Definitions by sstteffannoss (225)
Showing 201-210 from 225

1. Γνωστότατο λογοπαίγνιο σε περιβάλλοντα όπως στρατώνες, γυμναστήρια (λες και μοναστήρια;) όπου υπάρχουν κοινά ντους.

2. Μεταξύ ζευγαριών παίρνει προφανέστατα διαφορετική χροιά.

1. Υπερθετικός του τραβάω μαλακία, με αναφορά στα γνωστά ασπρίζω τοίχους, «μπογιατίζω ντουβάρια» κι άλλα παρεμφερή.

2. Κολλάω (κάποιον) στον τοίχο.

2β. - Πήγαινε μ' όλα τα γκάζια, έγιν' η στραβή κι αν δεν ήταν τα πουρνάρια θα 'χε γίνει γκράφιτι ο κολλητός.

Επεξηγηματικό που τονίζει την επεξήγηση που έχει ήδη και μόλις προηγηθεί. Γι' αυτό και μπαίνει πάντα στο τέλος της φράσης και προφέρεται με συρτό το -α, συνοδευόμενο από ταυτόχρονη διαπλάτυνση των ματιών, τράβηγμα του κορμού ελαφρά προς τα πίσω και ελαφρύ άνοιγμα και των δυο χεριών. Ένα μικρό θεατρικό που ενέχει παράπονο ή και μικρή ενόχληση προς το συνομιλητή με νόημα «έλα τώρα που δεν καταλαβαίνεις!!»

Χωρίς να το πάρει κανείς χαμπάρι, υπούλως και κρυφίως, χωρίς φανφάρες.

Το φλουρί στη βασιλόπιτα. Λέγεται σε περιοχές στο βορρά της χώρας.

Το αλητάκι, το μαγκάκι.

Πάντα αναφέρεται σε παιδί και συχνότερα με τους τρυφερούς υπαινιγμούς ενός άγουρου βιοπαλαιστή στον οποίο ηθικά συγχωρούνται μικροπαραβιάσεις του νόμου και των κανόνων υγιεινής καθώς και μια φτωχική ενδυματολογικά εμφάνιση.

Μάλλον από το γαλλικό gamin. Αν κάποιος διορατικός βρει κάτι ελληνοπρεπές στην ετυμολογία ας ενημερώσει.

Γνωστό κλισέ «τα χαμίνια στο δρόμο» λες κι υπάρχουν χαμίνια στα σαλόνια.

Ο Ναπολιτάνος scugnizzo ήταν είδος χαμινιού.

Αυτός που πιστεύει μόνο στον παρά (στο χρήμα) και σε καμία άλλη αξία.

(Δεν) τα καταφέρνει. Είναι κουτός, βλάκας, ανίκανος να φέρει σε πέρας μια απλή δουλειά.

Συνήθως με το ρήμα είμαι.

Σημαίνει χρωστάω, έχω μεγάλο παθητικό στους λογαριασμούς μου. Προέρχεται από το χρώμα με το οποίο οι παντός είδους λογιστές σημειώνουν τα χρέη.

Σπάνιο το είναι κόκκινος με την ίδια σημασία.

Λέγεται με επιθετικότατο τρόπο (διανθισμένο με μπόλικες αισχρές βρισιές ανάλογες της περιστάσεως) από αρσενικό σε αρσενικό, με προφανή στόχο την ανδροπρέπεια του δεύτερου, συνήθως όταν έχει θιχτεί η ανδροπρέπεια του πρώτου έστω κι από σπόντα.