Tagged definitions (774)
Showing 261-270 from 774

Έκφραση που μπορεί να λεχθεί από άτομα που ο τρόπος ζωής τους και η κουλτούρα τους είναι σε πλήρη αντίθεση με τη μουσική και ξενόγλωσση παιδεία που έπρεπε να διαθέτει κάποτε κάποιος αριστοκράτης. Για τα γαλλικά και το πιάνο, ο λόγος. Η έκφραση αυτή αρμόζει σε άτομα που γουστάρουν κουτούκια, ρεμπέτικα κλπ.

Εγωιστική, ατομιστική ενέργεια, κίνηση που αντιβαίνει στο ομαδικό πνεύμα (κυρίως στα πλαίσια αθλοπαιδιάς).

Για αυτόν που κάνει ατομιστίες —όχι απαραίτητα σε αθλητικά συμφραζόμενα— βλέπε παρτάκιας και κροκόδειλος.

Μάλλον παιδικός σχηματισμός, κατ' εξαίρεση αντί του ατομισμός, από το ατομιστής.

Το δίλημμα του ποιητή είναι ξεκάθαρο. Να πάει η ομάδα για φαγητό (φουντ) ή μήπως να πάει να φουντάρει για κολύμπι στη θάλασσα;

Μέσω μιας υποτιθέμενης στατιστικής για τη συχνότητα των ερωτικών επιδόσεων στις Σέρρες, η φράση λειτουργεί ως μνημονικός κανόνας των πρωτευουσών των νομών της Ανατολικής Μακεδονίας, ως τρόπος έμμεσης αναφοράς στην Ανατολική Μακεδονία, αλλά και ως πείραγμα για όσους διαμένουν ή επισκέπτονται την αναφερόμενη περιοχή.

Μέσα στις τελείες μπορείται να βάλετε ότι σας γουστάρει, π.χ.:

Οποιος κακό για...

Τη ΝΔ
Την Ελλάδα
Τον θρύλο
Τη Θεσσαλονίκη
Τον Καζαντζίδη

...πει, να μην του ξανασηκωθεί.

Συνηθισμένη βρισιά πατέρα φίλου μου, που μου αρέσει ιδιαιτέρως. Το ξεστομίζει άτακτα όταν είναι εκνευρισμένος, με την παραμικρή αφορμή, και χωρίς συγκεκριμένο στόχο. Δηλαδή, ενώ μοιάζει να απευθύνεται σε κάποιον, περισσότερο είναι λεκτική εκτόνωση των νεύρων του... (Περίπτωση 1)

Μπορεί βέβαια κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και απευθείας προς κάποιον, περίπτωση κατά την οποία αποδεικνύεται εξαιρετική βρισιά. Και τον γαμάς, και εκ προοιμίου δηλώνεις πως έχει τα χάλια του. (Περίπτωση 2)

Μπορεί βέβαια να χρησιμοποιηθεί και φιλικά, με παιχνιδιάρικη διάθεση... (Περίπτωση 3)

Σε όλες τις περιπτώσεις, είναι βρισιά που γεμίζει το στόμα και την απολαμβάνεις...

Συνώνυμο του καθόλου.

Λέξη η οποία αντιπροσωπεύει τις ανούσιες χαζομάρες που λέει κάποιος.

Η κατάληξη -q χρησιμοποιείται στις λέξεις που, στην ελληνική, τελειώνουν σε «-κι».
Έτσι προφέρεται το κ και αμυδρά το ι. Προσοχή, η προφορά του q ως /κιου/ είναι λάθος και κατακριτέα!
Χρησιμοποιείται επίσης για τη μίμηση αγρινιώτικων, λαμιώτικων και λαρισέικων διαλέκτων όπου το κόψιμο των λέξεων είναι συχνό φαινόμενο.

Εφηβική χαζομάρα της δεκαετίας '80. Λεγόταν κυρίως μεταξύ των κοριτσιών, νομίζω. Ήταν δήθεν συνθηματικό για τις περιπτώσεις όπου κάτι παιζόταν με κανα σερνικό. Πολύ περισσότερο όμως, ήταν σαχλό. Είχε και ευρύτερη εφαρμογή από το σεξουαλικόν της υπόθεσης.

Ποτέ δεν λέγεται με ολοκληρωμένες τις προτάσεις του. Αντιθέτως λέγεται σαν στιχάκι, με ανεβοκατέβασμα του τόνου της φωνής, ανάλογα με τις απαιτήσεις της φράσης.

Χρησιμοποιείται και ως μονόλογος (και τότε το λέμε γοργά, μηχανικά) και ως διάλογος.