Συνώνυμο του δε μας χέζεις ρε Νταλάρα, του νέας κοπής άσε μας κουκλίτσα μου και του αγγλικάνικου μπιτς πλιζ. Λέγεται δηλαδή όταν κάποιος ξεστομίσει κάτι τελείως άκυρο, ηλίθιο και προκλητικό, αλλά και όταν καθ' έξιν το κάνει σε μια περίοδο χρόνου οπότε έχουμε πια γκώσει.
Η έκφραση χρησιμοποιείται πολύ κατά την ένδοξη εϊτίλα. Φέρεται να σχετίζεται με την αντίστοιχη δε μας χέζεις ρε Νταλάρα, οπότε ενώ ο νταλάρας ήταν το νούμερο δύο του πρηξαρχιδισμού, ο Γιάννης (Πα)Πάριος ήταν συγκριτικά ένα σεμνό νούμερο ένα. Οι δύο εκφράσεις πιθανόν προέρχονται από νούμερο στον δίσκο «Έθνος Ανάδελφον» του Χάρρυ Κλυνν (1985).
Πάσα: Σφυρίζων.
Δεν μας κατουράς ρε Πάριε. Αν είναι δυνατόν. Μαζεύτηκαν λέει την Παρασκευή όλες οι διάνοιες μαζί στο εθνικό συμβούλιο για την οικονομία. (Εδώ).
Δε μας κατουράς ρε Πάριε;. Υ.Γ.Στα @@@@ τους γραφω τους Οικολογους αλλα δεν ανεχομαι να με κοροιδευουν. (Από το phorum.gr)