Tagged definitions (81)
Showing 1-10 from 81

Επικαιροποίηση της έκφρασης από τα Λιντλ.

Η γνωστή φίρμα ΣΕΗΟΣ. Την ξέρουμε όλοι. Προφανώς προήλθε από το τροπάριο των Θεοφανείων «....αγαπητόν σε υιόν ονομάζοντα...» Αυτό ακούγεται ως «Σεηόν» ονομάζοντα. Επομένως: -Πώς τέκνον μου ονομάστηκε ο Ιησούς όταν τον βάπτισε ο Ιωάννης; -Σεηός! -Τι λε ρε; -ΣΕΗΟΣ! -Από που κι ως που «Σεηός;» -Μα το λέει το τροπάριο των Θεοφανείων Πατέρα! «Σεηόν ονομάζοντα!» -Άγιε Ηγούμενε τρέξε!......έρχεστε παρακαλώ να ακούσετε τι λέει ο δόκιμος μοναχός Γαβριήλ; Μάλλον πρέπει να τον λέμε «Σευιόν!»

Οι ηλεκτροντίζελ λοκομοτίβες ADtranz/Bombardier DE2000 του ΟΣΕ, γιατί κοιτάζοντας τες από μπροστά θυμίζουν τα χρώματα της συσκευασίας του ομώνυμου καρκινογόνου προϊόντος.

Επειδή στην Ελλάδα η ηλεκτροκίνηση της γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη δεν προβλέπονταν να ολοκληρωθεί άμεσα στα 1998 (ο ορισμός αυτός γράφεται Φεβρουάριο του 2016 και ακόμα να ολοκληρωθεί) και προς αντικατάσταση των παλαιότερων τύπων λοκομοτίβων παρόλο που αυτές δεν ήταν απαραίτητα σε ηλικία συνταξιοδότησης (βλέπε ρουμάνα και κοντογούρουνο) η διοίκηση του ΟΣΕ αποφάσισε να αγοράσει 26 πετρελαιοκίνητα marlboro το 1998 με τα βασικότερα εξαρτήματα τους κατασκευασμένα σε Γερμανία, Αυστρία, Πολωνία και Βρετανία. Οι πρώτες 26 κυκλοφόρησαν με την αρίθμηση A-471 ως A-496 και με την έλευση άλλων 10 μεταξύ 2004-2005 οι 36 συνολικά πλέον λοκομοτίβες ελαβαν νέα 6ψήφια αρίθμηση από 220 001 ως 220 0036.

1. Ο εφιαλτικός ρουφηχτρώνας σκόνης χειρός, που έκανε θόρυβο, σάρωνε και ρούφαγε τα πάντα στο πέρασμά του, ακόμη και ψιλομπιχλιμπίδια. Τραγική παιδική ανάμνηση, επειδή το αγαπημένο σου μινιατουράκι σε μέγεθος πινέζας καταπλακωνόταν από την σκόνη μέσα στον κάδο του κι άντε να το βρεις μετά: εξίσου μισητό με την κανονική ηλεκτρική σκούπα σ'αυτό, πού'χε λιγότερη ακρίβεια λόγω της κατασκευής του μαρκουτσίου της στα τετραγωνικά εκατοστά. Υπήρχε και σε άλλες μάρκες (εμείς είχαμε "Bosch"), αλλά αυτή ήταν η πιο διαδεδομένη, όπως κάποτε η "Tρύλετ" για τα πιάτα και τώρα η "Ava".

1. Το τρυπάνι. Πάλι αυτή η μάρκα κάνει θραύση κι εδώ αν και υπάρχουν πλείστες άλλες.

Κοινώς, η ηρωίνη στην αργκό.

Ως γνωστόν και από το λήμμα του Γκατσανδρός στα Λιντλ σε ψωνίσανε;, τα καταστήματα Lidl προσφέρουν προϊόντα σε χαμηλές τιμές, πολύ χαμηλότερες από όλα τα άλλα. Ένας από τους τρόπους που το καταφέρνουν είναι, μεταξύ άλλων, και το ότι διάφορα προϊόντα τα προσφέρουν όχι σε κάποια γνωστή μάρκα που είναι ακριβότερη, αλλά σε κάποιες φτηνότερες μάρκες ή και σε δικές τους συσκευασίες.

Ο πάντα καχύποπτος Έλληνας θεωρεί ότι "το φτηνό είναι και ακριβό", άρα για να είναι τόσο σκανδαλωδώς φτηνά τα προϊόντα πρέπει οπωσδήποτε να είναι πολύ κακής πχοιότητας. Κυκλοφόρησαν μάλιστα και σχετικά ανέκδοτα, συνήθως πολύ κακής ποιότητας, κυριολεκτικά ανέκδοτα από τα Λιντλ (ινσέψιο). Μια ακόμη διάσταση του φαινομένου Λιντλ είναι ότι πρόκειται για εταιρεία γερμανικών συμφερόντων, οπότε έχει εμπλακεί στη γενικότερη διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας στον καιρό του Μνημονίου, που θεωρείται από κάποιους ότι ευνοεί τα γερμανικά συμφέροντα.

Το σλανγκικό ενδιαφέρον της έκφρασης έγκειται κυρίως στο παρακάτω: Όταν λέμε ότι κάποιος/κάτι είναι από τα Λιντλ εννοούμε ότι είναι σαν να μοιάζει με κάποιον/ κάτι άλλο, μόνο που είναι πολύ χειρότερης ποιότητας. Είναι δηλαδή κακέκτυπο, κακή απομίμηση, σαν να είναι μαϊμού του άλλου. Υποτίθεται ότι έχει παρόμοια λειτουργία με κάτι άλλο, είναι όμως πολύ κατώτερης αξίας. Στην εποχή των Μνημονίων η έκφραση μπορεί να συσχετιστεί και με τα περίφημα γενόσημα, δηλαδή φάρμακα που κάνουν περίπου την ίδια δουλειά, όντας λιγότερο ακριβά, ή και τα ισοδύναμα μέτρα (όχι ακριβώς το ίδιο, αλλά τέσπα). Λ.χ. ένας πολιτικός που για να το παίξει αντισυμβατικός έρχεται στη Βουλή με μηχανή, όμως είναι χοντρός, πατσοκοιλιάς με διπλοσάγονο και χωρίς την ιδιαίτερη σαγήνη του Yanis λέμε ότι είναι Βαρουφάκης από τα Λιντλ.

Κατά μία ευρύτερη χρήση η έκφραση μπορεί να δηλώσει ο,τιδήποτε κακής ποιότητας, χωρίς κατ' ανάγκην σύγκριση με κάτι άλλο.

Μπορούν βεβαίως να προκύψουν και δυσκολίες κατανόησης, όταν λ.χ. διαβάζεις τον τίτλο είδησης "ανθελληνική πρόκληση από τα Λιντλ" δεν καταλαβαίνεις αν έχουν κάνει τα Λιντλ κάποια πρόκληση ή αν έχει κάνει ανθελληνιά κάποιος Μέτερνιχ ή Σόιμπλε από τα Λιντλ.

Έχουμε επίσης και μερικά ενδιαφέροντα ινσέψιο. Λ.χ. ο αντιμνημονιακός αγώνας που επικεντρώνει στο μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων από τα Λιντλ μπορεί να χαρακτηριστεί ως

Ενώ το κτήριο των Λιντλ που καταστρέφεται αμέσως με τον πρώτο σεισμό ή πλημμύρα είναι Λιντλ από τα Λιντλ κ.ο.κ.

Άλλα (μη ινσέψιο) παραδείγματα:

Περισσότερα παραδείγματα στα μήδια.

Αγριμικό και αγρινικό

Είναι το άγριο ζώο, τ’ αγρίμι, σε γλώσσα παλιά αγροτική/κτηνοτροφική/κυνηγετική, αλλά και ποιητική. Είναι ακόμη ποιμενικός δαίμονας (που βλάπτει τα πρόβατα, κλέβει τα γάλα κ.ά), καλικάντζαρος καθώς και προσωποποίηση του κακού, όπου δει.

Πρόσφατα ήρθε στο προσκήνιο γιατί φέτος, το έργο της Μαρίας Παπαδημητρίου “Αγριμικά” είναι η επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας.

Αγριμικά είναι η ελληνική λέξη για τα ζώα που δε μπορούν να εξημερωθούν. Αλεπούδες, κουνέλια, αγριογούρουνα. Αγριμικά αποκαλούσαν και τους αρχηγούς της αντίστασης κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα προκαλεί πολλές ανησυχίες που κυμαίνονται από την πολιτική και την ιστορία την οικονομία και τις παραδόσεις, την ηθική και την αισθητική, τον φόβο του ξένου και του ακατανόητου. Είναι ένα όχημα η σκέψη αυτή, για μια σύγχρονη αλληγορία του θηρίου που ανθίσταται να γίνει ιδιοκτησία μας.

lifo

Το «αγριμικό», που βρίσκεται σε μία συνεχή καταδίωξη, γίνεται το όχημα μιας σύγχρονης αφήγησης. Έτσι, το έργο δρα ως μία αλληγορία της αντίστασης του κτήνους που αρνείται να γίνει κτήμα.

δελτίο τύπου ΥΠΠΘ

είδος εμπορεύματος

και σύγχρονη χρήση της λέξης από οικολόγους (εδώ) και από κυνηγούς (εδώ)

και... delivery!

Και παρατσούκλι, μάλλον προερχόμενο από επάγγελμα (εδώ)

Άγριος χορός (εδώ)

Ο ορισμός της κοκέτας θείας... Με περιποιημένη εμφάνιση και μπομπαρισμένο μαλλί, που είναι σε ετοιμότητα να ποζάρει στο φακό.

Δοσμένο εξαιρετικά από τον Τάκη Ζαχαράτο!

Το «Χασμωδείον» είναι εδώ και 2μιση μήνες το κλασικό πια στέκι για όλους όσους θέλουν να ακούσουν παραδοσιακές ελληνικές μουσικές από τη Θούλη μέχρι τη Βακτριανή, να απολαύσουν χειροποίητους μεζέδες (δοκιμάστε ειδικά το απάκι από άρκαλο, και συνοδέψτε το με γεροντάκο) και καταπληκτικό ρακόμελο. Ο Τάλκης και η Γέλη αφήνουν το χειμώνα το σπιτικό τους στις Μπαρικάδες και μεταφέρουν στην καρδιά της Αθήνας όλη την ατμόσφαιρα και τη χαλαρότητα της Ιφκίνθου.

Τέλη των 70's και αρχές 80's οι λίτες. Τους αποκαλούσαν λαντιάρηδες.

Ξεχώριζαν από τις ψηλές κεραίες πίσω...