Definitions by ΠΡΩΤΕΥΣ (70)
Showing 51-60 from 70

Ο έχων κοχόνας - ή κοχόνια (πλήρης εξελληνισμός της κατάληξης). Τα κοχόνας (cojones) είναι οι όρχεις ισπανιστί. Ως εκ τούτου, η λέξη αποτελεί δάνειο από τα Ισπανικά και χρησιμοποιείται ευρέως στην καθομιλουμένη της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, με τη σημασία «ορχειδάτος».

Πιθανότατα εισάχθηκε κατά την περίοδο των πρώτων 2-3 ετών της τρέχουσας δεκαετίας, όταν και η κουτσή Μαρία ενεγράφετο σε παρακολουθήσεις μαθημάτων της Ισπανικής, μήπως καταφέρει ποτέ να βιώσει το αρχιτεκτονικό θαύμα της Βαρκελώνης από τις αγκάλες κάποιου καλλιτέχνη τύπου Χαβιέ Μπαρτέμ. Κοινώς, απ' όταν τα Ισπανικά γίναν τρέντι.

Το γαμήσι στο ύπαιθρο, απάνω σε καρό τραπεζομαντηλάκι, με χρήση άκρως διεγερτικών νηστήσιμων εδεσμάτων.

Παραλάσσεται και σε βουκολικό, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση γίνεται πάνω σε προβιά, με γκλίτσα παραπέρα - ή συμμετέχουσα - και με χρήση διεγερτικού γιδοτύρου.

Σε κάθε περίπτωση, σφάζουνε κόκκορα πριν από την πράξη.

Από την ονομασία των 3 πρώτων φθόγγων στη βυζαντινή μουσική, πα-βου-γα.

Συνώνυμο του αναχρονισμού, της πίστης στην παράδοση με παρωπίδες, του αποτροπιασμού έναντι κάθε τινός νεοτεριστικού σχήματος.

Χρησιμοποιήθηκε σε συγκεκριμένες περιστάσεις, κυρίως στο μεταίχμιο της μεταβολής μεταξύ παλαιότερων τάσεων σε νεότερες, με εφαλτήριο κυρίως τις καλλιτεχνικές συγκρούσεις ρευμάτων. Ιδιαίτερα στο λαικό τραγούδι, όταν εισέρρεαν τάσεις από μάμπο, τσατσά, σουίνγκ κ.α. ξένα μουσικά είδη, όπως έκαναν οι χιώτηδες της εκάστοτε περιόδου, τότε οι αμετανόητοι, οι τυφλοί πίστοί στους δρόμους τους βυζαντινούς του ρεμπέτικου κ.α. που απέρριπταν αυτήν την τάση, χαρακτηρίζονταν ως παβουγαδιστές.

Έτσι, επεκτάθηκε η χρήση του προσδιορισμού και σε άλλους τομείς.

Στο πρόσωπό της ενσαρκώνονται οι χιλιάδες εξιστορούμενες ανύπαρκτες γκόμενες των μοναχικών ανδρικών πληθυσμών, του καφενείου, της στρατώνας, του γηπέδου, του πρακτορείου προ-πο κ.α., των αερογάμηδων.

Το επώνυμο Κόντα προστίθεται από τον συνομιλητή στο «μία πρώην μου, η Άννα... δεν θυμάμαι το επώνυμό της ακριβώς», ως γείωση και αυτό.

Το είδος συμπαθέστατου απόδου (=φίδι) εδώ χρησιμοποιείται μεταφορικά ως «ψέμμα» ή «ψευδαίσθηση». (άκου και «Δούρειο ήχο» Τζίμης Πανούσης: «φιδάκια!.....», copyright)

Αποτρεπτικό για άρρενες εφήβους. Χρησιμοποιείται για να φοβερίσει τους πρωτάρηδες και να τους δυσχεράνει την επίδοση στο άθλημα. Δημιουργεί ψυχολογικά τραύματα στην σχέση τους με τον έρωτα και δη τον στοματικόν και το γυναικείο φύλο, γενικότερα.

Αποτελεί ένα από τα πιο σκληρά γκρανγκινιόλ σεξ σποτς. Δεν βλέπεται. Αν δεν τον θέλετε, κυρία μου, αν σας ενοχλεί, ξαμολήστε το! Χωρίς αναστολές!

Αντί να ρίχνουν «αντι-διεγερτικά» στο γάλα των στρατευμένων, θα μπορούσαν οι σιτιστές να το παίζουν στο κψμ.

Έκφραση παρηγοριάς για τους αμετανόητους λάτρεις της ντόλτσε βίτα, που δεν το κουνάνε ρούπι από τους καναπέδες, τις καφετέριες, τις ψησταριές και τις μπυραρίες. Κι αφού έχασαν το τρένο του γυμναστηρίου και της καλής φυσικής κατάστασης γενικότερα, κατασκευάζουν, πλέον, διαφορετικά έργα υποδομών στο ίδιο τους το κορμί - έργα προστασίας από τη βροχή, τη διάβρωση από τις εξωτερικές συνθήκες κ.α. - των υπαρχουσών υποδομών των γεννητικών τους οργάνων.

Αν, παρ' όλ' αυτά, οι σεξουαλικές τους επιδόσεις είναι υψηλές, τότε, το εν λόγω λήμμα φεύγει από τη σφαίρα των παρηγορητικών εκφράσεων και μετατρέπεται σε αξιωματική επιβράβευση!

1. Ο Κούλης (Κυριάκος) που ακούει cure.

2. Ο Κούλης (Κυριάκος) που θεραπεύει ή που χρήζει θεραπείας.

3. Όρος παραπλανητικός που απευθύνεται, εξ απαλών ονύχων, σε χαζοχαρούμενα τσιφτετελοκοριτσάκια, βαριά μέχρι 18, προκειμένου να πειστούν να ακολουθήσουν τους γκοθάδες συμμαθητές τους στο σκοτεινό μπουντρούμι, έχοντας πιστέψει ότι θα ακούσουν ελληνάδικα, και να χάσουν το αίμα τους από δαύτους.

4. Συνειρμός που γεννάται σε περιδιαβαίνοντες έξω από τα καφέ στην πλατεία Εξαρχείων, την πάλαι ποτέ εναλλακτικογέννα, την οποία πλέον έχουν αλώσει αλλότριοι πληθυσμοί του κολωνακιώτικου τρεντ, καθώς «εκεί που άκουγες τους Cure τώρα ακούς Κουρκούλη».

5. Συνειρμός που γεννάται όταν βλέπεις τα παιδάκια emo να ψωνίζουν στο Κολωνάκι ή σε κλαμπ στην παραλιακή.

6. Κοργιαλάς.

Συγγνώμη, αλλά όταν το πρώτο πράγμα που σε ρωτάει ξέμπαρκος εργαζόμενος της εταιρίας έξω από το γραφείο σου, πρωί-πρωί, αντί για καλημέρα, ενώ κάνει τις τζούρες του, είναι «τι έχει μέσα η σακούλα παπασωτηρίου που κρατάς;», ε, δεν θέλει και πολύ για να ακούσει... μία απαραίτητη γείωση τέτοιου τύπου...

Έτσι τη βγάζει ο μέσος 'Ελληνας αγρότης στον λίγο ελεύθερο χρόνο που διαθέτει. Καμιά μπαλίτσα στο τοπικό, άντε να δούμε Κολινδρό ή και λίγη Βέροια, λίγο μπουτάκι, μιας και χωρίς φράγκα στα κωλόμπαρα των Φαρσάλων παραπάνω από μπουτάκι δεν θα δεις, άντε και μπαρμπούτι, μπας και ρεφάρουμε και δούμε και λίγο κιλοτάκι... Διότι για να χ.... τα παιδιά δεν το βλέπω κα Μπατζελή...

Εθεάθη σε τοίχο, σε χωριό έξω από τη Λιβαδειά.

Χρησιμοποιείται ως απαντητικό-τελεσίδικο σε επαναλαμβανόμενες αγχωτικές ερωτήσεις τύπου «τι ώρα είναι» από ιδιαίτερα ψυχαναγκαστικούς τύπους, που δε βλέπουν την ώρα...

Χρησιμοποιείται δε και ως αποτροπιασμός προς τον ερωτώντα, εάν δεν είναι ευάρεστη (προς τον ερωτώμενο), η όψη του.