Definitions by iron (1265)
Showing 371-380 from 1265

Ο πολύ μίζερος, ο μόνο μίζερος, ο διπλά μίζερος, υποχόνδριος, κλπ.

Κατά την φροϋδική ανάλυση, τα 3 βασικά στάδια που, ως μικρά παιδιά, οφείλουμε να διανύσουμε με επιτυχία ώστε να ολοκληρωθεί το πολιτισμικό μας στάτους, είναι το στοματικό (τα πάντα περνάνε από την επαφή με το στόμα), το πρωκτικό (η ηλικία ελέγχου των σφιγκτήρων, δηλ. το κόψιμο της πάνας) και το γενετικό στάδιο. Αν κάτι μέσα μας δεν πάει καλά στις κρίσιμες αυτές στιγμές, τότε μπορεί να καθηλωθούμε σε κάποια από τα στάδια αυτά και να διαμορφώσουμε αντίστοιχο χαρακτήρα με νευρωσούλες και υστερίες κλπ. Αν καθηλωθούμε στο πρωκτικό στάδιο, γινόμαστε χαρακτήρες που θέλουν να τα ελέγχουν όλα στη ζωή τους και σε αυτή των άλλων. Η παρερμηνεία της ονομασίας «πρωκτικό στάδιο» μας κάνει και χαρακτηρίζουμε ως «πρωκτικό» τύπο ή πρωκτικάντζα τον σιχασιάρη, τον ψιλο-λουγκρίδη, τον υπερβολικό, τον φοβιτσιάρη (που του φεύγουν ή που φοβάται μην πονέσει), τον σπαστήρα κττ., μάλλον γιατί η λέξη μάς παραπέμπει σε μια διαφορετική κυριολεξία (πχ. ό,τι έχει γίνει και με τη λέξη «σπαστικός»). Το παράδοξο είναι πως δεν χρησιμοποιείται από τις Γιαλόμες αυτή η λέξη.

Για το εγκυκλοπαιδικόν του πράγματος, βλ. εδώ.

1. Κρεμάω, χαλαρώνω
2. Βάζω μέσα σε σακκούλα
3. Είμαι φυτό, ζαμπόν, αλοιφή

Κοριτσίστικη μαθητική μαλακιούλα η οποία έχει χαράξει ανεξίτηλα μέσα μας και την χρησιμοποιούμε όλοι κατά κόρον και τώρα ακόμα που είμαστε ώριμοι αθρώποι.

Όταν κατά σύμπτωση πούμε ή σκεφτούμε ή κάνουμε το ίδιο πράγμα με τον συνομιλητή μας και μάλιστα την ίδια χρονική στιγμή (μ' ένα στόμα μια φωνή, που λένε), τότε πρέπει αμέσως να ακουμπήσουμε με το δαχτυλάκι μας κάτι, οτιδήποτε, κόκκινο (κι ας είναι μια κόκκινη κουκίδα όλη κι όλη πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί) -το οποίο προφανώς βρίσκεται δίπλα μας, γύρω μας, πάνω μας- και να κάνουμε μια ευχή από μέσα μας. Είναι δεδομένο λοιπόν ότι η ευχή θα πιάσει.

Κάτι αντίστοιχο με το «ένα δύο τρία φλοκ» (ή φλικ) -άμα πούμε συγχρόνως και οι δύο φλοκ (ή φλικ) κάνουμε πάλι μια ευχή. Επίσης υπάρχει και το «μολύβι κοτρώνα χαρτί» και χίλες δυο τέτοιες αηδιούλες.

Τόσο μικρό ώστε χωράει σε μια τσέπη. Συνήθως πρόκειται για βιβλίο (εκδόσεις τσέπης - pocket editions) ή για σκυλάκια (τσιουάουα κττ). Όμως μπορεί να είναι και οτιδήποτε ή οποιοσδήποτε που έχει μικρές διαστάσεις. Σε αυτή την περίπτωση είναι συνώνυμο με την κατηγορία πτερού ή μύγας της πυγμαχίας.

1. Φωνάζω πολύ
2. Τραγουδάω με φουλ λαρύγγι ή τραγουδάω χάλια
3. Σλανγκικώς πως: τον παίρνω στο στόμα μέχρι λάρρυγγος γιατί θέλω να το παίξω Λίλιαν αλλά δεν το αντέχω ούτε το κατέχω και τα παίζω και πνίγομαι και γίνομαι ρεζίλι των σκυλιώνε.

Η βαριά μέθη ή μαστούρα ή κούραση ή αποβλάκωση. Το να είσαι γκολ, λιώμα, τέρμα, αλοιφή, ζαμπόν.

Στοιβάζω, ταχτοποιώ κατά ντάνες.

κατά τον τριανταφυλλίδη:
ντάνα η [dána] Ο25 : στοίβα από όμοια αντικείμενα, συνήθ. εμπορεύματα: Nτάνες από φύλλα χαρτιού / από πλάκες ξύλου.

[ιταλ. tana `βαθιά τρύπα στο χώμα, λουρίδα υφάσματος΄, με ηχηροπ. του αρχικού [t > d] από συμπροφ. με το άρθρο στην αιτ. [tin-ta > tinda > tin-da] ]

Ο καυγάς, ειρωνικά. Η έκφραση καταδεικνύει την αστειότητα των καυγάδων όπως την αντιλαμβάνεται κάποιος που είναι απ' έξω: σαν να τσακώνονται σκύλοι που γαβγίζουν ο ένας τον άλλον.

Λέγεται για αριθμούς τηλεφώνου που είναι πολύ εύκολοι στην απομνημόνευση και θυμίζουν τους αντίστοιχους που έχουν οι κλειδαράδες, πχ. 7774777. Σκοπός των τελευταίων είναι να τους θυμάσαι όποτε όξαποδώ τους χρειαστείς. Έλα όμως που μπορεί, πχ, να μην θυμάσαι αν είναι 7774777 ή 7777477 ή 7747777 ή 7744777 ή 4447444 και πάει λέγοντας;