Tagged definitions (187)
Showing 41-50 from 187

Η πινακίδα κυκλοφορίας του αυτοκινήτου ή της μοτοσυκλέτας.

Αμάξι χαμηλωμένο μέχρι αηδίας. Ανήκει σχεδόν πάντα σε κάγκουρα / κάβουρα. Διαθέτει κατά κανόνα πειραγμένο μοτέρ, εξάτμιση-μπουρί της σόμπας, φιμάτο τζάμι, αυτοκόλλητο με άλιεν ή αράχνη ή σκορπιό κ.ο.κ. Και μόνο του ωστόσο το χαμήλωμα αρκεί για να μεταβάλλει ένα τετράτροχο σε ερπετό και τον ιδιοκτήτη του σε κάβουρα.

Χαμηλωματάκι (έτσι το λένε τρυφερά οι κάγκουρες μτξ τους) γίνεται α) με κατάλληλη ρύθμιση των αναρτήσεων (ελληνικά: αμορτισέρ), β) με προσθήκη υπερμεγέθους πλαστικής ποδιάς περιμετρικά του αμαξίου, στο επίπεδο των τροχών, γ) και με τους δύο ανωτέρω τρόπους (συνηθέστερο).

Λέμε «ερπετό» γιατί, αν δεις το αμαξάκι να σκάει από μακριά, θα νομίσεις προς στιγμήν ότι δεν τσουλάει αλλά σέρνεται, ότι δεν έχει ρόδες κι έτς, αλλά είναι σαν τα Συγκρουόμενα στα Πάρκα της Σελήνης. Η ερπετοποίηση προσφέρει και καλά μεγαλύτερη σταθερότητα σε ψηλές ταχύτητες και κάνει το αμαξάκι να «μπαίνει» καλύτερα σε στροφές, πιο στριφτερό δλδ.

Το πολύ μικρό αμάξι. Τόσο μικρό που μπορεί να χωρέσει μεταφορικά κι εκεί που δεν λάμπει ο ήλιος. Για τις κυρίες απ' το να βρέχονται με το παπί και να χαλάει και το μαλλί, ας είναι και έτσι...

Εκ πρώτης όψεως, η φράση παραπέμπει στο μπερεκέτι ή το μπακίρι. Πρόκειται όμως για την ονοματοποιία μιας σύγχρονης κατάρας, ενός Άδωνι της μηχανικής (ως προς τον βαθμό decibel και εκνευριστικότητας): του δίχρονου κινητήρα εσωτερικής καύσης στο ρελαντί.

Ειδικότερα, η φράση χρησιμοποιείται ειρωνικά για να περιγράψει τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνουν οι δίχρονες μοτοσικλέτες στο χαμηλότερο σημείο στροφών τους και ειδικά οι κινητήρες χαμηλού κυβισμού ή τα λεγόμενα «καθαρόαιμα» (αγωνιστικού τύπου δίχρονα MX, ATV, minibikes).

Αντίθετα από τα τετράχρονα, ο ήχος δεν οφείλεται απαραίτητα σε φτιαγμένη εξάτμιση αλλά στην ίδια τη λειτουργία του συγκεκριμένου κινητήρα. Για τα «καθαρόαιμα», στην ξερογκαζιά χρησιμοποιείται και το (παρατεταμένο) «Μπενγκ-Μπενγκ-Μπενγκ» (χωρίς να ακολουθεί το «Μαρία γιοκέρο»), όπως εδώ (στο 0:39 του βίντεο) ή εδώ (για την πλήρη απόδοση).

Ο συνδυασμός των παραπάνω ήχων, καπνίλας και αθρόας εκτόξευσης λαδιού από την εξάτμιση, αναφέρεται συνολικά και ως διχρονίλα.

Αντίστοιχη φράση για τα τετράχρονα είναι το πραπρά, η οποία χρησιμοποιείται όμως και γενικότερα (ακόμα και για δίχρονα).

Καταγραφέν ανθρώπινο μπέκερε εδώ (σημεία 0:42 με 0:50 για το καθαρόαιμο και 1:11 με 1:12 για το classic σκουτεροειδές Chappy).

Ερπετό που έχει τροποποιηθεί από τις εργοστασιακές προδιαγραφές. Πολύ.

Συνήθως πρόκειται περί καγκουριάς. Ειδικότερα:

• Μπουρί διαστάσεων «χωράει το κεφάλι σου μέσα».
• Πλαστικοί προφυλακτήρες/πλαϊνά άλλου μοντέλου, συνήθως τέρατος εξ Ιαπωνίας (Toyota Supra/Nissan Skyline), κολλημένοι με τσίχλα ή/και κοτετσόσυρμα ή/και tie wraps.
• Μπλε (συχνότερα) ή άλλου χρώματος (πιο σπάνια) φωτάκια στα πιτσιλιστήρια του παρμπρίζ.
• Ζαντολάστιχα πέντε διαστάσεις μεγαλύτερα απ' τα εργοστασιακά, που επιπλέον εξέχουν απ' τα φτερά.
• Μικρές αεροτομούλες πάνω στους υαλοκαθαριστήρες «για να σκουπίζουν καλά όταν πάμε τέζες».
• Μπροστινοί προβολείς HID (αυτά τα σιχαμερά γαλάζια) σε φώτα που ποτέ δε σχεδιάστηκαν γι' αυτό.
• Λίστα με ονόματα κατασκευαστών εξαρτημάτων (που δεν είναι εγκατεστημένα) στο εμπρός μέρος της πόρτας του οδηγού.
• Τεράστια αεροτομή-απλώστρα-αποκεφαλιστήρι πίσω, επίσης από Ιαπωνικό τέρας.
• Φιμέ τζάμια παντού «για να μη με κοιτάνε και με ματιάξουνε».
• Καλύμματα δερματίνης σε καθίσματα/τιμόνι με ανάγλυφη τη μάρκα του οχήματος. Εναλλακτικά άσπρη ή ροζ φλοκάτη στα καλύμματα.
• Πινακίδα σε διαφορετική θέση απ'την εργοστασιακή.
• Φώτα νέον γύρω γύρω κάτω απ΄το αμάξωμα.
• Εκατονογδονταδώδεκα ηχεία να βαράνε συνεχώς.

• Καμία απολύτως μηχανική βελτίωση, ώστε με το πρόσθετο βάρος όλων των παραπάνω, να μη μπορεί να πάρει τα πόδια του.

  Σπανιότερα, το ακριβώς αντίθετο από τα παραπάνω:

• Βελτιωμένος κινητήρας και εξάτμιση.

• Αγωνιστικές αναρτήσεις και ζαντολάστιχα.
• Αγωνιστικό κιβώτιο.
• Κλωβός ασφαλείας.
• Αγωνιστικά καθίσματα.

• Απογυμνωμένο εσωτερικό (για να μειωθεί το βάρος).

  Nουνός το poniroskylo...

Μέρος δεύτερο. Για όποιον δεν έχει δει το Part One, ας ρίξει πρώτα μια ματιά εδώ.

Το πρώτο λήμμα είχε ασχοληθεί με τα κωλοφτιαγμένα τετράτροχα. Εμείς θα επεκταθούμε στο χώρο της μοτοσυκλέτας, των κωλοφτιαγμένων δικύκλων. Παράλληλα, θα προσθέσουμε μερικές γενικές παρατηρήσεις επί του κωλοφτιάγματος.

Ο όρος αποτελεί τον υπερθετικό βαθμό του απλού «φτιαγμένο». Αφορά τόσο τις μηχανικές βελτιώσεις (επεμβάσεις σε κινητήρα, αναρτήσεις κλπ), όσο και τις καθαρά «εξωτερικές», «εικαστικές» παρεμβάσεις με μόνο σκοπό τη μόστρα και τη φιγούρα (φιμάτο τζάμι, ηχοσύστημα κλπ). Συνήθως οι δύο τύποι μετατροπών συνυπάρχουν.

Το κωλοφτιαγμένο δέον όπως μη ταυτίζεται με το πειραγμένο. Το πείραγμα αναφέρεται αποκλειστικά σε κάποια επέμβαση στα μηχανικά μέρη του οχήματος, με σκοπό να τσουλάει καλύτερα. Πειραγμένο είναι το λοιπόν σαφώς στενότερη έννοια.

Επειδή πλέον το κωλοφτιαγμένο το λέει κι η κουτσή Μαρία, οι κάγκουρες χρησιμοποιούν εναλλακτικά, επί το λακωνικότερον, τον πιο μπρουτάλ όρο κωλόφτιαγμα.

Γνωρίσματα κωλοφτιαγμένων δικύκλων:

α. Πειραγμένο μοτέρ, για αύξηση ιπποδύναμης και ροπής. Στην αγορά κυκλοφορούν ορισμένα κιτάκια (kit), δλδ βελτιωτικά πακετάκια που περιέχουν ανταλλακτικά μεγαλύτερα και γαμιστερότερα από τα μαμίσια: πιστόνι, εκκεντροφόρος, καρμπυρατέρ και άλλα καλούδια.

β. Αλλαγή μπροστινού συστήματος αναρτήσεων. Οι μηχανόβιοι μιλούν για «μπροστινά», «μπουκάλες» ή «πιρούνια». Όσο παχύτερες οι μπουκάλες, τόσο μεγαλύτερη ευστάθεια και ακαμψία εμφανίζει το μηχανάκι σε στροφές και μεγάλες ταχύτητες. Τα συμβατικά πιρούνια αντικαθίστανται από τα εξελιγμένου τύπου upside-down (κορυφαία μάρκα εν προκειμένω η περίφημη Öhlins). Η πισινή ανάρτηση, το λεγόμενο «ψαλίδι», σπανίως αντικαθίσταται, απλά ρυθμίζεται.

γ. Μετατροπή σε Supermotard, συνήθως για ψηλά μηχανάκια τύπου XT.

δ. Άπειρο χρώμιο και νικέλιο στα μεταλλικά μέρη που φαίνονται. Είναι το πασίγνωστο νικέλωμα, από τις μεγαλύτερες καγκουριές όλων των εποχών. Τα μέρη που το υπέστησαν είναι τα νικελωμένα (καπάκια κινητήρα, σκελετός, ζάντες κλπ).

ε. Επεμβάσεις στο σύστημα πέδησης. Σωληνάκια υψηλής (πίεσης), για πιο άμεση απόκριση του φρένου (κάνουν και πιο ωραία στο μάτι). Δαγκάνες Βrembo. Mεγαλύτερης διαμέτρου δισκόφρενα, συχνά σε περίεργα σχήματα (μαργαρίτες).

στ. Υπερμεγέθη φίλτρα αέρος (χοάνες), ειδικά στα παπιά. Προεξέχουν στα δεξιά του μοτέρ και έχουν σχήμα κόλουρης πυραμίδας.

ζ. After market εξατμίσεις. Για τα παπιά κλασικές είναι οι Sebring, σε μεγαλύτερα μοτόρια εκτιμώνται ιδιαίτερα οι Αkrapovic, σλανγκιστί οι ακράπες (ενικός η ακράπο). Διότι επιβάλλεται να κάνουμε θόρυβο.

η. Μεταλλικά αξεσουάρ σε έντονα χρώματα (πράσινο, μοβ, κόκκινο) που αντικαθιστούν τα μαμίσια: τιμονάκι, βίδες, αντίβαρα τιμονιού, ακόμη και ολάκερες ζάντες.

θ. Ειδικά για παπιά, πολύ λεπτά λάστιχα (σχεδόν σα ποδηλάτου), για να τσουλάει καλύτερα το εργαλείο στις κόντρες.

ι. Πινακίδα «τσακισμένη» (για παπιά) ή καρφωμένη κάτω από την ουρά (για μεγαλύτερα μηχανάκια). Για να μη τη βλέπουν οι μπάτσοι. Για τον ίδιο λόγο, τοποθετείται φιμάτο πλαστικό επικάλυμμα.

ια. Αυτοκόλλητα. No Fear, ταραντούλα, σκορπιός, αλιενάκι, φωτιές. Σε αμάξια: 2 Fast 4 U, Stop That Noise!, Somebody Stop That Car! κλπ.

Να πούμε τέλος οτι το φαινόμενο του κωλοφτιαξίματος ολοένα και υποχωρεί στους εκσυγχρονισμένους καιρούς που διανύουμε. Οι εταιρείες πλασάρουν πλέον έτοιμα κωλοφτιαγμένα μηχανάκια στην αγορά, επί των οποίων οιαδήποτε επέμβαση θα αποτελούσε ιεροσυλία. Το φαινόμενο έχει βαθύτερες κοινωνικο-οικονομικο-πολιτισμικές ρίζες αλλά ουδόλως προτίθεμαι να επεκταθώ.

Το κατεστραμμένο όχημα. Εμπνευσμένο από παλαιότερο και ατυχήσαν μονδέλλο της Ford. Έχει περιπέσει σε αχρηστία.

Λογοπαίγνιο με την ελληνική λέξη σκόρπιο, βεβαίως βεβαίως.

Σαν νεκροφόρες είναι γνωστά τα οχήματα τύπου στέισον-βάγκον (αν είστε γερμανομαθής), στέισον-γουάγκον (αν είστε αγγλομαθής) ή στέισον-βάγγων (αν γνωρίζετε πολλούς Βαγγέληδες και όλοι είναι... στέισον). Ο λόγος θρυλείται πως είναι επειδή συνήθως αυτοί που επέλεγαν να αγοράσουν τον συγκεκριμένο τύπο αυτοκινήτου ήταν σκυθρωποί, αρρωστιάρικα λευκοί, νωθροί, με καμιά θέληση για ζωή. Αλλά επειδή η απόδειξη του παραπάνω ισχυρισμού είναι εξεφτελιστικά έως και βλακωδώς δύσκολη θα συμφωνήσω με αυτούς που ισχυρίζονται ότι το σχήμα είναι που μετράει.

Με τα πολλά μέτρα μήκους αυτών των αυτοκινήτων, που χωράνε άνετα έναν ξαπλωμένο άνθρωπο που κοιμάται και μένει και χώρος για δύο θεσούλες μπροστά, το ιδιόρρυθμο σχήμα τους και γενικά την ομοιότητά τους με τις «κανονικές» νεκροφόρες έχουν κερδίσει επάξια αυτόν τον χαρακτηρισμό. Το πολύ γέλιο έρχεται όταν αποκαλείται οδηγός τέτοιου οχήματος κοράκι και το ακόμη περισσότερο όταν ο οδηγός έχει τρομερές οδηγικές ικανότητες μόνο όταν οδηγεί ποδήλατο με βοηθητικές για να δει και να μάθει ο γιόκας/ανιψάκι του και κάθε φορά που βγαίνει στο δρόμο «ψάχνει για πελάτες».

Ο πιο δημοφιλής τύπος παπιού στο Ελλάντα. Επίσημα ονομάζεται Honda Cub. Η ιστορία του αρχίζει το 1958, ενώ στην Αθήνα έγιναν δημοφιλή στις δεκαετίες του '80 και '90. Το όνομα του προέρχεται από το ολοστρόγγυλο μπροστινό φανάρι. Άλλες ονομασίες του είναι: στρογγύλι, στρογγύλο, καμπίδι. Είναι διάσημα για τους εξής λόγους:

1) Είναι τα πιο ευκολοδήγητα. Όλοι οι μηχανόβιοι άρχισαν με ένα τέτοιο.
2) Δεν σπάνε, δεν χαλάνε.
3) Έχουν παλιό σύστημα ανάρτησης το οποίο, κατά την διάρκεια του φρεναρίσματος, σηκώνεται πάνω αντί να βυθίζεται κάτω.
4) Είναι το επίσημο μέσω μεταφοράς των κάγκουρων

Υπάρχει και μια παραλλαγή του με τετραγωνισμένα φανάρια που ονομάζεται GLX (τζι-ελ-εξ) ή Τζιελεξούμπα.

Στην αργκό όσων ασχολούνται με τα αυτοκίνητα, καζανάκι είναι το τελευταίο τμήμα της εξάτμισης που έχει ως σκοπό τη μείωση του θορύβου. Λέγεται έτσι λόγω του σχήματός του. Επίσημα λέγεται σιγαστήρας. Αν είναι τρύπιο ή η παρουσία του λειτουργεί σχεδόν μόνο οπτικά, το αμάξι κάνει πολύ θόρυβο, με αποτέλεσμα να εισπράττει σχόλια τύπου: «Έτσι να κάνει ο κώλος σου ρε!», όταν περνά 3 το βράδυ κάτω από τα σπίτια γκαζωμένος.

Το πείραγμα του συγκεκριμένου εξαρτήματος είναι δείγμα καγκουριάς.