Definitions by jimakos (37)
Showing 11-20 from 37

Απαντάται συνήθως στον πληθυντικό και υποδηλώνει τα πιασίματα του γυναικείου σώματος, που εν προκειμένω λειτουργούν σαν «χειρολαβές», κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης. Βοηθούν, με απλά λόγια, το καλύτερο κουμάντο του σώματος από τον (έμπειρο) παρτενέρ και προσφέρουν παράλληλα μεγαλύτερη απόλαυση αλλά και σιγουριά - γιατί άλλη χάρη έχει το κρέας κι άλλη το κόκκαλο!

Η κοπέλα, που είτε συχνάζει είτε όχι στην περιοχή απ' όπου προέρχεται κ το λήμμα (Μπουρνάζι), φέρει τα εξής χαρακτηριστικά: μαλλί ντεκαπαρισμένο ως τη ρίζα, μακιγιάζ σαν τσίρκο του Πεκίνου (π.χ. φούξια κραγιόν, φιστικί σκιά), στράπλες ή τιραντέ τοπάκι για προφανή επίδειξη του (μεγάλου ή άνω του μετρίου συνήθως) μπούστου, φουστίτσα σούπερ-μίνι ή οποιοσδήποτε άλλος κακόγουστος συνδυασμός (π.χ. σορτσάκι γυναικείο με μπότα, καλσόν χοντρό με γόβα-στιλέτο), καθώς και αξεσουάρ που σε λάμψη και μπιχλιμπίδι ξεπερνούν ακόμα και το παλάτι του χαλίφη του Μπαχρέιν.

Ο εν λόγω τύπος κοριτσιού, ακούει μέινστριμ r&b και Πέγκυ Ζήνα, πίνει φρεντοτσίνο (ή όποιον άλλο μυστήριο τύπο καφέ λανσάρεται στη μόδα) και έλκεται από δύο τύπους ανδρών: α) κάγκουρες (εαν η μπουρναζογκόμενα μας είναι μικρή σχετικά σε ηλικία) και β) σφίχτες (όταν είναι κάπως πιο μεγάλη).

Προσοχή! ο τύπος αυτός γυναικών δεν προέρχεται από την περιοχή που αναφέρεται στο συνθετικό του τίτλου τους, απλά το μέρος χρησιμοποιείται σαν σημείο αναφοράς, λόγω της μακρόχρονης παράδοσης στον τρόπο διασκέδασης που έλκει τα συγκεκριμένα άτομα.

Ο στάνταρ άσσος (δηλαδή νίκη του γηπεδούχου) στο ΠΡΟ-ΠΟ ή στο ΠΑΜΕ Στοίχημα. Διαφέρει από τον απλά άσσο, ως προς το οτι είναι πιο σίγουρο κι απο σίγουρο σαν ενδεχόμενο αποτέλεσμα και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

Το προϊόν της αφόδευσης, περιπαικτικά. Λόγω (με λίγη φαντασία, πάντα) ομοιότητος σε σχήμα κατά πρώτον και δευτερευόντως σε απόχρωση, με το τυπικό ξύλινο και γνωστό σε όλους μας δομικό κατασκεύασμα.

Εξού και συνειρμικά άλλες λέξεις που περιγράφουν γλαφυρά το βιολογικό αυτό περίττωμα, είναι το φίδια, λουριά, κορδόνια.

Σημ.: Είθισται όλοι οι ορισμοί αυτοί να χρησιμοποιούνται στον πληθυντικό.

Κάνω κάτι σε υπερβολικό βαθμό ή έντονα, κυρίως τρώω. Η αλήθεια είναι πως η λέξη χρησιμοποιείται πρωτίστως για να δηλώσει άνευ ορίων σαβούριασμα (τόνους ψιψιψόνια και σκατολοΐδια), αλλά μπορεί να δηλώσει και κάποια άλλη δραστηριότητα που εκδηλώθηκε σε έντονο βαθμό.

Ως ματζόβολο, χαρακτηρίζουμε κάποιο αντικείμενο που είναι ή μικρό ή εύχρηστο. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να χαρακτηρίσουμε άτομο, που είναι είτε καλόβολο ή εύκολο στη μεταχείριση (αν μιλάμε για ερωτικό παρτενέρ).

Όταν κάτι ξεκινά με καλούς οιωνούς, αλλά στην πορεία το πράγμα κάπου στραβώνει, συνήθως ελέω παρεμβολής τρίτου προσώπου, τότε γίνεται η λεγόμενη χαλάστρα. Ως επί το πλείστον χρησιμοποιείται όταν αναφερόμαστε σε (εν δυνάμει) γκομενοδουλειές που -οποία έκπληξις- δεν ευδοκίμησαν. Από το ρήμα χαλάω-ώ. Συντάσσεται με το ρήμα ''κάνω'', συνήθως.

Σημ.: ο όρος δεν πρέπει να συγχέεται με τον ομώνυμο δήμο της περιφέρειας Θεσσαλονίκης.

Κόλπα, ακίνδυνου -θεωρητικά- επιπέδου και χαρακτήρα. Η λέξη προέρχεται απο την ιταλική cerimonia (που με την σειρά της βρίσκει ρίζες στην λατινική caerimonia) που σήμαινε την (θρησκευτική) τελετή. Με την πάροδο του χρόνου και κατόπιν ευρείας χρήσεως στα Επτάνησα, όπου πάμπολλες λέξεις εισχώρησαν στο ντόπιο λεξιλόγιο κατά τις περιόδους της ενετοκρατίας, η λέξη έφτασε να δηλώνει αρχικώς τα αθώα παιδικά κόλπα/πειράγματα και κατόπιν να πάρει την χρήση όπως την ξέρουμε και την χρησιμοποιούμε σήμερα. Δηλαδή, τα πάσης φύσεως τεχνάσματα, ελιγμούς, παγαποντιές προκειμένου να πετύχουμε/αποφύγουμε κάτι.

Συνώνυμα: κόνξες, τσαλιμάκια, κορδελάκια.

Και καλά. Δήθεν. Λέμε τώρα. Τάχα μου. Ντεμέκ. Όλα αποτελούν συνώνυμα της φράσης αυτής, που διαδίδεται ταχέα το τελευταίο διάστημα, τείνοντας να πάρει την θέση των «προκάτοχων» της, ενίοτε.

Σημ. Τις περισσότερες φορές, η φράση κλείνει μια πρόταση (ή τον σχολιασμό), σπανιότερα δε, λειτουργεί σαν εισαγωγή.

Οποιοδήποτε αυτοκινούμενο όχημα, δίτροχο ή τετράτροχο, του οποίου η ημερομηνία τελευταίου σέρβις (για να μην πούμε έκδοσης) αριθμεί τουλάχιστον 20 έτη. Αν και στην κοινή συνείδηση, ο ματρακάς φέρνει στο νου παμπάλαιο αμάξι που ακούγονται οι λαμαρίνες και διάφοροι ακατανόητοι ήχοι σε ακτίνα χιλιομέτρων, δεν σημαίνει πως ο όρος σκιαγραφεί μόνο αυτά. Μπορεί κάλλιστα να είναι πιο καινούργιας βερσιόν όχημα, που όμως να είναι κακοσυντηρημμένο, τρακαρισμένο (αλλά να κυκλοφορεί, παρόλα αυτά) ή, αν αναφερόμαστε σε δίκυκλο, φέρτε στο μυαλό σας τις Ζούνταπ ή εκείνα τα τρίκυκλα που είχαν παλιά οι μπακάληδες ή οι λαϊκατζήδες.

Κύρια χαρακτηριστικά τους:

• Κομμένη εξάτμιση ή καζανάκι που σέρνεται (εάν υπάρχει)
• Βαθουλώματα από μικρές στούκες (συνήθως σε κολονάκια ή κράσπεδα)
• Απαραίτητα ρόδες χωρίς τάσια
• Αυτοκόλλητο από μάρκα λιπαντικών ή συνεργείου που έχει βαρέσει φαλιμέντο από το 1981
• Σχάρα (στα 4τροχα) και χταπόδι (στην σχαρούλα 2τροχου)
• Σέλα μπαλωμένη με ταινία μονωτική (2τροχο)
• Σπασμένο κρύσταλλο στα φανάρια (όχι όλα) ή διαφορετικού χρώματος (διότι όταν έγινε το σέρβις δεν υπήρχε ανταλλακτικό μαμά, έτσι καταφύγαμε σε λύση-πατέντα)
• Ψιλο-ξεχαρβαλωμένος προφυλακτήρας
• Χαρτόνι στο τριγωνάκι, εκεί που κανονικά είναι τζαμάκι αντίστοιχου σχήματος, στο παράθυρο της πίσω πόρτας.