Tagged definitions (100)
Showing 71-80 from 100

Αυτός που κάνει τζούρα. Από τον Σέρβο προπονητή μπάσκετ Βλάνταν Τζούροβιτς, του Πανιωνίου και άλλων ομάδων. Σχηματίζεται κατά το δεντηβρίσκοβιτς και άλλες εμπνεύσεις εκ Γιουγκοσλαβίας.

Ο Ολυμπιακός.

Κλασικό υπονοούμενο για το σεξ. Προφανώς, επειδή η γυμναστική άσκηση push ups μοιάζει λίγο επικίνδυνα με την σεξουαλική πράξη.

Η έκφραση έγινε ακόμη δημοφιλέστερη με το τραγούδι Πωλίνας και Χρήστου Δάντη, που έμεινε ορόσημο για μια εποχή. Και «πούσταπς» στην εναλλακτική εκδοχή.

Έκφραση οπαδών-φιλάθλων στο γήπεδο, η οποία χρησιμοποιείται όταν, η ομάδα που υποστηρίζεται κάνει μια ευκαιρία για επίτευξη τέρματος, αλλά για διάφορους λόγους (δοκάρι, αμυντικός διώχνει πάνω στη γραμμή, η μπάλα κολλάει στη λάσπη κ.λπ.) αυτό δε γίνεται ποτέ.

Όπως γνωρίζουμε, ο όρος παράγκα στην ελληνική γλώσσα αναφέρεται σε ένα μικρό, πρόχειρο οίκημα κατασκευασμένο από ξύλο ή άλλο υλικό. Μεταφορικά, το χρησιμοποιούμε για να τονίσουμε ότι ένα κατασκεύασμα είναι κακοφτιαγμένο ή κακής ποιότητας.

Στην slang εκδοχή της, η λέξη αυτή χρησιμοποιήθηκε την χρυσή εποχή που στο ελληνικό ποδόσφαιρο μεσουρανούσε ένα παράνομο βρώμικο σύστημα που καθόριζε την «τύχη» κάθε ομάδας, σε όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες (κυρίως). Ο όρος προέκυψε είτε από τη λογική που λέει ότι οι επίσημες αρχές του ελληνικού ποδοσφαίρου (ΕΠΟ, ΕΠΑΕ (superleague τώρα), ΚΕΔ κτλ), αποτελούν το επίσημο οίκημα του αθλήματος και η παράγκα το παράνομο, μικρό και κακοφτιαγμένο κέντρο άνομης λειτουργίας του ευρύτερου ποδοσφαιρικού περιβάλλοντος ή από το ομώνυμο τραγούδι του Σαββόπουλου, που αναφέρεται στην διαφθορά της Ελλάδας. Αξίζει να σημειώσουμε μερικά χαρακτηριστικά της παράγκας:

1) Ηγέτης με απολυταρχικές τάσεις. 2) Σκοτεινές δυνάμεις πίσω από αυτό τον ηγέτη. 3) Αλητήριος πολέμιος της οργάνωσης. 4) Συγκεκριμένη ιεραρχία.
5) Συγκεκριμένο λεξιλόγιο της παράγκας και των ηγετών της.

Έκτοτε ο όρος χρησιμοποιείται για να τονίσει οτιδήποτε γίνεται παράνομα, στη ζούλα, με την βοήθεια μεσαζόντων, πολλές φορές και με κωμική χροιά. (Παρ. 3)

Παρόμοια φράση είναι και η Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά, όρος που προέρχεται προφανώς από τον ηγέτη της θρυλικής πλέον παραοργάνωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ποδοσφαιριστής που παίζει σε θέση στόπερ, αλλά τα έχει αρπάξει από την αντίπαλη ομάδα για να πουλήσει το παιχνίδι. Έτσι, όταν επιτίθεται η αντίθετη ομάδα, αντί να βρίσκεται στην περιοχή του να κόψει τον επιθετικό, βρίσκεται οπουδήποτε αλλού, και κάνει οτιδήποτε άλλο, πχ δένει αμέριμνος τα κορδόνια του στη σέντρα.

«Κάποτε αγόραζες οικόπεδο με τον λόγο τιμής. Σήμερα, άστα...».
Οι άνθρωποι αυτού του μυθικού κάποτε ελέγοντο λογοτιμήτες (προσοχή στον τόνο) και συνεννοούντο με χειραψίες. Αδερφή φυλή με τους παντελονάτους.

Ο όρος γνωρίζει revival -έχω την εντύπωση- σε ποδοσφαιροκουβέντες (δεν γνωρίζει πάντως revival το είδος).

Το κόψιμο ενός σουτ. Μπασκετική αργκό που έχει καθιερωθεί και χρησιμοποιείται και σε πιό τυπικά συμφραζόμενα. Συνώνυμα: φιστίκι.

Ο μεταφορικά ανάπηρος. Συνήθως αυτή η λέξη χρησιμοποιείται στα γήπεδα.

Όρος που χρονολογείται από τότε που τα παιδιά έπαιζαν μπάλα στις αλάνες με πέτρες για δοκάρια.

Εξωφυλαρούχας ήταν τότε ο καημένος που δεν το κατείχε το τόπι και καμιά ομάδα δεν τον ήθελε, με αποτέλεσμα να κάθεται απ' έξω και να προσέχει τα ρούχα των υπολοίπων. Έμπαινε δε να παίξει μόνον αν κάποιος από τους καλούς χτυπούσε, ή ερχόταν η μάνα του να τον μαζέψει πριν τη λήξη του αγώνα.

Ο όρος έχει επιβιώσει στην σύγχρονη αργκό των γηπέδων και περιγράφει το παλτό, τον μόνιμο παγκίτη - συνήθως πρόκειται για άλλη μια εμπνευσμένη προσωπική επιλογή της προεδράρας στις τελευταίες μεταγραφές.

Εκτός γηπέδων, χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τον αιώνιο κομπάρσο, το δια βίου κοντάρι, αυτόν που τον ρίχνουν και μένει πάντα στην απόξω.