Περισσότερο αμπελοφιλοσοφική (ή ραντομ σάιενς) παρά σλανγκική φράση, η οποία όμως χρησιμοποιείται κατά κανόνα μετά από ορυμαγδό σαχλαμάρας ως επιχείρημα - σύνοψη - κατακλείδα της όλης συζήτησης. Και τι κατάληξη για μια συζήτηση! Να μπορείς να προσδιορίσεις το σύνολο της ανθρωπότητας με βάση 2 και μόνο κατηγορίες...τέτοια εποπτεία!...

Αν ψάξετε τα λόγια μεγάλων ανδρών ή αλλιώς quotes, θα δείτε ότι σχεδόν κάθε μεγάλος άνδρας χώρισε τους ανθρώπους σε δυο κατηγορίες. Τη δόξα των μεγάλων ανδρών έχουν ζηλέψει χιλιάδες ακάματοι εργάτες της εξυπνάδας και του ό,τι νά 'ναι...

- Κοίταξε δικέ μου, υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων, αυτοί που τους δίνεις την ευκαιρία και την αρπάζουν από τα μαλλιά , κι αυτοί που τους δίνεις ευκαιρίες και....
- Κοίταξε δικέ μου, υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων, αυτοί που χωρίζουν τους ανθρώπους σε δυο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων και αυτοί που δε λένε τέτοιες μαλακίες....

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Κυρίως στο πλήρες έλα κι εσύ να γίνουμε πολλές. Το πρώτο σκέλος ακούγεται και σε πολλές εύχρηστες παραλλαγές (παράδειγμα 5).

Η έκφραση δηλώνει:

  1. Επιφύλαξη για τον ενθουσιασμό του συνομιλητή μας ν' αποκτήσει μια ιδιότητα που εμείς έχουμε ήδη, να μετακομίσει στην πόλη μας, να ασκήσει το επάγγελμά μας, να αγοράσει την ίδια μάρκα αυτοκίνητο με το δικό μας και λοιπά και λοιπά. Εκφράζουμε, δηλαδή, με ήπια ειρωνεία την απαρέσκειά μας που κάποιος θα μας μιμηθεί είτε γιατί αυτό είναι κακό γι' αυτόν (παράδειγμα 1), είτε γιατί είναι κακό για εμάς (παράδειγμα 2) είτε και τα δύο (παράδειγμα 3).

  2. Πραγματική χαρά που κάποιος θα μας συντροφεύσει σε κάτι, συνήθως όχι ιδιαίτερα σημαντικό: ένα πάρτυ, μια εξόρμηση ή κάτι ανάλογο (μη τυχόν και πάει το μυαλό σας εδώ). Ιδίως αν έχουμε πρόβλημα στο να μαζέψουμε λαό.

Ο άντρας που χρησιμοποιεί την έκφραση σίγουρα διακατέχεται από την παιχνιδιάρικη διάθεση μιας λαρτζ ξεκομπλαρισμένης ανδροπρέπειας, στο ίδιο μήκος κύματος με το «τι τραβάμε κι εμείς οι χορεύτριες!» ή το να απευθύνεται κανείς στην παρέα του ως «κορίτσια».

Ακόμα κι όταν το «πολλές» αναφέρεται κυριολεκτικά σε γυναίκες, η φράση έχει κι εκεί μιαν αυτοτέλεια, μια χαριτωμενιά που στέκεται από μόνη της στο λόγο και μεταφέρει την αύρα της, σε φάση «λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα». Η διαφορά είναι πως σ' αυτήν την περίπτωση η κυριολεκτική διάθεση επεκτείνεται κατά κανόνα και στην πρόσκληση (παράδειγμα 6).

  1. - Παιδιά, όλοι εσείς για εγγραφή περιμένετε;
    - Ναι, αλλά η ουρά ξεκινά απ' το αμφιθέατρο.
    - Α καλά, τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Ε δε γαμείς, θα περιμένω, τι να κάνω;
    - Έλα κι εσύ να γίνουμε πολλές...

  2. - Πρόσεχε την μπέμπα που πάει να χωθεί!
    - Ωραία. Δεν μας έφτανε το μποτιλιάρισμα, έχεις και τον μαλάκα να κάνει ταρζανιές. Πάλι θα χάσουμε το φανάρι για την έξοδο...
    - Σου κάνει κάτι νοήματα.
    - Άντε ρε αγόρι μου, έχεις μπει μισός μπροστά μου και τώρα μου ζητάς να σ' αφήσω; Έλα κι εσύ να γίνουμε πολλές...

  3. - Καλά ρε φίλος, θ' αφήσεις το νησί και θα έρθεις σ' αυτό το μπουρδέλο την Αθήνα; Κι εγώ πού θα πηγαίνω το καλοκαίρι;
    - Γιατί, εσύ τι έκανες; Εκεί δεν έψαχνες από την αρχή για δουλειά;
    - Τεσπά, τι να σου πω. Έλα κι εσύ να γίνουμε πολλές...

  4. - Τελικά είμαι εξοδούχος σήμερα, πού είστε;
    - Στο Κυβερνείο για ποτάκι, άντε έλα να γίνουμε πολλές!

  5. - Λες να γραφτώ κι εγώ σ' αυτό το slang.gr;
    - Γράψου κι εσύ να γίνουμε πολλές. Στ' αρχίδια μου κιόλας.

  6. Από εδώ:
    «Για γυναίκες, που αγαπούν γυναίκες..»
    Ωραιότατο φόρουμ για εμάς και μόνο εμάς! Ελάτε να γίνουμε πολλές;p

(Σ.ς.: Η γυναικεία ομοφυλοφιλία είναι μια ευχάριστη σύμπτωση στο στατιστικό δείγμα, όχι απαραίτητο νοηματικό περιεχόμενο του λήμματος.)

Στο 0.38. (από Khan, 22/04/11)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Δεν πειράζει, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, αλλά πρέπει να είσαι και λιγάκι μαλάκας.

Φιλοφρόνηση προς μίζερο νεοέλληνα, που έχει περιπέσει σε σφάλμα, για να του δείξουμε ότι έχει περιθώρια βελτίωσης. Σε αυτή τη χώρα με τους τελειομανείς πολίτες, που όλα δουλεύουν ρολόϊ, είναι πράγματι δύσκολο να βρίσκεσαι στην δυσάρεστη θέση να παραδεχθείς τη λάθος συμπεριφορά. Οπότε όλο και κάποιος βρίσκεται να σου θυμίσει ότι τα λάθη είναι συνυφασμένα με την ανθρώπινη φύση. Αυτά όσον αφορά την ορθή χρήση της παρόλας.

Στη σλανγκ χρήση της, η έκφρασή υπονοεί την πλήρη διαφωνία μας, μέσω της ειρωνείας. Δηλαδή λέμε τη φράση, εννοώντας ότι διαφωνούμε πλήρως με αυτά που λέει και υποστηρίζει με πάθος ο συνομιλητής μας, χαρακτηρίζοντας κάποια πράξη του σαν κουσούρι και ατέλεια. Η, την λέμε για τον εαυτό μας, όταν μας καταλογίζουν κάτι που εμείς δεν το θεωρούμε πολύ σοβαρό και άξιο λόγου.

1.- Εγώ νομίζω ότι ο Γιωργάκης θα γίνει καλός πρωθυπουργός.
- Για τι ορίζοντα μιλάμε δηλαδή; Σε τριάντα χρόνια για παράδειγμα;
- Αρχισες τις μαλακίες...
- Κανείς δεν είναι τέλειος!

  1. - Κοίταξε να δεις, νομίζω ότι το αφεντικό έχει λάθος να με βρίζει.
    - Καλά το πάς σύντροφε.
    - Επειδή άργησα δύο φορές. Κάτσε ρε φίλε! Είκοσι χρονών είμαι, δεν θα αλητέψω και λίγο;
    - Εχεις κι εσύ τα δίκια σου...
    - Πόσες φορές άργησα; Στα τρία χρόνια που είμαι εδώ, άντε να ναι καμιά δεκαριά φορές. Ελεος, σκλάβοι είμαστε;
    - Μην ακούς τίποτα. Κανείς δεν είναι τέλειος. Προτείνω να το καθιερώσουμε όλοι, να 'ρχόμαστε ένα μισαωράκι πιο αργά για συμπαράσταση....

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Τις ευχαριστίες μου στον νονό Acg για την ωραία ιδέα!

Η ατάκα προέρχεται από τη γνωστή διαφήμιση της γνωστής εγκυκλοπαίδειας ΔΟΜΗ.

α)Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για κάποιους ξερόλες, κάποιους WWW, κάποιους πανεπιστήμονες, κάποιους μπουρδολόγους, αερολόγους, κάποιους «φωτεινούς παντογνώστες», κάποιες σοφές κουκουβάγιες, κάποιους μπορόλες, κάποιους συναδέλφους του Θεού σε θέματα που αφορούν γνώση και ικανότητα, κάποιους . Όλα, σύμφωνα με την κομπιουτερική ορολογία), κάποιους γνωστικούς servers. Κάποιους που το παίζουν διανοούμενοι και αισθάνονται σαν το σοφό Σολομώντα, το δρυϊδη Πανοραμίξ, τη θεία Ολγα και τη γιαγιά Ευτυχία. Οι τυπάδες θεωρούν πως επειδή είναι άσσοι στη γνώση και στην εφαρμογή της (περίπτωση: 2 σε 1 και ξερόλες και μπορόλες), οι άλλοι πρέπει να τους βλέπουν ως γνωστικά κέντρα του σύμπαντος.

Οι τύποι λειτουργούν ως υπερέκδοσεις της εγκυκλοπαίδειας ΔΟΜΗ. Δεν υπάρχει μια έκδοση σε μια χρονική περίοδο (όσοι ξερόλες, τόσες και οι εκδόσεις. Και η καθεμιά «καλύτερη» απ' τις άλλες). Την εγκυκλοπαίδεια αυτή τη συναντάς παντού (π.χ: στην εργασία, στο μετρό, στα μπαρ, στις πλατείες). Δεν της διαφεύγει κανένας τομέας της ανθρώπινης γνώσης, όπως: Πολιτική, οικονομία, ποδόσφαιρο, αυτοκίνητα, σεξ, περιβάλλον, υγιεινή διατροφή, γκάτζετς, καψουροτράγουδα, κουτσομπολιό, ό,τι θες. (Όποια πέτρα σηκώσεις θα βρεις, τους τυπάδες από κάτω). Διαθέτει φωνητική υποστήριξη, είναι πάντα μονίμως ενημερωμένη, πάντα παρέχει on line ενημέρωση(εξαιρούνται οι ώρες ανάπαυσης, όπου οι τυπάδες φορτίζουν τις μπαταρίες τους... χα χα χα), ξέρει και τα μελλούμενα και θα μπορούσε να υλοποιήσει αυτά που περιγράφει στα λήμματα της (και μπορούν να υλοποιηθούν, π.χ.: κατασκευές, επισκευές, κ.λπ.) ως άλλος Κύρος Γρανάζης, αρκεί να μπορούσε να βρει... το χρόνο.

Και όπως όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ, έτσι και η εγκυκλοπαίδεια αυτή είναι τόσο υπερεξελιγμένη, που όταν δεν πας εσύ σ' αυτή, έρχεται αυτή σε σένα, γιατί θεωρεί πως όλοι πρέπει να τη συμβουλεύονται. (Δεν μπορούν οι τυπάδες, να μη συμμετάσχουν σε μια κουβέντα, γι’ αυτό και πετάγονται σαν πούτσες και φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουν).
Και μάλιστα θα επιλέξει εκείνη τον «προβληματισμένο» και θα το κάνει αυτό ακόμα και με το έτσι θέλω και στην πιο «κατάλληλη στιγμή».

Αυτά είναι ορισμένα από τα σπέκς αυτής της πανίσχυρης εγκυκλοπαίδειας. Τι να πουν μπροστά της εγκυκλοπαίδειες, που βγαίνουν σε DVD και που θα βγουν σε BLU RAY (αργότερα); Εδώ μιλάμε για 2000 χρόνια ++ (plus plus) μπροστά. Τότε οι παραπάνω τεχνολογίες, θα αναφέρονται στα ψιλά γράμματα και στα πλαίσια αναφοράς στον πολιτισμό των αρχαίων που έζησαν γύρω στο 2.000 μ.Χ.

Οι τύποι αυτοί είναι, ομιλητικοί και φιλικοί και γι’ αυτό ξεγελάνε τους άλλους που στην αρχή τους θαυμάζουν (αφού από τη φύση τους κάνουν εύκολα γνωριμίες και είναι άσσοι στο μπίρι μπίρι). Ωστόσο πολλές φορές οι τυπάδες, μπορεί να σπάσουν τον πάγο και με τη σλανγκική έννοια και να έχουμε ντράβαλα.

Οι τύποι ως άλλοι Μεσσίες, σκορπάνε λύσεις, γνώμες, βελτιώσεις. Πολλές φορές τους πιάνει και το αστυνομικό τους δαιμόνιο α λα Σερλοκ Χόλμς, δαιμόνιο που πολλές φορές αποδεικνύεται δαιμόνιο αστυνόμου Σαΐνη. Έχουν τόσες γνώσεις μέσα στο κεφάλι τους, που ξεχύνονται μόνες τους, δημιουργώντας γνωστικό τσουνάμι, που πνίγει όποιον βρει στο πέρασμα του.

Ενώ οι τύποι, θεωρούν μεγάλη αδυναμία να ρωτήσουν για να μάθουν κάτι, εντούτοις, αν δεν ξέρουν τα απολύτως βασικά σε ένα θέμα, θα προσπαθήσουν να πάρουν στο άψε σβήσε κάποια ελάχιστη πληροφόρηση. Δεν τους ενδιαφέρει, η ουσία ενός θέματος αλλά η αυτοπροβολή τους μέσω οποιουδήποτε θέματος. Γι’ αυτό κι όταν ο άλλος μιλάει, αυτοί σκέπτονται πως θα πάρουν την πάσα. Κατόπιν διακόπτοντας ασύστολα τους άλλους θα κάνουν παιχνίδι. Αποδεικνύονται ικανότατοι σε τέτοιου είδους τερτίπια. Αλί βέβαια σε αυτούς που θα τολμήσουν να διακόψουν τον ειρμό τους.

Επειδή οι τύποι δεν αρκούνται σε αυτά που γνωρίζουν, πρέπει να μάθουν κι άλλα... κι άλλα... κι άλλα, για να μπορούν να μιλάνε οσοδήποτε με οποιονδήποτε, για οτιδήποτε με στόχο να καταπλήξουν τα πλήθη. (Θυμόμαστε, σχετικά την παλιά διαφήμιση του Χρυσού Οδηγού: Που, πως, πόσο, ποιο; Ρώτα το Χρυσό Οδηγό). Για να εμπλουτίσουν τη data base (βάση δεδομένων) τους, διαβάζουν συνεχώς και επί παντός επιστητού. Διαβάζουν ότι τύχει. Δεν έχουν προτιμήσεις. Το καθετί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Επειδή δεν προλαβαίνουν όμως να τα αφομοιώσουν όλα αρκούνται, στα SOS και σε ένα γενικότερο πασάλειμμα! Βέβαια, κάπου κάπου μπερδεύονται και αυτοί και πολλές φορές τα κάνουνρώσικη σαλάτα. Λογικό είναι με τόσες ξέχειλες γνώσεις που έχουν μποτιλιάρει προκειμένου να αποκτήσουν μια θέση στον εγκέφαλό τους!.

Πολλές φορές, ο ντάτα μπέης (με την έννοια του άρχοντα των δεδομένων) αρχίζει να μιλάει χωρίς να ξέρει τι να πει. Δεν τους πειράζει αν λένε μαλακίες, αυτό που έχει σημασία γι’ αυτούς, είναι να έχουν πάντα πρόχειρη μια μαλακία για να πουν. Και συνήθως το καταφέρνουν. Έτσι, μιλώντας για τους αδελφούς Μαρξ, μπορεί να πουν πως ο Μαρξισμός δεν πέθανε όπως διατείνονται ορισμένοι, αφού υπάρχει το Μαρξ εντ Σπένσερ!

Πολλοί απ’ αυτούς λειτουργούν ως ατακο-συλλέκτες, που πετάνε ατάκες, για να δημιουργήσουν θόρυβο με στόχο να εντυπωσιάσουν. Έχουν μια ατάκα πρόχειρη για κάθε περίσταση. Το γνωμικό που για ευνόητους λόγους δε χρησιμοποιούν είναι:«Εν οίδα ότι ουδέν οίδα». Έτσι για ότι θέμα και να θες να μιλήσεις, θα προσπαθήσουν να σου φορέσουν τα γυαλιά, αφού εκτός του ότι είναι ξερόλες, είναι ασυναγώνιστοι biri biri makers. Τους ρίχνεις δεκάρικο παίζουν για πενηντάρικο.

Αν το ακροατήριο αποτελείται από αδαείς σε ένα θέμα, αυτοί μπορούν ανετότατα να τους πείσουν. Ωστόσο αυτοί οι ντουρασελ μπορούν να καταντήσουν και κάποιους, κούρασελ. Έτσι είναι ικανοί να κάνουν σε κάποιους, τα νεύρα τσατάλια. Α… όσο για αυτό... Αυτή την ικανότητα την έχουν. Αυτό δεν αμφισβητείται.

Αν στο ακροατήριο υπάρχουν γνώστες... κάποια στιγμή βαριούνται και μπορεί να τους αφήσουν να αγορεύουν. Τότε οι άλλοι μπορεί να αισθανθούν μεγάλοι μαγίστροι και στο τέλος δεν είναι απίθανο να πουν στους πραγματικούς γκουρού:«Κατάλαβες;», εκνευρίζοντας τους όσο δεν πάει. Οι τύποι αυτοί δεν κωλώνουν. Την έχουν δειγκραν γαμάω και αγνοούν τους άλλους χαρακτηριστικά. Αν ωστόσο αντιληφθούν πως δεν τους παίρνει, να το παίζουν ειδήμονες, τότε μέσω διακοπών και μπλά μπλα μπορεί να πάνε την κουβέντα στα δικά τους χωρικά ύδατα.

Η πλάκα βεβαίως, γίνεται όταν δυο τέτοιοι σμίξουν. Τότε δεν είναι απίθανο, ο ένας να αποκαλέσει τον άλλο ξερόλα και μπορόλα.

Πολλές φορές τους βλέπεις στο ρόλο του μαϊντανούκαι του ψώνιου (π.χ.: Θώδη, Ρούλα Βροχοπούλου, Μπεζεντάκου, κ.λπ.) στην TV, που μαζί με ξερομπορόλες πολιτικούς (π.χ.: Παναγιωτόπουλος,Ψωμιάδης,) ωσάν περιφερόμενοι Ιουδαίοι γυροβολάνε από πάνελ σε πάνελ. Είναι περιζήτητοι στα κανάλια γιατί με τσάμπα σενάριο, γεμίζουν τηλεοπτικές τρύπες! Αυτό το ξέρουν καλά οι επίσης παντογνώστες δημοσιοκάφροι και παρουσιαστές (π.χ:Εισαγγελάτος, Χατζηνικολάου, Κακακουνάκης,Μάκης, Αυτιάς, Παπαδάκης, Πρετεντέρης, Μικρούτσικος) που, ωσάν γριές πουτάνες, κινούν τα νήματα καταλλήλως. Δεοντολογία Σχολής γαρ. Έτσι!. Κανένα παράθυρο ξενοίκιαστο. Ο τηλεοπτικός χρόνος είναι πολύτιμος και πρέπει να διαφημιστούν προϊόντα. Και έτσι άπαντες εκ των αναφερομένων είναι ευχαριστημένοι.

Ο γνωστός Λιακό πάλι, έχει καταφέρει χωρίς παράθυρα, μέσω μονόπρακτου, να πείθει τους διάφορους απογοητευμένους (από δουλειά, σχέση, κ.λπ.) πως όλα θα φτιάξουν με τον ερχομό των Ε, που αν έχουν καθυστερήσει να έρθουν, είναι γιατί... οι Νεφελίμ,(βλ.ομάδα Ε) έχουν μπλοκάρει τις επικοινωνίες με το Σείριο και έχουν κατορθώσει σε μυστική αποστολή να χαλάσουν τα διαστημόπλοια των Ε. Έτσ… να μη γίνουν ακόμη τα μελλούμενα, ώστε να πουληθούν ακόμα μερικοί τόνοι βιβλίων.

Ίσως το θέμα σηκώνειγιαλομοθεωρίες.
Oι τύποι-ΔΟΜΗ σπάνια κριτικάρουν τον εαυτό τους. Μπορεί να νιώθουν τεράστια μοναξιά και απόρριψη και ίσως έχουν την ανάγκη να είναι απαραίτητοι, αλλά παρά την κατωτερότητα που ενδεχομένως αισθάνονται πλασάρονται, ως Αϊνστάιν για κάθε γνωστικό χώρο. Πολλές φορές αυτή τους η τάση για ξερολισμό μπλοκάρει την πραγματική μαθησιακή ικανότητα και δυσχεραίνει τη συνεργασία. Στις παραπάνω αντιλήψεις τους φταίει και το οικογενειακό τους περιβάλλον του που δε διέγνωσε από νωρίς αυτή τους την τάση.

Πολλές φορές, όταν κάποιος ξερόλας ακούσει να του λένε, με τρόπο τη φράση: «Μα ποιος είσαι, η Δομή;» δεν πιάνει το δούλεμα και φουσκώνει σα γάλοςγιατί μπορεί να έχει πιστέψει το μύθο του.

Για τα παραπάνω, βλ. Παραδείγματα 1, 2, 3, 4, 5, 6.

β)Η εκφορά της ατάκας γίνεται και στην περίπτωση που εκφράζεται ο θαυμασμός μας για έναν τύπο που αποδεικνύεται
εγκέφαλος, που το μυαλό του ωσάν σκληρός δίσκοςτεράστιας χωρητικότητας περιέχει ένα σωρό αξιόπιστες πληροφορίες σε ένα τομέα ή και σε περισσότερους (σπάνια περίπτωση). Γνωρίζει ουσιώδη και επουσιώδη θέματα, λεπτομέρειες. Χαμός γίνεται. Μια ανεξάντλητη data base το μυαλό του. Μια βιβλιοθήκη με απολύτως ταξινομημένες πληροφορίες και με ωράριο επίσκεψης, όσο τα μάτια του είναι ανοικτά. Θυμόμαστε το έργο «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» με τον Κώστα Βουτσά, όπου σε όλες τις ερωτήσεις, που του έκαναν γνώριζε τα πάντα (βλ. Παράδειγμα 7). Ο τύπος αυτός κάνει update τη database του, μέσω: ενδελεχούς μελέτης, περιήγησης στο internet, προσωπικής εμπειρίας και ερωτήσεων που κάνει σε κάποιους που γνωρίζουν ένα θέμα. Τις πληροφορίες που παίρνει όμως τις επεξεργάζεται κριτικά και τις διασταυρώνει προκειμένου αυτές να είναι έγκυρες και αξιόπιστες.

γ)Εδώ έχουμε την περίπτωση όπου κάποιος, ζηλεύει κάποιον που έχει εμπεριστατωμένη γνώση για κάποιο γνωστικό τομέα ή για κάποιο γνωστικό θέμα (βλ. Παράδειγμα 8)

Σημείωση: Πολλές φορές η εκφορά της ατάκας μπορεί να γίνει απουσία του ανθρώπου-ΔΟΜΗ. Τότε η ατάκα εκφέρεται ως: Μα ποιος είναι, η ΔΟΜΗ;

  1. -Άστα, μου ήρθε είναι ένας παπάρας, αερολόγος, μπουρδολόγος, πωλητής από μια εταιρία Η/Υ και ήθελε να μου κάνει συμβόλαιο συντήρησης για το pc που έχω στο ψαράδικο.
    -Δηλαδή ήθελε να προπληρώσεις βλάβες που μπορεί να μη συμβούν και ποτέ και προσπαθούσε να σε πείσει, σχετικά με την καθυστέρηση της δουλειάς σε περίπτωση που συμβούν οι βλάβες, ε;
    -Ακριβώς. Κι όταν του 'πα πως θα έχω μεγαλύτερη χασούρα από αυτά που είναι να πληρώσω στο συμβόλαιο, από τις συνέπειες των υποτιθέμενων βλαβών, άρχισε ο παπάρας να μου μιλάει για φανταστικές ανάγκες που εγώ δεν έχω λάβει υπόψη μου. Τρελάθηκα. Του λέω: «Καλά ρε μεγάλε, εσύ που ξέρεις τι ανάγκες έχω εγώ; Ψαράς δεν είσαι. Τεχνικός δεν είσαι.. Προφήτης δεν είσαι. Μα ποιος είσαι, η ΔΟΜΗ; Αν όχι, τότε είσαι κατσικοπόδαροςκαι ξέρεις πως θα ‘χω πρόβλημα, λόγω της γρουσουζιάς που θα μου φέρεις. Οπότε, άει στον ακατονόμαστο!

  2. Σε μια κοσμική συγκέντρωση. Ο Πέτρος αλληλοσυστήνει, το Γιώργο με τη Μαρία. Πέτρος: Γιώργο πέστε τα με τη Μαρία. Έρχομαι σε λίγο.
    Γ: Tι ζώδιο είσαι Μαρία και ποιος είναι ο ωροσκόπος σου;
    Μ: Αιγόκερος με ωροσκόπο Κριό. Είμαστε άτομα...
    Ο Γιώργος, μιλώντας πέντε λεπτά χωρίς να την αφήσει να σταυρώσει κουβέντα, της λέει: Ξέρω θα πεις πως είσαστε...
    Ξέρεις, θα γίνει έκλειψη σελήνης τον Ιανουάριο, που θα επηρεάσει τον κυβερνήτη του πέμπτου οίκου σου, που θα τετραγωνίσει με τον Ερμή... μπλα... μπλα αλλά θα επηρεάσει σύντομα...ναι, τα θέματα τύχης. Που κυνηγάς την τύχη;
    M(που έχει αρχίσει να εκνευρίζεται): Στο καζίνο Λουτρακίου, στο Λόττο, όπου κάτσει.
    Γ: Λοιπόν την επόμενη φορά θα παίξεις αυτά στο καζίνο και αυτά στο Λόττο. Από τη μια τα άστρα, από την άλλη οι γνωριμίες μου... Ξέρω εγώ.
    M(θέλει να του τη σπάσει): Μπας κι είσαι και γκόμενος της Παγιατάκη και τα ξέρεις, όλα αυτά; Γ: Η Παγιατάκη που λες... μπλα... μπλά…
    M: Δε με ενδιαφέρει ρε φίλε η Παγιατάκη!
    Γ: Τι σε ενδιαφέρει; Πες πες. Πες μου τι πρόβλημα έχεις; Θα σου δώσω την απάντηση. Έχεις καμιά ερωτική απογοήτευση και είσαι τόσο νευρική; Τι σε απασχολεί; Ξέρω τον τρόπο... να 'σαι σίγουρη. M: Ωραία λοιπόν. Πες μου έναν τρόπο για να μπορέσω να απαλλαγώ από την παρουσία σου.
    Γ: Ναι που λες...Ε; (Ξεκίνησε το play και στην πορεία συνειδητοποίησε την κατάσταση και έμεινε κόκαλο).
    Μ: Μα ποιος είσαι, η ΔΟΜΗ;
    Η Μαρία φεύγει αφήνοντας τον σύξυλο.
    Σε λίγο η Μαρία λέει στον Πέτρο:
    Μ: Τι ξερόλας είναι αυτός ρε; Με έπρηξε. Μου θύμισε τη διαφήμιση για το Κοσμοπόλιταν «Θες αυτό; Κοσμοπόλιταν σελίς 62.Θες το άλλο; Κοσμοπόλιταν σελίς 84». Α μα πια!
    Π: Κατάλαβα.Το βιολί του ο Καραγιάννης !
    Μ: Τι δουλειά κάνει ο μαλάκας;
    Π: Ψευτοδημοσιογράφος είναι και γράφει στην... στην... τέλος πάντων σε μια Πάπυρος Μαρούς της πλάκας.
    Σε λίγο ο Κώστας, ένας γνωστός του Γιώργου που παρακολουθούσε λίγο πιο πέρα τη φάση έλεγε σε έναν άλλο φίλο του, το Λεωνίδα.
    Κ: Μας έλεγε που λες ο παπάρας ο Γιώργος, πως θα πλησίαζε το φίλο μας τον Πέτρο για να του συστήσει τη Μαρία γιατί ενδιαφέρεται. Και μας έλεγε ο μάπας πως δεν υπάρχει γυναίκα στον κόσμο που να μπορεί να τον αδειάσει γιατί λέει, ξέρει τρόπους, μεθόδους, έχει γνώσεις, μπλα μπλα κι άλλα κουλά. Και μεσ' τα μάτια μου.. πριν της κάνει την όποια νύξη, είχε ξενερώσει η Μαρία, απ' το μπλα μπλα του και τους τρόπους του και τον είχε στείλει στο ΙΚΑγια παραπεμπτικό. Λ: Ε, τον ξεφτίλα!

  3. Ειρωνική αναφορά για κάποιον Βρασίδα που την έχει δει ΔΟΜΗ.
    -Καλά ο Βρασίδας… Ξέρει και πού θα γίνει ο επόμενος σεισμός, πόσα Ρίχτερ θα γίνουν και τι επίκεντρο θα έχει! Ξέρει πώς θα λυθεί το κυκλοφοριακό στην Αθήνα, πώς θα γίνουν πιο φτηνά τα εισιτήρια. Ξέρει πώς βγήκε η κυβέρνηση, ποιος τρώει τα δημόσια κονδύλια και πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές! Ξέρει γιατί κολλάνε τα Windows, ποιος φτιάχνει τους ιούς και πώς ενώ «καίμε» CD, αυτά τελικά δεν καίγονται λες κι είναι η φλεγόμενη βάτος. Ξέρει για τις αράχνες και για τα σκυλιά, όσα κι αυτά δεν ξέρουν για τον εαυτό τους. Ξέρει για τα αεροπλάνα, τα λοιμώδη νοσήματα, για θέματα ανθρωπολογίας και βοτανολογίας, για τα Όσκαρ, για τη ραδιενέργεια, τους εξωγήινους, τη νανοτεχνολογία, το λιανεμπόριο, την παραγωγή σταφίδας, τα τυριά, μέχρι και έχει απάντηση στον προβληματισμό «Θεέ μου ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω».
    - Μα ποιος είναι, η ΔΟΜΗ;

    Σημείωση:-Ο τελευταίος προβληματισμός προέρχεται από το τραγούδι, «Γενέθλια», (στίχοι-πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μπικάκης. Άλλη εκτέλεση: Νότης Σφακιανάκης).

  4. -Και που λες, βλέπεις τον Χ (ξερομπορόλας) να μιλάει με τις μεσημεριανούδες για τη Eurovision, αργότερα να κάνει μία στάση σε 3 δελτία ειδήσεων, ώστε να μιλήσει π.χ.: για ένα σκάνδαλο με τα τρόφιμα (Αντ-1), να παραμείνει για το επόμενο θέμα, που αφορά τον επερχόμενο ανασχηματισμό, να δώσει τη λύση στην εξιχνίαση της πτώσης κάποιου αεροπλάνου (Mega), ενώ σε παράλληλη σύνδεση με το (Alter) να μιλάει για τις τιμές του φραπέ στο Κολωνάκι και στην Στουτγάρδη, κι ύστερα σε μεταμεσονύκτιο τοκ-σόου, να μιλάει για οικονομία κ.λπ.. - Μα ποιος είναι, η ΔΟΜΗ;
    -Όλοι οι τόμοι μαζί.

  5. Ο Γιώργος είναι φρακαρισμένος στην κίνηση. Τρελαίνεται από τα καυσαέρια, τα κορναρίσματα και το βρισίδι. Ο Πέτρος (γνωστός ξερόλας) απ' το πίσω κάθισμα λέει: Πέτρος: Έπρεπε να πάμε από το άλλο στενάκι. Γλιτώναμε δυο φανάρια.
    Γιώργος: Μα ποιος είσαι, η ΔΟΜΗ;
    Βάσω(συνοδηγός):Μπα όχι. Μετά Χριστόν Προφήτης είναι. χα χα χα.

  6. Δυο τύποι-ΔΟΜΗ (Α, Β) τσακώνονται, στις 8 το πρωί φωνάζοντας δυνατά
    Α: Μα ποιος είσαι, η ΔΟΜΗ;-
    B: Όχι, εσύ είσαι η ΔΟΜΗ. Ξερόλα! Μπορόλα!
    Ένας περαστικός που τα 'χει πάρει στο κεφάλι με τους ηλίθιους, τους πλησιάζει και τους λέει: ΑΝΤΕ ΔΟΜΗΘΕΙΤΕ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ ΠΡΩΙΝΙΑΤΙΚΑ!
    Α,Β (εν χορώ): Καλημέρα λέει ο κόσμος.

  7. Ο Γιώργος είναι ενθουσιασμένος από τις εμπεριστατωμένες πληροφορίες και λεπτομέρειες που δίνει ένας ξεναγός σε ένα ταξίδι που κάνει. Τον πλησιάζει και του λέει:
    -Μένω έκθαμβος με τις γνώσεις σου. Καταλαβαίνω πως αυτά που λες είναι σωστά γιατί έχω το σχετικό υπόβαθρο για να τα ελέγξω. Μα ποιος είσαι, η ΔΟΜΗ; (χαμογελάει φιλικά και τον χτυπά, με ευχαρίστηση στον ώμο).

  8. -Καλά πώς την έχει δει ο Μήτσος που εξηγεί.. εξηγεί... εξηγεί τόσα και τόσα για το κτηματολόγιο, κι οι άλλοι σα μαλάκες κρέμονται απ’ τα χείλη του; Μα ποιος είναι, η ΔΟΜΗ;
    - Α ρε ζηλιάρη. Αφού ξέρει ο άνθρωπος. Έχει τεράστια εμπειρία. Και εσύ ρε μαλάκα αντί να με διακόπτεις με μαλακίες καλό θα 'ταν να προσέξεις τι λέει, γιατί αυτά που λέει σε αφορούν άμεσα.

Θα μπορούσαν οι ξερομπορόλες, να θεωρούν ως έμβλημα τους τη σοφή κουκουβάγια (από GATZMAN, 05/01/09)Αφτιάς.Τι δε γνωρίζει; (από GATZMAN, 05/01/09)Βώδη (από GATZMAN, 05/01/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Έκφραση που χρησιμοποιείται για ανθρώπους που στο παρελθόν ήταν πάντα υπό και ξαφνικά, εξαιτίας κάποιων αξιωμάτων ή χρημάτων που απέκτησαν κατά τύχη, βγάζουν όλο τους το κόμπλεξ και το παίζουν κάποιοι.

- Τον είδες τον Γιαννάκη; Τόσο καιρό ήταν το παιδί της φάπας και τώρα ξαφνικά που μου 'γινε και δημοτικός σύμβουλος, δεν καταδέχεται ούτε να μας μιλήσει.
- Έτσι. Ο μούτσος που γαμούσαμε έγινε καπετάνιος.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Μικρό σε μέγεθος πτηνό. Το σπουργίτι, το καναρίνι, καθώς και το μικρό κοτοπουλάκι. Χρησιμοποιείται τόσο κυριολεκτικά, όσο και μεταφορικά, για να δηλώσει κάτι που ενώ είναι μικρό στο μάτι, είναι εν δυνάμει ελπιδοφόρο.

  1. - ...κι εκεί που έψαχνα στην αποθήκη του παππού για το πριόνι, βρήκα δυο παγίδες, που τις είχε φτιάξει όταν ήτανε νέος! - Για μουνιά; - Για τσόνια ρε λιγούρη… τι μουνιά;

  2. Πατέρας με υιό τα πίνουνε στο στέκι του δεύτερου, σε μια προσπάθεια να γεφυρωθεί το χάσμα των γενεών, που είναι πιο φαρδύ και από τη Μάγχη. - Ρε Τάκη, σαν πολύ δε σου τρίβεται το Σοφάκι; Το «έβαλες»; - Τι λες ρε πατέρα; Αυτή πάει ακόμα σχολείο και εγώ πήρα πτυχίο πρόπερσυ…
    - Μικρό είναι και το τσόνι, το καλαμπόκι το καταπίνει όμως!

(από pavleas, 30/01/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Έκφραση που αντλεί την επακριβή σημασία της πάντα από τα λεχθέντα και συμφραζόμενα, πέρα όμως απ' αυτό, και ανεξαρτήτως πλαισίου εκφοράς, κυρίως συνδηλώνει έναν τρόπο του σχετίζεσθαι ανάμεσα στα υποκείμενα που εμπλέκει (εγώ, εσύ).

Εκφέρεται ως εξής «είμαι κι εγώ [παύση] αλλά είσαι κι εσύ... ». Πολύ συχνά εισάγεται με τα «τι να πω;» ή το «καλά...» ή «εντάξει...».

Ο χαρακτηρισμός είναι γραμματικά το κατηγορούμενο που αποσιωπάται ως ευκόλως εννοούμενο, εν προκειμένω ως «δυστυχώς ευκόλως εννοούμενο» και αυτή η παράλειψη, που σημαίνει αβίαστη αλληλοκατανόηση των «εγώ» και «εσύ», είναι που προσδίδει τη δραματικότητα της έκφρασης.

Δεδομένου λοιπόν ότι το αποσιωπηθέν είναι πάντα κάτι το αρνητικό, η έκφραση δηλώνει την πρόθεση του ομιλητή:

  • να τονίσει τη μετοχή και των δυο στη ζοφερότητα μιας κατάστασης ή ιδιότητας, ακόμα κι αν ο «εσύ» διστάζει να το παραδεχτεί,
  • να επισημάνει/στιγματίσει το γεγονός ότι πρόκειται για μια κατάσταση στην οποία ο ένας σέρνει τον άλλο, ο ένας αντανακλά κι επιβεβαιώνει τον άλλο, ωσάν υπό την επίδραση μιας δίνης η οποία έλκει και τους δυο και συνιστά και τη μεταξύ τους ελκτική δύναμη, και της οποίας κομμάτι κι επιβεβαίωση (να η αβίαστη αλληλοκατανόηση) είναι και η συζήτηση στο πλαίσιο της οποίας η έκφραση λέγεται,
  • να μετριάσει έτσι τη δική του ευθύνη για το παραπάνω, χωρίς όμως ουδόλως να την αποποιηθεί, που γενικά είναι μια τίμια στάση, καθώς και αυτοκριτική ειλικρίνεια δείχνει («είμαι κι εγώ») αλλά και ευθύτητα («είσαι κι εσύ»).

Θα πρέπει, λοιπόν, να τονιστεί - ακόμα περισσότερο επειδή παρακάτω αναφερόμαστε σε συγκεκριμένους »συνήθεις παραλειπόμενους« χαρακτηρισμούς - ότι η φράση σε κάθε περίπτωση δείχνει πως για το χρήστη της μεγαλύτερη σημασία έχει το γεγονός της κοινής ζοφερής μοίρας, παρά το τι ακριβώς είναι η κοινή μοίρα. Αν και προϊόν έκλαμψης και «ενόρασης» επί της κατάστασης, η σχετική ασάφεια δια της παράλειψης του «τι είμαι εγω» που «απ΄αυτό είσαι κι εσύ» είναι περισσότερο μια δυσοίωνη ομίχλη που σκεπάζει ξαφνικά τη συζήτηση, παρά ένα κεραυνοβόλημα.

Τι είδους χαρακτηρισμοί είναι δυνατό να εξυπονοούνται όταν γίνεται χρήση της φράσης; Πάμπολλοι... ενδεικτικά

- Είμαι κι εγώ (μαλάκας) αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (οτινάνας), αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (σαβουρογάμης), αλλά είσαι κι εσύ...

Ενίοτε βέβαια ο αποσιωπηθείς χαρακτηρισμός είναι λιγότερο βαρύς, και η φράση δεν έχει όλη αυτή την υπαρξιακή μαυρίλα που με τόση μαεστρία περιέγραψα παραπάνω, αλλά παιγνιώδη, ειρωνική και ψευτο-διεκτραγωδιστική, να το πούμε έτσι, διάθεση,
λ.χ.

- Είμαι κι εγώ ξυσαρχίδας) αλλά είσαι κι εσύ
- Είμαι κι εγώ (κατεστραμμένος) αλλά είσαι κι εσύ...
- Είμαι κι εγώ (σουρτούκω) αλλά είσαι κι εσύ...

1.(από εδώ).

Πολύ μελαγχολία, ρε Γιώργη. Είμαι κι εγώ, αλλά είσαι κι εσύ...

  1. (από τεκνατζούδικη συζήτηση σε φόρουμ)

lalaith: Εγώ γλυκιά μου αναλαμβάνω μόνο αγοράκια 16-18 ετών... Να σου προτείνω καμιά συνάδελφο...

Marema: Αγοράκια 16-18 εε;;; Βοηθό θές;;; :)))))))))

lalaith: Είμαι κι εγώ, αλλά είσαι κι εσύ...

  1. (βάζω καταχρηστικά κι ένα που δεν αποσιωπεί τίποτα, αλλά έχει πλάκα, από το site se eida και τις αντιδράσεις σε ομοφυλοφιλική αγγελία)

- ειστε τελειως μαλακες τελικα. κομπλεξαρες του κερατα.ομοφοβοι
- η αληθεια ειναι οτι ειμαστε λιγο μαλακες και κουτσομποληδες, αλλα εισαι κι εσυ σπαζοκλαμπανιας ρε παιδι μου, δεκα φορες την εβαλες την πουτσοαγγελια σου (ονομα και πραμα) , ε νισαφ ιζ νισαφ γκανταμιτ!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Το φίλε έγινε φίλος. Και προσφάτως, κανά δυο χρόνια, έγινε φίλο. Συνήθως ακούγεται στη καγκουροσλάνγκ.

-Τι έγινε φίλο;
-Ας τα να πάνε, σκατά...

-Εεεεεεε, φίλο, που χάθηκες;
-Εγώ ή εσύ ρε φίλο; Κάτσε να τα πούμε.
-Εχω δουλειά ρε φίλο. Αλλη ώρα.

Got a better definition? Add it!

Published

Ανεγκέφαλη έκφραση - πλεονασμός, που υποδηλώνει απαξίωση ή/και (αυτο)σαρκασμό. Με άλλα λόγια, είμαστε επιεικώς απαράδεκτοι, για τα πανηγύρια ή απλά δε βλεπόμαστε, είμαστε ένα μάτσο χάλια.

Χρησιμοποιείται σε όλα τα πρόσωπα, ανάλογα με την περίσταση.

- Έλα ρε... Δε σ' ακούω καλά... Γήπεδο είσαι; Πόσο είναι;
- Άσε φίλε, είμαστε για να 'μαστε. Σέρνονται τα παλτά...

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Πολλάκις αναφερόμεθα εις αλλοδαπούς το όνομά των μας μπερδεύει και δε μπορούμε να το εκφέρουμε σωστά. Πλην όμως πρέπει να συννενοηθούμε ότι αναφερόμαστε στο συγκεκριμένο άτομο. Ούτως, μία κοινή ονομασία αν επρόκειτο δια Ισπανό ή Αργεντίνο ή εν πάσει περιπτώσει ισπανόφωνο είναι Jimenes Gavaces (χυμένες γαβάθες). Προσοχή! Η αντίστοιχη Ισπανίδα δεν είναι η πασίγνωση: Μαρία Ντολόρες Χτύπα Τονμου Ώρες! Ούτο παραπέμπει εις... έτεραι καταστάσεις!

Καυλαγόρας: «Εσυναντήθην εχθες αποσπερίς μετά του... εεε... Χουάν... Αντόνιο... α πλέον! Εκουράσθη με τα ακατάληπτα επίθετα των Ιβήρων και λοιπών λατινόφωνων!»

Φιφακλής: «Μην κουράζεσαι φίλτατε σοφολογιότατε! Πες απλά ότι εσυναντήθεις με τον Χυμένες Γαβάθες και ήμεθα εντός!»

Καυλαγόρας: «Μα δεν εχύθει καμία γαβάθα! Που εντός εννοείς; Όπως λέμε: Βατεύω την μ' εαυτόν ιερόδουλη εντός;»

Φιφακλής: «Ωχχχχ.... βατεύω τε και το μ' εαυτόν κέρατο εντός!»

Δες και το λήμμα phonetics και τα σχετικά σχόλια

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified