Definitions by iron (1265)
Showing 881-890 from 1265

Κυριολεκτικά, η σκόνη, ο κουρνιαχτός.

Μεταφορικά: η μάζα, το σύνολο, το μπούγιο, το χάος, το κοπάδι, η αγέλη (μεταφορικά πάλι). Προφ, όταν ένα σύνολο Χ μετακινείται, σκων' σκον'.

Έκφραση: «με τον μπουχό» = κοπαδηδόν.

Βλ. και γίνομαι μπουχός, βλ. και εδώ.

Όταν βλέπουμε ότι «όλοι» κάνουν κάτι το οποίο, κατά την δική μας λογική ή ένστικτο, είναι από ψιλοχοντρομαλακία έως απόλυτη καταστροφή, ή το οποίο δεν μας αφορά καθόλου και οι Άλλοι το κάνουν για άλλους λόγους... αλλά έχουμε κριτήριο μηδέν -και αυτοπεποίθηση ή θάρρος υπό το μηδέν, οπότε βασιζόμαστε στις επιταγές του συνόλου ώστε να βγάλουμε τον εαυτό μας από το δίλημμα το οποίο, αν δεν το απαντήσουμε σύμφωνα με το σύνολο, θα μας στείλει έξω από το μαντρί και μάλλον θα μας φαν οι λύκοι. Γιατί έξω από τη μάζα κάνει κρύο.

Δεύτερος, δευτεράντζα, κατηγορίας Β', b class, μπι κλας. Παρόλο που δεν θα έπρεπε να είναι τόση η απόκλιση με την κατηγορία Α, είναι σχεδόν σα να χαρακτηρίζεται του πεταματού κάτι που είναι βήτα. Δηλαδή αν δεν είναι άλφα, δεν είναι τίποτα.

(Κάπως σαν το δίπλωμα πιάνου: αν δεν είσαι σίγουρος ότι θα το πάρεις με Άριστα, καλύτερα να μην πας για εξετάσεις, τα Λίαν καλώς και Καλώς είναι στα αζήτητα, ρεζίλι των σκυλιών).

Αντ.: δεκάρι

Λέξη με πολλές σημασίες, τις οποίες δεν βρήκα κάπου συγκεντρωμένες, οπότε τις καταγράφω δωδαπανά.

Αναδοσιά είναι:

• ο φόβος (εδώ κι εδώ)
• η αναθυμίαση, η αποφορά ή η βρωμερή οσμή γενικά (να και να, καθώς και αντιλεξικό Μποσταντζόγλου)
• η αναδουλειά (εδώ) και, τέλος, και βασικότερον για την σλανγκοσύνη:
• η αγαμία, η αγαμοσύνη, η αγαμησιά, η αναβροχιά (μτφ) όπου καλό είναι και το χαλάζι, η αναμουνή.

Λαϊκή ρήση την οποία άκουσα όταν ήμουνα μικρή (δεν θυμάμαι πού), αλλά, προς μεγάλη μου έκπληξη, κανείς δεν την έχει ακουστά και ούτε στο ιdερνέτ την έχω βρει.

Είναι το αντίστοιχο του «ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εβγάλαμε», δηλαδή προεξοφλούμε την απόκτηση ενός δυσαπόκτητου αγαθού ή την πραγματοποίηση μιας μάλλον ανέφικτης για τα μέσα μας κατάστασης, λες και είναι σίγουρη η έκβαση του πράγματος: δεν έχουμε ακόμα αποκτήσει το βόδι και αγοράσαμε ήδη το σκοινί με το οποίο θα το δένουμε.

Όλοι οι άντρες είναι ίδιοι. Αγαπημένο σεξιστικό σχόλιο των γυναικών. Τόσο ίδιοι που είναι σα να τους γέννησε μία και μόνο μάνα.

Αντίστοιχο του όλες είναι πουτάνες εκτός από τη μαμά. Ο λόγος για τον οποίον ο πατέρας δεν εξαιρείται από την γυναικεία αυτή έκφραση (ενώ στην άλλη έχουμε το «εκτός από τη μαμά»), είναι μάλλον το ότι δεν είναι πρόστυχη έκφραση, άρα μπορούμε να βάλουμε και τον πατέρα μέσα στον κορβά, δεν θίγουμε τα ιερά.

Ρήση νέας κοπής (νομίζω) που αναφέρεται στην ύπαρξη ή όχι παιδιών στη ζωή μας. Λέγεται συνήθως από αυτούς που δεν έχουν και σημαίνει ότι καλό είναι να έχεις παιδιά και να τα χαίρεσαι (εδώ ελλοχεύει υπονοούμενο κακιούλας, είναι ελαφρώς καλία η έκφραση και πάει προς το ας πρόσεχες), αλλά κι αν δεν έχεις πάλι χαίρεσαι: την ελευθερία σου.

Τώρα αν είναι παρηγοριά στον άρρωστο η έκφραση αυτή, εξαρτάται από το ποιος και γιατί το λέει. Συνήθως λέγεται για να σταματήσει η κουβέντα, ιδίως όταν σου κάνουν κήρυγμα ή όταν κάποιος γονιός σου τη λέει αρχίζοντας τα «δεν ξέρεις εσύ» κλπ μπλιάξικα.

(Προειδοποίηση: μη βαράτε χρονιάρες μέρες!)

Άγνωστης σημασίας και ετύμου αγγλιά, η οποία εδώ και μερικά χρόνια εμφανίζεται ως όνομα βάρκας στην Αίγινα και έχει παραξενέψει κάποιους μπλογκεράδες, όπως θα δείτε με ένα απλό γουγλάρισμα -για να μην σας πήζω στα λυνξ.

Εμένα μου κάνει για φάση γούτσου, αλλά κάποιος από σας μπορεί να ξέρει κάτι παραπάνω.

Ο χουβαρντάς, ο γαλαντόμος, ο ίσως σπάταλος, ο ανοιχτοχέρης. Από τον κεντρικό χαρακτήρα του τραγουδιού «Όσα πάνε κι όσα έρθουν» (βλ. παρ.3).

Ας μας πει κανας Χότζας αν ο καπετάν Φλωριάς του άσματος σχετίζεται με τούτον εδώ.

Γεια σου καπετάν Φλωριά
που τα δίχτυα σου βογγάνε
δε βαριέστε βρε παιδιά
όσα έρθουν κι όσα πάνε ] 2x

Κι όταν άλλοτε του έπιανε νοτιάς
και με άδεια την ψαρόβαρκα γυρνούσε
γελαστός ο καπετάνιος ο Φλωριάς
βερεσέ στα καπηλειά σ' όλους κερνούσε

Κόντρα ο καιρός Φλωριά
και τα ψάρια δεν τσιμπάνε
δε βαριέστε βρε παιδιά
όσα έρθουν κι όσα πάνε]2Χ

Κι όταν κάποτε αρρώστησε βαριά
και πιστέψαν ο Φλωριάς πως θα πεθάνει
τον παπά φωνάξαν για μεταλαβιά
να του πούνε και Διαθήκη για να κάνει

Διαθήκη και λοιπά
κάνουν όσοι τα φυλάνε
εγώ ήμουνα παπά
όσα έρθουν κι όσα πάνε ] 2x

Κάργα, φουλ, αιματοβαμμένος, για τα καλά, που κάνει μπαμ, ξεφωνημένος (επίθετο, όχι η ξεφωνημένη) κλπ. Τόσο πασιφανώς φανατίλα (για οτιδήποτε) δηλαδή, που φαίνεται (και καίει) σαν τη φωτιά.