Definitions by Khan (2354)
Showing 2091-2100 from 2354

Ως εμφάνιση, ο ανθρωπότυπος αρκούδα δεν είναι απλώς ο εύχοντρος, όπως μας λέει ο ορισμός του Azargled, αλλά ο εύχοντρος και τριχωτός. Η διαφορά της αρκούδας από τον γκάλη και τον γκρηκ λόβερ με τρίχα για πουλόβερ είναι, κυρίως, ότι η αρκούδα έχει τρίχωμα και στην πλάτη (έτσι γίνεται η διαφορική διάγνωση) και επίσης ότι η αρκούδα είναι εύχοντρος, ντουλάπα, με λεπτούς ώμους (αρσενική αχλαδομούνα ένα πράμα) και μεγάλη κοιλιά, ενώ περπατάει και πολύ βαριά.

Ψυχολογικά, είναι καλοκάγαθος κουλ τύπος, ενώ όταν ζευγαρώνει έχει τάσεις να εκτρέπεται στον λουλουκισμό. Νταξ, ο όρος αρκούδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για κάποιον που έχει μερικές μόνο από τις παραπάνω ιδιότητες.

Αυτός που έχει κάμποσες τρίχες στο στέρνο του και παραπάνω, ήτοι ερωτικό χαλί, το σταυρουδάκι να χάνεται στην φλοκάτη, γκρηκ λόβερ με τρίχα για πουλόβερ ένα πράμα. Πρόκειται για hommage στον (κατά πολλούς) γενάρχη του ελληνικού μπάσκετ Νίκο Γκάλη, του οποίου η θρυλική εϊτάδικη κίτρινη φανέλα (για τον Άρη μιλάμε όχι για βάζελους) άφηνε να φαίνεται το ερωτικό χαλί του. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ήταν ένα από τα μυστικά του Γκάλη στο σκοράρισμα, γιατί ο αντίπαλος αμυντικός σιχαινόταν να κάνει άμυνα. Σημειωτέον, ότι οι τρίχες του γκάλη που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να είναι και ιδρωμένες.

Επίσης, είναι άτομο που θυμίζει πολύ τα ένδοξα έιτηζ, για τον οποίο βλ. τα λήμματα γκάλης κούπερ και εϊτίλα.

Πάσα: Vikar.

Το air-condition, λόγω περαιτέρω ολίσθησης του σλανγκοσημαίνοντος αρκουδίσιον. Ίσως και λόγω του ότι εν μέσω καύσωνος ευελπιστούμε να βρεθούμε σε περιβάλλον με πολικές, και, -γιατί όχι;-, με βολικές αρκούδες.

Επίσης, το ψέμα, η αρκουδιά, βλ. και αρκούδες.

Στην περίοδο του ελληνικού Εμφυλίου πολέμου σήμαινε το αναγνωριστικό αεροσκάφος, επειδή ερχόταν πάντα πρώτο το πρωί, (όπως οι γαλατάδες), πριν από τα βομβαρδιστικά. Δεν έχω τσεκάρει αν χρησιμοποιήθηκε ο όρος και σε άλλες πολεμικές συνάφειες.

Από τον μαμαδισμό, τον λεγόμενο και κατοχικό σύνδρομο, ότι άμα το παιδί δεν μπουκωθεί μέχρι σκασμού όσο είναι στην ανάπτυξη, τότε η μαμά δεν κάνει καλά την δουλειά της, προκύπτει η μπα(ρ)μπαδίστικη ειρωνική τροπή που σημαίνει απλώς διεκδίκηση δικαιώματος να φάμε το καταπέτασμα / περίδρομο / άμπακα. Δηλαδή πρόκειται για ένα παλαιάς κοπής συνώνυμο του νεώτερου είμαι στον όγκο.

Η γυναίκα με ωραίο, πεταχτό και μεγάλο κώλο. Πορτοκαλίζεται από το «αυτή έχει έξω λέμε όλο της το βιος».

Πάσα: Χαλικούτης.

Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες κώλων:

Αφενός, ο κώλος- μονόδρομος, όπου λειτουργεί μόνο η έξοδος για την αφόδευση.

Και, αφεδύο, ο κώλος- Ιόνια Οδός, που αποτελεί ευρύτερο δρόμο διπλής κατεύθυνσης με έξοδο και είσοδο.

Μέχρι πρόσφατα, κύκλοι του διεθνούς παποσιωνισμού είχαν εξυφάνει την παρετυμολογία ότι η εθνική μας βρισιά άι σιχτίρ προέρχεται από τον τουρκικό sikdim αόριστο του ρήματος sikmek (=συνουσιάζομαι) (σ.ς.: Στον Μπάμπη, η επόμενη λέξη μετά το σιχτιρίζω είναι Σιών, τυχαίο; δε νομίζω). Έμελλε να διαψευστούν! Ευτυχώς, γλωσσολόγοι με υγιές (και, κυρίως, ερωτικό) εθνικό φρόνημα αποκατέστησαν ότι πρόκειται για αντιδάνειο από το ελληνικό ας οικτίρω (εναλλακτικώς: σὲ οἰκτίρω, ἀεὶ σὲ οἰκτίρω), ήτοι ας δείξω οίκτο.

Η μετατόπιση στην χρήση είναι προφανής: ενώ το βαρβαρικό σιχτίρι εξαπολύει μια μίζερη αγανάκτηση τ. άι γαμίδια ή άι σιχτίρ κι εσύ κι ο γρύλος σου, το ελληνοπρεπές ας οικτίρω δείχνει την ανωτερότητα, μεγαλοκαρδία και μεγαλαυχία του Έλληνα, ο οποίος δίνει τόπο στην οργή και δεν καταδέχεται να ασχοληθεί με τον βάρβαρο που πάσχισε μάταια να τον εκνευρίσει. Πώς να είναι αλλιώς, εξάλλου; Όταν έχεις μια γλώσσα που έδωσε τις λέξεις της σε όλον τον κόσμο, τότε δεν μπορείς να πάσχεις από σύμπλεγμα κατωτερότητας, παρά μόνο ίσως από κάποιο σύμπλεγμα ανωτερότητας, και να περαίνεις «δι' ἐλέου καὶ φόβου τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Γιατί όταν οι άλλοι δεν είχαν ανακαλύψει ακόμη το fuck you, εμείς οι Έλληνες ήδη οικτίραμε!...

(Για μια ανθελληνική ανταπάντηση δες εδώ).

Φεύγω ή πρέπει να φύγω, την κάνω, την κανά, την κανουτέ, την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια, παίρνω τον λοσπού.

Η φράση χρονολογείται από τον επαναστατικό αγώνα του 1821, όταν όλοι οι οπλαρχηγοί ήταν συγκεντρωμένοι γύρω από την Τροπολιτσά, ενώ αναμενόταν και η οικονομική βοήθεια εν είδει επαχθούς δανείου από τον φιλέλληνα Υπουργό Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας Γεώργιο Κάνιγγ. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος χρησιμοποίησε το τελευταίο ως πρόσχημα για να υπονομεύσει τον αγνό αγώνα των οπλαρχηγών με τις φαναριώτικες μηχανορραφίες του. Έτσι λίγο πριν παραδοθεί η τουρκική φρουρά της Τροπολιτσάς σε μια κρίσιμη καμπή της πολιορκίας πήρε τους Υψηλάντηδες και άλλους ταγούς και είπε στον Κολοκοτρώνη την ιστορική φράση «Την Κάνιγγος» (η πλήρης φράση ήταν «την Κάνιγγος βοήθειαν εξέρχομαι ίνα συλλέξω»), ενώ στην πραγματικότητα ήθελε απλώς να στερήσει από τον Κολοκοτρώνη την δόξα για την επικείμενη άλωση. Έκτοτε ο όρος χρησιμοποιείται όταν κάποιος που τον νομίζαμε ως φίλο φεύγει σε κρίσιμο σημείο και μας αφήνει στα κρύα του λουτρού.
(Λάσκος intended)

Πάντως, για τους φιλέλληνες που το σηκώνανε το λάβαρο βλ. και το λήμα πουστρινγκ.

Γενικώς, η στιγμή που φεύγει κάποιος από την παρέα προσφέρεται για επιτηδευμένους σλανγκισμούς με μεγάλο βαθμό ολίσθησης του σλανγκο-σημαίνοντος, αφενός γιατί καλύπτεται έτσι η σχετική αμηχανία (μα μην φύγεις, κάτσε κι άλλο, πού θα βρεις καυλύτερα, ή αντίστροφα, μην σε κρατάμε), και αφεδύο, γιατί φεύγεις οπότε μπορείς να πεις την μακακία σου χωρίς να φοβάσαι ότι θα συλλέξεις μούτζες και σλανγκαρχιδισμούς.

Ωσεκτουτού, μαρτυρούνται και οι εκφράσεις
Την Μελίνα Κανά, ή απλούστερα την Μελίνα.

Επίσης, κατά το πρότυπο του Τηγκάνιγγος, όπου η αναφορά είναι στην πλατεία Κάνιγγος, σχηματίζονται και άλλες εκφράσεις, όπου την θέση της Κάνιγγος παίρνουν άλλες πλατείες, λ.χ. την Κλαυθμώνος, τηγκολιάτσου, την Βάθης, την Μαβίλη κ.ο.κ.

Αντιθέτως, δεν μαρτυρούνται εισέτι οι εκφράσεις την Κανά της Γαλιλαίας, ούτε την Cunning Linguist.

Πάσα: Jeanoir.

Το άπλωμα από παχιά, μαζικά και απολαυστικά φλόκια σε επιφάνεια κατά προτίμηση γυναικείας, λείας και νεανικής επιδερμίδας.