Definitions by Khan (2354)
Showing 1581-1590 from 2354

Η αρχική έκφραση φαίνεται ότι είναι αλλάζω τα πέταλα. Μάλλον πρόκειται για μια σειρά από πράγματα που είναι κοπιαστική η αλλαγή τους, οπότε η έκφραση έχει τη σημασία εξουθενώνω. Ο Νίκος Σαραντάκος εδώ αναφέρει δύο κατηγορίες εκφράσεων με το αλλάζω. Η μία είναι οι θρησκευτικές, όπως όταν αλλάζουμε τον Χριστό, την Παναγία, την πίστη, τον αδόξαστο (=τον διάβολο), οπότε η εξουθένωση αφορά σε κάποιο είδος αλλαξοπιστίας. Οι δεύτερες είναι οι τεχνικές που αφορούν σε μία αλλαγή που είναι τεχνικώς κοπιαστικό να γίνει, όπως λ.χ. όταν αλλάζουμε τα φώτα, τα ράμματα, τα λάδια / πετρέλαια και τα πέταλα. Πρόκειται για εκφράσεις που αναφέρονται σε κοπιαστικές, εξουθενωτικές εργασίες, οπότε δηλώνουν μια σχετική εξουθένωση και βασανισμό. Στην τελευταία εννοείται μάλλον η δύσκολη αλλαγή πετάλων αλόγου (δες) ή άλλου ζώου με πέταλα. Υπάρχει και η παραλλαγή αλλάζω τα καρφοπέταλα που λένε στο χωριό του Στέφανου Χίου και όχι μόνο.

Σταδιακά η έκφραση ειπώθηκε και ως γαμάω τα πέταλα, σε στυλ γαμώ + αντικείμενο, όπως λ.χ. γαμώ τα πρέκια, τα βάρδουλα κ.ο.κ. Ανάλογη εξέλιξη έχουμε από το αλλάζω τα ράμματα σε γαμάω τα ράμματα. Βλ. και γαμοπέταλος. Πιθανόν να υπήρξε και έλξη από την έκφραση τινάζω τα πέταλα, όπου αναφέρεται όμως στον θάνατο του ζώου. Αντιθέτως, το γαμάω τα πέταλα μάλλον προέρχεται από την αλλαγή πετάλου, (χωρίς να αποκλείεται να συνδέονται τα δύο).

Αυτή/ός που είναι μανούλα στα τσιμπούκια, στο στοματικό σεξ. Φανταζόμαστε ενδεχομένως μια περιποιητική μιλφομάνα σε ρόλο ψωλοβυζάχτρας. Κάποια κλικ πιο μεταφορικά, αυτός που γίνεται πουτανάκι κάποιου, που είναι γλειφτρόνι, εθελόδουλος, που ανελίσσεται επαγγελματικώς παίρνοντας πίπες σύμφωνα με τους επικριτές του. Και γενικότερα, αποτελεί βρισιά για κάποιον/αν που κατά τη γνώμη του χρησιμοποιούντος τη βρισιά δεν θα έπρεπε καθόλου να μιλάει αλλά να ασχολείται με τη ρόκα/ πίπα του.

Στα καλιαρντά είναι το γλυκό, η ζάχαρη, το ζαχαρωτό, πιθανώς εκ του γαλλικού sucre= ζάχαρη. Κατ' επέκταση, ό,τι είναι γλυκό.

Στα καλιαρντά σημαίνει μιλάω, φλυαρώ, κουτσομπολεύω. Ο Ηλίας Πετρόπουλος (Τα Καλιαρντά, 1971) το εξηγεί από το άναψες επειδή με τη φλυαρία και το κουτσομπολιό ανάβουν φωτιές. Σημαίνει δηλαδή λίγο πολύ ανάβω φωτιές με τα λόγια μου. Νάψα σκέτο δεν λέγεται.

χιπστεράδικο, χιψτεράδικο

Το μέρος όπου συχνάζουν χιπστεράδες, ἠ που βγάζει μια χίπστερ αισθητική, ένα χίπστερ ζενεσεκουά.

Για να αποφευχθεί βεβαίως ένας στατικός και ωσεκτουτού αυτοαναιρούμενος ορισμός του εν λόγω -άδικου οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι: 1. Ένας χίπστερ που σέβεται τον εαυτό του δεν θα παραδεχτεί ότι είναι χίπστερ. Κατά συνέπεια και το σωστό χιπστεράδικο δεν θα παραδεχτεί ότι είναι χιπστεράδικο. 2. Τα χιπστέρια χαρακτηρίζονται από νομαδισμό, οπότε το χιπστεράδικο του χθες δεν θα είναι αενάως χιπστεράδικο, ενώ ένα καινούργιο έως πρότινος υπέρ άνω κάθε υποψίας χιπστερισμού μέρος μπορεί να καταστεί χιπστεράδικο σε χρόνο ντετέ. Συνέπεια των ως άνω είναι και το ότι ο όρος χιπστεράδικο ενδέχεται να μην δοθεί από τους ίδιους τους χίπστερς, που αν σέβονται τον εαυτό τους, δεν θα παραδεχτούν ότι είναι χίπστερς, αλλά από τους εκτός, ή από τους συμπαθούντες, λ.χ. από δημοσιοκάφρους και άλλους άσχετους.

Για να μην το κουράσω άλλο, ορισμένα παραδείγματα.

Εν ολίγοις, εμείς οι έξω τείνουμε να χαρακτηρίσουμε ως χιπστεράδικο ένα μέρος με βίντατζ αισθητική, που θα μπορούσε λέμε τώρα να διαδραματιστεί μια παρόμοια σκηνή χωρίς να δημιουργηθεί αναστάτωση:

Ή ένα μέρος, όπου διάφορα αντικείμενα θα έχουν υποστεί ένα désoeuvrement που λέμε και στο χωριό μου δηλαδή μία εγκατάλειψη της καθαυτό χρηστικής τους σημασίας και μια απόκτηση άλλης αναπάντεχης (μετα-)χρηστικής αξίας. Εν ολίγοις, εννοώ ότι σε ένα χιπστεράδικο μπορεί να σου σερβίρουν το φαγητό:

με τελική λογική κατάληξη:

ή σε δόση κατάλληλη μόνο για ανορεξικά χιπστέρια:

Πάντως, μία βόλτα στον γούγλη δείχνει ότι πιο συνηθισμένο είναι γενικά το επίθετο χιπστεράδικος,-η,-ο, από το οποίο το ουσιαστικοποιημένο επίθετο χιπστεράδικο ως -άδικο δεν είναι παρά μια μάλλον μικρή υποπερίπτωση. Λ.χ. παραδείγματα του χιπστεράδικου ως επιθέτου:

Η -ίλα του να είσαι σουάγκ (SWAG). (Βλ. τους πολλούς ορισμούς μας και τη Bίκυ για τα περαιτέρω). Κι όταν λέμε σουαγκίλα εννοούμε κάτι σαν αυτό:

Ή αυτό:

Βρισιά που σημαίνει ότι μία γυναίκα ή κόρη δεν είναι καθόλου σικ, είναι πολύ χαμηλού επιπέδου, βλαχάρα, τρε μπανάλ, καθόλου καλόγουστη με τον τρόπο που αρμόζει σε μια πελούσια. Βλ. και τελευτιλίκι.

Βρίσκω εν προκειμένω σωστό τον επιτονισμό του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου:

Δοκίμως αφορά στην παρασκευή λαδιού από τις ελιές, στο λιοτρίβι. Αποτελεί όμως και ελαφρό σλανγιωτατισμό στο ιδίωμα των μπουρδελιάρηδων, για να δηλώσει το μασατζίδικο, όπου προσφέρεται μασάζ με ειδικά έλαια από τις λαδοκόρες, και εν συνεχεία λειτουργεί και ως ελαιοκωλοτριβείο, όπου προσφέρονται διάφορες σεξουαλικές "υπηρεσίες". Συνώνυμα: λαδάδικο, λαδομάγαζο.

Λέξη από το ιδίωμα των μπουρδελιάρηδων που σημαίνει τη στιγμή όπου οι εκδιδόμενες κάνουν ένα είδος "πασαρέλας" σε ένα είδος σαλονιού που διαθέτει το όποιο ευαγές ίδρυμα, ώστε ο καφροσέξουαλ μπουρδελιάρης να διαλέξει και να πορευθεί στα ενδότερα.

Τα δύο αυτά παραδείγματα ήταν τα μόνα κάπως γατουλογαμούλικα που παίζουν. Τα υπόλοιπα ήταν υπερβολικά καφροσέξουαλ για να αναπαραχθούν. Βρήκα πάντως κι ένα πιο μεταφορικό:

Στα καλιαρντά σημαίνει μαγνητίζω, δηλαδή και καλά αγκιστρώνω μέσα από τον αέρα όπως ένας μαγνήτης, που στα καλιαρντά λέγεται αεραγκίστρω. Μπορεί να λάβει επίσης και τις μεταφορικές ερωτικές ή άλλες σημασίες του μαγνήτη, που βλέπουμε σε μια πλειάδα εκφράσεων, όπως γκομενομαγνήτης, μαλακομαγνήτης, καυλομαγνήτης, μουνομαγνήτης, τρελομαγνήτης, τσιμπουκομαγνήτης κ.τ.ό.