Συμπληρωματικά στους υπόλοιπους ορισμούς, πιπίλα λέγεται και το τσιγάρο για τους μανιακούς καπνιστές. Καθώς (όπως λέει κι ο Khan) η πιπίλα υποδηλώνει καθήλωση στο στοματικό στάδιο, θεωρείται μεγάλη προσβόλα όταν απευθύνεται σε πιτσιρικάδες που νομίζουν ότι το τσιγάρο τους προσθέτει 8 κιλά μαγκιά.

Αλλη χρήση, πιο χαρακτηριστική κττμγ, είναι για το ηλεκτρονικό τσιγάρο, που ο χρήστης ξεκινάει το φύσα-ρούφα με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα του φύγει το χαρμάνι, αλλά φευ, το μαραφέτι υπερθερμαίνεται, και τότε ο δόλιος μένει να μασάει το επιστόμιο ανάμεσα στα δόντια και να το πιπιλάει μέχρι να κρυώσει και να αρχίσει το φύσα-ρούφα από την αρχή.

Το μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού με ειδικό στόμιο ασφαλείας α λα παγουράκι, ώστε ο πίνων να μπορεί να πιει χωρίς να χρειάζεται (α) να απασχολήσει 2 χέρια και (β) να βγάλει κάποιο πώμα. Δουλεύει διά της πιέσεως στο σώμα του μπουκαλιού ώστε το νερό να εκσφενδονίζεται στο διψασμένο λάρυγγα του διψούντος υπό πίεση, ενισχύεται δε διά του ρουφοπιπιλίσματος (ψευδοτσίμπουκο) του στομίου.

Επίσης: συνώνυμο της καραμέλας (ορισμός 2).

Όταν μας κάνουν πλύση εγκεφάλου, πιπιλάνε το ίδιο πράμα ολημερίς κι ολονυχτίς, εμείς το χάφτουμε, και κατόπιν το κάνουμε εμείς πιπίλα, για μας και για τους άλλους.

Από τη μονοτονία και την επαναληπτικότητα της κίνησης που κάνουμε όταν πιπιλάμε. Αν αυτό δεν σε καβλώσει, σε αποχαυνώνει.

Ως μια σημαντική υποπερίπτωση της «τελειότητας μιας κατάστασης», που αναφέρει ο άλλος ορισμός, τολμώ να είπω ότι, ως πιπίλα, χαρακτηρίζεται και το στοματικό σεξ. Συναφώς, στην σεξοσλάνγκ, χαρακτηρίζεται ως πιπίλα και ο πέοντας, που υποκαθιστά την δόκιμη πιπίλα, ή την θηλή (ας πούμε και καμιά γιαλομαλακία να περάσει η ώρα), όπως και ο πιπιλογαμούλης / πιπίλας γκέουλας που επιδίδεται στην εν λόγω πρακτική, φρανγκρεκιστί γνωστή ως σουσέλ.

Ευρύτερα στην σεξοσλάνγκ, πιπίλα είναι το οποιοδήποτε πιπίλισμα, οπότε μπορεί να λεχθεί και για άντρα που πιπιλίζει βυζιά, κλειτορίδες κ.ο.κ. Αφήνω σε ειδικότερους γιαλομολάγνους τον ψυχαναλυτικό συσχετισμό ανάμεσα στην πιπιλοκατάστα, που αναφέρει ο άλλος ορισμός, το στοματικό στάδιο ανάπτυξης κατά την ψυχανάλα, την καθήλωση σε αυτό, την επικοινωνία βρέφους και μητρικού μαστού ως απωλεσθέντα πιπιλοπαράδεισο κ.ο.κ.

Όταν κάποιος χρησιμοποιεί τη λέξη «πιπίλα», θέλει να τονίσει την τελειότητα μιας κατάστασης ή το φοβερό αποτέλεσμα που είχε κάποια ενέργειά του.

Επίσης χρησιμοποιείται και το παράγωγο «πιπιλένιος, -α, -ο» για αντικείμενα ανάλογης αξίας, καθώς και το «πιπιλοκατάσταση» ή «πιπιλοκατάστα».

Το φίλτρο αέρα που κρέμεται μπροστά από στόμα και μύτη στη κλασσική αντιασφυξιογόνο μάσκα. Παράδειγμα η σοβιετική gp-5 της φωτογραφίας. Εναλλακτικά ονομάζεται και μυρμηγκοφάγος.