Tagged definitions (22)
Showing 1-10 from 22

Κάθε χώρα της οποίας οι ηγέτες κάνουνε τσιμπούκια σε ηγέτες μεγαλύτερων και ισχυρότερων χωρών. Το βασίλειο της διεθνούς φάπας. Η μπανανία. Το βλαχοδουκάτο.

(Δυστυχώς έχω και αυτό το κοπυράιτ)

Φανταστικό τοπωνύμιο που έχει ως σκοπό να δηλώσει χώρα εξωτική, απομεμακρυσμένη και πάνω απ'όλα υπανάπτυκτη. Μια χώρα παράδειγμα προς αποφυγήν.

Πιθανή ετυμολογία των συνθετικών της λέξης:

Γκουαλντα-: Αναγραμματισμός του «Guadal-», όπως αυτό συναντάται στα Guadalajara, Guadalcanal),

-μπουγκ-: Μάλλον τμήμα της στερεότυπης «κραυγής αγρίων», «ούγκα-μπούγκα»

-ντάλα: Ινδοπακιστανίζουσα κατάληξη όπως στα Ζιγκουάλα, Μαντουβάλα, Kerala.

Επικό σχήμα λόγου που το λέμε υποτιμητικά ώστε να τονίσουμε την υπερβολική βλαχιά κάποιου/ας! Παραπέμπει σε ονομασία ορεινού τόπου η χωριού πολύ μακρυά από τον πολιτισμό!

Τύποι πίπας. Τα δύο άκρα του φάσματος. Το ιδανικό και το απευκταίο.

Αν κανείς δεν κατάλαβε ακόμη για τί πράμα μιλάμε - που δε νομίζω - ας πει απλώς τις δυο λέξεις με τρόπο κάπως εξεζητημένο, δηλαδή με το στόμα προτεταμένο για τη Χονολουλού και τραβηγμένο προς τα πλάγια για την Ταγκανίκα. ΟΚ, μέχρι εδώ; Τώρα μπορείτε να φανταστείτε και τι συμβαίνει στη μια περίπτωση και τι στην άλλη όταν έχετε συγχρόνως και κάτι σχετικά ευαίσθητο στο στόμα.

Για μια σωστή Χονολουλού βοηθούν πολύ τα τσιμπουκόχειλα. Η Ταγκανίκα κατατάσσεται στα επικίνδυνα σπορ π.χ. τσιμπούκια ο τίγρης.

Η έκφραση μια Χονολουλού, μια Ταγκανίκα περιγράφει καταστάσεις όπου οι συνθήκες και τα συναισθήματα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη.

Η αρχική αναφορά είναι από παλιό ανέκδοτο, μάλλον κρύο.

Πρόσφατες ιστορικές έρευνες έφεραν στο φως του Ανατέλλοντος Ηλίου τη μυστηριώδη μέχρι σήμερα τοποθεσία η οποία έχει μείνει στο συλλογικό υποσυνείδητο ως το μέρος στο οποίο έχουν δοξαστεί μυριάδες ανώτατων στρατιωτικών με πλάκα τα γαλόνια. Το μέχρι χτες μυθικό αυτό πεδίο μάχης σχετίζεται με την συντριπτική ήττα που υπέστησαν τα στρατεύματα του στρατηγού Misuheso Tobatzaki από συνασπισμένες συμμορίες ληστών στην κοιλάδα του ποταμού Kazanaki, σε απόσταση περίπου 650 ρολών χαρτιού υγείας από την αρχαία πόλη Takakatumitsu.

Ο επηρμένος και σκληρόκαρδος στρατηγός Misuheso Tobatzaki, το έτος 718 μ(η).Χ(έσω). (στα καθ' ημάς, έτος γεννήσεως του Κων/νου Ε' του Κοπρώνυμου) εξεστράτευσε κατά διαταγήν του Αυτοκράτορα Namigano Kakamu με αποστολή του να κόψει τον κώλο των ληστών που λυμαίνονταν την κοιλάδα, κλέβοντας «ακόμα και το σκατό από τον ίδιο τους τον κώλο» σύμφωνα με τους σχετικούς θρύλους.

Ο αλαζών στρατηγός, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στην άριστη εκπαίδευση και προετοιμασία του στρατού του, θεώρησε περιττό να προσευχηθεί στην Μεγάλη Θεά Kakanakano για να την παρακαλέσει να στέψει με τη νίκη τα αυτοκρατορικά όπλα.
Δικαίως εξοργισμένη, η θεά τον καταράστηκε να βουλιάξει στα σκατά για το υπόλοιπο του βίου του.

Την ημέρα της μάχης, ο σατανικός αρχιληστής Sehezo Tora κατάφερε να εξαπατήσει τον στρατηγό και να τον παρασύρει σε παγίδα, πιθανότατα εκμεταλλευόμενος και την επιδημία δυσεντερίας που είχε ενσκήψει στην περιοχή. Με έναν ευφυή ελιγμό περικύκλωσε το ογκώδες και δυσκίνητο στράτευμα του Misuheso Tobatzaki και επιτέθηκε από τους γύρω λόφους με την καινοφανή (και μηδέποτε έκτοτε χρησιμοποιηθείσα) τακτική του kura-do.

Εικάζεται οτι επρόκειτο για ανηλεή βομβαρδισμό του εχθρού με το περιεχόμενο χιλιάδων δοχείων νυκτός στα οποία ξαλάφρωναν τα αμέτρητα θύματα των υδάτων του μολυσμένου Kazanaki.

Τα αυτοκρατορικά στρατεύματα απάντησαν με την κλασική τακτική αναδίπλωσης natigano katsika, η οποία όμως λόγω κακού συντονισμού κατέληξε σε μαζική, πανικόβλητη φυγή, στη διάρκεια της οποίας χιλιάδες στρατιώτες έπεσαν σε καμουφλαρισμένους σκατόλακκους των πανούργων ληστών, αφήνοντας εκεί την τελευταία, όχι ιδιαιτέρως ευωδιαστή πνοή τους.

Σύμφωνα με τα βάρβαρα πολεμικά έθιμα της εποχής, οι στρατιώτες που έπεσαν στα χέρια των ληστών πέρασαν απαξάπαντες από στόματος μαχέστρας και αφοδεύθηκαν ανοικτιρμόνως μέχρι και τον τελευταίο.

Η μοίρα του ηττημένου στρατηγού στάθηκε ελάχιστα πιο εύοσμη. Ο Αυτοκράτορας Namigano Kakamu, εξαγριωμένος από μιά οδυνηρή κρίση δυσκοιλιότητας, αποφάσισε να ξεχέσει παραδειγματικά τον ανίκανο πολέμαρχο. Μετά από μια χεστήρια τελετή ατιμωτικής καθαίρεσης, ο εξευτελισμένος πρώην στρατηγός καταδικάστηκε να περάσει το δυσώδες υπόλοιπο της θλιβερής σκατοζωής του καθαρίζοντας τις Αυτοκρατορικές Χέστρες, τις οποίες τιμούσε πολλάκις και σε καθημερινή βάση με τα υδαρή περιττώματά της η παραγωγικότατη Αυτοκρατορική Σύζυγος Nakatso Natakano.

Το πέπλο της Λήθης σκέπασε τα τραγικά, όσο και δύσοσμα γεγονότα της κοιλάδας του ποταμού Kazanaki. Λησμονήθηκε ακόμα και η νικηφόρα πολεμική τακτική του kura-do, αφήνοντας πίσω της σαν μακρινό απόηχο μόνο τη συλλαβή -do ως β' συνθετικό αρκετών ιαπωνικών πολεμικών τεχνών όπως judo, aikido, kendo κλπ. Μέσω του κώδικα τιμής των σαμουράι, του περίφημου bushido, πέρασε και στην προηγμένη Δύση ως απαραίτητο συστατικό στοιχείο της συμπεριφοράς των τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών κύκλων. Ο λόγος φυσικά για το δυσώνυμο bullshido, με τα πασίγνωστα, όσο και επίκαιρα τραπεζικά κλπ παράγωγα.

Στην πτωχή πλην τιμία Ελλάδα, η φράση έμεινε για να περιγράφει στον αιώνα τον άπαντα τους άκαπνους, αλλά φαντασμένους και σκατόψυχους αξιωματικούς που ταλαιπωρούν τη δυστυχή φανταρία.

Φανταστική χώρα, όπου φύονται τσουτσούνια. Όπως λέμε Τσετσενία. (Καμία σχέση!)

Εθνικό και πολιτικό αυτοφαυλιστικό για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης στην οποία κυριάρχησε το κόμμα Πα.Σο.Κ. (κυρίως στην τριακονταετία 1981-2011) επηρεάζοντας όμως (ακόμη και μετά την παρακμή του) και άλλα κόμματα που υπέστησαν και συνεχίζουν να υφίστανται πασοκοποίηση. Η κατάληξη -λάνδη, όπως είδαμε και στο Ευρωλάνδη, μπορεί να σημαίνει μεταφορικώς διαφορετικά πράγματα. Καταρχήν: α) Κατάληξη δυτικοευρωπαϊκής, γερμανικής χώρας με μια ευρεία έννοια που μπορεί να περιλαμβάνει και φραγκικές και αγγλοσαξονικές χώρες. Όμως, εφόσον μιλάμε για εθνικό αυτοφαυλιστικό, τότε περισσότερο: β) Μια τριτοκοσμική χώρα, όπου και η ονομασία και η ταυτότητά της έχουν δοθεί από αποικιοκράτες δυτικοευρωπαίους κυριάρχους της και που εν πάση περιπτώσει παρουσιάζει συμπτώματα τριτοκοσμισμού. γ) Ίσως, πιο τραβηγμένα, ο όρος να βγάζει και μια αφέλεια, σαν η χώρα να έχει καταστεί θεματικό πάρκο σε στυλ Ντίσνεϊλαντ.

Εν προκειμένω, μάλλον εννοείται η Ελλάδα ως μια χώρα που ακολούθησε τριτοκοσμικές λύσεις και πορεία επί των κυβερνήσεων Πα.Σο.Κ. και άλλων πασοκοποιημένων κωμάτων της μεταπολίτευσης, ενίοτε χρυσωμένες από το πασοκοχαρούμενο αφήγημα του εκσυγχρονισμού και μιας πεποίθησης ότι μπορούν να συνδυαστούν η προοδευτική ευρωπαϊκή πορεία της χώρας με σοσιαλιστικά/ σοσιαλδημοκρατία πρωκτάγματα, διαθλασμένα και μέσα από τις παθογένειες του ελληνικού κρατισμού, νεποτισμού και γραφειοκρατίας. Δίνω τον λόγο στα παραδείγματα, που τονίζουν τον τριτοκοσμικό χαρακτήρα της πασοκικής Ελλάδας, ενίοτε ίσως και τη σχέση της με ξένα συμφέροντα.

Τώρα σε δύο περιπτώσεις που βρήκα, ως Πασοκολάνδη εννοείται πολύ συγκεκριμένα η Κρήτη ως το πασοκονήσι (και νυν συριζονήσι) που ψήφιζε σε πολύ μεγάλα ποσοστά Πα.Σο.Κ.

Τι να πρωτοθυμηθώ για σένα όμορφο χωριό; Το Λέτσοβο είναι το όμορφο χωριό της αγαθής ελληνικής επαρχίας, από το οποίο κατάγεται ο σύγχρονος Αθηναίος πριν αστικοποιηθεί. Προφανώς από το «λέτσος» και τα τοπωνύμια της Βόρειας Ελλάδας (και όχι μόνο) με σλαβογενείς καταλήξεις σε -οβο, λ.χ. Μέτσοβο. Γι' αυτό και έχει αστικοποιηθεί ατελώς και παραμένει κατ' ουσίαν λέτσος.

Τον όρο δημιούργησε ο Χάρρυ Κλυνν στην ταινία «Αλαλούμ», στο μέρος με την Γκόλφω, όπου χρησιμεύει ως αρχέτυπο γενικά της Ελλάδας, ιδίως την εποχή των έντονων κομματικών διαιρέσεων. Γενικά, το Λέτσοβο έχει λάβει διαστάσεις συμβόλου σύνολης της Ελλάδας, όπως και το Ελλαδιστάν, το Αυνανιστάν, το Γιουνανιστάν, η Κωλοπετεινίτσα, η Ψωροκώσταινα, το Ελλαδέξ κ.ο.κ.

Κατά το «Ελλαδιστάν», χρησιμοποιείται για να περιγράψει την Ελλάδα ως τριτοκοσμική χώρα που κυβερνιέται από τη μαφία του επιχειρηματία (και προέδρου του Ολυμπιακού) Σωκράτη Κόκκαλη. Και δεν έχουν και άδικο δηλαδή, αφού ο Σωκράτης διαθέτοντας επιχειρήσεις κάθε είδους (τηλεπικοινωνίες, τυχερά παιχνίδια, Μ.Μ.Ε., ποδοσφαιρική ομάδα και δεν συμμαζεύεται) έχει καταφέρει να γίνει αμύθητα πλούσιος με διάφορες μεθόδους, ανάμεσα στις οποίες η μίζα και η κομπίνα φιγουράρουν στην πρώτη θέση.

Η λέξη Κοκκαλιστάν χρησιμοποιείται κατεξοχήν στον χώρο του ποδοσφαίρου από τους μη γαύρους οπαδούς. Βέβαια το παράπονό τους περιορίζεται στο ότι η ομάδα τους δεν παίρνει πρωτάθλημα εξαιτίας της μαφίας του Κόκκαλη, κατά τ' άλλα όμως το ότι αυτός κατακλέβει το δημόσιο ταμείο κάνοντάς τα πλακάκια με τους πολιτικούς, λίγο τους ενδιαφέρει. Άλλωστε η πλειοψηφία του κόσμου τελικά όταν λέει «αγοράζω εφημερίδα» εννοεί «αγοράζω αθλητική εφημερίδα». Τι να περιμένει κανείς...

Σχετικά: Λαμπρακιστάν, Βαρδινογιαννιστάν, Αγγελοπουλιστάν.

Παραλλαγή του Κοκκαλιστάν. Λόγω των ΜΜΕ που έχει υπό τον έλεγχό του ο Λαμπράκης.