Ο φαντάρος που έχει έξοδο στον στρατό και θα την χρησιμοποιήσει όπως πρέπει.
-...οπότε σήμερα είναι σεξοδούχος ο Μιχάλης!
-Όχι, εξοδούχος είναι! Σιγά μη γαμήσει!
Ο φαντάρος που έχει έξοδο στον στρατό και θα την χρησιμοποιήσει όπως πρέπει.
-...οπότε σήμερα είναι σεξοδούχος ο Μιχάλης!
-Όχι, εξοδούχος είναι! Σιγά μη γαμήσει!
Got a better definition? Add it!
Αντί για «κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες», όταν κάνουμε κάτι στο τέλος, αφού πρώτα έχουμε κάνει άλλα πράματα.
- Και τι κάνατε χτες με την Μαρία;
- Ε πήγαμε στο σινεμά να δούμε τον Οδηγό Διαπλοκής.
- Και μετά;
- Bρήκαμε τον συμφοιτητή της τον Γιώργο και πήγαμε στο Γκάζι. Και μετά είπαμε να φάμε, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα και φάγαμε σουβλάκια.
-Κι ύστερα;
-Κι ύστερα ήρθες και μ' έλυσες.
Got a better definition? Add it!
Αντί για το «ή ταν ή επί τας», που πολλοί δεν ξέρουν να το πουν.
Οι Σπαρτιάτισσες μάνες, όταν ο γιος τους πήγαινε στον πόλεμο, του έδιναν την ασπίδα λέγοντάς του: Ή σούρτην ή φέρτην! Τα σούρτα φέρτα απαγορεύονται! Λοιπόν, έτσι κι σ' εμάς, τα σούρτα φέρτα απαγορεύονται. Ή θα πάμε μέχρι τέλους ή θα ηττηθούμε!
Got a better definition? Add it!
Στις χειμωνιάτικες μέρες που έξω βρέχει ή χιονίζει και κάνει κρύο, το ζευγάρι δένεται περισσότερο μέσα στην ζέστη του σπιτιού (όσοι έχουν θέρμανση) και κάνουν διάφορα πράγματα.
- Πάμε κανά σινεμά τσιμπητέ;
- Πού να τρέχουμε μέσα στην καταιγίδα; Θα κάτσουμε μέσα με την Λούλα. Κάνει παγωνιά, καιρός για εξήντα εννιά!
Καιροί για έρωτες: κάνει κρύο, καιρός για δύο, κάνει κρύο, καιρός για τρίο, κάνει παγωνιά, καιρός για εξήντα εννιά.
Got a better definition? Add it!
Η ολοήμερη εκδρομή στο σχολείο που όλοι έχουν διάθεση να λολάρουν και να τρολάρουν.
- Πήγαμε μια λολοήμερη στο Ναύπλιο άλλο πράγμα. Όλη την ώρα λολάραμε! Να μην είχαμε και τα τρολ μες στο πούλμαν τι καλά που θα ήτανε!
- Λολ!
Got a better definition? Add it!
Got a better definition? Add it!
Συνώνυμο: κοντοπούτανο.
- Αυτό το κοντοπούτανο η Αλεξάνδρα είναι σαν την μάνα της την Μάμαλη.
- Δηλαδή;
- Λόγω ύψους παίρνει πίπες όρθια!
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified
Λέγεται όταν σε μια κλειστή ομάδα ή σε έναν κλειστό χώρο το συντριπτικό ποσοστό είναι άντρες.
- Στην σχολή σας έχετε καθόλου γκόμενες;
- Όχι ρε 'συ είσαι καλά; Κονταρομαχίες παίζουμε...
Got a better definition? Add it!
Ο συντάκτης / υπεύθυνος ύλης σε εφημερίδα, αυτός που «ζωγραφίζει τις σελίδες της εφημερίδας, στο πλαίσιο των εντολών και των κατευθύνσεων που αφορούν την ''οπτική'' γραμμή του εντύπου» (δες). Ο υλατζής πρέπει να συνεννοηθεί με τον αρχισυντάκτη και τους υπεύθυνους τμημάτων για το πώς θα μπουν και θα διαταχθούν τα άρθρα στις σελίδες. Στη συνέχεια επιμελείται τα άρθρα, τους βάζει τίτλους, υπότιτλους και υπέρτιτλους, γεγονός καθοριστικό για την αναγνωσιμότητα. Και φτιάχνει το κασέ, επιλέγοντας και φωτογραφίες και συντάσσοντας λεζάντες. Στην συνέχεια στέλνει το σύνολο στον φωτοστοιχειοθέτη ή σελιδοποιό (δες). Με λίγα λόγια φροντίζει το οπτικό αποτέλεσμα στις σελίδες, το οποίο, στην εποχή μας, που δεν θα κάτσει ο αναγνώστης να διαβάσει τα πάντα, αλλά θα πάρει περισσότερο μια γενική ιδέα για το περιεχόμενο της εφημερίδας, έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Για τις διαφορετικές αξιολογήσεις του όρου υλατζής, μεταξύ λάτζας, εκμετάλλευσης, καλλιτεχνικού αισθητηρίου, απογοητευτικής αφάνειας και ασημίας, αλλά και ανακούφισης από την άλλη που δεν φέρεις το εμφανές στίγμα του δημοσιοκάφρου, ευθύνης και δυνατοτήτων προαγωγής, βλ. τα παραδείγματα.
Πάσα (Δ.Π.): Δεινόσαυρος.
1. Εκτός από όλα τα άλλα εξωτικά όντα που παρεπιδημούν στον χώρο, υπάρχουν ανάμεσά τους και οι “υλατζήδες”. Aυθαίρετα υποθέτω πως ένας “υλατζής” είναι για το MME στο οποίο τον έχουν μαντρωμένο , κάτι μεταξύ λοστρόμου, θερμαστή και θαλαμηπόλου. Απλά όταν αλλάζει ρόλους πλένεται και ίσως προλαβαίνει να αλλάζει και βρακί. Δεν ξέρω τι άλλο να υποθέσω. Κι από τη στιγμή που διάβασα πως “υπάρχει υλατζής που κάνει 32 σελίδες” [...] Τι να είναι λοιπόν ο “υλατζής” ; Αντικείμενο εκμετάλλευσης ή μηχανή του κιμά ; [...] Δεν μπορεί να βγάζεις μόνος σου 32 σελίδες έστω κι αν γράφεις σε μηνιάτικο έντυπο. Ακόμη κι αν σου φορτώσαν στην καμπούρα να γράφεις τα ζώδια, τη σελίδα με τα περιεχόμενα και να επιμελείσαι τη σελίδα με τα ροζ τηλέφωνα, τριανταδυό σελίδες δεν βγαίνουν. Σ’ αυτό το σκληρό άθλημα, στα 31 καίγ.. (πάλι…γαμώτο…). Αντικείμενο εκμετάλλευσης ; Σαν τη Σβετλάνα του ορόφου δηλαδή. Ίσως. Αλλά έχω μια σκοτεινή υποψία πως της συγκεκριμένης Σβετλάνας τα θέλει ο κώλος της αφού ήθελε να δηλώσει δημοσιογράφος (με η χωρίς ταυτότητα της ΕΣΗΕΑ ή της ΕΣΗΕΜΘ ή της Daily Mirror) και όχι βιζιτού. Μερικές φορές είναι προτιμότερο να ακολουθείς τη φύση σου. [...] Από τη στιγμή, όμως, που υπάρχουν παιδιά ή λιγότερο παιδιά που για 400, 500 και 600 ευρώ παρακαλούν για αναθέσεις έργου κατά παραγγελία και με το μέτρο, για να ρουφάνε μελάνι και να φτύνουν λέξεις, το ζήτημα είναι λιγότερο αστείο από ότι δείχνει η εντελώς χυδαία περιγραφή εργασίας τους. Άλλο αν στα credits του έντυπου, περήφανα φαντάζει κεντημένο το όνομα τους κάτω από τη μαρκίζα “ειδικοί συνεργάτες” ή – μεγαλεία ! - “συντακτική ομάδα”. Πάντα οι γυάλινες χάντρες και τα καθρεφτάκια είχαν πέραση στους αποσβολωμένους ιθαγενείς που πρωταντίκριζαν τα μεγάλα καράβια…
2. Υλατζής, απαντώ πονηρά όταν με ρωτούν με τι ασχολούμαι. Ακούγεται κάπως σαν λαντζέρης, το ξέρω, αλλά καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Η λέξη με βολεύει απίστευτα, καθώς ελάχιστοι τη συνδέουν με τον Τύπο κι έτσι γλιτώνω την κατακραυγή που προκαλεί το «λειτούργημα» στην κοινωνία.
3. Το αρχαιότερο επάγγελμα στην αρχαιότερη δημοκρατία. Μετά από την περισυλλογή των διακοπών και τα άδεια περίπτερα των Χριστουγέννων, τα σημερινά πρωτοσέλιδα είναι κάπως ανέμπνευστα. Φαίνεται πως η μικρή διακοπή έκοψε τον οίστρο σε ρεπόρτερ, υλατζήδες και διευθυντάδες. Ούτε μια €ντολή Σαμαρά δεν υπάρχει να καταλάβουμε πως Χριστός γεννάται σήμερον (έστω προχθές).
4. Πολλές φορές έχω σκεφτεί πόσο άσχημο ήταν, για τον ίδιο, που έγινε συντάκτης ύλης. Δεν εννοώ με αυτό ότι το να είσαι συντάκτης ύλης σε μία εφημερίδα είναι μία άσχημη δουλειά. Αντιθέτως, οι περισσότεροι υλατζήδες που έχω γνωρίσει είναι πολύ ποιοτικοί δημοσιογράφοι, ενώ έχουν και καλλιτεχνική φύση. Αυτό που είναι άσχημο, είναι ότι ξεκίνησε να γράφει στα διεθνή, με παρακαταθήκη πολύ δυνατό χειρόγραφο, με τη δική μου ματιά να διαβλέπει πολλές προοπτικές, μέχρι να αποφασίσει η διεύθυνση να τον γυρίσει στην ύλη.]
5. Κάποτε για να γίνει κανείς διευθυντής εφημερίδας, έπρεπε να είχε ικανότητες περίπου …πρωθυπουργού. Γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να αντισταθεί στις διάφορες πιέσεις. Σήμερα, πρώην υπάλληλοι κομματικών γραφείων διευθύνουν εφημερίδες. Πρώην «υλατζήδες» και γραφίστες παριστάνουν τους «διευθυντές» εφημερίδων. Επειδή αυτό που έχει σημασία είναι η εικόνα και όχι το κείμενο, όπως ακριβώς στην τηλεόραση. Αλλά η εφημερίδα δεν είναι τηλεόραση.
Got a better definition? Add it!
Mια λέξη της αργκό που κατά την γνώμη του γράφοντος θα έπρεπε να αντικαταστήσει την ευπρεπισμένη, αλλά ανακριβή, έκφραση «εργολάβος οικοδομών» ή πιο λαϊκά, κατασκευαστής πολυκατοικιών.
Πρόκειται για ένα σύνηθες «επάγγελμα» που απέφερε πολλά λεφτά σε πολλούς, αμφιβόλου ηθικής, απεγνωσμένους και πρόθυμους να ρισκάρουν και να παραβιάσουν τον Νόμο ανθρώπους (κοινώς λιγούρηδες), (αποτυχημένους) πολιτικούς μηχανικούς και αρχιτέκτονες, αλλά και σχεδόν ή εντελώς άσχετους με το αντικείμενο της οικοδομής, από νομικούς, γιατρούς και λογιστές μέχρι εργάτες και νταλικέρηδες, μέχρι το ξεφούσκωμα της φούσκας των ακινήτων στην Ελλάδα με την οικονομική κρίση, το 2009.
Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι αυτοί κατά κύριο λόγο πουλούσαν σπίτια, ήταν έμποροι σπιτιών. Δεν τα σχεδίαζαν, δεν τα κατασκεύαζαν, δεν είχαν καν αναλάβει το έργο (εργολάβοι), αφού απλά επόπτευαν μια έμπειρη μάδα οικοδόμων που έχτιζε τυποποιημένες πολυκατοικίες στον αυτόματο πιλότο και που στην πράξη διηύθυνε ο συνήθως Αλβανός και ανασφάλιστος, όπως και οι οικοδόμοι και εργοδηγοί, υπεργολάβος.
Με το τριτοκοσμικό σύστημα της αντιπαροχής, έχτιζαν σε ξένα οικόπεδο χωρίς να χρειάζονται κεφάλαιο και πλούτιζαν λειτουργώντας σαν νταβατζήςδες -αφού ο μέσος άνθρωπος δεν μπορούσε να βρει και περισσότερο να ελέγξει τους αλλοδαπούς χτίστες, το έκαναν αυτοί με αντάλλαγμα χιλιοστά του οικοπέδου που τρέπονταν σε διαμερίσματα που κατόπιν πουλούσαν σε υπέρογκα ποσά.
Εν ολίγοις πουλούσαν σπίτια που δεν ήταν δικά τους και έβγαζαν τα περισσότερα λεφτά από όλους χωρίς να έχουν δουλέψει ή να έχουν οικόπεδο να χτίσουν. Αυτό που διέθεταν ήταν τίποτα, αέρας κοπανιστός στην αργκό, εξού και αεριτζήδες. Παρεμπιπτόντως, είχε τύχη να πέσει στα χέρια μου έγγραφο Εισαγγελέα όπου ελεγχόταν ένας εμποροσπιτάς για τον πλουτισμό του. Με μια πολύ προσεγμένη διατύπωση που δυστυχώς δεν ενθυμούμαι επακριβώς, περιέγραφε απαξιωτικά την ''εργασία'' του χωρίς να τον καθυβρίζει. Περίπου τον χαρακτήριζε καθ'επάγγελμα μεσίτη / μεσολαβητή ανάμεσα σε οικοπεδούχους και συνεργεία ανέγερσης οικοδομών.
Αυτή είναι μάλλον και η πιο σωστή περιγραφή αυτού του ιδιότυπου σχεδόν επαγγέλματος, που υφίσταται μόνο στην Ελλάδα και στην Μάλτα από όλες τις χώρες -πολιτισμένες και μη- του κόσμου, του εμποροσπιτά που εποπτεύει συνεργεία οικοδόμων που χτίζουν σε ξένα οικόπεδα και στη συνέχεια πουλάει τα διαμερίσματα που χτίστηκαν σε ξένο οικόπεδο με ξένα λεφτά και πλουτίζει!
-Τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου;
- Eπιχειρηματίας.
- Τι επιχειρηματίας;
- Eργολάβος οικοδομών.
- Α κλέφτης ήταν...
- Ε όχι και κλέφτης!
- Καλά... Εμποροσπιτάς... Πφφ...
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified