Tagged definitions (106)
Showing 91-100 from 106

Η εικονική μου παρουσία, το ηλεκτρονικό μου «σώμα», σε ένα διαδικτυακό παιχνίδι (κυρίως fps) κινείται με διαλείψεις επειδή λαγκάρω, επειδή δηλαδή έχω καθυστερήσεις στη σύνδεσή μου.

Στους άλλους παίκτες αυτό φαίνεται σαν να τηλεμεταφέρομαι (teleporting) από το ένα σημείο στο άλλο, κάτι που είναι πολύ ενοχλητικό και δημιουργεί εκνευριστικές καταστάσεις: σκοτώνω άλλους χωρίς να με βλέπουν, φαίνεται ότι με πυροβολούν αλλά «στην πραγματικότητα» έχω μετακινηθεί αρκετά μέτρα μακριά κλπ.

Υπάρχουν τρεις μεγάλες κατηγορίες:

• Σουργελώδης εκδοχή του μπλοκαρίσματος. Για τους ορεσίβιους και τους υστερικούς του μέλλοντος, όταν κάνω πλοκ ή πλοκάρω κάποιον, παύουμε να βλέπουμε τα αντίστοιχα προφίλ μας και διακόπτεται κάθε δυνατότητα επαφής μας στο φουμπού ή σε άλλο μέσο κενωνικής δικτύωσης.
• Η μορφή πλοκάδα προϋπήρχε του φατσομπουκικού πλοκ και φοριέται κανονικά από γκίκουλες και φρίκουλες ως απόδοση του όρου block, με την έννοια: «οριοθετημένη ομάδα στοιχείων π.χ. δεδομένων, εντολών προγράμματος ή και διατάξεων ή οργάνων που αντιμετωπίζονται —για κάποιο σκοπό— ως μία οντότητα» (βλ. εδώ).

Πέον να σημειωθεί ότι βάσει πορτοκαλίζουσας αποσυμπίλησης, η πλοκάδα ευθυμολογείται εκ της αρχαιοελληνικής λέξης πλοκάς (γεν. πλοκάδος, παράγωγο του ρήματος πλέκω) που σήμαινε «πλεξούδα μαλλιών» (βλ. εδώ).
* Πλοκ (προφέρεται: πππλοκκκ), τέλος, αποκαλείται και το μπλογκ εις την μαρτυριάρικην μεγαλόνησον.

Συντομογραφία του Parents Over Shoulder (=οι γονείς μου είναι πάνω απ' το κεφάλι μου και μου τα σπάνε).

Κομπιουτερίστικη έκφραση κυρίως της νεολαίας.

Νεόκοπο σλανγκομιμήδι του (προ)εφηβικού πιπιναριού νέας κοπής, εκ της σύντμησης του αγγλικάνικου «you only live once» (YOLO). Carpe diem, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών λατίνοι, αλλά όχι με την καλή έννοια.

Το γιόλο μεταδίδεται (ταγκαρισμένο ή αμένσιοτο) από καβλαντιζόμενα σβαγκουροπρεπή μειράκια τ. μπιλήμπερ, ντιρέκτιονερ, στάνερ (και δεν συμμαζεύεται), μέσω τοιουίτερ, φατσομπουκιού, ασκεφέμ, ιμάτζιν, κ.ταλ.

Πέον να σημειωθεί ότι τα γιόλο είναι επικίνδυνα για τους νέους μας καθώς συχνά συνεπάγονται ριψοκίνδυνα καφριλίκια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ραπερόνι Ervin McKinness που τιττύβισε το εξής κύκνειο τσίου πριν αφήσει το τελευταίο του yo! στην άσφαλτο: «Drunk af going 120 drifting corners #FuckIt YOLO.»

Βγάζω σέλφικες ποζεριές με το εξυπνόφωνο και τσι ποστάρω στα φατσομπούκια και τα ινστανγκράμια, ενίοτε γιολάροντας και ποιούμενος την νήσσαν, εις άγραν like-ιστικής επιβεβαίωσης του εγώ.

Πλήρως ελληνοποιημένη σλανγκιά για τις σέλφι, τις σέλφικες δηλαδή αυτοφωτογραφίες που βγάζουν κάθε λογής ανασφαλή τσόλια για να τις αναρτήσουν στα φατσομπούκια, τα ινσταγκράμια και τα ασκεφέμια εις άγραν likeιστικής επιβεβαίωσης του εγώ.

Βλ. το γαμοσλανγκοτέτοιο -ιά και τα σλανγκενεργά υποπαράγωγα αυτού.

Πρώτα μια μικρήπαρένθεση. Η εγχώρια σλανγκ μπολιάστηκε ανεπανόρθωτα από την διαδικτυακή παγκοσμιοποίηση. Το πρώτο μεγάλο κύμα εμφανίστηκε στα μέσα/τέλη των ενενήνταζ μέσω του τσατ (κυρίως MIRC) και των πρώτων φλώρουμ, χαρίζοντας εκφράσεις τ. λολ, ομιτζί, κ.ά. Το δεύτερο μεγάλο κύμα προήλθε τα πρώτα κοινωνικά μήδια και εβλόγια των 2000αζ. Μέσω του MySpace και μετά του φατσομπουκίου εισήχθηκαν σλανγκιές τ. βάιραλ, λάϊκ και καραλάικ, φορ τεχ λουλζ, και δεν συμμαζεύεται. Το τρίτο το μακρύτερο κύμα μας ήφεραν στα σύγχρονα κοινωνικά μήδια των εξυπνόφωνων: τα Τοιούτερ, ινστραγκράμια, ask.fm, Vine, κ.ά., έχουν τερματίσει την παγκοσμιοποίηση της εφηβικής αργκό με κελεπούρια τ. γιολάρω, σελφάρω, σουάγκ, και δεν συμμαζεύεται. Εδώ κλείνει η παρένθεση.

Το σιπάρω είναι απόρροια του τρίτου αυτού κύματος και σημαίνει: πάω, γουστάρω, εγκρίνω κάποιο ζευγάρι ή κάποια ρομαντική σχέση. Τυπικά εκφέρεται με ένα συνδυασμό των ονομάτων του εν λόγω ζεύγους. Για παράδειγμα, εάν κάποιο πιπιναριό αναρτήσει στο ασκεφέμ «σιπάρω σακάτι» στην ουσία επιδοκιμάζει το ζεύγος Σάκη Ρουβά και Κάτιας Ζυγούλη.

Εκ της αμερικλανιάς I ship them, με την ίδια έννοια.

Πέον να σημειωθεί ότι το σιπάρω σπανιότερα σημαίνει και κοπυπαστώνω, από το από το c/p (copy/paste). Βλ. τελευταίο μύδι.

κοπυπαστώνω, κοπυπάστωμα

Άθλια ελληνοποίηση του «κάνω copy-paste», όχι όμως πιο φρικτή από το «κάνω αντιγραφή κι επικόλληση».

Βλ. επίσης: σιπάρω, κοπυπαστατζής.

Εκ του αγγλικού «cheat»: εξαπατώ, απατώ, παραβαίνω τους κανόνες παιχνιδιού, απατεώνας.

Ανάλογα με την περίσταση λοιπόν, μπορεί να σημαίνει:

• Πως κάτι (ή κάποιος) τα σπάει, είναι σούπερ γουάου!!, γαμάτο, και γαμώ, άπαιχτο, αμαρτία σκέτη.

• Το κλου μιας ιστορίας, το χάιλαϊτ ενός θεάματος.

• (Στο σύμπαν των γκέιμερ) Το σπαστήρι, το κρακ, το προγραμματάκι που χρησιμοποιεί κάποιος για να πάρει λέβελ ή να νικήσει τους αντίπαλους ιντερνετικούς συμπαίχτες ξεγελώντας το παιχνίδι με το να αποκτήσει κάποιο πλεονέκτημα που θα κάνει τη διαφορά (περισσότερα εφόδια, όπλα, ζωές κλπ). Συντάσσεται συχνά με τα «κάνω», «μπαίνει», «βάζω».
  Σ’ αυτό το σύμπαν, χρησιμοποιείται και σαν πρώτο συνθετικό σε σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να εκτελέσει την απατεωνιά.

• Σε διαλέκτους (π.χ. Ποντιακά, Πλωμαριανά), χρησιμοποιείται με την ίδια ακριβώς έννοια με το καταγεγραμμένο «τσίτι»: το βαμβακερό ύφασμα με τυπωμένα εμπριμέ σχέδια (αυτό εκ του τούρκικου «çit» με περσική καταγωγή) σαν μέρος συνήθως της γυναικείας φορεσιάς.

• Τα τσιτ-μιλ / τσιτ-μηλ (εκ του αγγλικού «cheat meal»), παίζουν πολύ μεταξύ όσων κάνουν δίαιτα ή, όπως π.χ. στα μποντιμπλιντεράδικα σινάφια, διατροφή.
  Σημαίνουν το προβλεπόμενο εκείνο γεύμα, που λαμβάνει χώρα μια στις τόσες και όπου ο εν διαίτη την καταστρατηγεί προκειμένου να μην κρασάρει ψυχολογικά και την εγκαταλείψει, τρώγοντας ό,τι απαγορευμένο ποθεί κολασμένα, σε ελεγχόμενη ποσότητα βεβαίως-βεβαίως.

Η σε-πραγματικό-χρόνο γραπτή ή οπτικοακουστική κουβεντούλα που άλλαξε εκ βάθρων τον τρόπο που μιλάει, κοινωνεί και ζευγαρώνει ο νεοελληνέζος σλάνγκος. Ας πανηγυρήσουμε την μετατόπιση παραδείγματος που πυροδότησε το τσατ στο σύγχρονο σλανγκάζ και στην ζωή μας με μια σύντομη υστερική αναδρομή:

A. Από τα χρόνια του Πυρός μέχρι τα μέσα του XIXου Αιώνα

Όταν οι βάρβαροι βαυαροί επιδίδονταν σε αυτοκοπροφαγίες, εμείς οι Έλληνες τσατάταμε με πυρσούς. Η ιστορία καταγράφει πλείστους αρχαίους τσαταδόρους: βλ. πιχί το e-καυλάντισμα της Μήδειας με τους Αργοναύτες και το ομηρικό τηλετσάτ του Αγαμέμνωνα με τις ναυτικές δυνάμεις έξω από την Τροία.

Στην τότε σλανγκ το τσατάρω λεγόταν «φρυκτωρεύω», τα δε λάϊκ «φίλιος φρύκτος». ΠΑραλλαγές της πρώιμης αυτής πλατφόρμας τσατ διήρκεσε μέχρι τα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα (!!!). Περισσότερα εδώ.

Β. Από την Αυγή του Ηλεκτρισμού μέχρι και τα 80αζ

Πρόκειται για την περίοδο του ενσύρματου τσατ μέσω κοινού τηλεφώνου και (σε περιορισμένη κλίμακα) του ασύρματου τσατ μέσω σιμπί άκα μοτορόλας. Κάπου στα ογδόνταζ, οι πρώιμοι τηλεγαμιάδες με βαθιές τσέπες ανακάλυψαν το πληρωμένο τηλετσάτ.

Οι επαγγελματίες τσαταδόροι στηρίχτηκαν στον τηλέτυπο (τέλεξ) και στην ραδιοφωνική εκπομπή κωδικών τύπου Μορς. Πέον να σημειωθεί ότι οι τηλετυπάνθρωποι ανέπτυξαν μια απίθανη ζαργκόν, που σύμφωνα με την Ironick τα sms και τα ιντερετικά δεν πιάνουν μία μπροστά τους.

Γ. Από τα πρώιμα 90αζ μέχρι τα σιλικονάτα τέλη των 90αζ

Το ιντερνέτι μπήκε στα σπίτια μας με το ηχηρό σσσκρτσοσσσς! των μόντεμ κάπου στα μέσα των 90αζ. Κι εμείς μπήκαμε σε αυτό με τον ζήλο του νεοφώτιστου σεξομανούς. Όσοι δεν έκαναν αριστερό ποντίκωμα αναζητώντας «amazing tits» στο www.lycos.com μπούκαραν σωρηδόν στα δίαφορα κουβεντοδωμάτια του IRC με πρώτο το #hellas.

Για πρώτη φορά οι τσαταδόροι επιδοθήκαν σε e-καμάκι, ανακάλυψαν την κρυφή γοητεία του τρολάρειν, του σπαμαρειν και του χάιτζακ. Σημειώθηκαν οι πρώτες φλογομαχίες και έπεσαν τα πρώτα αλληλοσφαλιαρίσματα με πέστροφες. Υπερφίαλοι ρουμάρχες γνώρισαν την ηδονjή του να κίκαρουν και να μπάναρουν και αυνανίστηκαν πρωκτικά με την δύναμη που τους δίνει η ηλεκτρονική τους εξουσία. Το ΜIRC πρόσφερε δυνατότητα πριβέ τσατ, κι έτσι γεννήθηκε το σάιμπερ. Για πρώτη φορά στη ζωή τους σπυριάρηδες λούζερ έκαναν διθυραμβικό πέφτινγκ σε e-πούτανους, καταλήγοντας συνήθως να κυβερνογαμάνε κάποιον δασύτριχο γκίκουλα e-Παναή.

Γρήγορα ξεφύτρωσαν τσατορούμια για κάθε γούστο: αθλητικά, πολιτικά, παραφιλικά, οπατζίδικα. Μοιραίο επακόλουθο και οι πρώτες συνάντες αγνώστων με κάποια κοινά ενδιαφέροντα που συχνά απετέλεσαν ντεκαβλέ φεϊλούρες καθώς τα εξιδανικευμένα στις φαντασιώσεις του γκίκουλα τσαταλάκια οφλάιν έμοιαζαν σαν εμένα κι εσένα. Έκατσαν πάντως ουκ ολίγα πηδύλλια, ενώ μερικές τότε σχέσεις και φιλίες φτούρησαν, μετεξελισσόμενες σήμερα σε φιλίες τριαντάρηδων-πλας στο φέισμπουκ.

Η επιρροή του τσατ στη σλανγκ υπήρξε βαθύτατη:

• Χρησιμοποιήθαν για πρώτη φορά μαζικά τα γκρήκλις, προσχηματικά επειδή τα προγράμματα της εποχής δεν υποστήριζαν ελληνικές γραμματοσειρές (στην πραγματικότητα λόγω ημιμάθειας και ανορθογραφισμού)
• Καθιερώθηκαν μανιέρες ιντερνετικής γραφής (ατονισμος, ασιγματισμόσ, νεοφοινικικά, φωνακλάδικα, κ.ά.)
• Υιοθετήθηκαν αγγλικάνικες ιντερνετιές τ. ροφλ, Μ.Α.Ο., ο μι τζι, λολ και φατσούλες τ. +1, @@ και \ /
• Η σλανγκ εμπλουτίστηκε με e-κφράσεις τ. στα παπάκια μου, ομιτζί και τρία λολ, μπανάκι], μποτάκι, μπανάνα, κουτουτουμουγού, και καραλόλ, οΘντκ, ιντερνετιάζομαι, είμαι ονλάιν, είμαι οφλάιν, πιμί, φλώρουμ, τρολ και τρολιά, γράφαμε μαζί, μάκια μάκια όπα όπα, νέτικετ.

Δ. Από την Γέννηση του Κουνητού μέχρι την Ανατολή του Εξυπνοφώνου

Κάπου στα τέλη των 90αζ, τα νέα προγράμματα των Panafon και Telestet μας επέτρεψαν να εσεμεσιαζόμαστε και να μηνυματιζόμαστε με τις κινητούμπες μας μέσω χεσεμές. Για πρώτη φορά έβερ άνθρωπες θεάθηκαν να περιπλανώνται στους δρόμους πληκτρολογώντας αποχαυνωμένοι δίκην ζόμπι.

Την ίδια περίοδο οι παλαιότερες πλατφόρμες ιντερνετικού τσατ (MIRC, ICQ, κ.ταλ.) έδωσαν τόσο στα νιάτα με την εμφάνιση του μουσουνού κι άλλων προγραμμάτων ανταλλαγής άμεσων μηνυμάτων.

E. Από το Εξυπνόφωνο και Παπαραπέρα!

Η διάδοση φορητών συσκευών με συνδεσιμότητα γουίφι (τάμπλετς κλπ) και η επικράτηση του εξυπνοφώνου κατέστησαν το τσατ περισσότερο οπτικοακουστικό από ποτέ. Η σκαϊπιά και τα βιντεοτσάτρουμ επιτρέπουν πλέον στους τσαταδόρους να e-πουτσίζουν και να τσαταυνίζονται όπως αρμόζει σε αυνάνες του εικοστού πρώτου αιώνα.

Πέον να σημειωθεί ότι το φατσομπούκι κι άλλα νεόκοπα κοινωνικά δίκτυα (τ. Ιστανγκράμι, Τσίου, Vine, κ.ά.) μπρεί να μην θεωρούνται τσατ per se, λειτουργούν ωστόσο συνεργιστικά με το τσατ χωρίς να το απειλούν. Στην πράξη επιτρέπουν στους σύγχρονους λαϊκιστές, φρίκουλες, φεϊσμπουκλούδες και τοιούτους να κάνουν (και να ξεκάνουν) φίλους, να γιολάρουν κατά βούληση και να e-καβλαντίζουν με όλη την υφήλιο...