Tagged definitions (13)
Showing 1-10 from 13

Όρος, μεταξύ άλλων, του TikTok, είναι η μόδα που εμπνέεται από το μπαλέτο.

Πολεμικός χορός νεοελληνικής περιόδου, αντίστοιχος της βραζιλιάνικης Καποέιρα. Από το 1980 και εντεύθεν ορίζεται ως πανελλήνιος χορός που εξελίσσεται σύμφωνα με την ελληνική αστικολαϊκή μουσική παράδοση. Ο βασικός χορευτής εκτελεί τις φιγούρες-λαβές εντός κύκλου που σχηματίζει το κοινό, το οποίο χτυπάει τα χέρια του σε τυχαία χρονικά διαστήματα. Χαρακτηριστική είναι η έλειψη μέτρου τόσο μουσικά όσο και γενικότερα. Χορεύεται συνήθως από το κυρίαρχο αρσενικό της αγέλης για να εκφοβίσει τα υπόλοιπα μέλη. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται με το Ζεϊμπεκικο που αποτελεί παραδοσιακό ελληνικό χορό.

Ως "τσιφτετέλι - αεραγωγός" αναφέρεται η απόλυτη και μέγιστη τεχνοτροπία του χορού εκείνου, κατά την οποία η χορεύουσα γυνή αναρριχάται επί της μπαρός και προς κατάπληξιν όλων εφάπτεται από τον αεραγωγό ο οποίος περνάει από το σημείο ετούτο, αεραγωγό δε τον οποίο και εναγκαλίζεται λόγω χαμηλού ύψους του ταβανιού. Αποτελεί την κορυφαία επίδειξη χορευτικής ικανότητος διότι συμμετέχουν χέρια και πόδια ενώ η ισοροπία είναι ένα ζητούμενο το οποίο και δεν τηρείται πάντοτε (η χορεύουσα, λόγω υπερβάλλοντος ζήλου ενίοτε προσγειώνεται ανωμάλως επί των κεφαλών των πελατών, υπό τας επευφημίας και επιδοκιμασίας των πλην όμως!). Οι αρσενικοί επευφημούν ευγενικώς δια σφυριγμάτων, χειροκροτημάτων και λάγνων βλεμμάτων που αποδίδουν το περιεχόμενο των σκέψεων του χειροκροτητή-σφυρίζωντα- αλαλάζοντα τιμητή (ουδέν κακόν, τούτος εστί και ο σκοπός της χορεύουσας άλλωστε). Ενίοτε δε η χορεύουσα εναγκαλίζει τον αεραγωγό κατά τρόπον που θυμίζει τον τρόπο που ο μυθικός Άτλας κρατούσε τη Γην, ή δείχνει ωσαν να κρέμεται από τον αεραγωγό! Οπόση προσπάθεια!

Ο χορός ούτος απαντάται και στα μαγαζιά τετάρτης διαλογής και κάτω, τα οποία λόγω ελλιπούς κατασκευής έχουν εξωτερικούς εμφανείς αεραγωγούς [το οποίο κακώς εμβαπτίζεται ως βιομηχανικό σχέδιο και "άποψη" (της κακίας ωρός)].

Ας το παραδεχθούν αι συναγωνίστριαι που αναγνώσκουν τας αράδας ετούτας, όλες πλέον έχουν μετάσχει τω χορώ εκείνω που αποτελεί το αντίστοιχο του μπαλέτου εις την ημετετέρα πατρίδα, που θέλγει τους άρρενες τα μάλα και εκτελείται εις διαγωνιστικόν σημείον ενίοτε, παρά τοις θυληκές. Ο λόγος λοιπόν δια το πασίγνωστο, δισυπόστατο τε και τρισμέγιστο τσιφτετέλι!

Περπάτημα προς τα πίσω, ελληνιστί φεγγαροπερπάτημα (δεν το λέει σχεδόν κανείς πια έτσι). Είναι η πιο γνωστή χορευτική κίνηση του Μάικλ Τζάκσον που όμως έχει μεγάλη προϊστορία.

Ο κύκλος θαυμαστριών που σχηματίζεται γύρω από τον 'σούπερ' που χορεύει ζεϊμπέκικο. Συνήθως προηγείται η 'βασική' που γονατίζει κι όλας και κρατάει (ή χαλάει) το ρυθμό με παλαμάκια, κι έπονται οι φίλες της.

Στο νεοφανές να χορεύουν ζεϊμπέκικο (υποτιθέμενο ζεϊμπέκικο) και οι κυρίες, η λεζάντα μπορεί να είναι μεικτή, αλλά προσοχή μην παρεξηγηθεί κανένας.

Πρόκειται για εκ L.A. ορμώμενη αμερικλανιά που θέλει αυθόρμητα πλήθη και συγκεντρώνονται αστραπιαία σε δημόσιους χώρους (συνήθως μετά από ιντερνετικό κάλεσμα), να κάνουν κάποιο κουλαριστό χορογραφικό ή άλλο εικαστικό μπροστά σε ανυποψίαστους περαστικούς και στη συνέχεια να τιγκανά σε χρόνο ντετέ. Το βινδεάκι θα αναρτηθεί στο συσιφόνι με την ελπίδα να γίνει βάιραλ. Εκ του αγγλικάνικου flash mob (αστραπόχλος ή μπακαλοφλασιά). Συγγενικό με τα smart mob, τα οποία όμως προβάλουν κάποιο κοινωνικό, πολιτικό ή επιχειρηματικό χάπενινγκ.

Στο ημέτερο L.A., τα φλάσμομπ δουλεύονται σχεδόν αποκλειστικά από διαφημιστές (σμαρτ μομπ) καθώς είμεθα ξύπνιοι και ουχί αμερικλανάκια. Ο Ε.Ο.Τ. πρόσφατα λάνσαρε σε παγκόσμια πρώτη και μια εγχώρια παραλλαγή, το στούπιντ μομπ (μπακαλοφλασιά): πρόκειται για κακογυρισμένη και στερούμενη κάθε καλτίλας ντεμεκιά με πληρωμένους κομπάρσους και πανάκριβη παραγωγή στο Λονδίνο που προβάλει την κατά τα λοιπά ευειδέστατη Όλγα Κεφαλογιάννη και χρεώνεται στον ήδη κουρεμένο εγχώριο φορολογούμενο.

1. Μποντιμπιλντεράδικη αργκό. Σημαίνει παίρνω όγκο, κερδίζω μυική μάζα ούτως ώστε να φαίνομαι πιο ''γεμάτος'', πιο ''μπαλαρισμένος''…
   Ακριβές απόσπασμα από τον ορισμό του johnblack, ακριβώς δυο έτη πριν. Εν είδει επετειακού σπεκ, τα ακόλουθα λιμά:

2. Χορεύω. Συνηθίζεται στα Επτάνησα, αλλά με χαρωπή διάθεση κι αλλαχού. Προέρχεται από το ιταλικό ballare κι αυτό απ’ το αρχαίο βαλλίζω «χορεύω» / «χοροπηδώ» κι αυτό από το βάλλω.

3. Παίζω μπάλα. Αραιά χρησιμοποιούμενο σε ποδοσφαιρικά κυρίως σινάφια, προσθέτει αέρα χορογραφίας στη υπονοούμενη βιρτουόζικη χρήση της μπάλας.

4. Δίνω σχήμα μπάλας σε κάτι συνήθως εύπλαστο. Χρησιμοποιείται συχνά σε σινάφια αγροτών, συσκευαστών και ζαχαροπλαστών.

5. Στα σινάφια τραγουδιστών αν η φωνή μπαλάρει σημαίνει πως δεν μπορεί να κρατήσει σταθερά τη νότα στο ύψος που επιβάλλεται, και λικνίζεται κυμαινόμενη κατά ημιτόνιο ή και τόνο απ’ αυτό, πληγώνοντας απαιτητικά αυτιά και τη ματαιοδοξία του αοιδού.
   Το παθαίνουν όσοι προσπαθούν να τραγουδήσουν περισσότερο οξύτονα (ή βαρύτονα) κόντρα στο φυσικό της φωνής τους, αλλά το επιφέρει κι ο χρόνος.

Παίζει και το μπαλάρισμα.

Παλαιάς κοπής μισοειρωνική μισόεπαινούσα επίπληξη σε διανομέα βόθρου ή κλανιδίου.

Παναπεί ήταν διαρκείας και εντάσεως, ωσάν αυτά τα ξένα που παίζαν στις δισκοθήκες πάλαι ποτέ.

Μια λέξη που φτιάχτηκε και ανδρώθηκε στα ρεμπετάδικα, στα ουζερί και γενικότερα σε μέρη όπου μπουζούκια, βιολιά και πολλών ειδών κρουστά έδιναν μια μουσική χροιά στους δρόμους της Αθήνας, μερικά χρόνια μετά τη κατοχή, οπότε και οι ανατολίτικοι ρυθμοί εισέβαλαν με βία στο μουσικό προσκήνιο.

Ατάκα του Λάκη Λαζόπουλου από τους «Δέκα Μικρούς Μήτσους». Το έλεγε ως χορεύτρια.

Γενικά το λένε χορεύτριες, αλλά και ο οποιοσδήποτε κλαψομούνης, για οποιαδήποτε δυσκολία- αναποδιά.

Όταν το λέει χορεύτρια, η απάντηση στο «τι τραβάμε» είναι εύκολη.