Tagged definitions (4138)
Showing 1301-1310 from 4138

Στο Δυτικό Ημισφαίριο, ένα άθλημα (τέλος πάντων) όπου ο καμπόης καβαλάει ένα αδάμαστο άλογο ή έναν άγριο ταύρο και προσπαθεί να κρατηθεί επάνω του όσο πιο πολύ μπορεί πριν από την αναπόφευκτη σαβούρδα. Επίσημο σπορ του Τέξας και του Γουαϊόμινγκ.

Εν Ελλάδι, μια σεξουαλική στάση και μια σεξουαλική φάση.

Στη γλώσσα των μπουρδελιάρηδων, ροντέο λέγεται η στάση στην οποίαν ο άντρας είναι ξαπλωμένος ανάσκελα και η γυναίκα κάθεται επάνω του. (παρ.1)

Σύμφωνα με κλασικό ανέκδοτο (παρ.2), ροντέο είναι και η φάση που προκύπτει αν την ώρα που πηδάς την γκόμενα/γυναίκα σου πεις κάτι για κάποια άλλη, ειδικά αν την ξέρει.

Αυτός που συχνάζει σε μπαρ όπου γυναίκες οι λεγόμενες κονσοματρίς κάνουν παρέα στους άντρες με το αζημίωτο (για να σου κάνουν παρέα πρέπει να τις κερνάς). Στο τέλος της βραδιάς άμα σε γουστάρουν και έχεις ξοδέψει πολλά για πάρτι τους μπορεί να σε προσκαλέσουν στο διαμέρισμα τους για κοκό.

Οι μπουρνέλες ως γνωστόν είναι ένα φρούτο που τρώγεται εύκολα, δεν χρειάζεται να καθαριστούν κ.τ.λ., τις ψωλές όμως άμα τις φας πολλές και μαζεμένες εγκυμονούν κινδύνους, π.χ. αφροδίσια κ.ά.

Με άλλα λόγια, κάνω γλειφοκώλι. Συνιστώμενη προϋπόθεση ο πρωκτός της γκόμενας να είναι αποτριχωμένος και καθαρός, για να αποφεύγονται δυσάρεστες παρενέργειες όπως να μείνει καμία τρίχα στη γλώσσα (αν δεν είναι αποτριχωμένος) η να μας μείνει μία παράξενη γεύση σαν να δαγκώσαμε αλουμινόχαρτο (αν δεν είναι καθαρός). Για όσους δεν το κάνουν στην κοπέλα τους το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Τις τρελαίνει και εγκεφαλικά και σωματικά. Αν το συνδυάσουμε με μουνοδάχτυλο, γίνεται το μουνάκι σαν χαλασμένη βρύση (στάζει).

Απαξιωτική απάντηση σε λούγκρο-απειλές κάποιου, κατά το θα μου κλάσεις τα αρχίδια.

Προέρχεται από το εμετικά κατσιμηχέσω τραγούδι «Για να σε εκδικηθώ». Πολλοί πατριώτες απορούν πώς ο αδιαμφισβητήτου ανδρισμού Δημήτρης Μητροπάνος παρασύρθηκε να ερμηνεύσει ένα τόσο νιανιά τραγούδι που μάλλον πους τις θα διενοήθη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι «τις βάφει τις κουρτίνες» είναι και συνώνυμο του το σφίγγει το μπουλόνι.

Νόμος της Φυσικής με ιδιαίτερη εφαρμογή στις τσόντες και σε όσους έχουν ζηλώσει την δόξα τους. Ο νόμος διατυπώνεται ως εξής:

Έστω επίμηκες ανδρικό επίπεδο y. Αν εκκριθεί υγρή ουσία χ από αυτό, η οποία να πληρεί δοχείο στοματικής κοιλότητας κάτωθέν του, τότε η υγρή ουσία χ, δεν θα παραμείνει σε αυτό το δοχείο, αλλά θα γεμίσει και όσα έτερα δοχεία στοματικών κοιλοτήτων τύχει να βρίσκονται παραπλεύρως, συγκοινωνούντα μέσω μπαγαποντοασπασμών. Λέγεται και «θεώρημα του Φιλοπίππου» από τον τόπο, όπου αποδείχτηκε πειραματικώς.

Συνώνυμο στην Βρασταμανικήν: παραπλευρολειχία.

Λέγεται για τον καθ' υπερβολήν αυνανισμό. Υποτίθεται ότι ο αυνανιζόμενος εκτοξεύει τόσα φλόκια, που επαρκούν για το βάψιμο της επιφάνειας του τοίχου. Κι εννοείται ότι ο τοίχος βάφεται σε φραπεδί απόχρωση. Για να είναι καλύτερα τα αποτελέσματα συνιστάται και «δεύτερο χέρι».

Trivia: Ίσως αποτελεί και μια παράπλευρη ερμηνεία της έκφρασης βάφω κουρτίνες, που λέγεται επί πρόσφατου χωρισμού.

Πρόκειται για την ιδιότητα ενός αμαρτωλού να μας εξάπτει την επιθυμία να το αποκτήσουμε και να το απολαύσουμε ερωτικά.

Οι πρωκτικά εγκρατείς και εν πολλοίς ψυχοσεξουαλικά ανικανοποίητες Γιαλόμες αποδίδουν το φαινόμενο στην libido (ηδονή, όπως την έχει ορίζει ο ανώμαλος Freud). Σφάλλουν όμως, καθώς το λιμπιντιάρα είναι εκ του λιμπίζομαι, που ετυμολογείται από το αρχαίο λιμβός (λαίμαργος).

Το κλασικό επιχείρημα αντλημένο από την Γραμματική, με το οποίο ο φωραθείς επί μπανιστηρίω σύζυγος (σύντροφος) προσπαθεί να διασκεδάσει την οργή της συντρόφου του. Υπονοείται ότι το αντρικό μπανιστήρι και η γυναικεία ζήλεια ανήκουν στην φύση των πραγμάτωνε, βιολογική αλλά και γλωσσική.

Είναι το παλικάρι που έχει κάνει τη μαλακία δουλειά και διασκέδαση: όποτε βρει ευκαιρία, κοπανάει και μία στα γρήγορα (το κοπανάει είναι ενδεικτικό του υπερβάλλοντος ζήλου του)... Μεταφορικά πάλι, η λέξη δηλώνει αυτόν που συμπεριφέρεται σαν να τον έχει βαρέσει η πολλή μαλακία (ή αλλιώς το πολύ ψωλοκοπάνημα) στο κεφάλι.

Εντάσσεται στην μακρά σειρά συνωνύμων της εθνικής μας λέξης, μαζί με τα ψωλοβρόντης, πεοκρούστης, τρόμπας, αυνάνας κτλ.

(Πονηρογλειφο)γλωσσολογικά μιλώντας, όλη η μαγεία της λέξης βρίσκεται στην μακρά κατάληξη -ης, που προκαλεί αναβιβασμό του τόνου στην παραλήγουσα (σε αντίθεση με το ομόρριζο ψωλοκόπανος). Επίσης δημιουργεί και πολύ ωραίο τύπο πληθυντικού: οι ψωλοκοπάνηδες.