Definitions by xalikoutis (322)
Showing 291-300 from 322

Κεκαλυμμένο και σπάνιο μάλλον είδος πέφτουλα ο οποίος πρεσάρει τα θηλυκά με γλύκες και χαζά βλέμματα όλο τρυφερότητα. Γλοιώδες, αλλά αν μπορεί κανείς να το υποστηρίξει μπορεί και να δουλέψει -αν και η άλλη μπει στο τριπάκι.

1. Το τσόκαρο, το παραδοσιακό με ξύλινη σόλα, και το σαμπώ
   και κυρίως
2. η γυναίκα τσόκαρο, η Κατίνα.

Ηχοποίητη λέξη από τον ήχο του τσόκαρου σε μαρμάρινα και ξύλινα κυρίως πατώματα.

Κάπως απαρχαιώμενος τρόπος να δηλωθεί κορεσμός από κάποιο έδεσμα - με έμφαση στο λάδι.
Πλέον χρησιμοποιείται κυρίως από έμπειρα γκαρσόνια ταβέρνας που προσπαθούν να σπρώξουν κάποιο επιπλέον πιάτο σε πελάτη που κάνει κράτει.

Αντι του έλεος.
'Ελεος + Ίλεως (Από το τραγούδι του Μαρκόπουλου «Ζαβαρακατρανέμια») = ίλεος

Μάλλον τοπικό (Κρήτη, Χανιά), αυτός που φλυαρεί και λέει βλακείες, ή και τα μασάει, εν μέρει συνώνυμο του χαλικούτης, χαλικουτίζω.

Η φράση αυτή είχε κύρια χρήση στο μπάσκετ της αλάνας, και λεγόταν με παράπονο από παίχτη που αστόχησε σε σουτ υπό πίεση ή που διέβλεπε ότι το σουτ του θα ήταν άστοχο (που ήθελε η μπάλα να κάτσει, δηλαδή να χλατσώσει).

Πέρα από αυτή τη χρήση προφανώς είχε χρήση ή προήλθε από το σεξουαλικό πεδίο. Προφέρεται γενικά για οτιδήποτε θηλυκό θέλουμε να (μας) κάτσει: μπάλα, μπίλια, ζαριά, γυναίκα... (το «Καύκασοoo» προφέρεται σε αυτές τις περιπτώσεις με fade out).

Η φράση αντλεί τη δύναμη της από την παρήχηση του «Κ» και από τη φαλλική εικόνα της οροσειράς του Καυκάσου ως προμηθείκού ύψους και όγκου βουνού. Ενέχει και ένα είδος ανιμισμού που θυμίζει το ρούφα κώλε το ποτάμι, μιας και γεννητικά όργανα μπλέκουν κι εδώ με στοιχεία της φύσης.

Φράση που συνοδεύει την επαναδιατάξη μαλαπέρδας και καμπανελιών, τα οποία έχουν μετατοπιστει σε άβολη ή και επώδυνη θέση λόγω έντονης -λέμε τώρα- σωματικής προσπάθειας ή ξεχειλωμένου εσώβρακου, ή -συνηθέστερα- και των δύο.

Γίνεται και λέγεται χαρακτηριστικά σε άκυρες στιγμές και κενό επικοινωνιακά χρόνο, δλδ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φράση/χειρονομία αντίστοιχη του σε συνδέω (με Κάιρο).

Μονολεκτική απαξίωση προς κάποιον που καυχιέται (μισοκακόμοιρα) επειδή έκανε κάτι το αυτονόητο και μάλιστα καθυστερημένα. Αρχαίο μεν, σλανγκ δε.

Αυτός που είναι άντρας (ή όπως λένε στις φυλακές «100% αρσενικό») και μπεσαλής. Και λογοτιμήτης.
Συχνή η αθλητικο-καφενειακή (ραδιόφωνα, φόρουμ κλπ) χρήση.

Τυποποιημένη φράση και χρήση του «λέγειν μαλακίες», η οποία έχει απίστευτη διάδοση, μιας και εντάσσεται στο διαχρονικό ελληνικό όνειρο (έστω, στην ολιγαρκή εκδοχή του) «να 'χαμε τι να 'χαμε μια μπυρίτσα να 'χαμε», «να 'χαμε δυο τσιγάρα και δυο για μετά», και να λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα... Με άλλα λόγια, φράση που περιγράφει την ελαφρά συζήτηση a la grecque, η οποία δε δεσμεύει κανέναν και για τίποτα... (βλ. και φράση «πείτε ρε καμιά μαλακία να περάσει η ώρα»).
Σημείωση: η φράση λέγεται πάντα (ή μάλλον, το ορθό είναι) στο 1ο πληθυντικό, ανεξαρτήτως πλήθους του φυσικού υποκειμένου. Αν χρησιμοποιηθεί από ένα άτομο, τότε σημαίνει ότι και το είπα, ξείπα, την παρόλα μου την χέζω, με την κεφαλαιώδη διαφορά όμως ότι το «είπα, ξείπα» (προϋπο)θέτει τον χρήστη σε θέση εξουσίας έναντι του συνομιλητή, ενώ το «λέμε και καμιά μαλακία» έχει απολογητική διάθεση και παραπέμπει σε χεζμεντέν καταστάσεις.

Η φράση είναι τόσο αγαπητή ώστε εντάχθηκε μάλλον σε πασίγνωστο ανέκδοτο, παρά αυτονομήθηκε.