Ποδοσφαιρικής προέλευσης ρατσιστικό σύνθημα σε βάρος των Αλβανών. Ακούστηκε και διαδόθηκε το 2006, όταν ορισμένοι Αλβανοί που ζουν στην Ελλάδα θέλησαν να πανηγυρίσουν τη νίκη της εθνικής ομάδας Αλβανίας επί της εθνικής Ελλάδας.

Άλλες σλανγκιές κι εκφράσεις εμπνευσμένες από τους Ιλλυριούς γείτονές μας: Αλβανάκο, Αλβανία, αλβανιάζω, αλβανιάρης, Αλβανικό V, αλβανικό Zippo, αλβανίτζουρας, αλβανό, αλβανός, Αλβανός τουρίστας, αλβανόσκαγια, αλβανόχαπο, Τον βαφτίζεις τον αλβανό; / βαφτίζω τον Αλβανό, γκέκας, καρούτα, νόζης, πλιάτσικο, Σκίπης, τσιφσαράς, τσουτσού, Φάτος Νάνο, χάνα μούνου, Albanian Haze, Τίρανα Χέιζ (Tirana haze),

Βλ. επίσης: Αλβανό-Ελληνικό λεξικό ύβρεων, Αλβανοελληνικά.

1.
Η Ελλάδα έχει 24% ανεργία και είναι στην 172η θέση στον κόσμο ενώ η Αλβανία έχει μόνο 13% ανεργία και είναι 133η στον κόσμο. Ίσως και για αυτό κάτω από την γραμμή της φτώχειας κινούνται 12 % των πολιτών στην Αλβανία και 20% στην Ελλάδα. Οι επενδύσεις σε σταθερό κεφάλαιο είναι 10% του ΑΕΠ στην Ελλάδα και 25% στην Αλβανία. Τώρα ας δούμε και τα δημοσιονομικά μας. Η Αλβανία έχει έλλειμμα του προϋπολογισμού -3,3% ενώ η Ελλάδα αγωνίζεται να μείνει στο -9,5% που φέτος φαίνεται να βαδίζει προς το -15%. Ως εκ τούτου το δημόσιο χρέος της Αλβανίας είναι 60% του ΑΕΠ ενώ το αντίστοιχο της Ελλάδας ς είναι 161% ΤΟΥ ΑΕΠ. Η Αλβανία είναι 47η στον κόσμο ως προς το χρέος ενώ η Ελλάδα είναι 3η ως προς το ύψος του χρέους! [...] Αφού διαβάσατε αυτό το λίγο βαρετό και ασφαλώς ενοχλητικό κείμενο που αποδίδει όμως την συγκλονιστική πραγματικότητα όσο σοβινιστής και πιθηκάνθρωπος να είσαστε φαντάζομαι να δυσκολευόσαστε να τραγουδήσετε το στοίχο του τίτλου με την ίδια αμεριμνησία που βασίλευε το 2006. (Θεόδωρος Πάγκαλος, «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέεε…»)

2.
Oι εκφωνητές του («Δεν θα γίνεις Eλληνας ποτέ, Aλβανέ»), συν τοις άλλοις, δεν συνεκτιμούν δύο τινά: ότι ενδέχεται οι Aλβανοί να μη θέλουν να γίνουν Eλληνες («μα ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του», θα απαντούσαν οι ελληνότατοι) και ότι, όπως άλλωστε γράφτηκε τις προάλλες, παραείναι λεπτή η γραμμή που χωρίζει τον Mουράτη, τον παλιό Eλληνα παίκτη του Oλυμπιακού, από τον Mουράτι, τον Aλβανό παίκτη του Hρακλή.

3.
Με την «ελληνοποίηση» όμως του Roberto Chaidi από τη Χ. Α. γεννάται το ερώτημα πώς αυτοί οι καθαρόαιμοι, ακραιφνείς Ελληναράδες δέχονται σαν μέλος ή στέλεχος του κόμματος έναν αλλοδαπό και μάλιστα Αλβανό! (...) Και πώς δέχονται να κάνουν τέτοιες «εκπτώσεις καθαρότητας», «ελληνοποιώντας» τον Roberto Chaidi, παραβιάζοντας έτσι και το βασικό τους σύνθημα κατά των Αλβανών- μεταναστών, το πασίγνωστο «Δε θα γίνεις Έλληνας, ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ».;

4.
Ένα απίστευτο περιστατικό συνέβη. Καθώς ο αρσιβαρίστας Πύρρος Δήμας αποχώρησε από την αίθουσα του Κοινοβουλίου που υπερψήφισε την ακύρωση του ταμείου των δημοσιογράφων, προκλήθηκε από δεκάδες δημοσιογράφους που άρχισαν να τον περιφρονούν και να τον προσβάλουν. Μεταξύ των περιφρονητικών συνθημάτων ήταν και τα εξής: «Αλβανέ, Αλβανέ, Έλληνας δεν θα γίνεις ποτέ» και «Ντροπή, ντροπή σε κάναμε άνθρωπο και μας βγάζεις τη μπουκιά από το στόμα»

(από σφυρίζων, 15/10/14)(από σφυρίζων, 15/10/14)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Λέγεται για τον ελληνικό πρωταθλητισμό και δη στις Ολυμπιάδες. Μετά τον κλαυσίγελω για την ρόδα, τσάντα και κοπάνα του Κώστα Κεντέρη- Σταμάτη Γαρδέλη και της Κατερίνας Θάνου - Σοφίας Αλιμπέρτη, το 2004 από το Ολυμπιακό χωριό και το θρίλερ με το ατύχημα και το ΚΑΤ, όπου όντως είχαμε και ρόδα και κοπάνα, και ντόπα!

Γενικά, παίζεται ένα κρυφτούλι από πολλούς Έλληνες (και όχι μόνο) αθλητές από τους ελεγκτές, απλώς με τους Έλληνες αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο είναι πιο διασκεδαστικό, γιατί εδώ οι ολυμπιακές πρωτιές λειτουργούν ως εθνοστεντόν, λ.χ. με Χαλκιά ή με το τημ του Ιακώβου. Και όλοι (σχεδόν) οι φορείς συμπεριλαμβανομένου του κράτους και των πολιτικών αρμοδίων χειρίζονται το θέμα με την ίδια ελαφρύτητα και χαβαλέ αλά Γαρδέλη και Αλιμπέρτη.

(Από βλόγιον, παραθέτω εν εκτάσει, λόγω ενδιαφέροντος):
Ρόδα, Ντόπα και Κοπάνα
Πέρα από όλα αυτά όμως ενδιαφέρον σε αυτούς τους ολυμπιακούς είχε η μερική αποκάλυψη της έκτασης του ντοπαρίσματος σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Λέω «σε επίπεδο πρωταθλητισμού» γιατί η ντόπα είναι τόσο διαδεδομένη σε όλες τις ηλικίες αθλουμένων, που αν ψάξει κανείς σοβαρά θα την βρει ακόμα και σε επίπεδο π.χ. τοπικών πρωταθλημάτων τένις εφήβων. Η υπόθεση αυτή είναι δύσκολο να πάρει έκταση, βέβαια, χωρίς να οδηγήσει σε κατάρρευση ένα μεγάλο τμήμα του Ελληνικού - και βέβαια και του παγκόσμιου - αθλητισμού.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Προσωπικά δεν με πειράζει αν ο τάδε ή ο δείνα αθλητής ντοπάρεται. Με ενοχλεί η υποκρισία του να λέει ότι είναι καθαρός/η ενώ ντοπάρεται και να ομνύει στο Ολυμπιακό πνεύμα και στα «Ελληνικά ιδεώδη» ή σε κάτι εξίσου ασυνάρτητο. Το παραμύθι και το παραμύθιασμα με ενοχλεί. Και με ενοχλεί γιατί αν γινόταν δύο παράλληλοι Ολυμπιακοί οι μεν με καθαρούς και οι άλλοι με ντοπαρισμένους, οι δεύτεροι θα συγκέντρωναν το είδος του αρρωστημένου ενδιαφέροντος που συγκεντρώνει η γενειοφόρος γυναίκα και το παιδί με τα τρία χέρια, αλλά ο κόσμος θα παρακολουθούσε με πραγματικό ενδιαφέρον τους πρώτους, παρότι ο Ολυμπιονίκης στα 100 θα έκανε 10.10 και όχι 9.80. Γενικώς προτιμούσα τους Ολυμπιονίκες όταν δουλεύαν σε πραγματικές δουλειές και έκαναν αθλητισμό από μεράκι (όπως, ειρήσθω εν παρόδω, οι δύο Έλληνες καταδύτες που πήραν το χρυσό).

Στην περίπτωση της Ελλάδας η κυριαρχία της ντόπας ήταν πολιτική επιλογή συσχετισμένη με την προσπάθεια ανάληψης των Ολυμπιακών (τόσο το 96 όσο και το 04), η οποία οδήγησε σε ένα πρωτότυπο μοντέλο ντοπαρίσματος που συνδύαζε δημιουργικά την Ανατολικογερμανική κρατική παρέμβαση, με την Αμερικάνικου τύπου διαφημιστικής υποστήριξη.

Ρόδα, ντόπα και κοπάνα! (από Hank, 19/01/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Βαρκελώνη, 5 Αυγούστου 1992. Τόπος και ημερομηνία γέννησης της συγκεκριμένης ατάκας από την χρυσή ολυμπιονίκη Βούλα Πατουλίδου. Με τα χρόνια το χρυσό στα 100 μ. εμπόδια μπορεί να ξεθώριασε κομμάτι (δεδομένης ενδεχομένως και της τούμπας που είχε φάει η προπορευόμενη αθλήτρια που μας το δώρισε), αλλά η ρήση έμεινε αθάνατη να συμβολίζει τον νταλκά του Έλληνα να πρωτεύσει σε πείσμα της διεθνούς συνομωσίας που τον κρατάει πάντα κάτω, εξ ου και το «ρε γαμώτο».

Τελικώς έχει καταλήξει να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου η Ελλάδα δεν έχει απολύτως τίποτε να κάνει, αλλά δίνει μία υπεράνω κριτικής δικαιολογία για την πράξη μας.

- Θεσσαλονίκη - Αθήνα σε τρεις ώρες, πας καλά ρε; Πώς σου 'ρθε και το 'κανες αυτό;
- Είπα «για την Ελλάδα ρε γαμώτο» και το σανίδωσα το γαμίδι. Στην ευθεία της Λάρισας έγραψε 280, καρντάσι!

(από spydel, 02/12/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified