Definitions by vikar (308)
Showing 181-190 from 308

1. Η χαλάρωση και το ποτό έδωσαν τη θέση τους σε ιδέες παιδικές. Κάποιος έριξε την ιδέα να αναβιώσουν τα παιχνίδια των εφηβικών πάρτι και όλοι συμφώνησαν. «Να παίξουμε μπουκάλα», αυτή ήταν η επαναστατική ιδέα που έπεσε και όλη η παρέα ξέσπασε σε χειροκροτήματα και σε κραυγές επιδοκιμασίας.

Πρώτο ζευγάρι που «κλήρωσε» η μπουκάλα ήταν ο Αχιλλέας και η Νίκη. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν εκείνη τη μέρα. Η Νίκη σηκώθηκε με θάρρος και αποφασισμένη να φιλήσει τον Αχιλλέα. Τον βουτάει και κυριολεκτικά έχωσε τη γλώσσα της στο στόμα του [...] (από ιστολόγιο)

1. Προτιμώ τελικά να τους θυμάμαι όπως ήταν τότε.
   Μικρά σκανδαλιάρικα τομάρια που μέσα στον πανικό που δίνουν τα νιάτα για ζωή αναστατώναμε το σύμπαν γύρω μας απλά και μόνο για να παίξουμε μπουκάλα. (από φόρουμ)

2. Τα κορίτσια ήταν πολύ κουλ και ακομπλεξάριστα. Τότε σηκώνεται πάνω ο Δημήτρης και ρίχνει την μεγάλη βόμβα της βραδιάς:
   - Παιδιά έχω μια ιδέα. Τι λέτε να παίξουμε μπουκάλα;
   Σκάσαμε στα γέλια.
   - Σιγά μη παίξουμε και τυφλόμυγα, πετάχτηκα εγώ.
   - Δεν κατάλαβες, Σωτήρη. Αντί να φιλιόμαστε θα γαμιόμαστε.
   Μαχαίρι το γέλιο.

(από φόρουμ κι' αυτό)

– Τί έγινε ρε μαλάκα στο εξοχικό σου προχθές; Κάνατε τη μάζωξη που λέγατε;
– Αμέ. Και είχαμε και ντράβαλα.
– Γιατί;
– Είχαμε ρε παιδί μου και καλά το σπίτι δικό μας για πουσουκού, έτσι; Έ, σκάμε Παρασκευή μεσημεράκι, και μέχρι το βραδάκι το είχαμε κάνει μπάχαλο: στα δωμάτια να πηδιούνται αβέρτα, στο σαλόνι άλλοι να σκάνε μπάφους και άλλοι να σνιφάρουν, καί οι δύο τουαλέτες πιασμένες απο αναίσθητους τελειωμένους που είχαν κλειδώσει κι' από πάνω οι γκιόζηδες, ο καθρέφτης θρύμματα απο τους μαλάκες που παίζανε μακριά γαϊδούρα στο χόλ, και γενικά γάμησέ τα κατάσταση σε λέω...
– Τί έγινε ρε μαλάκα; Όλοι τόσο φορτωμένοι ήσασταν;
– Ρε της πουτάνας σε λέω. Και τέλος πάντων, εκεί που παρανοούμε ωραία και καλά –μουσική στη διαπασών στο μεταξύ– πώς κι' άκουσα ρε μαλάκα το τηλέφωνο, ένας θεός ξέρει.
– Τί τηλέφωνο; Ποιος ήταν;
– Οι δικοί μου μαλάκα... Πήραν να πούν ότι θα ερχόντουσαν σε μισή ώρα. – Όχι ρε πούστη!
– Γάμησέ τα...
– Και τί έκανες;...
– Ε τί να κάνω; Έπρεπε να τους ξενερώσω όλους το γρηγορότερο. Στο τσακ-μπαμ κλείνω μουσική, δίνω σύρμα και στο αδέρφι, και τους αρχίζουμε όλους στις σφαλιάρες. Μέσα σε δέκα λεπτά τους έχουμε τραβήξει όλους στην παραλία, μαζί και στάφ και ξύδια κι' όλα. Σ' άλλα είκοσι λεπτά έχουμε συμμαζέψει κακήν-κακώς ό,τι προλάβαμε. Αλλά κυριλέ, και τζιτζί να τό 'χαμε το σπίτι πιο ύποπτο θά 'τανε. Εντάξει, κι' οι δικοί δεν ήρθανε νταν σε μισή, οπότε πήραμε και μιά ανάσα.
– Κι' αυτοί στις τουαλέτες;
– Τους πετούσα κουβάδες με νερό απ' το παράθυρο...
– Ο καθρέφτης;
– Το παίξαμε τσακωμένοι με τον καρντάση. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
– Κι' αυτοί στα δωμάτια;
– Ε καλά ρε, αυτοί συνέχισαν στην παραλία απτόητοι...
– Καλά, μαλάκα, είσαι και πολύ γούλφ όμως ρε πούστη!
– Δε βαριέσαι, όλα μια συνήθεια είναι...

1. Απ' τη δεξιά πόρτα του Ντάτσουν ξεπροβάλλει ένα άπαιχτο, αλφαδιασμένο, δίμετρο, με γαλανά μάτια, σαρκώδη χείλια, φυσικά μεταξένια μαλλιά, φιδίσιο κορμί, μες στα Ντόνα Κάραν και το χρυσαφικό. Μιλάμε για την ιδανική δόση αθωότητας με υποψία προστυχιάς, ένα μωρό 20-22 ετών, κυριλάτο, με φοβερό ταμπεραμέντο και αριστοκρατική κοψιά, με το πανάκριβο φουλάρι του, το καπέλο του, με τα όλα του. Παγώνει, σας λέω, κυριολεκτικά το Κολωνάκι, παθαίνει την πλακάρα της η μπουρζουαζία: «Πού το χτύπησε τέτοιο «παιδί» ο τζίψι;». Χεράκι χεράκι ο Αθίγγανος με την άπαιχτη κυριλογκόμενα, να φιλιούνται και να κοιτάζονται τρυφερά και ν' ακούγεται σ' όλη την πλατεία ένας γδούπος (και ουχί ψίθυρος) καρδιάς που πολύ θα ζήλευε κι αυτός ακόμη ο Μανούσος Μανουσάκης. (από διαδικτυακό φόρουμ)

2. - Χάζευα αγγελίες και βρήκα μια για ένα Fuego Turbo του '86 με 300 ευρώ, έστω πως το αμάξι δεν είναι κοτέτσι, το χτυπάω και το φέρνω στη νορμάλ μορφή του [...]. Η απορία είναι τι αντίχτυπο θα είχε σε ένα ανυποψίαστο γκομενάκι αν έσκαγα σε ραντεβού με αυτό;
   - Αν και δεν είμαι γκομενάκι απαντώ: Το ανυποψίαστο γκομενάκι θα έβγαζε ένα χλευασμό, μια υπεροψία, ένα για ποια με πέρασε, μα τι του βρήκα κτλ, όσο τσόλι και να ήταν ή όσο κυριλογκόμενα και να ήταν. (από διαδικτυακό φόρουμ)

1. - Όσοι άντρες δεν έχουν γίνει γκέηδες, κάνουν σαν υστερικές γκόμενες.
   - Μα ΕΙΝΑΙ υστερικές γκόμενες. [...] Τουλάχιστον οι γκέηδες έχουνε βρει διέξοδο κι εκτόνωση με το να γίνουνε οι ίδιοι υποκατάστατο της μαμάς τους. (από ιστολόγιο)

2. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα τέτοιο θέμα θίγεται στο σινεμά, απλά έχω την εντύπωση ότι επειδή για το Brokeback έγινε ντόρος [...], ξεπετάχτηκε ο καθένας και άρχισε τη σταυροφορία εναντίον των «γκέηδων». (από διαδικτυακό φόρουμ)

3. Κοίτα φάτσες γκέηδων στο Βερολίνο... Αξίζει κανείς από αυτούς να του ρίξεις δεύτερη ματιά; (από διαδικτυακό φόρουμ)

4. - Πολύ καλό γκομενάκι αυτός ο ξανθούλης. Κρίμα που είναι άτριχος και γκέης....
   - [...] Καλά το γκέης, το άτριχος γιατί είναι πρόβλημα; Τους θες τριχωτούς; (από ιστολόγιο)

1. Ίσα-ίσα, τα μούλτιπλεξ εκ φύσεως αντέχουν οικονομικά πολύ περισσότερο να προσφέρουν ταινίες «κουλτουρέ», «σινεφίλ» και μή «πιασάρικες», ταινίες δηλαδή που η προβολή τους είναι σίγουρα ζημιογόνα. Γιατί έχοντας πολλές αίθουσες και τη δυνατότητα να προβάλλουν ταυτόχρονα (κάθε βδομάδα) π.χ. τουλάχιστο μια ντουζίνα ταινίες, έχουν αρκετά μπλοκμπάστερ ώστε να κερδοφορούν από εκεί, και να αντισταθμίζουν τη χασούρα από τις κουλτουρέ ταινίες. (από διαδικτυακό φόρουμ)

2. Παλιομοδίτικα σώβρακα παππουδέ. (από ιστολόγιο)

3. Ξέρει κανένας αν και πού μπορώ να κατεβάσω το Bridge To Heaven, αυτο το «οπερέ στάιλ»; (από διαδικτυακό φόρουμ)

4. Ε όχι και να μας τη βγεις μετά τη χωριατέ-ολέ συμπεριφορά σου ρε κολλητέ. Πάρ' το αλλιώς και έλα να τα πούμε όπως πρέπει, όχι σα θείτσες ή μυξιάρικα. (από διαδικτυακό φόρουμ)

1. Στησιματίας κι εγώ! Ευτυχώς το στήσιμό μου είναι στάνταρ του τετάρτου και όχι μισάωρου, ώρας κ.λ.π. (από διαδικτυακό φόρουμ)

2. Αυτή εδώ είναι η στησιματίας σίστερ που υποτίθεται θα έκανε με συνέχεια τη στήλη των τηλεοπτικών;... (από διαδικτυακό φόρουμ)

Γλωσσολογία του φραπέ

Η λέξη frappé είναι γαλλική και σημαίνει χτυπημένος ή ανακατεμένος. Ως ξένη λέξη κανονικά δεν κλίνεται (ο φραπέ). Όμως, σε αντίθεση με τις περισσότερες γαλλικές λέξεις που έχουμε δανειστεί και παραμένουν άκλιτες, στην ονομαστική μερικές φορές αποκτάει κατάληξη και κλίνεται (ο φραπές, του φραπέ, οι φραπέδες κλπ.), κυρίως στην καθομιλουμένη. Άλλωστε αυτό παραπέμπει και στην κλίση της λέξης «καφές». Ενίοτε στον προφορικό λόγο απαντά η μορφή «φραπεδιά» (π.χ.: «Πιάσε μια φραπεδιά») ή, σπανιότερα, «φραπεδούμπα» ή «φράπα».

(από ιστολόγιο)

αϊποντιά, αλβανιά, ανετιά, απαλεψιά, αρχιδιά, βυντριά, γερμανιά, γκλαμουριά, δηθενιά, ζαμπουνιά, ζαρχιδιά, καγκουριά, καμενιά, καρκινιά, κλειδιά, κουγιά, κοψοφλεβιά, λινκιά, μαλαγανιά, μαλεζανιά, ματζιριά, ματριξιά, ματσαραγκιά, ματσακονιά, μεϊντενιά, μινιμαλιά, μισοχυσιά, μοντιφιά, ντεμεκιά, ντιζαϊνιά, οριτζιναλιά, παλτουδιά, παπαριές, παρισχιλτονιά, πηδιά, ποζεριά, προχωρημενιά, σκαϊπιά, σκρουτζιές, σλανγκιά, σπλατεριά, σποϊλεριά, ταλιμπανιά, ταρζανιά, τατιανιά, τουματσιά, τρανσιά, τρασιά, τρολιά, τσιγαριά, φιδιά, φλασιά, φραπεδιά, φυτιλιά, χαριτωμενιά, χτιστιά, ψαγμενιά, ψυγκιές, ψωλιά.

1. Πατρίς - Θρησκεία - Σχιζοφρένεια είναι το τρίπτυχο πάνω στο οποίο θα κινηθεί με τα καινούργια του τραγούδια, «τα μπαλέτα, τα προζάτα ξεβρακώματα, τις ψηφιακές προβολές και ταλιμπάν και ταλιμπάν»... (από τη σελίδα του Τζίμη Πανούση)

2. κτλπ κτλπ κτλπ. (η συντομογραφία σημαίνει «και ταλιμπάν και ταλιμπάν και ταλιμπάν...») (από ιστολόγιο)

- Φίλε, έγραψα τραγουδάρα για τη Λούλα.
- Ποιά Λούλα ρε; Τη σερβιτόρα;
- Ναί ρε, θα το παίξουμε στο μαγαζί, θα λιώσει η πουτανίτσα, που μου τσινάει δύο μήνες τώρα.
- Καλό;
- Μιλάμε, η ε π ι τ ο μ ή της ροκ μπαλάντας.
- Έλα ρε...
- Χωρίς πλάκα. Άκου-άκου πως πάει... Λοιπόν: «Τώρα που πέφτει ο ήλιος χαμηλάαααα / κι' είσαι μακριάαααα, κι' είσαι μακριάαααα / σκέφτομαι πως θ' ανέβει το φεγγάρι πιό ψηλάαααα / και θα σε νιώθω πιό κοντάαααα, ω πόσο πιόοοοο κοντάααα... // Λούουουουουλαααααα... Λούλα...»
- ...
- Γαμάτο ε;...
- Ρε κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει...
- Τι λέ ρε μαλάκα, τίποτα δε θυμίζει, τί λες τώρα.
- Τι συγχορδίες παίζεις;
- Ε να, το σκέφτομαι σε ντο ματζόρε, ρε ματζόρε, μι μινόρε.
- Σούπερ. Άλλη μια φασολάδα. Και μετά μου λες γιατί σε κλάν' η γκόμενα...