Tagged definitions (112)
Showing 51-60 from 112

Όταν εκφέρουμε τον όρο, μιλάμε για γωνιακό μαγαζί, μαγαζί από το οποίο οι διερχόμενοι πελάτες μπορούν να περάσουν μπροστά από τις δυο (ή και περισσότερες) πλευρές του. Αποσπάται έτσι καλύτερα η προσοχή τους (από τις βιτρίνες του καταστήματος), από το να υπήρχε θέα μόνο από τη μια πλευρά του. Η κατάλληλη αξιοποίηση της κατάστασης παρέχει δυνατότητα επαύξησης του τζίρου του καταστήματος.

Η δυνατότητα επαύξησης των εισρεομένων χρημάτων μέσα από αξιοποίηση κάποιων καταστάσεων, μέσων, κλπ, αποτελεί την ιδιότητα κλειδί του συγκεκριμένου ορισμού. Διακρίνουμε δυο περιπτώσεις:

1) Αναφερόμαστε σε εταιρείες, ιδρύματα, οργανισμούς που, αξιοποιώντας θεμιτά & αθέμιτα μέσα, αλλά και κάποιες συγκυριακές καταστάσεις, μπορούν να επαυξήσουν τον τζίρο τους (βλ. παρ. 1, 2).

2) Σε εταιρείες, οργανισμούς, ιδρύματα, στους οποίους μπορεί να εφαρμοστεί από κάποιους εργαζόμενους, ψάρεμα πελατών για τον εαυτό τους (βλ. παρ. 3).

Χρησιμοποιείται προκειμένου να δείξει τον απόλυτο βαθμό κατά τον οποίον υπερτερεί αυτό το οποίο θέλουμε δια της φράσης να εξυψώσουμε. Η προέλευση της φράσης θα πρέπει ν' αναζητηθεί στα Λούκυ Λουκ.

Το καφέ της Χαράς, είναι μια παλιά σειρά του Αντ-1 που προβλήθηκε στο διάστημα 2003-2006. Βασικοί πρωταγωνιστές, η Ρένια Λουιζίδου (στο ρόλο της Χαράς) κι ο Χάρης Ρώμας, στο ρόλο του συντηρητικού δημάρχου ενός παραδοσιακού χωριού της ορεινής Αρκαδίας.

Στη σειρά, η Χαρά υποδυόταν μιά μοντέρνα κοπέλα που άνοιξε ένα πολύ προχώκαφέ, για τα δεδομένα του χωριού αυτού. Το καφέ της Χαράς. Απ' εδώ ξεκινάει ο σλανγκισμός.

Όταν λέμε «πάμε για καφέ», συνήθως τουκανίζουμε, αφού ο καφές είναι συνήθως το δευτερεύον στοιχείο της υπόθεσης. Λες π.χ., πως πας για καφέ, ενώ στην ουσία θες να κάνεις μια σοβαρή επαγγελματική κουβέντα, να ψήσεις μια γκόμενα, να κάτσεις για να κοζάρεις κόσμο, να πας για απλό κουτσομπολιό και ένα σωρό άλλα πράγματα.

Εδώ όμως δεν τουκανίζουμε. Εδώ σλανγκίζουμε. Όταν μιλάμε εδώ, για καφέ της Χαράς, μιλάμε... για φραπέ από flocafe. (χωρίς να δίνουμε στόχο στους περίεργους).

Μιλάμε για έναν προχώ καφέ, για έναν καφέ που δίνει μοναδική χαρά στους θαμώνες, οδηγώντας τους σε πρωτοποριακές ερωτικές απολαύσεις. Για έναν καφέ που δεν φτιάχνεται με μηχάνημα, αλλά με το χέρι, ή με το πόδι (με το πόδι... φτιάχνεται δουλειά του ποδιού, δεν γίνεται), αλλά και με το μεράκι μιας έμπειρης μαστόρισσας.

Χρησιμοποιείται ενίοτε και από άτομα τα οποία γνωρίζουν πολύ καλά ότι φυσικά και δεν υφίσταται η «γωνία» Ανθίμου και Γαζή, αλλά θέλουν να υποδηλώσουν το ... ανύπαρκτο ή την αποφυγή ενός τρίτου ατόμου το οποίο δεν έχει γνώση αυτής της ... «ιδιαιτερότητας» (sic).

O άνευ ενδιαφέροντος και τεκταινόμενων τόπος (υποκειμένικά, έτσι;), όπου ακόμη και η αλώπηξ και ο γλαυκίσκος, χαρακτηριστικοί και επίμονοι νυκτόβιοι θηρευτές, ελλείψει εναλλακτικών, άγουσιν προς τούφα.

Αντλεί από την λαϊκή μας παράδοση και διατίθεται σε 15-σύλλαβο.

Οι απόλυτες εσχατιές, εκεί που χωρίζουν τα οικόπεδα του Αληθινού Θεού από του αλλουνούνα!

Τελευταίως και η πλατεία Ομονοίας.

Ακριβώς μπροστά, ενώπιον, σε πρώτο πλάνο (τοπικό επίρρημα).

Η προέλευση της φράσης πιθανό να προέρχεται από το ποδόσφαιρο, και συγκεκριμένα την επίδειξη κάρτας σε παίκτη από το διαιτητή, η οποία οφείλει να γίνεται με τον σαφέστερο δυνατό τρόπο.

Η πρωτεύουσα της Αιγύπτου, σλανγκιστί, δίνει αφορμή για μια παρετυμολογία. Δηλαδή το Κάιρο, όπως και το καΐκι, σημαίνουν τον καμμένο, την καμμένη φλάντζα, το καμένο χαρτί, τον καρακαμένο, το αποκαΐδι, τον φλατζοκαμμένο. Έχουν σχηματιστεί ανάλογες εκφράσεις, όπως «έφυγε για Κάιρο μεριά».

Να μην συγχέεται με το πραγματικό Κάιρο, που έχει την εξής ετυμολογία:
Κάιρο < αγγλικό Cairo < αραβικό Al-Kahira = νικηφόρος, πιθανόν προς τιμήν του Άραβα στρατηγού που κατέλαβε την Αίγυπτο το 969 μ.Χ. Το παλαιότερο όνομα της πόλης ήταν Khereohe/Kheriaha που σημαίνει πεδίο μάχης, επειδή σε εκείνη την περιοχή πολέμησαν δύο αιγυπτιακές θεότητες. Για την σλανγκ χρήση του Καΐρου βλ. και συνδέω με Κάιρο και Ο Αχιλλέας απ' το Κάιρο.

Πηγή: JohnBlack.

Γνωστός παραθεριστικός προορισμός των Θεσσαλονικέων, η παραθαλάσσια αυτή κωμόπολη της Χαλκιδικής διαφοροποιείται από μια και μόνη συλλαβή από το περίφημο παπάκι που το λένε και γατάκι ή μύδι, το πολυθρύλητο εξάρτημα που έκανε τις γυναίκες διάσημες σε όλο τον πλανήτη.

1. Η θάλασσα, το ανοιχτό πέλαγος.
2. Ο Πειραιάς για τους Αιγινήτες.
3. Η φυλακή ή το τρελάδικο.