Δεν αναφερόμεθα στην Τίνα την Τέρνερ ή στην Τίνα την Μπιρμπίλη, αλλά στο αμφιλεγόμενο δόγμα-τσιτάτο της Μαργαρίτας Θάτσερ "there is no alternative" (T.I.N.A.): ότι τρόπον τινά δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην παγκοσμιοποίηση, στην ελεύθερη οικονομία, στην νεοφιλελέρα. Ο όρος διαδόθηκε στην Ελλάδα με αφορμή τα τρία μνjημόνια που υπεγράφησαν διαδοχικά, αρχής γενομένης από την κυβέρνηση Γ.Α.Π.
- Η “Τίνα” στο προσκήνιο: Υπάρχει μια πρόταση – ευαγγέλιο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού που ατυχώς ασπάστηκε και η «αριστερή» μας κυβέρνηση. (εδώ)
- Ένα ερώτημα πλανάται πάνω από το μνjημονιστάν: οι μνjημονιακές μας υποχρέωσεις είναι μονόδρομος (όπως ισχυρίζονται οι μνjημονιάκηδες) ή μήπως θα μπορούσε να υπάρξει σχέδιο μπε;
- Αν θέλουμε να τελειώνουμε με το ΤΙΝΑ πρέπει να πούμε ΝΑΙ στο Σοσιαλισμό. (εδώ)
Το λήμμα εν τίνι τρόπω διέβη τον ρουβίκωνα του πλήρους εκσλανγκισμού όταν άρχισε να κλίνεται στο πολιτικό μας ντισκούρ:
- υποστηρίζει ότι όλες οι Ελληνίδες Τίνες, η πασοκική, η νεοδημοκρατική και πασοκική μαζί και τέλος η συριζαϊκή και ανελλική είναι πιθανότατα γιαλαντζί. Το ότι όλοι αντιγράφουν τη Μάγκι, που -στοιχηματίζω -σιχαίνονται, είναι μια άλλη ιστορία, ψυχαναλυτικού ενδιαφέροντος. (εδώ)
- Όσες Τίνες είχαμε προεκλογικά, τόσες ηρωικές ακηδεμόνευτες "αντρίκιες" στάσεις θα έχουμε ως την ημέρα των εκλογών. Και μετά; Μα είναι σαφές: όλες οι παλαιοκομματικές Τίνες μαζί - σύσσωμο το ξαδελφάτο - προλειαίνουν την συνάντηση με την τελευταία - και αποκρουστικότερη όλων: την Τίνα-4 (αγνώστου προσώρας πατρός). (εκεί)
Ασίστ: Κχάνκων
