Tagged definitions (31)
Showing 1-10 from 31

1. Το… μουσικό ταλέντο. H επιδέξια χειρίστρια της πίπας της ειρήνης. Ο Βασίλης Σαλέας του κλαρίνου.

Είναι έμφυτο ταλέντο και εντελώς αυτοδίδακτη. Ξέρει τα τερτίπια του ανδρικού μορίου. Παίζει όλες τις νότες κατ' αριστουργηματικό τρόπο. Είναι ικανή να δώσει ανεπανάληπτες ...σόλο στοματικές παραστάσεις.Έχει αναμφισβήτητο χάρισμα. Δίνει... κονσέρτα που είναι ικανά να διεγείρουν κατάλληλα τους νευρώνες του εγκεφάλου του μονομελούς κοινού της και να το οδηγήσουν στην υπέρτατη απόλαυση (βλ. παράδειγμα 1).

2.Γεννήθηκε κι αυτή με ένα χάρισμα. Έχει κώλο, σωστό τρομπόνι που παράγει όλη τη γκάμα των κλανιών(κούφιες, ξυπόλητες, κομπολογάτες, κ.λπ.). Στην περίπτωση αυτή μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει κοινό.

Δίνει μοναδικό κονσέρτο κι αυτή. Πολλές φορές η «ουράνια λαλιά» της διαχύνεται αυθόρμητα, πέρα απ' τη θέληση της. Προκειμένου όμως να αξιοποιηθεί αυτό το χάρισμα της, θα πρέπει να έχει εφοδιαστεί με κατάλληλες εκρηκτικές ύλες (βλ. συνπορδία). Βλ. παράδειγμα 2.

Όταν το παρουσιαζόμενο ως μεγάλο επίτευγμα, τελικά δεν είναι και τόσο σημαντικό.

Βλ. και σκατόρθωμα.

Νομίζω είναι προφανές τι ξύνει αυτός στον οποίον αναφέρεται η έκφραση, οπότε το προσπερνάμε...

Λέγεται για αρχιτεμπέλαρους, που αφοσιώνονται στο να μην κάνουν τίποτα ή στο να κάνουν κάτι αμφιβόλου σημαντικότητας και σημασίας.

Λέγεται τόσο για άντρες όσο και για γυναίκες, γιατί συχνό φαινόμενο αποτελεί η φαγούρα στο επίμαχο σημείο και στους δύο.

Ο όρος χρησιμοποιείται ως απαξιωτικός χαρακτηρισμός προσώπων.

Γενικά, σκατό πατημένο αποκαλείται κάποιος όταν ο εκφέρων τον χαρακτηρισμό θέλει να υποδηλώσει ή να τονίσει το χαμηλό επίπεδο της όποιας υπόστασης του χαρακτηριζόμενου. Είτε αυτή είναι διανοητική, είτε εμφανισιακή, είτε επαγγελματική.

Χαρακτηρισμός ανθρώπου που είναι άμαθος σε μία εργασία (για χειρωνακτικές συνήθως) και κατ' επέκταση κουράζεται εύκολα, μέχρι να πάρει το κολάι.

Η λέξη καβελινάκια προέρχεται από το «καβελίνα / καβαλίνα», περιττώματα ζώων δηλαδή (ο όρος χρησιμοποιείται απ' όσο ξέρω μόνο για άλογα / γαϊδούρια / μουλάρια), τα οποία αφότου έρθουν σε επαφή με το φως του ήλιου δεν αργούν να σκληρύνουν (ξεραθούν).

Το δροσιό είναι οι πρωινές ώρες γύρω στις 06:00 - 08:00 και χρησιμεύει ώστε να τονιστεί η αδυναμία αυτού που δέχεται τον χαρακτηρισμό να φέρει εις πέρας την εργασία του ακόμα και υπό ευνοϊκές συνθήκες, μιας και τα περιττώματα δεν ξεραίνονται εύκολα χωρίς παρουσία ήλιου.

Ο χαρακτηρισμός ο οποίος αρμόζει σε άτομο, συνήθως υπέρβαρο, που του αρέσει να τρώει χωρίς κανένα ενδοιασμό και να προκαλεί με τους χυδαίους τρόπους του. Συνήθως αφήνει το σώμα του ελεύθερο να πέσει στο πάτωμα, μαζί με τις τροφές που κουβαλάει, και να ουρλιάζει σα μικρό τρελό γουρουνάκι.

Πρωτοεμφανιζόμενη αναρχική οργάνωση αντάρτικου πόλης που επιτέθηκε πριν λίγο καιρό με ισχυρή πρωκτογενή φυσικά αέρια ενάντια σε χρυσαυγίτες πριν λίγο καιρό έξω από τα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης στη Λεωφόρο Μεσογείων.

Η κυβέρνηση φοβάται σύνδεση πυρήνων της Κλανιάς με τον Χριστόδουλου Ξηρό διότι ο τελευταίος μια εβδομάδα πριν την άδεια από την οποία δεν επέστρεψε ποτέ ζήταγε από τον μάγειρα των φυλακών να τρώει συνεχώς όσπρια κατ' εξαίρεσην.

Διαβάστε όλη την προκήρυξη της πρωτοεμφανιζόμενης οργάνωσης εδώ.

1. Η κατάπτωση, ο εκφυλισμός, ο εξευτελισμός, η κατρακύλα σε οποιονδήποτε τομέα του επιστητού.
   
   1. Σύνολο ανθρώπων ή καταστάσεων που θεωρείται ότι είναι κατώτεροι ηθικά/ κοινωνικά/ διανοητικά κλπ και ότι έχουν επιβλαβή επίδραση στους άλλους.
   2. Απανωτές ατυχείς καταστάσεις.
   3. Ως (βρώσιμη) απάντηση-πρόταση σε ενοχλητικές προσεγγίσεις.

1. Εσένα το τρίπτυχό σου είναι Στικούδη, Παντελίδης, Πάολα και το λες μουσική εγώ πάλι αναρωτιέμαι, μέχρι πού θα φτάσει ο κουβάς με τα σκατά;
2. Πώς έχει μπλέξει έτσι μ' αυτούς τους μαλάκες.. Δεν το βλέπει ότι έχει πέσει στον κουβά με τα σκατά;
3. Ασε ρε συ, όλα στραβά μου πάνε τελευταία. Όλο μαλακίες. Έχω πέσει στον κουβά με τα σκατά.
4. Ρε παπάρι, φάε έναν κουβά σκατά να ισιώσεις!

Καλοπέρασε όλη τη ζωή του, χωρίς να νοιάζεται για το αύριο αλλά πέθανε, λόγω ακριβώς της ζωής αυτής, στην ψάθα, πικραμένος και μόνος μην αφήνοντας περιουσία ή χρήματα πίσω του.

Έκφραση που χρησιμοποιείτε όταν κάποιος αλλάζει άρδην τις απόψεις του για ορισμένο θέμα, ή μετακινείται σε κάτι (εργασία, πόλη, αθλητικό σύλλογο, πολιτικό κόμμα) που παλιότερα κατέκρινε έντονα.