Tagged definitions (3)
Showing 1-3 from 3

Φιλοσοφικός όρος της Νεοελληνικής Γλώσσας, ιδιαίτερα προσφιλής στους κύκλους των λεγόμενων πασοκικών φιλοσόφων, των νεοπαπαρολόγων και γενικότερα των πολιτικών αεριτζήδων.

Πρωτοχρησιμοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2008 από τον Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου σε μια ομιλία στην Κοζάνη. Πρόκειται για ένα επαναστατικό και ριζοσπαστικό εφεύρημα της παγκόσμιας ρητορικής: παραπλανητική καταφατική πρόταση με σκοπό την παραδοχή πτώχευσης δίχως ενεργοποίηση CDS και χωρίς να αποτελεί πιστωτικό γεγονός.

Φράση με τεράστιο γλωσσολογικό ενδιαφέρον, αφού η προσθήκη αρνητικού προσήμου πριν από το ρήμα (λεφτά δεν υπάρχουν) δεν αλλοιώνει το νοηματικό της περιεχόμενο.

Το κυρίαρχο κόμμα της Ελληνικής δεξιάς, διάδοχος της Καραμανλικής ΕΡΕ (σ.ς. «Ε, ρε!» στην προδικτατορική σλανγκ).

Πανούσειας έμπνευσης λήμμα, αντικατοπτρίζει την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων που ακολούθησε το κόμμα κατά την περίοδο 2004 -2009, ορμώμενο από τις προγενέστερες μετοχοποιήσεις (σ.ς. «ιδιωτικοποιήσεις» στην σλανγκ του ΘΑΣΟΚ) των ΟΤΕ, ΟΛΠ, κ.α., επί Σημίτη.

Παρά το νεοφιλελεύθερο προσωπείο, η Νέα Δημοπρασία παραμένει άκρως κρατικοδίαιτη, έχοντας εκτινάξει τους δημόσιους υπαλλήλους σε 833.000 (το ένα πέμπτο του ενεργού πληθυσμού) και το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 12,7% του ΑΕΠ, πριν ο Δον Μπουχέ παραχωρήσει το δαχτυλίδι στον ΓΑΠ για να αποσυρθεί στην Ραφήνα όπου απερίσπαστα πλέον πίνει μπάφους και παίζει Pro.

Βλ. επίσης: ΘΑΣΟΚ, μΠΑτΣΟΚ, ΣφΥΡΙΖΑ, Χρυσά Αυγά, Καμένοι Έλληνες.

Ασίστ: Χαλικού, εδώ.

Επίθετο εμπνευσμένο από την επικαιρότητα (βλ. Χρήστος Ζαχόπουλος, 2008). Έτσι αποκαλείται ο κατά βάση ασχημάντρας που χρησιμοποιεί την όποια εξουσία έχει για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις. Συνήθως το ερωτικό κάλεσμα απευθύνεται σε υφιστάμενες υπαλλήλους του.

Μπορεί επίσης έτσι να αποκαλείται και ο ιδιαίτερα ευτραφής ερωτύλος που του αρέσουν οι πίπες αλλά και ο αποτυχημένος αυτόχειρ.