Πασπαρτού ιντερνετικός σχολιασμός, φοριέται ως απάντηση σε περιπτώσεις όπου εκστομίζεται κάποια χοντρή μαλακία ή για καταστάσεις Ελλαδιστάν.
Ο εκφέρων την έκφραση δεν είναι απαραίτητα και μνημονιάκιας (αν και μετά το τρίτο το μακρύτερο που υπέγραψε ο Αλέκσης, τα όρια γίνονται σαφώς πιο δυσδιάκριτα-και μάλλον σε αυτό το σημείο του χωροχρόνου άρχισε να εμφανίζεται και η φράση, μια και κάπου αρχίζεις να συνηθίζεις-παράβαλε και το γνωστό ανέκδοτο "με τρεις φορές πούστης γίνεσαι;"), ως εκ τούτου η έκφραση δε φέρει καθαρά πολιτική χροιά.
Μπορεί, για την ακρίβεια, κανείς να πει ότι τα μνημόνια στην εν λόγω έκφραση είναι απλά ένα απροσδιόριστο υπέρτατο κακό/τιμωρία, το οποίο ο εκφέρων την κοτσάνα (ή αντίστοιχα ο σοφός ελληνικός λαός) αξίζει να λούζεται εις τους αιώνας των αιώνων.
Σημείωση: το "μέχρι να σβήσει ο ήλιος" μπορεί, αναλόγως την άποψη του καλλιτέχνου, να αντικατασταθεί από οποιαδήποτε έκφραση που δείχνει σημείο στο απώτατο μέλλον που θα έχει πεθάνει ως και ο Μητσοτ... you get the point που λέμε και στο χωριό μου στο Πούτσεστερ.
Εσύ λοιπόν που διαβάζεις άρθρο που σχολιάζει τις εξελίξεις του Survivor και σχολιάζεις: Μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος! Διαβάζεις άρθρο που παρουσιάζει την συναυλία της Πάολα και σχολιάζεις:Μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος.Εσύ που διαβάζεις την ανάρτηση σχετικά με το Pride που έγινε στην Αθήνα ή τις αναρτήσεις που ενημερώνουν για τις συναυλίες στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής και γράφεις σχόλιo: Μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ρημαδοήλιος. Κάτω απο αναρτήσεις γνωστών e shop που πουλάνε την πραμάτεια τους εσύ εκεί εύχεσαι Μνημόνια και μετά υπερήφανα κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη λέγοντας απο μέσα σου "έγραψα πάλι". (απεδώ)
