Tagged definitions (670)
Showing 221-230 from 670

Κλασσική παιδαριώδης έκφραση δεκαετίας '80, όπου ενέχεται η έννοια της απόρριψης ή και της δυσκολίας πραγματοποίησης κάποιου γεγονότος: όσο εύκολα μπορεί να ισιώσει κανείς ένα στραβό καβλί, άλλο τόσο μπορεί να πραγματοποιηθεί ό,τι εμείς θεωρούμε απίθανο ή ανόητο.

Το γρήγορο γαμήσι, χωρίς προκαταρκτικά ή χάδια: κατ' ευθείαν στο ψητό!

Κυριολεκτικά, πρόκειται για το πέος στα μπεμπεκίστικα.

Η λέξη εμφανίζεται επίσης ως τσουτσούνα, και τσουτσού. Συνήθως εμπεριέχει ψήγματα (αυτο)σαρκασμού όταν αναφέρεται σε μόριο ενήλικα.

Η ετυμολογία της λέξης αποδίδεται από το λεξικό Τριανταφυλλίδη είτε στην λέξη τσουνί (κοτσάνι ή πέος) -η οποία με την σειρά της ετυμολογείται εκ του αρχαίου κυνίον (σκυλάκι)- είτε στο Αλβανικό tşuni (αγόρι).

«-άς, -άς;» = συνθηματικός εφηβικός τρόπος να ρωτήσεις το διπλανό σου αν το διερχόμενο γκομενάκι θα το γαμούσες (τη γαμάς, τη γαμάς;).
απαντιέται ή με «-ούλα!» (μόνο με σακούλα στο κεφάλι για γκόμενες-γαρίδες
ή «-αζώτα!» (της αλλάζω τα φώτα).
Απαρχαιωμένο μάλλον.

Υποείδος της jazz με αφροδισιακές ιδιότητες, ηχητικό υπόστρωμα και cd πάνω πάνω σε κάθε γαμηστρώνα που σέβεται τον εαυτό του.

Ο James Hoston, ιστορικός της Jazz, γράφει σχετικά «Η Γαμωτζάζ είναι περισσότερο μια κοινωνικά κατασκευασμένη κατηγορία παρά είδος με σαφή μουσικά γνωρίσματα. Πέρα από την παρουσία πολλών πνευστών όπως το κλαρίνο, το τρομπόνι και κυρίως του χαρακτηριστικού αυτοσχέδιου σαξόφωνου, διάφορα κομμάτια από διάφορα genres μπορούν να αποτελέσουν γαμωτζάζ. Ο στόχος, άλλωστε, είναι το κοινό να συμμετέχει».

Ο A.D.R.Pexton συμπληρώνει: «Το αλκοόλ από πάντα αποτελούσε σημαντικό κομμάτι μιας γαμωτζάζ μέθεξης. Όσο περισσότερο το αλκοόλ, τόσο πιο εύκολα μια μουσική δομή αποκτά χαρακτήρα γαμωτζάζ.»

Ακούστε γαμωτζάζ στα media.

Ένα έθιμο των ινδιάνικων φυλών, που συνέβαινε μετά από μάχες που γίνονταν για τον έλεγχο κάποιων περιοχών. Το έθιμο αποσκοπούσε στην ανακωχή και στην ειρήνευση. Εκεί λοιπόν οι Ινδιάνοι κάπνιζαν γύρω απ’ τη φωτιά την πίπα της ειρήνης.

Ο συγκεκριμένος όρος βασίζεται στο συγκεκριμένο έθιμο και υποδηλώνει την ανάγκη για ειρήνευση, μετά από ένα μεγάλο καυγά. Η εκφορά της φράσης στην περίπτωση αυτή λέγεται με χιουμοριστική διάθεση, ώστε να σπάσει ευκολότερα ο πάγος που έχει δημιουργηθεί από μια κακή στιγμή. Ωστόσο η αποτελεσματικότητα της χρήσης αυτού του επικοινωνιακού τεχνάσματος, εξαρτάται από τη συγκυρία, το δέσιμο που ήδη υπάρχει μεταξύ των πρωταγωνιστών του καυγά, αλλά και από τον χαρακτήρα τους.

Ο όρος, μπορεί να έχει και εντελώς διαφορετικό νόημα, αφού η λέξη πίπα λόγω παρομοίωσης σχήματος με το πέος παραπέμπει στον στοματικό έρωτα. Σε αυτή την περίπτωση η προσθήκη της λέξης ειρήνης, λειτουργεί ως αλατοπίπερο, κάνοντας πιο νόστιμη, πιο δελεαστική την περίπτωση. Δίνεται δηλαδή μια άλλη νότα στα πράγματα. Αλλάζει το περιτύλιγμα. Δίνεται ας πούμε, μια άλλη οπτική στα πράγματα. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που θέλουμε να δούμε μια τσόντα που παίζει πολύ η πίπα της ειρήνης, δεν είναι απαραίτητο να μιλάμε για τσόντα με περιεχόμενο. Και οπωσδήποτε όπως μετά από κάθε μάχη, έτσι και μετά από μια ερωτική μάχη, θα μπορούσε να καπνιστεί καπάκι μια πίπα της ειρήνης. Πολυχρηστική πίπα, ε;

Ας δούμε τώρα την ειδική περίπτωση όπου η piperwoman, τυγχάνει να ονομάζεται Ειρήνη. Τότε μιλάμε για περίπτωση Vidal Sassoon (2 σε 1). Μιλάμε δηλαδή για πίπα, όνομα και πράγμα.

Η ερμηνεία του όρου επηρεάζεται από την περίσταση και δεν αποκλείεται το γεγονός να μπορεί να επιτευχθεί συνδυασμός τους (παράδειγμα 3).

Κάποια δε ομοιότητα που διακρίνεται μεταξύ των παρατιθέμενων ερμηνειών, είναι πως ο όρος πίπα της ειρήνης, είτε εκληφθεί να έχει συμφιλιωτικό χαρακτήρα, είτε εκληφθεί να παραπέμπει σε πεοθηλασμό, το σίγουρο είναι πως έχει ιδιότητες χαλάρωσης και πως συμβάλλει στην πνευματική ηρεμία και χαλάρωση.

Άρα τίθεται ο προβληματισμός:
Μήπως η πίπα της ειρήνης μπορεί να βοηθήσει τους γιόγκι; Μήπως... Μήπως ο ίδιος ο Βούδας κάπνιζε με σθένος την πίπα της ειρήνης, προκειμένου να φτάσει πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά στη κατάσταση νιρβάνα;

Κοινώς πιάνω, αλλά όχι οτιδήποτε. Χρησιμοποιείται κυρίως για να σεξουαλικά «πιασίματα» και παιχνίδια.

Ο μαζόχας, η μαζόχα.

Αυτός ή αυτή που αρέσκεται ή την βρίσκει να βασανίζεται σωματικά ή ψυχολογικά. Από το μαζοχιστής, εννοείται.

Λέγεται ειρωνικά. Μαζόχα στο γαμήσι μπορεί να είναι η μάνα μας, ο πατέρας μας, η αγαπημένη μας αδελφούλα, ο σεβάσμιος θείος και μεις να μην έχουμε πάρει χαμπάρι. Μπορεί να είμαστε και μεις και να το ανακαλύψουμε μια ωραία πρωία (ρωτήστε τον Ασκητή για περαιτέρω πληροφορίες). Ο μαζόχας εύκολα βρίσκει το ταίρι του, τον σαδιστή, γιατί ως γνωστόν μάλλον υπάρχουν περισσότεροι τέτοιοι. Τα παιχνιδάκια τους στην αρένα του S&M είναι απαιτητικά, χρειάζονται ένα σωρό αξεσουάρ αν θες να το παίξεις κυριλέ και εξοπλισμένος, αλλιώς μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει και αυτοσχέδια εξαρτήματα, μπαλαντέζες, τον τρίφτη του τυριού, ξυραφάκια, τέτοια. Ναι αμέ. Όσο δυνατότερος ο πόνος τόσο μεγαλύτερη η ηδονή.

Όσο για τον μαζόχα στη συμπεριφορά, είναι ένα εκνευριστικό πλάσμα το οποίο παιδεύεται για καταστάσεις οι οποίες είτε είναι απλούστατες ή θα μπορούσε να τις αποφύγει πανεύκολα. Γιατί κι αυτός, απλούστατα, τη βρίσκει με τα μπερδέματα και τις δυσκολίες. Αλλά δεν θα το παραδεχθεί ποτέ.

Το θηλυκό το χρησιμοποιούμε και για τον χαρακτηρισμό ανδρών.

Κλασσικό και παλαιομοδίτικο ρήμα, που σημαίνει αρπάζω με δόλο, επιτίθεμαι σε γυναίκα έχοντας ανήθικους σκοπούς, δηλαδή στοχεύοντας να της τον φορέσω. Νοηματικά το ρήμα ενέχει την πονηριά και τις υποχθόνιες διαθέσεις που προέρχονται από τις έντονες ορμές.

Πιθανότατα ο αγγλικός όρος είναι το γνωστό shag.

Το στίγμα του αγάμητου, κατά την παράδοση. Όποιος το φέρει υποτίθεται πως προδίδει δημοσίως την αγαμία που του έχει ξεχειλίσει από τους πόρους του δέρματος. Τώρα το αν ισχύει αυτό και από επιστημονικής άποψης, προσωπικά δεν το έχω μελετήσει. Στις γυναίκες όμως το πυώδες μπιμπίκι δηλώνει μεταξύ άλλων προεμμηνορυσιακή φάση. Ορμονοδουλειές, δηλαδή.