Κυριολεκτικά ή ειρωνικά, αυτός που κάνει ζημιές. Θηλυκό: ζημιάρα.
Πολύ ζημιάρης μας βγήκε ο Πελοπίδας. Θα μας φάει όλα τα γκομένια, νομίζω;
Κυριολεκτικά ή ειρωνικά, αυτός που κάνει ζημιές. Θηλυκό: ζημιάρα.
Πολύ ζημιάρης μας βγήκε ο Πελοπίδας. Θα μας φάει όλα τα γκομένια, νομίζω;
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified
Η έκφραση χρησιμοποιείται καθ' υπερβολήν, για να δηλώσει την «σχεδόν» απουσία, ή τον εξαιρετικά χαμηλό βαθμό ή μέγεθος κάποιων πραγμάτων.
Η έκφραση ακολουθείται από ουσιαστικό, μονάδα μέτρησης, ή αφηρημένη έννοια. Με μηδέν βαθμούς, με μηδέν στροφές, με μηδέν αυτοπεποίθηση, με μηδέν βυζί, με μηδέν ντροπή, με μηδέν συμμετοχή κ.ο.κ.
- Χθες γνώρισα μια γκόμενα...
- Για λέγε, για λέγε...
- Θεά, ωραίος τύπος, αλλά με μηδέν βυζί.
- Για να λες εσύ που είσαι του σαμπανιζέ, ότι είχε μηδέν βυζί, φαντάζομαι ότι θα έχει κοιλότητα, η καμένη η κοπεγιά!
- Ρε τι χάλια έπαιξες χθες. Σαν σταματημένος πήγαινες.
- Ε, τι περίμενες; Με μηδέν βαθμούς, να χορεύω στη χορταρού; Νορβηγός είμαι;
- Σωστά, ξέχασα ότι σε πήρανε στην ομάδα για Βραζιλιάνο!
(από το σλανγκρ, και σχόλιο της συγγραφικής εδώ)
όλες οι ταχύτητες κουμπώνουν και κάνουν τον θόρυβο. Απλά την πρώτη επειδή την βάζεις με μηδέν στροφές, την ακούς, γιατί δεν υπάρχει θόρυβος.....
Got a better definition? Add it!
Δεν πειράζει, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, αλλά πρέπει να είσαι και λιγάκι μαλάκας.
Φιλοφρόνηση προς μίζερο νεοέλληνα, που έχει περιπέσει σε σφάλμα, για να του δείξουμε ότι έχει περιθώρια βελτίωσης. Σε αυτή τη χώρα με τους τελειομανείς πολίτες, που όλα δουλεύουν ρολόϊ, είναι πράγματι δύσκολο να βρίσκεσαι στην δυσάρεστη θέση να παραδεχθείς τη λάθος συμπεριφορά. Οπότε όλο και κάποιος βρίσκεται να σου θυμίσει ότι τα λάθη είναι συνυφασμένα με την ανθρώπινη φύση. Αυτά όσον αφορά την ορθή χρήση της παρόλας.
Στη σλανγκ χρήση της, η έκφρασή υπονοεί την πλήρη διαφωνία μας, μέσω της ειρωνείας. Δηλαδή λέμε τη φράση, εννοώντας ότι διαφωνούμε πλήρως με αυτά που λέει και υποστηρίζει με πάθος ο συνομιλητής μας, χαρακτηρίζοντας κάποια πράξη του σαν κουσούρι και ατέλεια. Η, την λέμε για τον εαυτό μας, όταν μας καταλογίζουν κάτι που εμείς δεν το θεωρούμε πολύ σοβαρό και άξιο λόγου.
1.- Εγώ νομίζω ότι ο Γιωργάκης θα γίνει καλός πρωθυπουργός.
- Για τι ορίζοντα μιλάμε δηλαδή; Σε τριάντα χρόνια για παράδειγμα;
- Αρχισες τις μαλακίες...
- Κανείς δεν είναι τέλειος!
Got a better definition? Add it!
Έκφραση που αντλεί την επακριβή σημασία της πάντα από τα λεχθέντα και συμφραζόμενα, πέρα όμως απ' αυτό, και ανεξαρτήτως πλαισίου εκφοράς, κυρίως συνδηλώνει έναν τρόπο του σχετίζεσθαι ανάμεσα στα υποκείμενα που εμπλέκει (εγώ, εσύ).
Εκφέρεται ως εξής «είμαι κι εγώ [παύση] αλλά είσαι κι εσύ... ». Πολύ συχνά εισάγεται με τα «τι να πω;» ή το «καλά...» ή «εντάξει...».
Ο χαρακτηρισμός είναι γραμματικά το κατηγορούμενο που αποσιωπάται ως ευκόλως εννοούμενο, εν προκειμένω ως «δυστυχώς ευκόλως εννοούμενο» και αυτή η παράλειψη, που σημαίνει αβίαστη αλληλοκατανόηση των «εγώ» και «εσύ», είναι που προσδίδει τη δραματικότητα της έκφρασης.
Δεδομένου λοιπόν ότι το αποσιωπηθέν είναι πάντα κάτι το αρνητικό, η έκφραση δηλώνει την πρόθεση του ομιλητή:
Θα πρέπει, λοιπόν, να τονιστεί - ακόμα περισσότερο επειδή παρακάτω αναφερόμαστε σε συγκεκριμένους »συνήθεις παραλειπόμενους« χαρακτηρισμούς - ότι η φράση σε κάθε περίπτωση δείχνει πως για το χρήστη της μεγαλύτερη σημασία έχει το γεγονός της κοινής ζοφερής μοίρας, παρά το τι ακριβώς είναι η κοινή μοίρα. Αν και προϊόν έκλαμψης και «ενόρασης» επί της κατάστασης, η σχετική ασάφεια δια της παράλειψης του «τι είμαι εγω» που «απ΄αυτό είσαι κι εσύ» είναι περισσότερο μια δυσοίωνη ομίχλη που σκεπάζει ξαφνικά τη συζήτηση, παρά ένα κεραυνοβόλημα.
Τι είδους χαρακτηρισμοί είναι δυνατό να εξυπονοούνται όταν γίνεται χρήση της φράσης; Πάμπολλοι... ενδεικτικά
- Είμαι κι εγώ (μαλάκας) αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (οτινάνας), αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (σαβουρογάμης), αλλά είσαι κι εσύ...
Ενίοτε βέβαια ο αποσιωπηθείς χαρακτηρισμός είναι λιγότερο βαρύς, και η φράση δεν έχει όλη αυτή την υπαρξιακή μαυρίλα που με τόση μαεστρία περιέγραψα παραπάνω, αλλά παιγνιώδη, ειρωνική και ψευτο-διεκτραγωδιστική, να το πούμε έτσι, διάθεση,
λ.χ.
- Είμαι κι εγώ ξυσαρχίδας) αλλά είσαι κι εσύ
- Είμαι κι εγώ (κατεστραμμένος) αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (σουρτούκω) αλλά είσαι κι εσύ...
1.(από εδώ).
Πολύ μελαγχολία, ρε Γιώργη. Είμαι κι εγώ, αλλά είσαι κι εσύ...
lalaith: Εγώ γλυκιά μου αναλαμβάνω μόνο αγοράκια 16-18 ετών... Να σου προτείνω καμιά συνάδελφο...
Marema: Αγοράκια 16-18 εε;;; Βοηθό θές;;; :)))))))))
lalaith: Είμαι κι εγώ, αλλά είσαι κι εσύ...
- ειστε τελειως μαλακες τελικα. κομπλεξαρες του κερατα.ομοφοβοι
- η αληθεια ειναι οτι ειμαστε λιγο μαλακες και κουτσομποληδες, αλλα εισαι κι εσυ σπαζοκλαμπανιας ρε παιδι μου, δεκα φορες την εβαλες την πουτσοαγγελια σου (ονομα και πραμα) , ε νισαφ ιζ νισαφ γκανταμιτ!
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified
ουσ. ουδ.: μπουλούκι [bu'luci] Ανοργάνωτο πλήθος κόσμου, θεατρίνοι που περιοδεύουν.
Δεν είμαι σίγουρος αν το mob είναι αντίστοιχο.
Γράφει στον ιστό ο Κωνσταντίνος και τα μεταφέρω διότι τα βρίσκω σωστά:
Στο θέατρο του παραλόγου το μπουλούκι των 300…
Στο θέατρο που λέγεται «Ελλάς»
ετούτες τις ημέρες δεν είναι να γελάς...
Μία παρωδία της Ελληνικής ιστορίας γράφεται ετούτες τις ημέρες στη σύγχρονη Ελλάδα. Μία παρωδία που την «ανεβάζει» ένα μπουλούκι κομπάρσων…
Αποφάσισαν οι Έλληνες βουλευτές πως τα χρήματα που παίρνουν ως «αποζημίωση», για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στο Ελληνικό Κράτος, είναι λίγα. Έτσι, μαζεύτηκαν και ψήφισαν μόνοι τους την αύξηση του «μισθού» τους.
Στη συνέχεια, σκέφτηκαν πως τα αυτοκίνητα πολυτελείας που τους έχουν δοθεί από την Ελληνική Πολιτεία, είναι πεπαλαιωμένα και πρέπει να αντικατασταθούν τάχιστα.
Αμέσως μετά σκέφθηκαν πως εργάζονται πάρα πολύ και πρέπει να μειώσουν τις ώρες που δουλεύουν. Και πάλι συσκέφθηκαν, ψήφισαν και αποφάσισαν να εργάζονται τρεις (3) ημέρες την εβδομάδα!
Αμέσως μετά, διοργανώθηκε ημέρα αιμοδοσίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και ενώ πήγαν και έδωσαν όλοι οι υπάλληλοι το αίμα τους για τον συνάνθρωπο, οι βουλευτές μας απείχαν!!!Αυτά, έχουνε γίνει το τελευταίο διάστημα και με κάνουν να σκέφτομαι πόσο ηλίθιος μπορεί να είμαι που τους ανέχομαι ακόμη…Και παίρνω τα γεγονότα από την αρχή και σκέφτομαι, όσο και εάν επιθυμούν να σταματήσω να σκέφτομαι:
Πόσα χρήματα παίρνω εγώ από την δουλειά που κάνω; Μήπως εγώ δεν δουλεύω ή μήπως αυτοί οι 300 με βρήκαν «εύκολο » και με δουλεύουν ψιλό γαζί;
Πόσους φόρους πληρώνω καθημερινά από αυτά τα χρήματα της εργασίας μου; Γιατί δεν μπορώ να ξέρω τα εισοδήματα των πολιτικών – βουλευτών, επειδή απλά δεν τα δημοσιεύουν ενώ είναι υποχρεωμένοι; Και γιατί δεν τα δημοσιεύουν;
Πόσα χρήματα δίνω για τα φροντιστήρια των παιδιών μου, επειδή η Παιδεία που τους προσφέρεται είναι τελείως άχρηστη; Γιατί πληρώνω εκπαιδευτικούς που δεν γνωρίζουν τι είναι εκπαίδευση; Γιατί πληρώνω καθηγητές που το μόνο που σκέφτονται είναι τι ώρα θα σχολάσουν και που θα πάνε διακοπές ενώ εγώ δεν μπορώ να πάω;
Πόσο πληρώνω για να φάω και να μπορώ να συνεχίσω να ζω, τη στιγμή που οι πολιτικοί μας άνδρες διασκεδάζουν τους φάρυγγες και τα στομάχια τους στα ακριβότερα εστιατόρια, που εγώ σαν «εργοδότης» τους δεν θα μπορέσω να τα δω ποτέ, ούτε καν σε φωτογραφία;
Πόσα χρήματα μου κοστίζει να αγοράσω κι εγώ ένα ασφαλές αυτοκίνητο, που αν μη τι άλλο θα μου προσφέρει την δυνατότητα να ζω και να ταΐζω τους 300 και τους παρατρεχάμενούς τους; Και γιατί τελικά δεν μου δίνεται αυτή η δυνατότητα;
Γιατί εγώ να εργάζομαι 40, 48 ή 65 ώρες εβδομαδιαίως και οι «αντιπρόσωποί» μου το 1/3 ή το 1/4;
Γιατί εγώ πρέπει να σκέφτομαι ανθρώπινα και να πονάω, να συμπάσχω για τον συνάνθρωπό μου, οι ίδιοι δεν δίνουν ούτε λίγο από το αίμα τους για να συμβάλουν στο να σωθεί έστω μία ζωή;
Ποιος μπορεί να μου εγγυηθεί πως θα είναι διαθέσιμοι να δώσουν το αίμα τους για την πατρίδα μου και για το σπίτι μου και την οικογένειά μου, αν το απαιτήσουν οι καταστάσεις;
Μια σειρά από συνεχόμενα και αναπάντητα γιατί. Αν και νιώθω πως η απάντηση βρίσκεται στην αρχή του κειμένου μου: επειδή απλά είμαι ηλίθιος και τους ανέχομαι. Τους αφήνω χωρίς τιμωρία. Και τους πληρώνω για να παίρνουν και τις «προμήθειές» τους από τον δικό μου κόπο, από τα δικά μου χρήματα, από την δική μου περιουσία, από την δική μου πατρίδα!!! Την πατρίδα που με πονάει και την αγαπάω, αλλά και την πατρίδα που την έχουνε εγκαταλείψει επειδή το αφεντικό τους τελικά δεν είμαι εγώ, αλλά κάποιος άλλος…Κι εγώ τους εύχομαι ολόψυχα, επειδή δεν είμαι μικρόψυχος:Όσα καλά μου κάνατε καλοί μου «αντιπρόσωποι», άλλα τόσα να σας δώσει ο Θεός.Και εάν με πονέσατε καλοί μου πολιτικοί και με πληγώσατε, το τίμημα ας είναι στα παιδιά σας…
Κωνσταντίνος
Υ.Γ. Αφού μόνο καλά μου κάνατε, εσείς οι πολιτικοί, δεν πιστεύω να θυμώνετε για την περίπτωση του τιμήματος… Επίσης, θέλω να πιστεύω (ακόμη) πως δεν είναι όλοι οι πολιτικοί το ίδιο. Απλά περιμένω να μου το αποδείξουν…
και συμπληρώνω ότι και καλός να είσαι στην είσοδό σου στο μπουλούκι ή θα προσαρμοστείς ή θα σε σβήσουν μήπως και τους χαλάσεις την πιάτσα.
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified
Ερώτηση που εκφράζει άμεσα την απαξία του χρήστη προς το άτομο στο οποίο απευθύνεται, αλλά και πρόθεση ανταπόδοσης / εκδίκησης. Αφορά σε ηθική απαξία, και όχι σε αισθητική, διαφέρει δηλαδή από το Πώς είσαι έτσι;.
Η έκφραση δεν υπάρχει σε άλλους χρόνους, αλλά υπάρχει στον πληθυντικό (έτσι είστε;).
Καμιά φορά συντάσσεται ως «έτσι μου είσαι;» το οποίο είναι λιγότερο έντονο και συνήθως χρησιμοποιείται φιλικά, «χαϊδευτικά».
Συνώνυμο το «τέτοιος/α είσαι;» (γενικά η φράση μπορεί να χρησιμοποιείται και ως φιλικό πείραγμα).
Κυρίως όμως, και παραδοσιακά, συντάσσεται με:
Συνώνυμο του «έτσι ξηγιέσαι ρε;»
- Μου ψόφησε η κατσίκα μου, και γι' αυτό σκότωσα την κατσίκα σου...
- Έτσι είσαι ρε μουνί...;
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified
Μεταφορική έκφραση, η οποία σημαίνει ότι είμαι σκληρός και δεν χαρίζομαι σε κανέναν.
Πιθανώς να προέρχεται από τους συμπαθέστατους μπαρμπάδες ή θείες καστανάδες, οι οποίοι προσφέρουν στον υποψήφιο πελάτη κανά δυο κάστανα, για να δοκιμάσει το εμπόρευμα, πριν την αγορά.
Ο σκληρός, αντιθέτως, ουδέποτε θα έκανε κάτι τέτοιο.
Τα κάστανα που χαρίζονται δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που βγαίνουν από τη φωτιά... (βλ. βγάζω τα κάστανα από τη φωτιά).
- Θα πάω να βρω τον άντρα της, για να τού μιλήσω ευθέως, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση.
- Κώστα πρόσεξε, ο τύπος δεν χαρίζει κάστανα, θα σου φάει το λαρύγγι χωρίς να καταλάβεις
Σχόλιο σε forum:
Είσαι πολύ γρήγορη τελικά στις επιλογές σου και να σου πω τον Νίκο που τον ξέρεις τελικά;;;
Είναι σκληρός και φωνακλάς και δεν χαρίζει κάστανα...άλλωστε είναι εδώ μέσα και είναι περίεργο ακόμα πως δεν έχει ποστάρει...
Κρίμα για την επιλογή σου......
Got a better definition? Add it!
Ευρέως γνωστή και κλασσική έκφραση, που μας λέει το αυτονόητο:
O καθένας μας μπορεί να αναλάβει έναν μόνο συγκεκριμένο ρόλο, όχι πολλαπλούς. Ο παπάς δεν μπορεί να είναι γεωργός, ούτε ο γεωργός να γίνει παπάς.
«Αξιότιμοι κύριοι καθηγητές, ο σοφός λαός μας λέει ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς. Τιμούμε την εκπαιδευτική σας προσφορά, αποδοκιμάζουμε τις επιχειρηματικές σας βλέψεις. Η δουλειά σας δεν είναι να εκπονείτε μελέτες. Αρκετά πια!».
Τη λαϊκή ρήση «ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς» επιστρατεύει ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος για να στείλει το μήνυμα ότι όποιος ασχολείται με τα ΜΜΕ, να ξεχάσει παράθυρα και πόρτες σε κρατικές προμήθειες.
Got a better definition? Add it!
Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε άτομα με ελάχιστο ή ανύπαρκτο τακτ και savoire vivre.
Η λαχαναγορά, ως γνωστόν, είναι χώρος δύσκολης και απαιτητικής εργασίας και συνεχούς σωματικού κάματου. Για το λόγο αυτό, ιδιαίτερα σε παλαιότερες εποχές, δεν μπορούσαν όλοι να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντα της συγκεκριμένης απασχόλησης. Μόνο σκληροτράχηλοι και «ψημένοι» από τη ζωή άνθρωποι, με δυσκολίες και πλούσιες εμπειρίες. Αυτό αποτυπωνόταν σε διάφορες εκφάνσεις της συμπεριφοράς τους: βρισίδι, εκνευρισμός, επιθετικότητα. Ο λαχαναγορίτης κατέληξε συνώνυμο του κάφρου/επιθετικού ανθρώπου, με βρώμικη γλώσσα και απρεπείς χαρακτηρισμούς.
Να σημειωθεί ότι εμείς οι Σλανγκάδες δεν γενικεύουμε και εκφράζουμε τη συμπάθειά μας στην τάξη των λαχαναγοριτών εν γένει.
Καλημέρα κι από μένα Smiley
Η βροχή χρειαζότανε και ας έγινα και λίγο μούσκεμα...
και ας έβρισα σα λαχαναγορίτης και έναν !@$@#% οδηγό που πέρασε με χίλια και με έκανε καινούργια Angry
Φιλάκια Kiss
Εγω εχω αυτο το «ένας και μοναδικος»; Αντε καλε, διαδοσεις κομμουνιστων.
Απο το αλλο παλι, αν θα το γυρίσω, τι τα θέλουτε;
Καλό παιδι να ειναι και σταθερη δουλεια να εχει, αλλιως (οσο και να 'ναι), η τελευταια μου σχεσις θελεις λιγο το
μουστακι της, θελεις λιγο τα 90 της κιλα (ελεγε 62), θελεις λιγο η μασχαλιλας, λιγο που αεριζοντανε και μπρος μου και που εβριζε σαν λαχαναγοριτης, ο αδερφος της πιο νοστιμος μου φαινοτανε...
(Το κλασσικο ρητον κρεας μπαινει, κρεας βγαινει δεν κολλα εδω γιατι το θεμα ειναι που θα μπει παιδια το κρεας. Αν ειναι
να το βαλουμε αλλου -εστω και του αδερφου μας- μαζι σας ειμαι!)
Βλ. και λαϊκατζής
Got a better definition? Add it!
Ρήμα που χρησιμοποιείται στη νεοελληνική και προέρχεται από το αρχαιοελληνικό κοτώ [κοτώ, δηλ. ρισκάρω - κόττος, ο κύβος, δηλ. το ζάρι]. Κοττίζω, παίζω ζάρια, τζογάρω.
Στα νέα ελληνικά, το ρήμα κοτάω αποδίδεται σε άτομα, τα οποία επιδεικνύουν δειλία και αποφεύγουν την άμεση σύγκρουση, είναι δηλ. άτολμα.
Ουδεμία σχέση υπάρχει μεταξύ κότας[ουσ.] και κοτάω [ρ.], πέραν της ορθογραφικής και ηχητικής.
- Θα κατέβω κάτω και θα γίνει της πουτάνας.
- Έλα ρε κωλόπαιδο αν κοτάς, σε περιμένω.
- Για ηρέμησε ρε μεγάλε, δεν κοτάμε να σού πούμε κάτι και ξεσπάς. Ποιος νομίζεις ότι είσαι δηλαδή; Δε γαμιόμαστε ν' ασπρίσουμε...
Got a better definition? Add it!