Αντιδάνειο από τα αγγλικά. «Eclectic» είναι ο μουλτικουλτουριάρης που δεν έχει πετύχει σύνθεση ανάμεσα στις ετερόκλητες πολιτισμικές του επιρροές. Δηλαδή «εκλεκτικισμό» έχουμε οποτεδήποτε δεν επιτυγχάνεται σύνθεση, αλλά ανάμειξη χαοτική και σχιζοφρενής. Αυτό ισχύει και για τον «εκλεκτικισμό» στην φιλοσοφία, που χαρακτηρίζει κυρίως περιόδους παρακμής, όπως η ελληνιστική και η ρωμαϊκή, και είναι μάλλον υποτιμητική έννοια που αντιθέτει αυτού του είδους τους φιλοσόφους στα μεγάλα συνθετικά πνεύματα, όπως λ.χ. ενός Πλάτωνος, ενός Καντ, ή ενός Χέγκελ. Αλλά και αυτή η σχιζοφρένεια έχει την χάρη της.
Καθώς η αγγλική λέξη είναι αντλημένη από την ελληνιστική φιλοσοφία και τις «εκλογές», ανθολογίες της, είναι εύκολο να επανελληνοποιηθεί. Πλην και το «εκλέκτικ» είναι ωραίο γιατί ακούγεται πιο κάπως.
Σλανγκ-ασίστ: μούλτι-κούλτι / μουλτικουλτουριάρης, πολυχώρος.
Πρωινό στο μενάζ:
Λίλιαν: Τι εκλέκτικ περάσαμε χτες! Είχα να περάσω τόσο εκλέκτικ απ' όταν σπούδαζα στο Πούτσεστερ και κατέβαινα τα σου κου στο Λονδίνο! Και γεύμα στο αλγερινό μετά αργιλέως με τον Ζαν-Λυκ (ξέρεις τον φίλο από την Γκάμπια του Πιερ, του Σενεγαλέζου που τον απελάσανε). Και Μέγαρο με τον Πέρι να δούμε την Όπερα του Πεκίνου, και μπουάτ στην Πλάκα με τον Επαμεινώνδα στο καπάκι. Και τη νύχτα, άφησα το Μέγαρο για τον παίδαρο! Μένιος στα μπουζούκια και στον Πλούταρχο! Αυτά είναι! Νά 'χω ανέβει στο τραπέζι για το τσιφτετέλι κι ο Μένιος από κάτω να βαράει παλαμάκια, λέγοντας: «Ανέβα στο τραπέζι κούκλα μου γλυκιά, θέλω νά 'χω δίπλα μου γυναίκα εκλεκτικιά!»