Definitions by Bender_ (53)
Showing 11-20 from 53

Διαρρήκτες ή και διαρρήχτες (!) αποκαλούνται τα μέλη του τότε ΕΚΚΕ-ΜΛΚΚΕ, σήμερα Μ-Λ ΚΚΕ.

Λέγεται ότι το βράδυ της Τρίτης προς Τετάρτη 17 του Ιούλη του 1985 μέλη της παραπάνω οργάνωσης διέρρηξαν τα γραφεία της τότε νεοσύστατης οργάνωσης ΟΑΚΚΕ στη Κοκκινιά. Τα θύματα της διάρρηξης ισχυρίζονται ότι τους έκλεψαν (κοινή) περιουσία αξίας 700.000 δραχμών (του 1985) ενώ κάποιος γνωστός μου εκμυστηρεύτηκε ότι εκλάπησαν απλά μερικές ξύλινες σφραγίδες. Η ΟΑΚΚΕ είναι διάσπαση του ΕΚΚΕ-ΜΛΚΚΕ (σημερα Μ-Λ ΚΚΕ) που με τη σειρά του αυτό είναι μία εκ των δύο διασπάσεων της μαοϊκής ΟΜΛΕ, η άλλη διάσπαση είναι το ΚΚΕ (μ-λ). Όλοι τους μαοϊκοί.

Οι κατασκευασθέντες στην πάλαι ποτέ Ανατολική Γερμανία συρμοί του Ηλεκτρικού, LEW type GIII είτε οι του ιδίου εργοστασίου συρμοί LEW type GI.

Η ετυμολογία προέρχεται αν μη τι άλλο από το πρόγραμμα επανδρωμένων πτήσεων Σογιούζ (ρωσικά Союз), των επίσης πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, και στα ελληνικά σημαίνει Ένωση. Η χρήση των LEW type GIII άρχισε το 1983 και περιορίστηκε μετά το 1999. Τελικά αντί να ανακαινιστούν και να εκσυγχρονιστούν, σταμάτησαν να κυκλοφορούν κάπου μέσα στο 2004 μετά από μόλις 21 χρόνια λειτουργίας... Οι όμορφοι κίτρινοι LEW type GΙ παραδόθηκαν στον Ηλεκτρικό τη περίοδο 1981-1984 και μεταξύ 1984-1985 επιστράφηκαν όλοι στο μετρό του Ανατολικού Βερολίνου, και οι συρμοί του τύπου LEW type GII επιστράφηκαν στην Αθήνα το 1997 (σύμφωνα με την γερμανική βικιπαίδεια). Αλλά ο γράφων ισχυρίζεται ότι ουδέποτε τους συνάντησε. Οι Γερμανοί τους έλεγαν Gisela. Εδω να αναφερθεί ότι οι LEW type GI που πέρασαν από την Αθήνα και το Βερολίνο στάλθηκαν τελικά ( εξορία ;;; ) στην Βόρεια Κορέα.

Χαρακτηρισμός με απαξιωτική ή χιουμοριστική διάθεση αναλόγως το ύφος που θα λεχθεί για τους αναρχοσυνδικαλιστές αλλά και αναρχικούς που ασχολούνται με το συνδικαλισμό.

Συναντάται και στη μορφή συνδικάλας χαρακτηρίζοντας τόσο τους παραπάνω όσο και τους συνδικαλιστές βάσης. Σε απαξιωτική χρήση από μηδένια, life&style αναρχικούς και λοιπούς μεταμοντέρνους. Με χιουμοριστική διάθεση από τους ίδιους τους αναρχοσυνδικαλιστές και συμπαθούντες.

Οι ηλεκτροντίζελ λοκομοτίβες ADtranz/Bombardier DE2000 του ΟΣΕ, γιατί κοιτάζοντας τες από μπροστά θυμίζουν τα χρώματα της συσκευασίας του ομώνυμου καρκινογόνου προϊόντος.

Επειδή στην Ελλάδα η ηλεκτροκίνηση της γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη δεν προβλέπονταν να ολοκληρωθεί άμεσα στα 1998 (ο ορισμός αυτός γράφεται Φεβρουάριο του 2016 και ακόμα να ολοκληρωθεί) και προς αντικατάσταση των παλαιότερων τύπων λοκομοτίβων παρόλο που αυτές δεν ήταν απαραίτητα σε ηλικία συνταξιοδότησης (βλέπε ρουμάνα και κοντογούρουνο) η διοίκηση του ΟΣΕ αποφάσισε να αγοράσει 26 πετρελαιοκίνητα marlboro το 1998 με τα βασικότερα εξαρτήματα τους κατασκευασμένα σε Γερμανία, Αυστρία, Πολωνία και Βρετανία. Οι πρώτες 26 κυκλοφόρησαν με την αρίθμηση A-471 ως A-496 και με την έλευση άλλων 10 μεταξύ 2004-2005 οι 36 συνολικά πλέον λοκομοτίβες ελαβαν νέα 6ψήφια αρίθμηση από 220 001 ως 220 0036.

Οι κατασκευασθείσες στην πάλαι ποτέ Δυτική Γερμανία ντιζελοϋδραυλικές Krauss-Maffei 411-430 και Krauss-Maffei V221 των δυτικογερμανικών σιδηροδρόμων, γνωστές και ως φάλαινες.

Η V200 των δυτικογερμανικών σιδηροδρόμων εμφανίστηκε στο Ελλαδιστάν το 1955 στα πλαίσια επιδείξεων της σε Γιουγκοσλαβία, Ελλαδιστάν και Τουρκία. Οι τότε ΣΕΚ (σήμερα ΟΣΕ) τη δοκίμασαν και την απέρριψαν, παρόλο που αγοράστηκε και θεωρήθηκε σκυλί μαύρο από Γιουγκοσλαβία, Τουρκία, Αυστρία, Ελβετία, Ισπανία, Αγγλία, Σαουδική Αραβία κτλ. Το 1988 μία (προς απόσυρση) νεώτερου τύπου V200.1 (V221) του 1965, επανέλαβε 33χρονια μετά, τις δοκιμές στο ελληνικό δίκτυο. Η διοίκηση του ΟΣΕ έκανε τη χάρη στα γατάκια τους Γερμανούς και αποφάσισε να πάρει με leasing διάρκειας 8 ετών 20 μεταχειρισμένες V221. Αποσύρθηκαν το 1997. Γερμανική εταιρία εξαγόρασε το 2002 και τις 20, από τις οποίες μερικές επισκεύασε και χρησιμοποιεί... Είπαμε δεν ήταν καλές, χάρη τους κάναμε!

Ο καφές στα καλιαρντά (προφανώς ο ελληνικός/τούρκικος).

Ο αδελφικός φίλος του μάγκα.

Ετυμολογείται από το τουρκικό takımı που σημαίνει ομάδα ατόμων.

Ο Ηλίας Πετρόπουλος στο Εγχειρίδιον του Καλού Κλέφτη αναφέρει:

"Σχεδόν πάντα ο κάθε μάγκας έχει τον τακίμη του. Τακίμης είναι ο αδελφικός φίλος του μάγκα. Οι δύο τακίμηδες αγοράζουν συνεταιρικώς τα τρόφιμα από τον μπακάλη, φροντίζει ο ένας τον άλλον, υποστηρίζονται στους καυγάδες και μένουν σε πλαγινά κρεβάτια. Σεξουαλικαί σχέσεις μεταξύ τακίμηδων αποκλείονται πανταπάσιν."

Η αργκοτική ονομασία του παραισθησιογόνου μανιταριού που εμφανίζεται στα περισσότερα παιδικά κινούμενα σχέδια. Αναγνωρίσιμο από το κόκκινο "σκουφάκι" με τις λευκές βούλες/κηλίδες.

Μαγικό λόγω του φτιαξίματος που σου κάνει και κόκκινο λόγω χρώματος.

Επιστημονικά είναι γνωστό ως amanita muscaria ή και fly amanita. Θεωρείται βρώσιμο από τους λαούς της Σιβηρίας μέχρι τον γνωστό υδραυλικό Σούπερ Μάριο και από τους ινδουιστές, τους Βίκινγκς και τους χριστιανούς μέχρι και τους Λιθουανούς (μαζί με βότκα σε γάμους) για ψυχεδελικούς λόγους. Και φυσικά σε χρήση από τα στρουμφάκια για στεγαστικούς λόγους! Ο Νίκος Πλατής στο βιβλίο του Κάμα Τσούχτρα αναφέρει ότι είναι δηλητηριώδες και για αυτό επικίνδυνο, σ' όποιον δε γνωρίζει καλά την επεξεργασία του. Ψήνεται σε χλιαρό φούρνο και όταν αφυδατωθεί εντελώς, τρίβεται σε σκόνη. Μια συνηθισμένη δόση είναι 10 με 15 κουταλάκια του γλυκού. Κάνει δυνατό "Τρίπ".

Έτσι λέγανε λόγω χρώματος, τους κατασκευασθέντες στην πάλαι ποτέ Ανατολική Γερμανία συρμούς του Ηλεκτρικού LEW type GI. Η ετυμολογία προέρχεται αν μη τι άλλο από το γνωστό ωδικό πτηνό που με τη σειρά του ετυμολογείται από το λατινικό canariae που προέρχεται από το λατινικό canis που σημαίνει σκύλος.

Οι όμορφοι αστραφτεροί κίτρινοι LEW type GΙ παραδόθηκαν στον ΗΣΑΠ την περίοδο 1981-1984 και μεταξύ 1984-1985 επιστράφηκαν στο σύνολο τους στο μετρό του Ανατολικού Βερολίνου. Οι LEW type GI που πέρασαν από τον Ηλεκτρικό, μετά από χρόνια χρήσης στο μετρό του Βερολίνου στάλθηκαν τελικά (εξορία ;;;) στη Βόρεια Κορέα για χρήση στο μετρό της Πιονγιάνγκ. Οι Γερμανοί τους έλεγαν Gisela.

Οι αρχιτεκτονικές προεξοχές σαν κλειστά μπαλκόνια/εξώστες σε μία πολυκατοικία ή τουλάχιστον σε διπλοκατοικία που προεξέχουν από το επίπεδο της όψης και σου δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μπαλκόνι. Ετυμολογείται από το γερμανικό erker. Δεν είναι ακριβώς αργκοτικό μα πιο πολύ παλιακό λήμμα.

Οι προεξοχές αυτές προεξείχαν (!) έως και 1,40 μέτρα βάσει ρύθμισης του 1923 τη στιγμή που τα κανονικά μπαλκόνια το όριο αυτό όμως -δυστυχώς- μειώθηκε βάση νόμου του 1937 του καθεστώς του φασίστα δικτάτορα Μεταξά στα 40 εκατοστά (κανονικό κουτσούρεμα). -Τα φασιστικά καθεστώτα όπως φαίνεται εκτός από την ελευθερία του λόγου τα βάζουν και με την αρχιτεκτονική- Τα έντονα έρκερ λοιπόν είναι συνηθέστερα σε κτίρια του μεσοπολέμου και ιδιαίτερα τη δεκαετία του 30'. Μοιάζουν κάπως με τα ξύλινα οθωμανικά σαχνισιά των Βαλκανίων και της Τουρκίας.

Πολυκατοικίες με μεγάλα έρκερ ήταν προνομιούχες κατοικίες, προορίζονταν για την εύπορη αστική τάξη, δηλαδή για αρχόντους, είχαν άνετα, φωτεινά και πολυτελή διαμερίσματα (συχνά με μαρμάρινα μπάνια, κουζίνες με πεντελικό μάρμαρο, δωμάτιο για την υπηρέτρια, διπλές πεντάφυλλες ντουλάπες, δρύινα πατώματα, διπλά ασανσέρ, καλά μωσαϊκά, κτλ). Βάση του μεταξικού νόμου που είναι σε ισχύ μέχρι και σήμερα (2017), τα έρκερ όταν υπάρχουν σε μία πολυκατοικία χτισμένη μετά το 1937 (υπάρχουν και σε νεόδμητες πολυκατοικίες δηλαδή) λόγω του μικρού τους πλάτους είναι σχεδόν δυσδιάκριτα και περνάνε μάλλον απαρατήρητα, το πλάτος βλέπεται μετράει.