Comments by nikolaosvlas (38)
Showing 1-30 from 38
Αυτό νομίζω και γώ, xalikoutis.
Με το μπαρδόν, votre altesse, αλλά κουτουπώνουν και οι γυναίκες και με πιο αποτελεσματικό τρόπο.
-Περί ορέξεως...
Έχουμε και αντίλαλο στην Αθήνα. Πάμε καλά!...
Τα σχόλια των ΜΧΣ & Vrastaman είναι διαφωτιστικά καθώς το καρβέλι που γίνεται για το παξιμάδι είναι μικρό σε σύγκριση με αυτό του ψωμιού.
Ευχαριστώ για τα σχόλια των xalikoutis και ironick.
Η ζάρπα στα ισπανικά είναι και η ανθρώπινη χούφτα. Θα μου πεις τι σχέση έχουν τα ισπανικά με τα Χανιά! Η σχέση αν και έμμεση είναι πολύ μεγάλη καθώς τα Ισπανικά, για άγνωστους σε μένα ιστορικούς λόγους, είναι πλησιέστερα στα Βενετσιάνικα παρά στα Ιταλικά, που στη σημερινή τους μορφή είναι τα Τοσκάνικα. Ενδέχεται αυτή να είναι και η σωστή απάντηση στο ερώτημα της ετοιμολογίας της λέξης.
Ο ορισμός θα πρέπει να συμπληρωθεί και να λάβει περίπου την ακόλουθη μορφή:
Χώρος σε κατάσταση μεγάλης πληρότητας, αδιαχώρητου. Παράδειγμα: H πλατεία ήταν τίγκα από κόσμο.
Η φύσκα ετοιμολογικά είναι από το αρχαίο και μάλιστα δωρικό, φύσκα, που είναι το παραγεμισμένο με κιμά σταφίδες κλπ έντερο. Ήταν ένα φαγητό ακριβώς σαν τη σημερινή κρητική οματιά, ή ματιά. Το υ έγινε ι κατά τη μεταχουντική απλοποίηση της γραφής. Σήμερα αν ρωτήσεις, εννέα στους δέκα θα σου πουν πως προέρχεται από ιταλική λέξη.
Βλέπε Λεξικό της Κοινής Νεοελληνιής [URL=http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CF%86%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%B1&dq=][/URL]
Ο σχολιασμός είναι πετυχημένος. Τελικά ο φλάρος είναι και ένα αποτρεπτικό στοιχείο, ένα σκιάχτρο με πολαπλή αποστολή. Είναι ιερομένος, είναι καμηναδοκάπελο, είναι μπαμπούλας, αλλά είναι και σκιάχτρο, ή αποτρεπτικό στοιχειό, όπως τα εντοιχισμένα στοιχειά στα παραδοσικά σπίτια του Πηλείου.
Ο elias-jelay θα μπορούσε να προχωρήσει σε εμπλουτισμό του λήμματος με βάση τον μέχρι τώρα σχολιασμό.
Τίποτα δεν αποκλείεται ΜΧΣ. Οι χαλικούτιδες ήταν μελαψοί εργάτες από τη Μπεγκάζη και για πάνω από 70 χρόνια είχαν το προνόμιο της φορτοεκφότωσης των καραβιών που έπιαναν στα Χανιά. Ήταν οι πραγματικοί λιμανιώτες των Χανίων.
Εκτός από το Ηράκλειο, το 1951 προσέκρουσε και βούλιαξε και το αληθηνό σαπιοκάραβο Αδρίας. Είχε ναυπηγηθεί το 1893 και είχε στην πλάτη του δυο παγκόσμιους πολέμους. Δες.
Συνερχόμενους, αλλά συχνά και συνευρισκόμενους!
Με αυτή την έννοια που αναφέρει ο ironic δεν το βλέπω να σχετίζεται με κάπποια λατινογενή ρίζα.
Ευχαριστώ για την προσαρμογή και ενσωμάτωση στο λήμμα.
Μετά από ψάξιμο προέκυψε ότι η λέξη προέρχεται από το ιταλικό paccottiglia που προφέρεται ακριβώς όπως η δικιά μας πακοτίλια και έχει ακριβώς την ίδια σημασία. Βλέπε το Il Piccolo Palazzi Dizionario de la Lingua Italiana.
Παρακαλώ τους συντονιστές να ενσωματώσουν στο λήμμα αυτή τη διόρθωση.
Ευχαριστώ Vrastaman!
-Στο στρατό (Κέντρο εκπαίδευσης Ρεντίνας) το κόλλημα από πανικό στο βράχο το λέγαμε λεύκιασμα. Κι' αμέσως ένας εκπαιδευτής αναρριχητής ανέβαινε να ηρεμήσει και να βοηθήσει τον εκπαιδευόμενο να κατεβεί.
Η αφίσα της μεταπολεμικής Σκουφίτσας δεν ήταν όπως η προπολεμική που παραθέτει ο sstteffanos. Αν και είχε τα ίδια χρώματα, το πρόσωπο έκλεινε το μάτι πονηρά και απ' ότι θυμάμαι δεν είχε φάτσα φασουλή.
Δεν αναφέρεται μόνο στο μικρό παιδί, αλλά και σε οτιδήποτε είναι μικρό.
Ετυμολογικά συγγενεύει με το σκάρτο. Αν και το σκάρτο είναι καθαρόαιμη ιταλική λέξη.
Ευχαριστώ στον kahn για το ορίτζιναλ του Bronzino.
Παίδες προσοχή, μόλις πληροφορήθηκα ότι η Ζάρπα πάει σύννεφο στο Πόρτ Σάιντ και ενδεχομένως στο Κάιρο. Ρωτήστε και σεις φίλους αιγυπτιώτες. Ψάχνω για επιβεβαίωση.
Παίδες προσοχή, μόλις πληροφορήθηκα ότι η Ζάρπα πάει σύννεφο στο Πόρτ Σάιντ και στο Κάιρο. Ρωτήστε και σεις φίλους αιγυπτιώτες. Ψάχνω για επιβεβαίωση.
Ενδιαφέρουσα παράθεση πληροφοριών. Βλέπω πως είμαστε σε αδιέξοδο. Ας κάνουμε και μια έκκληση στον Μπαμπινιώτη να βοηθήσει, είμαι σίγουρος ότι ανοίγει το Slang. gr σε καθημερινή βάση. Ελπίζω να βοηθήσει έστω και μέσω παρένθετου προσώπου. Λοιπόν κύριε Μπαμπί, κάνε μια παρέμβαση ως ο κατ’ εξοχήν επαγγελματίας του είδους καθώς ελλοχεύει και τρίτη ετυμολογική εκδοχή, ότι το βιντάνιο έχει μια πιο άμεση σχέση με το γαλλικό vendange (=τρύγος).
Το Λεξικό του Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη αναφέρει ότι προέρχεται από παλαιό σλαβικό balamut.
Και για τους αρχαιολιγούριδες:
Άνδρα μοι ένεπεν ος μαλαπέρδα
κλπ, κλπ
Μακαρόνι με τρύπα, ή χωρίς τρύπα;
Αν είναι με τρύπα, αν και από την περιγραφή δεν προκύπτει κάτι τέτοιο, μπαίνει το ερώτημα τι κατασκευάζεται πρώτα, η τρύπα ή το περίβλημα!
Συνοψίζοντας την όλη συζήτηση: Ας τ'αυτά και πιάσε τούτα, τα βιολιά και τα λαγούτα!
Διαφωνεί κανείς;
Μην ξεχνάμε ρε παιδιά ότι ένα βασικό προσδιοριστικό κριτήριο για το αν μια λέξη είναι slang ή όχι είναι αν η χρήση της προαπαιτεί ένα βαθμό οικειότητας μεταξύ των συνομιλούντων.
Κάποιος συντονιστής να μαζέψει σε ένα λήμμα τις διάφορες έννοιες της καμπάνας: καθαρότητα ήχου, ποινή στο στρατό, ναυτικό μπατζάκι στο παντελόνι.