Νταλάκι είναι είδος ερπετού και νταλάκας είναι αυτός που έχει φουσκωμένη κοιλιά, αυτός που νταλακιάζει. Η προέλευση δεν είναι σαφής. Μπορεί να αναφέρεται στην επίδραση δηλητηρίου του ερπετού ή στην εικόνα ερπετού, που βαρυστομαχιάζει ύστερα από την κατανάλωση άλλου ζώου, ή σε κοιλιά σαν βάτραχου.
Κείνος που πρόκοψε πολύ ήταν ο Θανάσης ο νταλάκας ή μπακοκοίλης, - όλο κοιλιά ήτανε μικρός. (Όμηρος Πέλλας).
Got a better definition? Add it!
Η φουσκωμένη κοιλιά.
Την έκανα νταλάκα από το πολύ νερό.
Got a better definition? Add it!
Βρισιά που σημαίνει κάποιον που έχει χοντρή γεμάτη κοιλιά που σύντομα θα γίνει σκατά. Ο Μανόλης Σέργης στα Ακληρήματα το έχει ως φαυλιστικό για τους Πελοποννήσιους. Χρησιμοποιείται επίσης από πανκ συγκρότημα.
ΡΕ ΛΑΜΟΓΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΧΩΝΕΤΕ Σ' ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΟΝΟ - ΤΟ ΑΝ ΕΧΕΙ Ή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΡΙΝΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΡΕ ΦΑΣΙΣΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ! - ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΑΠ' ΑΥΤΟΝ, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΚΑΤΟΚΟΙΛΑΡΑΔΕΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ, ΠΑΠΑΔΕΣ, ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ! ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑ, Ε;;; (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΝΑΔΥΟ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ) Ε ΝΑ ΜΗ ΘΙΞΩΜΕΝ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ, Ε;;; ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΙΚΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΝΕ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΒΡΩΜΙΑΡΗΔΕΣ ΚΟΙΛΑΡΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΟΛΑΚΕΡΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΕΔΩ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΜΕ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΠΑΖΑ ΚΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΑ ΜΠΑΤΣΟΣΚΥΛΑ ΟΙ ΣΕΚΙΟΥΡΙΤΑΔΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΝΕ... ΑΜ ΤΙ, ΚΟΡΟΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ, ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΑΝΕ ΕΤΣΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΤΕΤΟΙΟΣ ΚΙΝΗΤΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ;;; ΔΕ ΧΑΖΕΨΑΝΕ... ΚΑΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΥΘΗΤΕΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΡΑ... ΕΚΕΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΡΙΣ... ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΟΝΟΜΗΣΕΙ ΚΑΝΑ ΦΡΑΓΚΟ... ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ, ΝΑΙ! ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΟΒΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ;;; ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΤΡΩΕΙ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ;;; ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΔΗΛΑΔΗΣ! ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ;;; ΡΕ ΤΙ' Ν' ΑΥΤΑ ΡΕ;;; ΗΜΑΡΤΟΝ ΡΕ!!! (ΠΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ...) Α ΡΕ ΦΟΥΚΑΡΑ... ΝΟΜΙΖΕΣ ΠΩΣ ΘΑ' ΠΙΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΑΠ' Τ' ΑΡΧΙΔΙΑ (ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΙ Ο ΝΙΚΟΛΑΣ...), ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΣΕ ΤΣΑΚΩΣΑΝΕ Τ' ΑΛΛΑ Τ' ΑΡΧΙΔΙΑ... ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΝΙΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ... ΩΣ ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ;;; (Athens Indymedia).
Got a better definition? Add it!
Ο κοντόχοντρος, από αρβανίτικα.
Τέτοια κοπέλα σαν τα κρύα νερά να παντρευτεί αυτόν τον μπακούκο!
Got a better definition? Add it!
Εκ του πολυτραγουδισμένου γαμοσλανγκοτέτοιου β' συστατικού -μούνα και του λαρδί, που σημαίνει «κομμάτι ζωικού λίπους, κυρίως χοιρινό, που διατηρείται και καταναλώνεται παστό ή καπνιστό» (δες). Ετυμολογικώς το λαρδί αποτελεί αντιδάνειο: < μεσαιωνική ελληνική λαρδί(ο)ν, υποκοριστικό του (ελληνιστική κοινή) λάρδος < λατινική lardum (=αλατισμένο/ παστωμένο κρέας) < αρχαία ελληνική λαρινός (=παχύς, λιπαρός).
Τη λέξη διασώζει η Ιωάννα Καρυστιάνη στο μυθιστόρημα Μικρά Αγγλία (εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1997) ως χρησιμοποιούμενη στην Άνδρο. Υποτίθεται ότι η ηρωίδα, η Μοσχούλα, ήταν σλανγκομούνα before it was cool και προσπαθούσε στα εφηβικά χρόνια της να κρυφακούει και να καταγράφει εν συνεχεία σλανγκιές, μεταξύ των οποίων και το λαρδομούνα.
Η σημασία της σλανγκιάς δεν μου είναι απολύτως σαφής. Αφενός φέρεται να σημαίνει μια γυναίκα που «έπιασε ξίγκι» στο μουνί της, λόγω πολυχρόνιας αγαμίας, -συνήθως επειδή ο άντρας της ήταν ναυτικός και έλειπε καιρό στα ξένα-, και που ωσεκτουτού είναι λιγωμένη για σεχ. Αφεδύο φαίνεται να συνδέεται γενικότερα με μια χοιρινή jouissance, να δηλώνει ζουμπουρλού με την καυλή έννοια ή λιπαρό και αφράτο μουνί. (Τα δύο βέβαια αλληλοσυμπληρώνονται). Ως γαμησιάτικο μπινελίκι χρησιμοποιείται και στη μοναδική του εμφάνιση στον γούγλη.
Χίλιες σκούνες και μαούνες λιγωμένες λαρδομούνες (έκφραση που διασώζει η Ιωάννα Καρυστιάνη στο μυθιστόρημα Μικρά Αγγλία, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα 1997, σ. 101).
Όταν η Μόσχα ήταν έντεκα δώδεκα και δεκατριών ακόμα, πονηρευόταν, την έτρωγε η περιέργεια, κι όποτε η μάνα της, αραιά και πού, έπαιρνε το πανεράκι με ό,τι άρραφτο κι έβαζε πλώρη για της Μούραινας ή όπου αλλού μαζεύονταν όλες και το ασυμμάζευτο στόμα πρώτη και καλύτερη, έβρισκε αφορμή να ορμήσει άξαφνα κι ό,τι αρπάξει το αυτί της, τα αντέγραφε σε μικροσκοπικά χαρτάκια και πρωταγωνιστούσε κατόπιν στην παρέα με Κατίνα, Κική, Μαρί, ο πούτσος του κατάρτι, εξήντα αρχίδια στο βαπόρι ίσον τριάντα άντρες πλήρωμα, λαρδομούνες επειδή πιάνανε εκεί ξίγκι, αμάλαγες μήνες και χρόνια, η Αργεντινή βγάζει τις καλύτερες κουβέρτες γιατί είναι μπουρδέλο και σκέφτονται μόνο το κρεβάτι κι επίσης το πολύ λεμόνι του νησιού ξινίζει το φιλί, καμιά φορά και το πουτί. (Ibid, σ. 24)
Το πήρε κατάκαρδα που ο άντρας της, που θα ήταν τάχατες μαγκωμένος εσαεί στη φάκα της κιλότας της, δε θα γύριζε ποτέ, τζάμπα και ολόσωμο τάμα στη θαυματουργή εικόνα της Θεοσκέπαστης, ο άσωτος ένστολος σε στάση προσοχής, αραίωσε από μόνη της τις συγκεντρώσεις κι ένα απόγευμα ζήτησε συγγνώμη κι έκλεισε την πόρτα της, είχε χάσει οριστικά την ευρηματικότητά της σε ερωτόλογα και απαγορευμένα, σιωπηρά είχε παραδώσει τη σκυτάλη στη χήρα του Νικηφόρου που είχε κι αυτή περάσει προ πολλού το φράγμα των εκατό οκάδων, λαρδομούνα εκ γενετής μα με λιγότερο ταλέντο από της προκατόχου. (Ibid, σ. 130)
4. Αναμφίβολα, υπάρχουν πολλές επικίνδυνες ράτσες. Επιγραμματικά θα αναφερθώ:
- στον τραγικό φορτηγατζή, ο οποίος έχει περισσότερο το νου το στο φραπέ που ισορροπεί πάνω στο τιμόνι, ενώ εστιάζει στο δρόμο μόνο και μόνο για να σφυρίξει σε οποιαδήποτε γυναίκα δει, θεωρώντας ότι κάθε γυναίκα αισθάνεται κολακευμένη και σίγουρα θα ανοίξει τη πόδια της για να τη γαμήσει ένας άπλυτος τύπος που οδηγεί φορτηγό αν της φωνάξει «μανούλι μου», «να ήμουν κιλότα με γλώσσα», «τι βυζόθρες είναι αυτές μανάρα μου», «κούνα την κωλάθρα σου λαρδομούνα μου» και άλλα εξίσου τρυφερά.
Got a better definition? Add it!
Χρησιμοποιείται υβριστικώς για να δηλώσει χοντρή γυναίκα, που έχει και συναφή χαρακτήρα, δηλαδή χαρακτηριστικά όπως παχύδερμη, αδιάφορη, άτσαλη, ατσούμπαλη κ.τ.λ. Βεβαίως, ως βρισιά ενίοτε αποδεσμεύεται από την συγκεκριμένη σημασία της χοντρής και γίνεται πιο απροσδιόριστη.
Ο Ν. Σαραντάκος εδώ διερωτάται ποιο ζώο είναι η γκαμούζα και φαίνεται ότι προέρχεται από αιγυπτιακή αραβική λέξη για το βουβάλι, ενώ σε ελληνικά τοπικά ιδιώματα, όπως στην Κρήτη και την Κύπρο η τζαμούζα μπορεί να σημαίνει την βουβάλα ή την αγελάδα. Βλ. και εδώ.
ΚΑΤΕΒΑ ΜΩΡΗ ΓΚΑΜΟΥΖΑ ΑΠ' ΤΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩ ΚΕΡΩΣΕΙ !!!! (Εδώ)
Η Μπεμπέ Λιλύ είναι ένα βουβαλομωρό που ψάχνει τον παππού. Όχι τον παππού της, έναν παππού γενικά. Του τηλεφωνεί στο σπίτι και απαντά μια κοπελιά (πιθανότατα η αποκλειστική που του προσέχει το χόλτερ) αλλά αυτή η γκαμούζα δεν τον δίνει στο τηλέφωνο αν δεν μάθει πρώτα ποιά τον ζητάει. (Εδώ).
«Χέστηκα» θα μου πεις και θα 'χεις και δίκιο αλλά καλοκαίρι είναι και δεν υπάρχει λόγος να γίνεσαι γκαμούζα με τη πίκρα του πλησίον σου. (Εδώ).
Got a better definition? Add it!
Το καλοθρεμμένο ζώο. Αυτό που είναι παχύ.
Είχαμε ένα σκύλο λουντρούκι!
Got a better definition? Add it!
