάνω και κάτω από το δέρμα. Κρατάει πολύ, πονάει πολύ (α, αυτό δεν το λένε στις διαφημίσεις, ποιος να το λεγε...) και κοστίζει απίστευτα.

and the winner is:

Ξυράφι*: all time classic, σταθερά δοκιμασμένο (και από τους άντρες), κρατάει μια μέρα, οι τρίχες μετά βγαίνουν σαν τα αγκάθια του αχινού, αλλά προτιμάται στο μεγαλύτερο ποσοστό γιατί είναι φτηνό και κυρίως είναι γρήγορο και εντελώς αποτελεσματικό (έστω και για λίγο). Α, **και δεν πονάει.

Που λέει ο λόγος, είσαι μέσα στην τρίχα, σου κάθεται η φάση η καλή, λες σόρυ να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπό μου - να πουδράρω την μύτη μου - να βγάλω τους φακούς μου ή κάποια άλλη ηλίθια δικαιολογία πριν, κλείνεσαι στο μπάνιο, πλακώνεσαι χρατς χρουτς στο στεγνό τσακ μπαμ, βγαίνεις κι ο άλλος δεν παίρνει μυρωδιά για το προηγούμενο δράμα σου.

Να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι, κυρίες που είχαν τραβήξει πολύ πόνο με άλλες μεθόδους στην προσπάθειά τους να αποφύγουν το σύνδρομο του αχινού, ξανακύλησαν στο ξυράφι σε κάποια επείγουσα φάση - τσάμπα όλο το νταβαντούρι, η τρίχα έγινε πάλι αγκινάρα και το ξυράφι μπήκε πάλι στην ζωή τους.

Και μετά από αυτή την συγκεντρωτική και πλούσια ενημέρωση περί μεθόδων αποτρίχωσης, εδώ είμαστεεεεεεεεεεε:

ΟΡΙΣΜΟΣ - ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ:

Μπαγαποντοξούρα είναι η μυστική (εντελώς μπαγαπόντικη) χρήση του ξυραφιού του κυρίου από την κυρία, για να ξυρίσει αυτή τα φανερά ή / και απόκρυφα μέρη της που εκ του φυσικού καλύπτονται από τρίχες. Το ξυραφάκι επιστρέφεται χαλαρά και μπαγαμπόντικα στην συνηθισμένη του θέση και η κυρία σφυρίζει αδιάφορα, όταν ο ανυποψίαστος κύριος το αντιλαμβάνεται. Γιατί βέβαια το αντιλαμβάνεται, επειδή είναι πολλές οι τρίχες της κυρίας Άρη, και το ξυράφι δεν πα' να 'ναι μαχτρία, στομώνει κανονικά.

Αιτία του φαινομένου: η μία και αυτή - ξέμεινε από δικά της ξυραφάκια και πρέπει να ξυριστεί επειγόντως.

Ενδεχόμενες συνέπειες του φαινομένου - για τον κύριο:

1. Ταλαιπωρείται γενικώς κατά το επόμενο ξύρισμα και ενδεχομένως κόβεται αν δεν πάρει χαμπάρι εγκαίρως την κατάσταση. Επίσης είναι θέμα κόστους, το ξυραφάκι το πανάκριβο το μαχτρία που κανονικά του κρατάει ένα τρίμηνο, τώρα πρέπει να το αντικαταστήσει, αίσχος (ου ρε τσιφούτη, μήπως την βάζεις να σου πληρώνει και τον καφέ;).

2. Συχαίνεται όταν πάρει χαμπάρι την κατάσταση (γιατί λέει, μπορεί να κολλήσει τίποτα, ίου, αηδία, το 'βαλε η άλλη στο πράμα της και τώρα εγώ στα μούτρα μου, σταφυλόκοκκοι και δεν ξέρω γω τί άλλο έχω ακούσει). Εμένα αυτά μου φαίνονται τρίχες κατσαρές, δεν σε νοιάζει ρε φίλε που το πηδάς, σε νοιάζει που το ακούμπησε το ξυραφάκι σου, αλλά πάλι εγώ δεν καταλαβαίνω καν το θέμα που υπάρχει με το τσιμπούμεραγκ, οπότε μάλλον δεν δικαιούμαι δια να ομιλώ. Το Παράδειγμα μάλλον απαντάει στα ερωτήματα αυτά και δεν μπορώ παρά να το δεχτώ.

3. Απολαμβάνει τα βελούδινα μέλη της κυρίας χωρίς πρόβλημα αν δεν πάρει χαμπάρι την κατάσταση (δηλαδή και λίγο στόκος να είναι τόσο το καλύτερο, όλα τα προβλήματα λύνονται αφ' εαυτών).

Ενδεχόμενες συνέπειες του φαινομένου - για την κυρία:

1. Αυτό το αφροδίσιο / την ηπατίτιδα / το AIDS που διαθέτει ο κύριος (που δεν τον ξέρει καλά ή που είναι πχ ο σύζυγός της αλλά έχει ξενοπηδήξει την ρωσίδα ένα βράδυ μεθυσμένος λέμε τώρα...), το γλύτωσε λόγω του προφυλακτικού, αλλά το κολλάει χαλαρά από το ξυραφάκι (κύριος ξυρίζει μούρη - κύριος κόβεται - αίμα στην λεπίδα - κυρία ξυρίζει πόδι - κυρία κόβεται - ιός στην φλέβα - καληνύχτα). Καλό ε;

ΕΠΙΛΟΓΟΣ:

Εμ κοπέλα μου κινδυνεύει η ζωή σου για να μην ακουμπήσει ο λεβέντης καμιά τριχίτσα και του κακοφανεί, εμ είσαι κι από κάτω και σε κακολογούν για τις μπαγαποντοξούρες. Σαν να λέμε τούμπα τα μπιφτέκια. Άμα σου ξαναπεί τίποτα σχετικά:

1. Κάνω την κινέζα - δεν χρησιμοποίησες το ξυράφι του που να κοπανιέται. Ρίξε και ένα κλάμα γιατί δεν σε εμπιστεύεται (ρουά - ματ).

2. Άσε την τούφα να του βρίσκεται. «Ξέμεινα από ξυραφάκια και δεν με αφήνεις να χρησιμοποιήσω το δικό σου». Έτσι. Διαφάνεια. Μπορεί να στο δώσει μόνος του και την επόμενη να δεχτεί το φαινόμενο με την στωικότητα που του αρμόζει. Ρισκάρεις να ξενερώσει και να πάει να βρει άλλη, αν αυτό το γεγονός συνδυαστεί και με άλλα ξενερώματα, αλλά η εκδίκησή σου είναι ότι, και με την επόμενη πάλι μπαγαποντοξούρα θα πέσει.

Ασίστ: Βράσταμαν

Το χιόνι (που λέει και ο συσλαγκιστής μου στον ένα και μοναδικό ορισμό του) είναι εφήμερο και λιώνει με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου. Σε νορμάλ μεσογειακές συνθήκες δηλαδή, γιατί η παρούσα σλανγκιά δεν χρησιμοποιείται, από όσο είναι γνωστό, στις περιοχές με παγετώνες κ.λπ.

Γράφω στο χιόνι κάτι που άκουσα και με στενοχώρησε, κάτι που επιθυμώ να σβηστεί από την μνήμη την δική μου και του σύμπαντος και να μην αφήσει ίχνη.

Αυτή η κουβέντα-δηλητήριο που βγήκε από τα χείλη σου με πλήγωσε, δεν το αρνούμαι, αλλά θα την γράψω στο χιόνι, κι αυτή ως κουβέντα και το γεγονός το ίδιο, για να σβήσει, χωρίς συνέπειες για σένα σκληρή και άπονη (σκληρέ και άπονε), γιατί σου 'χω αδυναμία βρε μπαγάσικο και στα συγχωρώ όλα. Με σκότωσες γιατί σε αγαπούσα, γιατί σε είχα σαν μικρό παιδί, κι όλα τα λάθη σου τα συγχωρούσα, πικρή στιγμή μαζί μου να μην δεις, όπως φημολογείται ότι ανέφερε κάποτε ο Παβαρότι.

Επί της ουσίας και αφού ξεπεράσουμε την ποίηση: Γράφω στο χιόνι είναι ο εναλλακτικός, ιδιαίτερα ευγενικός και ιπποτικός τρόπος για να πεις το γνωστό «Καλά, τραγούδα, δεν πά' να λες, ό,τι λες το γράφω στ' αρχίδια μου και σένα μαζί ολτουγκέδερ και γύρω γύρω μέλισσες».

(Σ.ς. Οι τεχνικές λεπτομέρειες περί του κοινωνικού περιβάλλοντος, στο οποίο χρησιμοποιείται και βρίσκει εφαρμογή το λήμμα, περιγράφονται προς γνώση και μόρφωση στο κάτω μέρος του ορισμού. Σο, πριν απερίσκεπτα μαυρίσετε ό,τι δεν κατανοείτε, πάτε να ανοίξετε τα μάτια σας για το πως ζει ο κόσμος στο ίντερνετ και επανέρχεστε δημήτριοι)*.

Οπατζίδικο: Ειρωνικός (συνήθως) χαρακτηρισμός chat room μουσικού ενδιαφέροντος σε πρόγραμμα voice chat (που πα να πει ότι έχει και ήχο εκτός από κείμενο), όπου ο κόσμος διασκεδάζει ακούγοντας τραγούδια. Αναφέρεται και απλούστερα ως «όπα όπα» ή, για να ακριβολογούμε, «opa opa» (η λέξη room εννοείται εδώ).

Χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο από χρήστες άλλων chat rooms (όπου γίνονται συζητήσεις αμπελοφιλοσοφικού ενδιαφέροντος ή απλές ανταλλαγές μπινελικίων), οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ πιο σπουδαίους ή πολύ πιο κουλ από τους οπατζίδες. Με αυτό τον τρόπο εκδηλώνεται μια, να την πω, περιφρόνηση για τους τύπους αυτούς που και καλά το μόνο που τους νοιάζει είναι το σάιμπερ σα-δε-ντρέπονται (τρίχες κατσαρές, άμα είναι να το χεις με το σάιμπερ το 'χεις σε όποιο room και να 'σαι).

**Κάτω μέρος του ορισμού*: Ιδιαίτερα κατατοπιστικά τα αρχικά μήδια για το οπτικό του θέματος. Το πρωτόκολλο ενός οπατζίδικου έχει ως εξής:

• Ένας παίζει τραγουδάκι στο mic (στο μήδι δεξιά πάνω) - καμιά φορά το αφιερώνει, είτε δημοσίως, είτε στο ανοιχτό πιμί στην τσαταγαπημένη του (ή τον τσαταγαπημένο της).
• Κάποιοι περιμένουν στωικά την σειρά τους για το mic, ώστε να βάλουν μετά από τον προκάτοχο το τραγουδάκι της δικής τους επιλογής (στο μήδι δεξιά πάνω, ακριβώς κάτω από το mic φαίνονται τα σηκωμένα χεράκια που αιτούνται mic).
• Κάποιοι δείχνουν την συμμετοχή τους στο γλέντι εγγράφως στο κεντρικό παράθυρο text (απίστευτο; κι όμως) ως εξής (μη εξαντλητική λίστα):~Ρίχνοντας «λουλούδια» στο main, δηλαδή συνεχόμενα -/@ -/@ -/--@, ή και απλά @@@ για συντομία (τριαντάφυλλα και καλά - παρακαλώ σημειώστε ότι σε αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται για αρχίδια). Επίσης γράφοντας «@@@ sto mic» (υπάρχει και η επιλογή «skata sto mic» για όσους δεν συμφωνούν με την μουσική επιλογή, αλλά είναι κάπως αγενής ως έκφραση και αν την δει ο άδμιν μπορεί να πάρεις πούλο εύκολα).~«χορεύοντας», δηλαδή γράφοντας με τον ρυθμό: [I](5:21 PM) adonis23: // (5:21 PM) adonis23: \ (5:21 PM) adonis23: // (5:22 PM) adonis23: \[/I] (ότι δηλαδή, αυτά είναι τα «χεράκια» του adonis που κουνιούνται αριστερά δεξιά με τον ρυθμό - γαμάτο; αχαχα), ή σε φάση: [I](5:25 PM) adonis23: /ο/ (χεράκια προς τα αριστερά) (5:25 PM) adonis23: \ο** (χεράκια προς τα δεξιά) (5:26 PM) adonis23: **\ο/ (άνοιγμα χεράκια) (5:26 PM) adonis23: **/ο** (παλαμάκι) [/I]~άλλες τέτοιες αηδίες χωρίς ιδιαίτερο νόημα εκτός του συγκεκριμένου χώρου όπως π.χ. το copy paste φιγουράτων κειμένων που υπαινίσσονται κατά κάποιο περίεργο τρόπο μεγάλα γλέντια, τί να πω...:[I](7:30 PM) Agnh-Agaph-gia-SENA: @@@@@@@ sto mic @@@@@ (7:31 PM) Agnh-Agaph-gia-SENA: (―'• .Έ.•'΄―) (―'•. Έ.•'΄―) (―'• .Έ.•'΄―) (―'• .Έ.•'΄―) (―'•. Έ.•'΄―) (―'• .Έ.•'΄―)[/I]
• οι περισσότεροι ούτε προσέχουν τι γίνεται στο room, αλλά ξεσκίζονται στα πιμί με στόχο να βρουν παρέα για κανα σάιμπερ ή, ακόμα καλύτερα, για σεξ εκτός νετ.

Στα «δωμάτια» αυτά δεν πηδάμε στο μικρόφωνο και δεν βρίζουμε, επειδή απαγορεύεται και επειδή έτσι ρισκάρουμε μπανάνα. Είμαστε σοβαροί ακόμα και αν είμαστε από τους απέξω γιατί θα έρθει μια μέρα που θα μπουν όλοι οι κολλητοί μας να κάνουν χαβαλέ κι εμείς δεν θα μπορούμε να συμμετάσχουμε γιατί είμαστε μπαναρισμένοι. Τα ξέρατε; Είδατε τί μάθατε σήμερα;

Σ.ς. το πρόγραμμα από το οποίο προέρχονται τα μήδια κ.λπ. είναι ετούτο. Έχει κι άλλα αντίστοιχα και είναι όλα εθιστικά.

«Ο μηδέν βαθμοί»: Εντελώς απαξιωτικός χαρακτηρισμός προσώπου, εκφράζει κατά κύριο λόγο τον τελευταίο, τον ζίρο, τον μπιλοζίρο, τον απόλυτο λούζερ, τον μυθικό παθέτικ.

Ιστορική φράση, που είπε ο Άκης στον Τάκη (αναλυτικά στο παράδειγμα και ακουστικά στο μήδι). Ευρύτερα και εναλλακτικά, ο μηδέν βαθμοί αναφέρεται δυνητικά στα εξής:

1. Ο μηδέν βαθμοί στην θερμοκρασία: θερμοκρασία που παγώνει το νερό. Είναι η θερμοκρασία που ρίχνει κανείς έναν κρύο, που την τρώει κανείς και είναι κρύα. Επειδή το κρύο δεν το θέλει κανείς και επιβάλλονται τα προκαταρκτικά, πρόκειται για χάλια σεξουαλικό υπονοούμενο (το αντικείμενο πρέπει να εξετάσει το θέμα της αυτοκτονίας). Το ίδιο χάλια υπονοούμενο είναι, όταν αναφέρεται και σε κάποιον που μόλις είπε ανέκδοτο.

2. Ο μηδέν βαθμοί στο ποδόσφαιρο: ο τελευταίος στην κατηγορία του, εννοείται ότι είναι για υποβιβασμό, αλλά όχι μόνο αυτό, το άτομο δεν έχει ούτε μια νίκη, ούτε καν μια ισοπαλία, ο εντελώς αξιοθρήνητος που δεν την παλεύει μία λέμετε.

Λίγο ευνοϊκότερος χαρακτηρισμός είναι ο «μηδέν βαθμοί εκτός έδρας», οπότε αφήνει και μια ελπίδα για τους αγώνες εντός έδρας, κάτι είναι κι αυτό για να πιαστεί ο πνιγμένος από τα μαλλιά του, τουλάχιστον το ξεφτιλίκι δεν είναι απόλυτο.

1. Ο μηδέν βαθμοί στην Eurovision: Η Eurovision είναι η περίπτωση όπου ο βαθμός είναι συνώνυμος του πόντου (δεν ισχύει πάντα, δεν μπορείς να πεις π.χ. μου ‘φυγε ένας βαθμός από το καλσόν) και η επιδίωξη των συμμετεχόντων είναι να βουτήξουν τους douze points!!!. Ο μηδέν βαθμοί, που θα πει ο «nul points», αναφέρεται μόνο όταν συνοψίζονται τα αποτελέσματα μιας χώρας. Πίκρα.

Κατ’ εξαίρεση, ο χαρακτηρισμός μηδέν βαθμοί μπορεί να θεωρείται πλεονεκτικός σε μερικές περιπτώσεις όπως:
1. στην μυωπία (όπου όσο πιο πολλοί βαθμοί τόσο πιο μεγάλη η στραβομάρα), ή 2. στην ιππασία (όπου οι βαθμοί αφορούν ποινή, σο, όσο πιο πολλοί βαθμοί τόσο πιο πολλή η ποινή, δεν το θέλουμε αυτό, δεν το θέλουμε α-α, θέλουμε να είμαστε ο μηδέν βαθμοί).

Αντιδρώ.

Για άλογα, γαϊδούρια και λοιπά τροχοφόρα - τσινάω: σταματάω απότομα, αρνούμαι να προχωρήσω, κωλώνω.

Μεταφορικώς - τσινάω: δυστροπώ, αρνούμαι να αποδεχτώ κάτι, αντιδρώ στην ιδέα.

Τσινάει ο γάιδαρος.
Τσινάει η νύφη.
Τσινάει το αυτοκίνητο.
Τσινάει ο παίκτης - μεταγραφή πριν υπογράψει το τελικό συμβόλαιο.
Τσινάει η πουτανίτσα.

(Σ.ς. όπως ωραιότατα αναφέρει ο Vrastaman, η λέξη λέει ετυμολογείται εκ του τινάσσω, που πα να πει, δεν μ' αρέσει αυτό που βλέπω, αυτό που ακούω, αυτό που συμβαίνει, σο αντιδρώ τινασσόμενος, τινάζω τα πόδια μου αν έχω, γενικώς τινάζομαι ενοχλημένος ένα πράμα. Εύγε μπρο που το ήβρες, σου χρωστάω αστέρια).

Ακαθόριστο χρονικό διάστημα, που όμως δίνει την αίσθηση του συγκεκριμένου (ίσως λόγω της ηχητικής ομοιομορφίας με τον όρο «τρίμηνο»).

Σαν να λέμε, τρία τέρμινα π.χ. μπορεί να είναι: τρεις ώρες, τρεις μέρες, τρεις μήνες, τρία χρόνια και πάει λέγοντας.

Αντίστοιχο του μελλοντικού «κάποτε», «όποτε» κ.λπ., όμως είναι μια πολύ ευέλικτη λέξη, με την οποία όλοι είναι ευχαριστημένοι: αυτός που την λέει δεν δεσμεύεται, αυτός που την ακούει ικανοποιείται, η συζήτηση λήγει (βλ. Παράδειγμα).

Από τον παθητικό παρακείμενο του ρήματος λέγω.

Χρησιμοποιείται κυρίως κατά την διάρκεια κατινάζ, ή κοινωνικής κριτικής γενικότερα.

1. Αρνητική χρήση: Ο σχεδόν ακατονόμαστος. Κάποιος τον οποίο σχολιάζουμε, δεν τον εγκρίνουμε, αλλά δεν θέλουμε και να εκδηλώσουμε πόσο ακριβώς κατάπτυστο τον θεωρούμε, ενδεχομένως για να μην πληγώσουμε τον συνομιλητή μας που είναι θετικά προσκείμενος. Συνήθως ακολουθεί μια καλοπροαίρετη κριτική που αφήνει μια γλυκιά γεύση αντίστοιχη τσιμπήματος οχιάς. Παράδειγμα 1.

2. Θετική χρήση: Ο ανέλπιστα ενδιαφέρων, όπως προέκυψε από τα συμφραζόμενα της συζήτησης, τύπος αγνώστου ονόματος. Συνήθως ακολουθεί έντεχνη προσπάθεια ενημέρωσης περί λεπτομερειών, όπως όνομα, κινητό, αφμ και εκκαθαριστικού της εφορίας. Παράδειγμα 2.

3. Προνοητική χρήση: Εκείνος που δεν θέλουμε να αναφέρουμε το όνομά του, γιατί και οι τοίχοι έχουν αφτιά και δεν μας παίρνει. Ο υπονοών υπονοείτω. Παράδειγμα 3.