Tagged definitions (97)
Showing 41-50 from 97

Οι στρατιωτικές μονάδες του Έβρου. Σύντμηση του Γκατζολία.

Πρόκειται για επίγειο ερωτικό παράδεισο όπου με την ευλογία του Αλλάχ και την προτροπή του Προφήτη μπορείς και συ να απολαύσεις 1001 ερωτικές νύχτες!

Παρακάτω απαριθμούνται οι σημαντικότεροι λόγοι να μεταναστεύσει κανείς πάραυτα στην Σουηδική Αραβία:

1. Αγαπάς τα πιπίνια; Εδώ είμαστε! Ο Προφήτης παντρεύτηκε την 6χρονη Aiesha, το ίδιο μπορείς και εσύ! Χρειάζεται όμως και λίγη υπομονή, γιατί πριν ενηλικιωθεί (στα 9 της δηλαδή) απαγορεύεται να ολοκληρώσεις τον γάμο σου. Στο ενδιάμεσο όμως, βουρ στα προκαταρκτικά, είναι απόλυτα Χαλάλ (επικρέπονται από το Ισλαμικό νόμο). Αλλά και να παρασυρθείς με το τσουτσούνι σου βρε αδελφέ, δεν τρέχει και τίποτα! Το τσουλί σε προκάλεσε και θα το πληρώσει με λιθοβολισμό από τους γονείς του που σε ντρόπιασε έτσι!

2. Αγαπάς τα «αυταρχικά» παιχνίδια; Στην Σουηδική Αραβία όλα επιτρέπονται! Όπως γράφει ο Ιρανός θρησκευτικός ηγέτης (και αρχιερέας του σαδο-μαζό) Hojatoleslam Imani, «Μια γυναίκα οφείλει να υφίσταται οποιοδήποτε βασανιστήριο ή βία από τον άνδρα της, καθώς βρίσκεται στην απόλυτη διάθεσή του».

3. Θέλεις να χτίσεις είκοσι φωλιές να πετάς από κανάρα σε κανάρα; Εδώ είμαστε! Ο Προφήτης είχε καμιά εικοσαριά γυναίκες, αλλά αυτός ήταν Προφήτης! Εσύ μπορείς να αρκεστείς σε τέσσερις μόνιμες συζύγους (και όσες προσωρινές τραβάει η ψυχή σου). Και αν τις βαρεθείς μια μέρα, εκδίδεις αυτόματο διαζύγιο χωρίς καν να τις ρωτήσεις – είσαι όπως υποχρεωμένος να τους πληρώνεις τα έξοδα για 100 μέρες.

4. Σπάζεσαι από τα παράλογα αιτήματα χειραφετημένων γυναικών που ζητούν και δική τους ερωτική ικανοποίηση, μη αρκούμενες στην δική σου; Χάρη στο πατροπαράδοτο έθιμο της κλειτοριδεκτομής, οι γυναίκες της Σουηδική Αραβίας δεν βαρύνονται με τέτοιες περιττές και ανούσιες επιθυμίες, αλλά επικεντρώνονται αποκλειστικά στην δική σου και μόνο ικανοποίηση!

5. Σιχαίνεσαι όταν οι γκόμενες τριγυρνάνε μόνες τους σαν πόρνες όλη μέρα στην Καλογήρου για παπούτσια και στο Χόντο για καλλυντικά ξοδεύοντας τα λεφτά σου; Χαλάρωσε! Στην Σουηδική Αραβία οι γυναίκες είναι απόλυτα ολιγαρκείς! Όλες αρκούνται στο να φοράνε ένα αυτοσχέδιο μαύρο αντίσκηνο! και τι πιο σέξι από το μαύρο; Άλλωστε, χωρίς την ρητή σου άδεια δεν μπορούν να ξεμυτίσουν από το ερωτική σας φωλίτσα!

6. Βαριέσαι νυφικά και γαμήλιες φανφάρες; Μην πτοείσαι! Εάν ο γάμος σου τελεστεί α λα Ισλαμικά, αντί της νύφης θα έχεις μπροστά τον πεθερό σου ο οποίος θα σε ρωτήσει: «Δέχεσαι την χείρα της θυγατέρας μου;» Εάν απαντήσεις καταφατικά, ο Ιμάμης δίνει το σύνθημα να φιλήσεις σταυρωτά τον πεθερό κι εκεί τελειώνει η ιστορία. Η μπουρκοφορεμένη νύφη παρακολουθεί αμέτοχη την τελετή σιωπηλά από μια γωνία στο πίσω μέρος του τεμένους.

Βουρ, λοιπόν, αδέλφια!

Ο πολιούχος άγιος των απανταχού τρέντουλων, ο άγιος που τιμούν όλοι οι τρέντυς.

Λεξιπλασία του Μάρκου Σεφερλή, παράγωγη απ' τον προάστιο δήμο του Αγίου Ιωάννη Ρέντη. Πιθανόν να λανθάνει ειρωνεία για τους κατοίκους δυτικών προαστίων που γίνονται τρέντυς, για να υπεραναπληρώσουν το γεγονός ότι είναι «γεννήματα-θρέμματα» δυτικών προαστίων (κατά Μαζωνάκη). Μεταξύ των ναών του εν λόγω αγίου συγκαταλέγονται το Allou Fan Park και το θεματικό πάρκο των Village Cinemas, μεγάλη η χάρη τους!...

Οι περιοχές παραπλεύρως της πλατείας Ομονοίας, που τείνουν να εξελιχθούν σε γκέτο. Σχηματισμός κατά τα Ελλαδιστάν και «Γιουνανιστάν».

Από το «βάλτος» και την «Μονή Βατοπαιδίου». Με αφορμή το γνωστό σκάνδαλο. Χρησιμοποιείται και ευρύτερα για όλες τις δυνάμεις αδρανείας που βαλτώνουν την Ελλάδα και δεν την αφήνουν ν' αγιάσει, ή έστω να προοδεύσει.
Λέγεται και «βαλτοπαίδιο» ή και «βαλτοπέδιο» κατά το «ναρκοπέδιο».

Τι να πρωτοθυμηθώ για σένα όμορφο χωριό; Το Λέτσοβο είναι το όμορφο χωριό της αγαθής ελληνικής επαρχίας, από το οποίο κατάγεται ο σύγχρονος Αθηναίος πριν αστικοποιηθεί. Προφανώς από το «λέτσος» και τα τοπωνύμια της Βόρειας Ελλάδας (και όχι μόνο) με σλαβογενείς καταλήξεις σε -οβο, λ.χ. Μέτσοβο. Γι' αυτό και έχει αστικοποιηθεί ατελώς και παραμένει κατ' ουσίαν λέτσος.

Τον όρο δημιούργησε ο Χάρρυ Κλυνν στην ταινία «Αλαλούμ», στο μέρος με την Γκόλφω, όπου χρησιμεύει ως αρχέτυπο γενικά της Ελλάδας, ιδίως την εποχή των έντονων κομματικών διαιρέσεων. Γενικά, το Λέτσοβο έχει λάβει διαστάσεις συμβόλου σύνολης της Ελλάδας, όπως και το Ελλαδιστάν, το Αυνανιστάν, το Γιουνανιστάν, η Κωλοπετεινίτσα, η Ψωροκώσταινα, το Ελλαδέξ κ.ο.κ.

Από το «hard-core», δηλαδή «σκληροπυρηνικός» ή «σκληρό πορνό», και την Κορέα. Δηλώνει:

1. Μια γενιά/είδος σκηνοθετών από την Κορέα και γενικά από την Άπω Ανατολή με πολλή βία και σκληρότητα στα έργα τους, αλλά συνάμα και μια αισθητικοποίηση της βίας, που τους καθιστά αξεπέραστους σκηνοθέτες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι σκηνοθέτες Chan-Wook Park, Kim Ki-Duk και Wai-Keung Lau, και οι ταινίες Old Boy, Mrs Vengeance και Sympathy for Mr Vengeance. Με λίγα λόγια, ταινίες, όπου ο σχιζοφρενής Κορεάτης μες στην οθόνη δεν κωλώνει, για την τέχνη, για την τέχνη (ρε γαμώτο), όλα τα μαχαιρώνει!

2. Πορνό ασιατικής προέλευσης, όπου οι πρωταγωνίστριες ή πρωταγωνιστές είναι υπερβολικά σαδο-μαζό και submissive.

3. Γενικότερα, συμπεριφορές από Άπω Ασία, τουλάστιχον, όπως εμείς στερεοτυπικά τις αντιλαμβανόμαστε, όπως αυτοκτονίες για ψύλλου πήδημα (σαν τα ιαπωνικά σεπούκου), τάση για ακραίο αυτοεξευτελισμό, αυτοταπείνωση και submissiveness, και ακατανόητες εκρήξεις βίας σε γλώσσες που δεν καταλαβαίνουμε.

Το «με Μαρξ, ορθοδοξία και μια ζεϊμπεκιά» είναι στίχος του Χάρρυ Κλυνν από το «Ελλάδα, η χώρα του πράσινου ήλιου» στα '80ς. Ο Χάρρυ Κλυνν στα '80ς σατίριζε την τότε νεοεμφανιζόμενη γειτνίαση μαρξιζόντων και ορθοδόξων, που εν μέρει προήλθε εκ των τελευταίων ως αντίδραση για τις κατηγορίες όσον αφορά στον ρόλο της Εκκλησίας κατά την Δικτατορία, και εν μέρει στα πλαίσια γενικότερων ζυμώσεων στην σοσιαλιστική δεκαετία των '80ς. Σήμερα, όμως, το οξύμωρο σχήμα «μαρξορθόδοξος», ως αντιδιαστελλόμενο από αυτό που οι ίδιοι θεωρούν ως ευρωλιγούρηδες ή φωταδιστές, δηλώνει ότι στην σύγχρονη Ελλάδα πλάι στην κλασική αντίθεση Δεξιά-Αριστερά, υπάρχει ένα παράπλευρο ιδεολογικό δίπολο που μπλέκεται με περίεργους τρόπους στα υπάρχοντα κόμματα. Οι «μαρξορθόδοξοι» είναι αυτοί που πιστεύουν σε ιδανικά της «καθ' ημάς Ανατολής», των ελληνικών «κοινοτήτων», σ' ένα είδος ιθαγενούς σοσιαλισμού. Το οποίο στην πράξη σημαίνει απλώς έντονη κριτική στην Δύση και τον φιλοδυτικισμό, η οποία κριτική τους φέρνει σε στενή γειτνίαση με καθαυτό μαρξίζοντες αντικαπιταλιστές. Από την άλλη, έχει γίνει και μια γειτνίαση μεταξύ δεξιών με την έννοια του φιλοδυτικού φιλελευθερισμού και ορισμένων αριστερών τύπου λ.χ. ΣΥΡΡΙΖΑ, που είτε απλώς διεκδικούν κάποια γενικά δικαιώματα (στην καλύτερη περίπτωση), είτε απλώς θεωρούν ότι είναι τρέντυ να ψηφίσεις ένα αριστερό κόμμα, που να μην βαρύνεται όμως με τον δογματισμό του ΚΚΕ.

Το αποτέλεσμα είναι ότι τόσο οι μαρξορθόδοξοι, όσο και οι ευρωλιγούρηδες διοχετεύονται σε πολλά κόμματα και εξουσίας και εναλλακτικά. Έχω την εντύπωση ότι οι μαρξορθόδοξοι τείνουν να διοχετεύονται περισσότερο σε Ν.Δ. και μετά ΚΚΕ, Παπαθεμελή ή και ΛΑΟΣ, ενώ οι ευρωλιγούρηδες πιο πολύ σε ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΡΙΖΑ και μετά Ν.Δ. και εναλλακτικά φιλελεύθερα ή οικολογικά κόμματα. Αλλά πιστεύω εξίσου ότι τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ έχουν και μαρξορθόδοξους και ευρωλιγούρηδες στις τάξεις τους, κι αυτό τα καθιστά κατάτι αντιφατικά. Βεβαίως και τα δύο άκρα αυτά του διπόλου έχουν καθ' εαυτά τις αντιφάσεις τους. Μερικά φαινόμενα για χάρη παραδείγματος. Βλέπουμε μια γειτνίαση στους «μαρξορθόδοξους» προσωπικοτήτων τόσο ετερόκλητων όσο ο Κώστας Ζουράρις, η Λιάνα Κανέλλη, ο Χρήστος Γιανναράς, ο π. Μεταλληνός, ο Διονύσης Σαββόπουλος (πιο πολύ '80ς - '90ς), ο Γεωργουσόπουλος, ο Παπαθεμελής κ.ά., ενώ η κατά βάση αριστερή εκφραστική τους χρησιμοποιείται και από ακροδεξιούς λ.χ. του Καρατζαφέρη. Από την άλλη, βλέπουμε φαινόμενα, όπως λ.χ. της «συμμετοχικής δημοκρατίας», που επαγγέλθηκε ο Γ. Παπανδρέου το 2004 βάζοντας στο ίδιο κόμμα Ανδρέα Ανδριανόπουλο και Στέφανο Μάνο με Μίμη Ανδρουλάκη και Μαρία Δαμανάκη, πράγμα που του κόστισε τις εκλογές, εν μέρει. Και το άλλο οξύμωρο, που βλέπουμε στις μέρες μας είναι ότι έχουμε μια οιονεί φιλορωσική Δεξιά της Ν.Δ. και μια ας πούμε φιλοαμερικανική Κεντροαριστερά του ΠΑΣΟΚ, πολύ σχηματικά βέβαια, και κυρίως σε επίπεδο συμπαθειών των δύο ηγεσιών.

Αυτά. Απλώς διερωτήθηκα μήπως σε σλανγκ λεξιπλασίες μπορεί να βρεθεί ακριβέστερη περιγραφική δυναμική από ό,τι σε κλασικούς όρους, όπως Δεξιά-Αριστερά.

Από την ατάκα στο Ntoltse vita καθώς κ το φερώνυμο club του Κολωνακίου. Αντί του «και καλά». Αρχικώς πρωτοχρησιμοποιηθείσα από τον Πλανήτη...

Από το γαλλικικοφανές bouzouklerie, όπως λέμε «pâtisserie» (φούρνος), boucherie« (χασάπικο), »pêcherie« (ψαράδικο),»bijouterie« (κοσμηματοπωλείο), κτλ. Αυτονόητο ότι η λέξη είναι ελληνικής εμπνεύσεως, μεταφράζοντας τη λέξη μπουζουξίδικο σε μπουζουκλερί. Επειδή κάθε τι γαλλικό έχει μία φινέτσα ξεχωριστή, πιστεύω ότι ο ποιητής είχε ειρωνική διάθεση, εννοώντας το παρακμιακό μπουζουξίδικο που συναντά κανείς μόνο στην εθνική οδό, έξω από την Αθήνα, σε επαρχιακούς δρόμους έξω από μεγάλες πόλεις της επαρχίας, και φυσικά σε όλες τις μεγάλες πόλεις του εξωτερικού (βλέπε παράδειγμα). Τα ονόματα των μπουζουκλερί δεν περιλαμβάνουν λέξεις όπως studio, live, arena και palace, τα συνηθέστερα ονόματα είναι του στυλ Χάραμα, το Χρυσό φεγγάρι, Σκορπιός, Αριζόνα, Elise κτλ. Εννοείται ότι όλα τα ποτά είναι μπόμπα, οι λαϊκοί βάρδοι τις περισσότερες φορές είναι παράφωνοι, οι τραγουδιάρα απαραίτητα είναιαπό φωνή μουνί, αλλά από μουνί φωνάρα (Ζαμπέτας). Τα οχήματα που βλέπει κανείς αραγμένα έξω από το μαγαζί είναι τύπου Navara, Hilux, (αγρότες πελάτες), αλλά πού και πού Skania, Daf και Volvo (νταληκιέρηδες πελάτες), ενώ, αν το μαγαζί είναι στο εξωτερικό, οι περισσότεροι πελάτες είναι φοιτητές που διασκεδάζουν, όχι για την πάρτη τους, αλλά να...για τη φουκαριάρα τη μάνα τους..., που δεν βγαίνει ποτέ για να σπουδάζουν αυτοί στις Ευρώπες και τις Αμερικές.