Όταν κάποιος αντιμετωπίζει τα προβλήματα, τις καταστάσεις και τα γεγονότα με αυταπάρνηση, δυναμικά, τίμια, αντρίκια με βαρβατίλα και δεν κωλώνει. Αντιμετωπίζει το πρόβλημα όπως είναι, σαν το θεούλη Απόστολο Γκλέτσο.
Όλα ήταν εναντίον μας, οι πιθανότητες να τελειώσουμε μηδαμινές αλλά γκλέτσικα τα καταφέραμε.
Καράβι το φεγγάρι...
Got a better definition? Add it!
Υπεκφεύγεις, την κάνεις μ' ελαφρά, εγκαταλείπεις το πλοίο, οπισθοχωρείς με δόλιο τρόπο με σκοπό να ανακτήσεις τα χαμένα ψηφαλάκια διατηρώντας όμως τους δύο εντεταλμένους υπαλλήλους σου ως υπουργούς.
Η πρόσφατη αποχώρηση του ΛΑΟΣ από την κυβέρνηση συνεργασίας δικαιολογεί νομίζω τον μακρύ ορισμό, που όμως εισάγει νέα δεδομένα στη σύγχρονη πολιτική και κοινωνική ζωή.
Δύο συνάδελφοι στη δουλειά (πραγματικό γεγονός) :
-Μμμ, να σου πω...Μήπως μπορείς να υπογράψεις κάτι για μένα;
-Τι ακριβώς;
-Κοίτα, εγώ φεύγω γιατί με περιμένει η γυναίκα μου κανόνισε τα με τ' αφεντικό...
-Εεεε, κάτσε που πας; Μη καρατζαφεύγεις κάθε φορά που είναι να πάρεις ευθύνες στις πλάτες σου ρε λαμόγιο.
Got a better definition? Add it!
Λεξιπλασία εκ του Γιώργος Καρατζαφέρης (ο πρόεδρος του Λ.Α.Ο.Σ.) και του Führer, ήτοι του αρχηγού των απανταχού ναζιάρηδων heil old fart. Το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι; Σατιρίζονται οι ακροδεξιές και ρατσιστικές τοποθετήσεις του λαοσπρόβλητου ηγέτη. Από την άλλη, η παλιά πορδή ποτέ δεν θα έβαζε υποψήφιά του την Έφη Σαρρή.
Ερώτηση του «πατριώτη» Καρατζαφύρερ υπέρ της πυρηνικής ενέργειας.
Ο «πατριώτης» φασίστας φέρνει μάλιστα ως επιχείρημα ότι οι γύρω χώρες μας, αναπτύσσουν σχετικά προγράμματα. Και αφού σου λέει δεν θα το αποφύγουμε το ολοκαύτωμα γιατί να μην επωφεληθούμε και εμείς; Δεν χρειάζεται και πολύ ανάλυση για το τι σημαίνει πυρηνική ενέργεια, ούτε για το ποιοι διεθνείς κύκλοι μαφίας κεφαλαίου επωφελούνται. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο ίδιος που πουλάει πατριωτισμό και ρατσισμό στον λαουτζίκο, θέλει να φέρει τη χώρα του, που βάζει δήθεν υπέρ άνω όλων σε θέση να γίνει νέο Τσέρνομπιλ.
“ΓΙΑΤΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΥΡΕΡ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΠΑΤΕΡΑ”;
Δες την φωτογραφία σ' ένα γουορντπρέσι ΣφΥΡΙΖΑ.
Καρατζαφύρερ: Να προσφύγουμε στο ΔΝΤ.
Ναι κύριε Καρα-Τζαφέρ (ΕΛ-ληναρά μου εσείς με το ΕΛ-ληνικότατο όνομα) και τα άπειρα πτυχία σας (τα πια;)... Να πάμε στο ΔΝΤ. Ωραία. Δηλαδή σε οργανισμό ελεγχόμενο ακριβώς από τους οικονομικούς τρομοκράτες (Goldman Sachs και το κακό συναπάντημα) που μας διέλυσαν. Κάθε μέρα δίνετε κι από ένα ακόμα ρεσιτάλ κοτσάνας, μπουρδολογίας και απόλυτης ασχετοσύνης. Δες.
Got a better definition? Add it!
Λεξιπλασία του Τζίμη Πανούση, προερχόμενη δηλονότι από το life-style και τον Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι, τουπίκλην Στάλιν.
Η κυρίως έννοια είναι το λαϊφστάιλ των σκληροπυρηνικών κουκουέδων, δηλαδή η απόλυτη αντίθεση στο καπιταλιστικό λαϊφστάιλ. Πρόκειται για το στυλ της Παπαρήγα της καλής, για ένα στυλ, όπου πρυτανεύει η απλυσιά, οι αξύριστες μασχάλες και, στις συντρόφισσες, φούστες τ. χριστιανόφουστα, γενικά όλα όσα μπορούν να εμπνεύσουν επαναστατική αλληλεγγύη και συντροφικότητα, αμέριστη αφοσίωση στον επαναστατικό αγώνα και σεξ απήλ μόνο για τεκνοποίηση των μελλοντικών μελών του κόμματος (trivia: sex στα λατινικά σημαίνει κόμμα). Επίσης, παντελή αδιαφορία για παρακμιακά φαινόμενα, όπως image-making, debates κ.ο.κ.
Η παραπάνω είναι η ορθόδοξη έννοια. Με την ευρεία έννοια ο όρος μπορεί να χαρακτηρίσει το λαϊφστάιλ κάθε αριστερίζοντος, έτσι όπως περιγράφεται γλαφυρά σε λήμματα του athens as it really is, του Χαλικούτη, του Ιησού κ.ά. Λ.χ. πρόκειται για το λατέρνατιβ στυλ ενός νεανία αλτερνιού, που δεν έχει απαραίτητα ασχημindie, αλλά μπορεί και να έχει ομορφindie. Περιλαμβάνει οπωσδηπότουσλυ διακοπές στην Ίφκινθο και μαγείρεμα με το αλάτι από την μπαρικάδα Ιφκίνθου, χαϊμαλιά, τζιβομπίχλες, και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Με ευρύτατη καθόλου ορθόδοξη έννοια μπορεί να δηλώσει και το λάιφσταϊλ συνασπισμένου νεανία με μπόλικη τσίπρα μέσα του, κουκουλοφλώρου ή και το στυλ της διαδήλωσης.
Τέλος, μπορεί καταχρηστικά να χρησιμοποιηθεί και για το ψαγμένο λαϊφστάιλ ψαγμένου αριστεροκράτη Μαρξ εντ Σπένσερ, που στην ιδανική αισθητική περίπτωση μπορεί να αποτελεί το αντίστοιχο του ναζιάρη στο έτερο άκρο του πολιτικού φάσματος (άλλωστε τα άκρα συμπίπτουν). Χαρακτηριστικές περιπτώσεις οι εστέτ Luchino Visconti, Heiner Muller και πολλοί άλλοι.
Ασίστ: Vrastaman.
«Από την εποχή του Λωτ μέχρι την εποχή του Λόττο το λαϊφστάιλ παίζει σημαντικό ρόλο στο πλασάρισμα των πολιτικών αρχηγών εκτός από την περίπτωση της συντρόφισσας της Αλέκας όπου σε αυτή την περίπτωση διαφοροποιείται κάπως και γέρνει προς το λαϊφστάλιν με τα δολοφονικά πατρόν της Ιωσηφίνας της δολοφονικής λούγκρας του βορρά με το παχύ μουστάκι». (Τζίμης Πανούσης, Δούρειος Ήχος, 1/6/09).
Got a better definition? Add it!
