Το ντεμέκ, το παρα-δωσιακό, μια πιο σύγχρονη εκδοχή του φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Τα τελευταία έτη, η αστακομακαρονάδα εφορέθη τα μάλα στους παράλιους χώρους μαζικής εστίασης, προσφερόμενη ως έδεσμα εξαιρετικό, δια υψιπέτες ουρανίσκους και άλλα χρωματιστά τοιούτα.
Πλην όμως η προέλευση της είναι σεμνή και ταπεινή. τα παλιά χρόνια όταν οι αλιείς έφερναν την ψαριά στη σκάλα, περίσσευε και κανένας τραυματισμένος αστακός, κανά πατημένο οστρακοειδές, τα οποία δεν τα αγόραζε ο έμπορας. Έπαιρνε λοιπόν ο ψαράς το περί ου στο σπίτι να τα ταΐσει την φαμελιά του, και μιας και ήταν και πολλά, κακοχρονονάχουνε, τα κολλητήρια, πλαισίωνε το έδεσμα με κάποια φτηνή πηγή υδατανθράκων, όπως είναι τα ζυμαρικά.
Χάρη στο δαιμόνιο της φυλής (όχι της οδού, της άλλης), κάποιοι ευφυείς συμπατριώτες μας είχαν την φαεινή ιδέα να ταΐσουν τους κατά κύριο λόγο Αθηνέζους πελάτες των με αυτό το ταπεινό πιάτο, δίκην καινοτομίας, έναντι ουδόλως ευκαταφρόνητου τιμήματος.
Mε τον καιρό, ο όρος αυτονομήθηκε και χρησιμοποιείται ως μια πιο chic μορφή παλαιότερων καθιερωμένων εκφράσεων.