Definitions by Lafkadio (134)
Showing 81-90 from 134

Ο κλασικός παιδικός τρόπος να την πεις σε κάποιον. Η κλασικη φράση είναι: «Όταν έβρεχε ο Θεός μυαλά, εσύ είχες πάει στο περίπτερο για τσίχλες». Άλλες βερσιόν στα παραδείγματα.

Μειωτικός χαρακτηρισμός για την Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, Αλέκα Παπαρήγα. Από όσους δεν γουστάρουν το κομμουνιστικό υφάκι της. Λέγεται με ή άνευ του «κολοκύθια».

Το τηλεοπτικό παράθυρο σλανγκιστί.

Κατά το «πάρθιον βέλος», το γαμήσι που κάνει η/ο σύντροφός μας με τον πρώην της/του την στιγμή ακριβώς που πιστεύουμε ότι ο/η πρώην αποτελεί οριστικά παρελθόν.

Ένα ιδιόμορφο κέρατο, δεν σημαίνει οπωσδήποτε χωρισμό, γιατί μπορεί να είναι απλά μια δύναμη αδράνειας, και μπορεί μετά να τα ξαναβρούμε με τον/την σύντροφό μας και το πάρθιο γαμήσι να ήταν όντως κύκνειο άσμα. Μπορεί βέβαια και το αντίστροφο, το πάρθιο γαμήσι να δώσει την χαριστική βολή στην δική μας σχέση.

Τυπικό ζευγάρι της γενιάς των 700 Ευρώ (και όχι της γενιάς των 700 εκατομμυρίων ευρώ).

Προέλευση: Αδέρφια- ήρωες του Μποστ (όχι ζευγάρι). Έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση το 1958 και είναι εμβληματικοί χαρακτήρες της κατάστασης της χώρας την εποχή εκείνη. (Πηγή: Πονηρόσκυλο)

Ασίστ: Αυτοκτονημένος.

Αθλητικώς, η άνετη επικράτηση, η συντριβή του αντιπάλου. Εννοείται ότι το παιχνίδι δεν ήταν ματς, αλλά βόλτα χωρίς αντίπαλο.

Μεγεθυντικό: Υγιεινός περίπατος.

Το Wash & Go στα βλάχικα.

Παιδικό παιχνίδι- φάρσα, στην οποία παίρνεις τηλέφωνο και ζητάς την Ελένη. Όταν ο άλλος σε ρωτήσει «ποια Ελένη;», του απαντάς «η πούτσα μου η καυλωμένη». Αυτό το παιδικό αστείο έχει αναβιώσει τώρα στα κανάλια, που δέχονται τηλεφωνήματα ακροατών, όπως το «Τηλεφώς», και που μπορεί να πάρει ο καθένας για χαβαλέ. Τελικά το «ποια Ελένη;» το λέμε και για το πουλί.

Το λένε άνθρωποι, όπως οι παρουσιαστές στο «Τηλεφώς», που νοσταλγούν παλιές ρομαντικές εποχές με νιες και παλληκάρια.

Επίσης, το λέμε όταν περιμένουμε από κάποιον να αντιδράσει και κανείς πούστης δεν κουνάει το δαχτυλάκι του.

Επίσης, όταν κάποιος επιζητεί λιγότερο την Τόσκα του Πουτσίνι και περισσότερο την Πούτσα του Τοσκανίνι.

Από τραγούδι της πάνιδας.

Από το γαλλικό «poulain», δηλαδή «πουλάρι», είναι ο/η φέρελπις προστατευόμενος/η. Οπότε και το πιπίνι, που το έχουμε μη στάξει και μη βρέξει, ή κάτι σαν το «σκυλάκι» μας.

Κάπως πιο κυριολεκτικά είναι και το άλογο στο οποίο ποντάρουμε στον ιππόδρομο.

Ερευνάται ακόμη αν η έκφραση έχει λάβει και παρετυμολογία από τον πούλο, στο στυλ «πήρα το πουλέν» κ.ο.κ. (βλ. και αμελί πουλέν).

.