Tagged definitions (7)
Showing 1-7 from 7

Σλανγκιά του νεοέλληνα, με την οποία απαξιώνει συλλήβδην, τα αναρίθμητα και άχρηστα, τις περισσότερες φορές, χαρακτηριστικά που φέρνουν οι πρεσβευτές της Χάϊ Τεκ, στη ζωή μας. Και ενώ ως σκοπό έχουν να διευκολύνουν τη ζωή μας, τις περισσότερες φορές μας πονοκεφαλιάζουν.

Η έκφραση απαντάται και με τις εξής μορφές:

• Μόνο καφέ δεν κάνει!!!
• Κάνει και καφέ!!!

• Τι θες, να κάνει και καφέ;!!

  Το απόγειο της τεχνολογίας για το νεοέλληνα, δεν μπορεί παρά να είναι συνυφασμένο με τη προετοιμασία και το σερβίρισμα του ανωτέρω ροφήματος. Τι να την κάνεις την Χάϊ Τεκ, αν δεν μπορεί να φτιάξει καφέ, και καφέ που να πίνεται!

Οι έξυπνες Ελληνίδες από την άλλη, κωλώνες του σπιτιού [sic], γνωρίζοντας το, χρησιμοποιούν την παρασκευή και το σερβίρισμα του καφέ, αντί SMS. Δηλαδή και εδώ η τεχνολογία υπολείπεται. Παράδειγμα:

• άρνηση παρασκευής και σερβιρίσματος σημαίνει ότι έρχεται καταιγίδα,
• σερβίρισμα με λουκούμι, ή χειροποίητο κουραμπιέ σημαίνει, έρχεται η πεθερά σας για δεκαπενθήμερη επίσκεψη,
• απλή παρουσίαση και σερβίρισμα σημαίνει ευτυχισμένος γάμος, και ότι η γυναίκα, όπως σε κάθε τέτοιο γάμο, είναι το αφεντικό της οικογένειας.

Το πρώτο κατάστημα έτοιμου καφέ Λουμίδη, άνοιξε το 1919 στον Πειραιά. Το 1926 η φίρμα μετονομάστηκε σε Παπαγάλο Λουμίδη. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν διάφορα άλλα καταστήματα. Το 1955 γίνεται βιομηχανοποίηση του προϊόντος, ενώ το 1987 η εταιρεία εξαγοράζεται από τη ΝΕΣΤΛΕ. Και ο καφές Λουμίδη, συνεχίζει την πορεία του μέσω αυτής.

Ένα από τα αγαπημένα διαφημιστικά σλόγκαν, είναι: «Έκαστος στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες».

Αυτά με το θεωρητικό πλαίσιο. Προχωράμε στο σλανγκιστικό πεδίο.

O καφές Λουμίδη, παραπέμπει σε φραπέ, που φτιάχνεται από φραπεδιάρα ειδικό (η λέξη «Λουμίδη» περιέχει την κατάληξη -μίδι, που παραπέμπει ηχοποιητικά σε μύδι και φανερώνει πως ο καφές φτιάχνεται δια χειρός, ή ποδός κορασιδος) σε φραπενείομε ποιοτικό τρόπο.

Μιλάμε για ποιοτικό τρόπο, επειδή ο καφές Λουμίδη είναι φημισμένος καφές. Τόσο φημισμένος, όσο φαίνεται να νοηθεί από το αναφερόμενο σλόγκαν της διαφήμισης για τον καφέ Λουμίδη, εκ του οποίου προκύπτει με παράφραση ο όρος «Έκαστος στο είδος του κι οι φραπεδιάρες στους φραπέδες». Αναφερόμαστε σε έμπειρες φραπεδιάρες, γιατί όπως είπαμε ο καφές είναι φημισμένος.

O συγκεκριμένος όρος, εστιάζει στην αξία που έχει η παρασκευή φραπέ, δια χειρός, ή ποδός, έμπειρης φραπεδιάρας.

Αν η μαλακία προσεγγίζει το γαμήσι, τότε η μαλακία που γίνεται από γυναίκα το προσεγγίζει περισσότερο, η μαλακία από φραπεδιάρα ακόμη περισσότερο και η μαλακία από έμπειρη φραπεδιάρα ακόμα περισσότερο.

Πότε εκφέρεται ο όρος;

1. Από θαμώνες φραπενείων. Έχουν δοκιμάσει τέτοιο καφέ. Τον έχουν γευτεί και ξέρουν. Οπότε αν κάποιος δεν τον έχει δοκιμάσει, εκφέρουν τον όρο, με στόχο να του δείξουν, πως όσο καλός κι αν είναι στο φτιάξιμο του φραπέ, δεν φτάνει την επαγγελματία, και ειδικότερα δε φτάνει την φημισμένη επαγγελματία (φημισμένος καφές), που χει μελετήσει διεξοδικά το θέμα και ξέρει απ΄έξω κι ανακατωτά πως να ανάβει κάποιον (βλ. παρ. 1).

2. Επίσης, τη φράση αυτή, μπορούν να την εκφέρουν εξπέρ φραπεδιάρες προκειμένου να ψυλλιάσουν κάποιον για την αξία της υπηρεσίας τους (βλ. παρ. 2).

3. Επίσης η φράση μπορεί να αναφερθεί και στα πλαίσια συνδικαλιστικού αγώνα δυναμικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων, των ακάματων βιοπαλαιστριών του κλάδου των φραπεδιάρων (διεκδικώντας βαρέα ένσημα, κλπ).

Ο όρος δηλαδή, θα μπορούσε νά 'ναι κεντρικό σύνθημα σε πορεία φραπεδιάρων. Θα μπορούσε δηλαδή, να εκφωνείται από ντουντούκες, κλπ, αλλά και να αναγράφεται σε πανό, σε αφίσες, κλπ. (βλ. παρ. 3).

δὸς ἡμῖν σήμερον... (από Vrastaman, 06/05/09)

Χρειάζεται κι εδώ μια προσθήκη: μικροί μεγάλοι στα φραπενεία. Όπου συχνάζουν συνήθως πολύ μικροί και πολύ μεγάλοι.

Ύστερα από παραγγελιά του σλάνγκαρχου GATZMAN δεν μπορώ παρά να ανταποκριθώ σ' αυτήν την συνέχιση της frappé saga.

Κατά το «πρωινός καφές», λοιπόν, το μαγκαζίνο του Αντένα που καθιέρωσαν κυρίως η Ρούλα Κορομηλά και η Ελένη Μενεγάκη, σλανγκίζεται ο «πρωινός φραπές».

Πρόκειται για τον φραπέ που χτυπιέται και σερβίρεται στις πρώτες πρωινές ώρες στα γνωστά ευαγή ιδρύματα από ανασεισιφάλλους, που οσοδήποτε ξανθιές, έχουν πάντως μεγαλύτερο I.Q. από Μενεγάκη και τις όμοιες.

[i]Ιδιαιτερότητες σε σχέση με τον νυχτερινό φραπέ[/i]: Καθώς γίνεται στις πρώτες πρωινές ώρες, έχουν τελειώσει οι περιττές πολυτέλειες και γκλαμουριές, όπως χορευτικά, ποτά με φραπεδιάρες που την έχουν δει Γιαλόμα κ.τ.ό., έχουν φύγει τα ψιμύθια κι οι εξωραϊσμοί, και απομένει γυμνή (pun intended) η παρακμή του φραπενέ. Από την άλλη, το καλό είναι ότι υπάρχει μια επικέντρωση στο φραπέ, χωρίς κανέναν αντιπερισπασμό από κουβεντούλες, πουτά-χουρούς κ.τ.λ. Οπότε για τους ορκισμένους φραπεμανιακούς (με την κακή έννοια) ο πρωινός φραπές αποτελεί απόσταγμα εμπειρίας.

[i]Παρενέργειες[/i]: Μπορεί οι ρουμάνοι (με την ευρεία έννοια) του μαγαζιού να κρίνουν ότι ήρθε η ώρα να κλείσει το μαγαζί και να ανάψουν ξαφνικά τα φώτα. Οπότε να φωραθεί η ανασεισίφαλλος επί το έργον και ο φραπεδόβιος να μην ξέρει πού να κρυφτεί. Καθώς μάλιστα το φραπέ θεωρείται τύποις παράνομη δραστηριότητα (άκουσον άκουσον! Διάγουμε εποχή φραπεαπαγόρευσης!) η δύσμοιρη ανασεισίφαλλος κι ο έκπληκτος παρτενέρ της ενδέχεται να εισπράξουν φαρισαϊκούς αποτροπιασμούς, ή, αντιστρόφως, σκωπτικά χειροκροτήματα για τα φραπε-μεράκια. Γενικά, όχι και ό,τι καλύτερο αυτό το αυξημένο ρίσκο του πρωινού φραπέ.

[i]Πρωινός φραπές και επαγγελματική ζωή[/i]: Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες φραπεδόβιων. Αφενός αυτοί που πάνε από τη νύχτα στο φτωχό πλην τίμιο φραπενείο και την βγάζουν σερί μέχρι το πρωί. Με λίγα λόγια οι καρακαμένοι του κωλομπαρεύειν, το αντίστοιχο των καβουροσλανγκοσαύρων στο σάιτ μας. Αυτοί την άλλη μέρα στην δουλειά ή όπου αλλού είναι ζόμπι. Αφεδύο οι πολύ γιάπηδες φραπεμανιακοί που είτε πάνε νωρίς τη νύχτα στο ίδρυμα στην λογική του «αν κοιμηθώ νωρίς (λέμε τώρα...), θα σηκωθώ νωρίς»... Ή ακόμη καλύτερα, για να γλιτώσουν τις περιττές φιοριτούρες (ποτά-προγράμματα) πάνε στο φραπενείο νωρίς το πρωί, πριν την δουλειά τους. Αυτοί είναι οι φύτουκλες του φραπέ, πάντως η τακτική αυτή δίνει λιγότερο στόχο αν είσαι οικογενειόρχης, αφού γίνεσαι και αντικείμενο θαυμασμού για το πόσο πρωί πας στην δουλειά. Στους τελευταίους, το φραπέ έχει περίπου ό,τι επίδραση έχει γενικά η λεγόμενη πρωϊνή, λίγο μόνο καλύτερο κέφι. Να διευκρινίσουμε, βέβαια, ότι οι οπαδοί του πρωινού φραπέ δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των φραπεδόβιων, αφού η μεσογειακή διαστροφή επιτάσσει κυρίως νυχτερινό φραπέ.

Τέλος, μελετάται από τους σλανγκολόγους αν η έκταση του φαινομένου δικαιολογεί έκφραση «κόψε τον πρωινό», προκειμένου περί του ετεροφραπεδιασμού, κατά το κόψε την πρωϊνή για τον αυτοφραπεδιασμό.

Ενίοτε εργοταξιακός ή και ναυτικός-βαπορίσιος (ανάλογα με το πού βρίσκεσαι).

Δεν διαφέρει σε τίποτα με τον κανονικό στιγμιαίο καφέ, νες ή φραπέ (δεν ισχύει για άλλου είδους καφέδες), παρά μόνο στον τρόπο ανακατέματος-χτυπήματος. Κοινώς, είσαι στην οικοδομή, δεν παίζει να κουβαλήσεις μαζί σου μιξεράκι και η γυναίκα σου ξέχασε να σου βάλει το σέικερ. Δεν πίνεις καφέ; Όχι βεβαίως. Παίρνεις δυο πλαστικά ποτηράκια, ε του πούστη, κάπου θα βρεις, και ρίχνεις τον καφέ με το νερό από το ένα ποτήρι στο άλλο (αρκετές φορές) καταφέρνοντας έτσι την τέλεια, λέμε τώρα, ανάμιξη. Βέβαια να μην περιμένουμε να κάνει και ΤΟΝ αφρό, μην το χέσουμε κιόλας, αλλά από τον αχτύπητο είναι καλύτερος.

Η ετυμολογία θαρρώ είναι αυτονόητη.

Γηπεδικό άκουσμα, προσφώνηση-παρουσίαση των προϊόντων του κινητού κυλικείου. Παρόλο που σαν φράση ακούγεται απλή, η άρθρωσή της αποτελεί μία ιδιαίτερα επίπονη δοκιμασία. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για την έκφρασή της, σύμφωνα με το βιβλίο των 7 σοφών και του Θοδωρή Ζαγοράκη, είναι η εξής: για περίπου 2 δευτερόλεπτα τραβούμε την πρώτη λέξη της πρότασης προσέχοντας τον τονισμό (κο-κα-κόλα) και στη συνέχεια, χωρίς ανάσα, λέμε όλα τα υπόλοιπα σε χρονικό διάστημα μικρότερο του 1/2 δευτερολέπτου. Αυτή η γλωσσοδετική της ιδιότητα την κάνει ξεχωριστή αλλα και συνάμα χρήσιμη, καθώς αποτελεί μέτρο νηφαλιότητας για κάποιον οδηγό (ένας σουρωμένος είναι πρακτικά αδύνατον να την ξεστομίσει τηρώντας κατα γράμμα τις οδηγίες χρήσεως).

......Λίγα στοιχεία για τα προϊόντα......

- Κοκακόλα: Μαύρο πόσιμο υγρό, χωρίς ίχνος φυσαλίδας και σε θερμοκρασία περίπου 25 βαθμών. Αποτελεί μακρινό απόγονο του γνωστού αναψυκτικού Coca- Cola και χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι το μπουκάλι-περιέκτης ανοίχθηκε 1-2 εβδομάδες πριν την κατανάλωσή του.
- Καφεδάκι: Με τον όρο αυτό εννοείται κάθε είδος καφέ που κυκλοφορεί στην αγορά. Φραπές γλυκός, μέτριος, με γάλα, χωρίς γάλα, ελληνικός, καπουτσίνο, γαλλικός, εσπρέσσο, φρέντο, φρεντοτσίνο, νες με ζάχαρη, με ζαχαρίνες, ακόμα και σκέτοι κόκοι καφέ αντιπροσωπεύονται από αυτή τη λέξη, καθώς σε περίπτωση ζήτησής τους ο καταναλωτής-φίλαθλος θα πάρει θετική απάντηση απ'τον πωλητή. Το χαμόγελο όμως του πρώτου θα παγώσει γρήγορα αφού, ανεξαρτήτως της παραγγελίας του, θα παραλάβει έναν φραπέ σκέτο, σχεδόν αχτύπητο. Εάν μάλιστα τολμήσει να ζητήσει το λόγο θα εισπράξει τον εξοργισμό όχι μόνο του πωλητή αλλά και των υπολοίπων φιλάθλων, αφου η αγωραπωλησία καθυστερεί και τους κρύβει τη θέα του ματς.
- Σποράκι: το γνωστό σε όλους μαύρο σποράκι για τσακατσούκα. Το χαρακτηριστικό του γνώρισμα που το καθιστά μέλος της φράσης όμως έιναι η αντιστοιχία ποσότητας- τιμής. Έτσι ένα σακουλάκι των 48 σπορίων, εκ των οποίων τα 12 είναι κούφια, πωλείται στην τιμή του 1 ευρώ (= κέρδος για τον πωλητή 1200%). Σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες, η συγκεκριμένη αγοραπωλησία διδάσκεται ως παράδειγμα αισχροκέρδιας στο London School of Economics.
- Ροξάκι: αποτελεί guest star της πρότασης καθώς δυστυχώς η εμφάνισή του γνωστού γλυκίσματος στα γήπεδα τείνει να μηδενιστεί, όπως περίπου συνέβη και με την εξαφάνισή του από τα ζαχαροπλαστεία, το τραπέζι της κας. Πόπης και των μνημοσύνων. Σύμφωνα με καταξιωμένους αναλυτές η συνεχόμενη μείωση των ροξακίων από τα γήπεδα δεν οφείλεται στην άνθηση της αγοράς των πτι-φούρ ( ή αλλίως πιτί-φουράκια) αλλά στα πολλαπλά κρούσματα γαστρεντερίτιδας που προέκυψαν από ανάμειξή τους με πιτόγυρα και Τouba-Libre.

Ειρωνική φράση όταν ο καφές (ή κάτι άλλο) που παραγγείλαμε αργεί αδικαιολόγητα, σαν να ήταν κρέας με κόκαλα που θέλει πολλή ώρα να βράσει.

Μάλλον έχει παλιώσει.