Definitions by Hank (386)
Showing 91-100 from 386

Κάποιος που είναι αρκετά φερέγγυος, δηλαδή με υπευθυνότητα, μακροπρόθεσμη προοπτική κτλ, ώστε να θεωρεί μια γυναίκα ότι αξίζει να μείνει έγκυος μαζί του. Πολλές φορές αυτή η φερεγγυότητα μεταφράζεται απλώς σε λεφτά αισθήματα.

Ο όρος καθιέρωθηκε από το άσμα του Λευτέρη Πανταζή/ Λε-Πα «Μείνε μαζί μου έγκυος, είμαι πολύ φερέγγυος!». Έκτοτε έχει επέλθει ορθογραφική σύγχυση ή μετατόπιση στην λέξη «φερέγγυος» και γράφεται με -γκ, αντί -γγ, ως «φερέγκυος», για να δηλώνει τον άξιο για γκάστρωμα.

Αντώνυμο: «Κάνε μαζί μου έκτρωση, έχω γιατρό με έκπτωση»

Συνώνυμο: μουνόδουλος (με λεπτή εννοιολογική διαφορά)

Ο πολύ ογκώδης, εύσωμος, πληθωρικός, ο ντουλάπας, αλλά περισσότερο με την έννοια του πολύ χοντρού. Ο όρος ήταν και παρατσούκλι - σήμα κατατεθέν του πολιτικού Μιλτιάδη Έβερτ, που έχει μείνει γνωστός για τον πολιτικό του πληθωρισμό και την αγάπη του στις μακαρονάδες.

Συνώνυμο: «Είμαι μακαρονάς, τι να κάνουμε;» (από διαφημιστικό σποτ με τον Γιάννη Μπέζο)

Καθώς η υπερδύναμη τείνει να μεταφερθεί απ' τις ΗΠΑ στην Κίνα, μαζί τείνει να μεταφερθεί κι η αντίστοιχη βλακεία. Έτσι κατά τα αμερικανιά και αμερικλανιά, σχηματίστηκε το «κινεζιά», για να δηλώσει ακριβές υπερπαραγωγές ενός Χόλλυγουντ στα κινέζικα, ή οποιαδήποτε άλλη πατάτα προερχόμενη απ' την Κίνα και ιδίως αντίγραφα κακής ποιότητας. Κι ενώ στο σινεμά τα έργα ενός Γιμού, ενός Καρ Βάι, ενός Ανγκ Λη τίμησαν το είδος του βούξια, ή την βουξιά ελληνιστί, μετά έγινε μανιέρα ένα είδος βουξιών δεύτερης ποιότητας, που συναγωνίζονται τις κακές χολυγουντιάνικες ταινίες.

Χαρακτηριστικά της κινεζιάς στο σινεμά: Οι ήρωες πετάνε, πηδάνε, κάνουνε τούμπες με τέλειο υπερφυσικό τρόπο. Στην αρχή αυτό ήταν μέσα στους κώδικες του βούξια, αλλά μετά έγινε πρόσχημα για να φεσωθούμε. Οι διάλογοι ζηλώνουν την δόξα κάθε Φωσκολιάδας. Μέχρι το τέλος της ταινίας, όλοι οι ήρωες έχουν βρει κάποιον λόγο για να αυτοκτονήσουν μελοδραματικά. Και στο τέλος νικάει κάποιος σαδιστής αφέντης πατέρας, που έχει στο μεταξύ προσφέρει άπλετη ικανοποίηση στον κάθε μαζόχα της ταινίας. Όλα αυτά σε πανάκριβα σκηνικά με τείχη, φανάρια, δράκους, παλλακίδες κτλ. Οι τίτλοι αποτελούν συνήθως ένα συμπίλημα απ' τα παραπάνω.

Κάθε κινηματογραφικό ή τηλεοπτικό έργο που είτε είναι του Νίκου Φώσκολου, είτε έχει ζηλώσει την δόξα του. Δηλαδή υπερβολικά μελό, πομπώδεις χαρακτήρες, πομπώδεις δηλώσεις, απίστευτες εξεζητήσεις και συμπτώσεις στην πλοκή, κ.ο.κ. Οι ηθοποιοί περισσότερο φτύνουνε παρά μιλάνε με ύφος Γιάγκου Δράκου, του ορίτζιναλ, όχι του Σλάνγκου Δράκου, όπως εμείς. Το «Φωσκολιάδα» με κατάληξη σε -άδα, όπως όλα τα έπη, λ.χ. Ιλιάδα, Αινειάδα, Ζαχοπουλιάδα, Λιλιανάδα (το συλλογικό έπος που γράφεται στο slang.gr) κ.ο.κ.

Χαρακτηριστική φράση, που λέει αυτός που δεν θέλει να δει άλλη μια Φωσκολιάδα: «όχι άλλο κάρβουνο» (Η γνωστή ατάκα του Νίκου Κούρκουλου, παρόμοια με το «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη»).

Γνωμικό της σλανγκικής κοινότητας, που θέλει να δείξει ότι, όπως και το λακωνίζειν, το σλανγκίζειν απαιτεί μια ιδιαίτερη ικανότητα, ευφυΐα, οξυδέρκεια, εντέλει φιλοσοφία. Επίσης, λέγεται ως νουθετική υπενθύμιση για την αξία της λακωνικότητας προς σκληροπυρηνικούς Σλάνγκους Δράκους, όπως ο γράφων και τέσσερις-πέντε άλλοι (ονόματα δεν λέμε), που έχουν ξεχάσει ότι βρίσκονται σε λεξικό και προσπαθούν να συγγράψουν τη νέα slangipedia Κλασική Εικονογραφημένη, επιδιδόμενοι σε έναν διαγωνισμό σλανγκικού ανδρισμού, για το ποιος την έχει μεγαλύτερη την καταχώριση.

Μεταφορά του αγγλικού spoiler. Σημαίνει σε συζητήσεις για σινεμά κυρίως, αλλά και θέατρο και λογοτεχνία, να αποκαλύπτεις κρίσιμα στοιχεία της πλοκής και να καταστρέφεις έτσι το όποιο σασπένς και αγωνία των άλλων που δεν έχουν δει/διαβάσει ακόμη το έργο. Η λέξη φοριέται πολύ σε φόρα και σε βλόγια. Οι ευσυνείδητοι αποφεύγουν την σποϊλεριά, όπως ο διάολος το λιβάνι, και μόνο όταν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς βάζουν πριν τα γραφόμενά τους ένα spoiler warning ή «προειδοποίηση σποϊλεριάς». Αντιθέτως, τα τρολς προσπαθούν να ρίξουν όσες περισσότερες σποϊλεριές μπορούνε χύμα στο κύμα, για να την σπάσουνε σε όσους περισσότερους μπορούνε.

Με την εφεύρεση του Ιντερνετιού έχει ανθίσει μια νέα μορφή επικοινωνίας στα φόρα ή φόρουμς . Πρόκειται για λατινική λέξη, που ορισμένοι αρχαιόκαυλοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να μεταφράσουν ως «αγορά». Από την τελευταία όμως απέλπιδα προσπάθεια, επέζησε ο χαρακτηρισμός «αγοραίος» για τον τύπο που συχνάζει σε τέτοια φόρα.

Έτσι ενώ ο όρος «αγοραίος», λ.χ. στο Λεξικό Μπαμπινιώτη, ορίζεται ως σημαίνων τον «κοινό, χυδαίο, πρόστυχο», επειδή δηλώνει αυτόν που συχνάζει στην αγορά και τον όχλο για αμφίβολες εμπορικές ή πολιτικές δοσοληψίες, στην νέα σλανγκική διάσταση έχει εν μέρει διατηρήσει τα παραπάνω στοιχεία, αλλά κυρίως δηλώνει τον ύποπτο μήπως κάτι δεν πάει καλά, μήπως έχει λασκάρει κάποια βίδα και πρόκειται για ψυχάκια ή ψυχάκερ.

Ομοίως, ενώ ο όρος «αγοραία γυναίκα» δηλώνει παραδοσιακά την πόρνη ή πορνοειδή (και «πόρνη» εξάλλου σημαίνει στα αρχαία «πουλημένη», ομόρριζο με τον «έμπορο», οπότε υπάρχει συσχέτιση με την «αγορά»), η σλανγκική απόχρωση σημαίνει την γυναίκα ή άντρα που βγάζει τα σώψυχα ή τα σώβρακά του, φόρα παρτίδα στα φόρα.

Χαρακτηριστικό του ψυχάκια αγοραίου τύπου είναι ότι τρώγεται με τα ρούχα του και ξεσκίζεται για να ακούσει από τους διαδικτυακούς συνομιλητές του έναν επιβραβευτικό χαρακτηρισμό, όπως «ωραίος!», «Ναζωραίος!», «Ζαγοραίος!». Αλλά τελικά ακούει συχνά μόνο τον χαρακτηρισμό «αγοραίος!», που είναι μέση λέξη δυνάμενη να σημάνει είτε απλώς τον χυδαίο και πρόστυχο, είτε και τον ωραίο, όπως οι παραπλήσιες ομο(ί)ηχες λέξεις. Γενικά, ο αγοραίος τύπος είναι αυτός που αναλώνει την ζωή του με μοναδικό σκοπό, για να παραφράσω το ποίημα του Καβάφη, να λάβει «τον έπαινο του Δήμου και της Αγοράς, τα σπάνια και ανεκτίμητα εύγε»! (στην περίπτωσή μας «τον έπαινο του Δήμου και των σλανγκιστών, τους σπάνιους και ανεκτίμητους αστερίες, βλ. αστρολαγνεία ).

Trivia: Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που σχηματίζουν τον πληθυντικό του φόρουμ σε φόρα και την έχουν ψωνίσει ότι ξέρουν καλά αγγλικά / λατινικά, και αυτοί που τον σχηματίζουν σε φόρουμς, και είναι οι πιο αγοραίοι τύποι...

Αποκαλύπτω σε φίλο τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μου, προκειμένου να ξαλαφρώσω, ή να μου πει την γνώμη του. Πολλοί αγοραίοι τύποι το κάνουν και στο ιντερνέτι. Επειδή πολλά από τα σώψυχα που λέμε συνήθως αγγίζουν ευαίσθητες λεπτομέρειες της σεξουαλικής μας ζωής, η έκφραση από «λέω τα σώψυχά μου» εξελίχθηκε σε «λέω τα σώψυχα και τα σώβρακά μου».

Κατά το Λεξικό Μπαμπινιώτη στις εκφράσεις «βγάζω στη φόρα» και «βγαίνω στην φόρα», δεν έχουμε την γνωστή φόρα, όπως στο «ήτανε και κατηφόρα, έβαλα και λίγη φόρα» της Δόμνας Σαμίου (φόρα < φορά < φέρω), αλλά πρόκειται για επιβίωση του λατινικού forum πληθ. fora, δηλαδή της αγοράς (μπορεί κι η λατινική λέξη να είναι κι αυτή βέβαια απ' το fero ή φέρω). Οπότε η σημασία της έκφρασης «βγάζω στην φόρα», σημαίνει «βγάζω στην αγορά», δηλαδή δημοσιεύω. «Παρτίδα » είναι στα εμπορεύματα το μέρος ενός συνόλου.

Οπότε νομίζω ότι, ετυμολογικώς, το «τα βγάζω όλα φόρα παρτίδα» σημαίνει «απλώνω την πραμάτεια μου σε δημόσια αγορά».

Κι έρχομαι τώρα στις σλανγκικές τροπές:
Ως «πραμάτεια» μπορεί να εννοηθούν τα οποιαδήποτε «προσόντα», οπότε αν μιλάμε για κορασίδα, τα μπαλκόνια, οι εξώστες κ.ο.κ. Δηλαδή λέγεται συχνά για κορασίδα που εκχωρεί τα περιουσιακά της στοιχεία στο Δημόσιο. Ή και για άντρα που κάνει το ίδιο, είτε από αμέλεια, είτε από φουστιά με αηδιαστικά σε κάθε περίπτωση αποτελέσματα.

Έχει όμως κρατήσει και την έννοια ότι, κοινοποιώ μυστικά χωρίς διάκριση. Εδώ η έκφραση έλαβε νέα τροπή με την άνθηση της επικοινωνίας στο ιντερνέτι στα λεγόμενα φόρα, φόρουμς ή φόρουμ (βλ. εδώ). Υπάρχουν εκεί διάφοροι αγοραίοι τύποι που επιμένουν να βγάζουν τα σώψυχα και τα σώβρακά τους στην φόρα, ή μάλλον στα φόρα, χωρίς να τους ρωτήσει κανείς. Οπότε λέμε ότι τα «βγάζουν όλα φόρα παρτίδα» με το «φόρα» να εννοεί εδώ τα φόρα του Διαδικτύου.

Έτσι βλέπουμε συχνά Αχιλλείς απ' το Κάιρο να βγαίνουν από την ντουλάπα σε φόρα του Διαδικτύου, χωρίς να τους έχει ζητήσει κανείς από τους συνομιλητές τον λόγο για το γκεϊλίκι τους. Σε ακραίες περιπτώσεις έχουν συμβεί ακόμη και αυτοκτονίες σε ζωντανό διαδικτυακό χρόνο!

Ανησυχητικό φαινόμενο που εξαπλώνεται ραγδαία στις μεγαλύτερες γενιές της Ελλάδας. Σημαίνει το να πιάνει μηδέν το σλανγκόμετρό σου, να έχεις αδυναμία να εκφραστείς στην σλανγκικήν, και να σου λείπει απελπιστικά ο σλανγκικός λεξιλογικός πλούτος.

Χαρακτηριστικά συμπτώματα: Να λες μόνο «πούστης» κι όχι κάποιο άλλο από τα εκατοντάδες συνώνυμα στο slang.gr. Να χρησιμοποιείς τον όρο «μαλάκας» μόνο με την σημασία του καλού μαλάκα κι όχι με τις εκατοντάδες άλλες σημασιολογικές αποχρώσεις, που κυμαίνονται μέχρι και την οικειότητα και τον θαυμασμό. Να ξέρεις μόνο το «κλαψομούνα», κι όχι τα υπόλοιπα σύνθετα του -μουνα. Να λες μόνο «πουλί» ή «τσουτσούνι», κι όχι λ.χ. μπαργαλάτσος. Να λες, τέλος, με μεγάλη περηφάνια μπαμπαδίστικες εκφράσεις, όπως «σωβρακολογείς;» και να περιμένεις από αυτές να ανέβει κατακόρυφα το σλανγκόμετρο.

Η λέξη σχηματίζεται κατά το «λεξιπενία», και προφέρεται με ύφος Γιανναρά, όταν απελπίζεται για την «μείωση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας στην Ελλάδα»...